Subscribe
Share
Share
Embed
آن كس كه من در او صفات فرشته گون مي بينم، تو چگونه مي شود كه جز سياهى چيزى در او نمي بينى؟ و او كه تو فرشته مي بينى چگونه است كه من او را انسانى عادى مى يابم با همه خطاهاى هميشه گى بشرى؟
«پاره اى از خاطراتِ من از سالهاى دور و نزديك كه تار و پود لباسى كه امروز به تن دارم را ساخته اند...» ورقى از خاطرات سهیل کمالی چهارشنبهها از رادیو پیام دوست.