‘Zo hangt het dan niet af van hem die wil, ook niet van hem die hardloopt, maar van God Die Zich ontfermt’ (Romeinen
9:16).
Laat het glashelder zijn aan het begin van het jaar dat alles wat we als gelovigen in Jezus van God ontvangen, genade is. Welke vreugde of welk verdriet er ook op ons pad zal komen, het is allemaal omdat God ‘Zich ontfermt’; omdat Hij barmhartig is.
Daarom is Christus ook in de wereld gekomen — ‘opdat de heidenen God zouden verheerlijken vanwege de barmhartigheid’ (Romeinen 15:9). We zijn opnieuw geboren ‘overeenkomstig Zijn grote barmhartigheid’ (1 Petrus 1:3). We bidden dagelijks ‘opdat wij barmhartigheid verkrijgen’ (Hebreeën
4:16); en verwachten ‘de barmhartigheid van onze Heere Jezus Christus, tot het eeuwige leven’ (Judas
1:21). Als een christen trouw blijkt, komt dat doordat hij iemand is ‘die barmhartigheid van de Heere heeft gekregen’ (1 Korinthe
7:25).
In Lukas 17:5 smeken de apostelen de Heere: ‘Vermeerder ons het geloof!’ Jezus zegt dan: ‘Als u een geloof had als een mosterdzaadje, zou u tegen deze moerbeiboom zeggen: Word ontworteld en in de zee geplant, en hij zou u gehoorzamen’ (Lukas 17:6). Met andere woorden: het probleem in je leven als christen en het werk in Gods Koninkrijk zit hem niet in de kracht of de hoeveelheid van het geloof, want daardoor worden geen bomen ontworteld. God kan wel bomen ontwortelen. Daarom zal er door het kleinste geloof dat je echt met Christus verbindt genoeg van Zijn kracht beschikbaar zijn om alles te doen wat je nodig hebt.
Maar hoe zit dat als het er goed met je voor staat? Zorgt je gehoorzaamheid aan God ervoor dat je niet meer iemand bent die van genade moet leven? Jezus geeft een antwoord op deze vraag in Lukas 17:7—10:
En wie van u die een slaaf heeft die ploegt of de kudde weidt, zal meteen, als hij van de akker komt, tegen hem zeggen: Kom maar en ga aanliggen? Zal hij echter niet tegen hem zeggen: tref voorbereidingen, zodat ik vanavond de maaltijd kan gebruiken, omgord u en bedien mij, totdat ik gegeten en gedronken heb, en eet en drinkt u daarna? Hij bedankt die slaaf toch zeker niet, omdat hij gedaan heeft wat hem opgedragen was? Ik meen van niet. Zo moet ook u, wanneer u gedaan hebt al wat u opgedragen is, zeggen: Wij zijn onnutte slaven, want wij hebben slechts gedaan wat wij moesten doen.
We kunnen dus concluderen dat de grootste gehoorzaamheid en het kleinste geloof hetzelfde van God ontvangen: barmhartigheid. Een klein mosterdzaadje aan geloof boort de barmhartigheid aan van de kracht die bomen kan verzetten. En ook als we onberispelijk gehoorzaam zijn blijven we volkomen afhankelijk van barmhartigheid.
Ik wil maar zeggen: hoe of wanneer Gods barmhartigheid ook tot ons komt, we ontstijgen nooit de status van ontvanger van barmhartigheid uit. We zijn altijd volkomen afhankelijk van het onverdiende.
Laten we ons daarom verootmoedigen, ons verheugen en ‘God verheerlijken vanwege Zijn barmhartigheid’!
Bekijk de overdenking op
YouTube.
Je luistert naar Onwankelbare vreugde, een dagboek van John Piper door Geloofstoerusting en Desiring God. Wil je meer luisteren, lezen of bekijken? Ga dan naar de website geloofstoerusting.nl.
Volg 'Onwankelbare vreugde' waar je maar wilt:
Spotify: https://spoti.fi/2FssZb4
WhatsApp: http://bit.ly/39Kqqij
Google Podcasts: http://bit.ly/39J7Ozl
Apple Podcasts: https://apple.co/385Ba9A
Castbox: http://bit.ly/2ZSNgjo
Stitcher: http://bit.ly/36ZO1Kl
Website: http://www.onwankelbarevreugde.nl/