Subscribe
Share
Share
Embed
تئاتر شهر؛ جایی که هربار در مورد شهرم صحبت میکنم نمیتوانم در موردش حرف نزنم. جای مورد علاقهام؛ جایی که وضعیت گذشتهاش را بیشتر از وضعیت فعلیاش دوست دارم. همین من را گرفتار نوستالژی می کند.
تهران در دلش حرفهای زیادی دارد. حرفهایی که در روزمرگی ما گم شده؛ حرفهای کمتر شنیده شده؛ حرفهایی که باید دور از هیاهوی آهن و گوگرد این روزهای آن شنیده شود؛ حرفهایی که باید در کف خیابانهایش نفس بکشی تا آنها را بشنوی.