Απόδοση υλικών που ακούστηκαν την Παρασκευή 11.12.2020:
Παπαδιαμάντης Αλέξανδρος. Ο Ξεπεσμένος Δερβίσης. Μιλά ως φαίνεται για τον τελευταίο Μεβλεβί Δερβίση των Αθηνών. Υπάρχει μια συνεχής συμβολική αντίσταση του Παπαδιαμάντη στην Αθήνα των "ευρωπαϊστών" και της προόδου που συντρίβει τους φτωχούς και "απολίτιστους". Στην εισαγωγή υπάρχουν κάποιες "μεταφορές", πολύ ισχυρές όσο και απλές.
Όλο το διήγημα μπορείτε να το διαβάσετε μαζί με εικονογραφήσεις και σχόλια του Ν.Δ.Τριανταφυλλόπουλου (του κατ' εξοχήν μελετητή του Παπαδιαμάντη) εδώ:
http://www.pi-schools.gr/lessons/religious/syn_prosgiseis/thr_proseg/30.pdfΟρφέας Περίδης. Το Δρομολόγιο (Τι θα πει Ζωή 2003). Όχι ιδιαίτερα γνωστό. Οι απλοί στοίχοι, το άμεσο θέμα και η μουσική απόδοση της ατμόσφαιρας το καθιστούν ένα μικρό επίτευγμα. Αισθάνεται κανείς την ζέστη, την αναμονή, την ανία και την επανάληψη όπως και το ξέσπασμα, την προσμονή του τέλους της καθημερινής "δουλείας" όπως υπονοεί η ίδια η λέξη.
https://youtu.be/ko03opLFJvIΝίκος Ξυδάκης. Στο εστιατόριο που τρών τα συνεργεία (Κοντά στην Δόξα μια Στιγμή 1987). Ένα ακόμα τραγούδι για την ζωή των καθημερινών ανθρώπων. Από μια εποχή, πριν από σχεδόν 30 χρόνια, όπου υπήρχε ένα γνήσιο ενδιαφέρον για την λαϊκή κουλτούρα.
https://youtu.be/A_OQaLwBgeUΌμηρος, 22+4 Ιλιαδικές Παρομοιώσεις, μετάφραση Δ. Μαρωνίτης, Εκδόσεις ΑΓΡΑ 2012.
Μια συλλογή από παρομοιώσεις της Ιλιάδας, βλέπουμε εδώ πως όταν αφαιρεθεί το περιβάλλον τους τα σχήματα λόγου συνεχίζουν να έχουν ισχύ και επιρροή, φανερώνεται πως έχουν δύναμη δική τους. Η μεταφορά παρεμβαίνει όταν οι λέξεις δε φτάνουν. Και για την σύγχρονη σκέψη η μεταφορά μοιάζει να είναι η βάση της ίδιας της γλώσσας. Δεν είναι τρόπος έκφρασης αλλά τρόπος σκέψης.
https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=185097Mah Damba: Sounafi _Δίσκος: Djelimousso, Mali, la voix du mandingue (The Voice of the Mande). Η Mah Damba, μια Griot, ένα είδος αφηγητή και παραμυθά/τραγουδιστή στην Αφρική που κρατά ζωντανή την μνήμη της κοινότητας. Το τραγούδι αυτό μιλά για το κουράγιο μπροστά στις σφαίρες, για το κουράγιο που αξίζει στους ανθρώπους, για το κουράγιο που χρειάζονται οι ποιητές, οι Griot.
https://youtu.be/GQlWo7Il_-cΛιλιάνα Χιώτη, συνέντευξη και τραγούδια. Αν η Λιλιάνα Χιώτη μας ακούγεται κακόγουστη και γελοία είναι γιατί μας στέλνει πίσω την δική μας γλώσσα, τις κενές και στερεότυπες λέξεις μας, μέσα σ' αυτές τις λέξεις παλεύει με όσα μέσα διαθέτει να χωρέσει την επιθυμία της να ζήσει. Πολλοί σπουδαίοι και περισπούδαστοι λένε μεγαλύτερες κοινοτοπίες αλλά δεν το βλέπουμε καν. Η Χιώτη είναι μια γυναίκα από την Ρωσία που ζει με μια αφέλεια εκτυφλωτική.
https://youtu.be/th3FKTu5P1wΝίκος Εγγονόπουλος, Μπολιβάρ. Διαβάστηκε το τέλος του περίφημου ποιήματος και η "μεταφορικά" διατυπωμένη αμφιθυμία για το τέλος κάθε αγώνα. Σχεδόν τίποτα δε μένει μετά τις μάχες και τις θυσίες, η μνήμη της αγωνίας και του αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο ενοχλεί τους ζωντανούς. Το ποίημα γράφτηκε στον Χειμώνα του 1942-1943. Τα χρόνια της αντίστασης και διαβάστηκε στο βουνό παρά την αδιαπραγμάτευτη ειλικρίνεια του. Φαίνεται πως οι άνθρωποι τότε ήξεραν πως δεν πάλευαν για την προσωπική τους δικαίωση και τιμή αλλά για κάτι που τους ξεπερνούσε.
https://biblionet.gr/titleinfo/?titleid=26062&return_urlΤέλος, ακούστηκαν αποσπάσματα από προσωπικές ηχογραφήσεις και κείμενα.