Subscribe
Share
Share
Embed
دایی بهمن در مدرسهای شبانهروزی مسئول آبیاری باغچههایی است طبقهطبقه و پر از گل و گیاه. اما آخرین بوتهی آخرین باغچه در وضعیتی خاص و متفاوت قرار دارد و باید برای رساندن آب به آن چارهی دیگری اندیشید. همین تفاوت بهمن را به کشفی شاعرانه میرساند.
دایی بهمن شاعر است و در نامههایی خطاب به بهار، خواهرزادهی دو سالهاش، از تجربهها و درک و دریافتهای شاعرانهاش از اتفاقات ساده و روزمرهی زندگی با او حرف میزند.