DE HEMEL
Oma was een vrome moeder,
geen begijn, maar wel devoot.
In die geest bracht ze haar kinderen,
al haar negen kinderen groot.
Niet dat ze de kerkdeur plat liep,
zeven dagen in de week,
maar wel zat ze elke zondag
mee te knikken bij de preek.
Heel wat kaarsen heeft ze ontstoken,
heeft gebeden en gevast,
zette thuis kersverse bloemen
naast Maria op de kast.
Ook heeft oma vreugdetranen
om haar oudste zoon geschreid,
die een stralend mooie ochtend
priester werd gewijd.
Toen is grootvader gestorven.
‘Vrouwe,’ zei de kapelaan,
‘deze goede mens is zeker
al de hemel ingegaan.’
Oma knikte. Maar liet weten,
toen de man het huis verliet:
‘Ja. Nu kan ik het wel zeggen...
in de hemel geloof ik niet.’
Sindsdien zorgt ze ieder jaar nog
voor een welverdiende mis
voor mijn opa in die hemel
die er volgens haar niet is.
"Alles van waarde is weerloos", de podcast waarin ik, Allard Amelink, op zoek ga naar de mooiste gedichten uit het Nederlands taalgebied. Dat doe ik door jou als luisteraar te vragen naar je favoriete gedicht. Zo bouwen we samen een canon van de mooiste poëzie.