Show Notes
‘En toen zij de lofzang gezongen hadden, vertrokken zij naar de Olijfberg’ (Markus
14:26).
Hoor je Jezus zingen?
Zong Hij bas of tenor? Klonk Zijn stem ongepolijst? Of zong Hij loepzuiver en met vaste stem? Sloot Hij Zijn ogen toen Hij Zich in Zijn lied tot Zijn Vader wendde? Of keek Hij Zijn discipelen aan en glimlachte Hij vanuit Zijn diepe verbondenheid met hen?
Was Hij meestal Degene Die inzette?
O, ik kan haast niet wachten om Jezus te horen zingen. Ik denk dat de planeten uit hun baan geslingerd zouden worden als Hij Zijn stem zou verheffen en Zijn gezang door het heelal zou schallen. Maar we hebben een koninkrijk dat onwankelbaar is, dus Heere, zingt U maar!
Het christendom is een zingend geloof, dat kan niet anders. De grondlegger ervan zong. Van Zijn Vader leerde Hij zingen. Ze hebben vast ook samen gezongen van eeuwigheid.
Volgens 1 Kronieken
15:16 is het doel van zingen ‘het laten horen van luide en blijde klanken’. Bij niemand in het hele universum is meer vreugde te vinden dan bij God. Hij is oneindig vol vreugde. Hij verheugt Zich al van eeuwigheid in al Zijn volmaakte eigenschappen, die volmaakt weerspiegeld worden in de Goddelijke natuur van Zijn Zoon.
Gods vreugde heeft onvoorstelbaar veel kracht. Hij is God. Wanneer Hij spreekt, ontstaan complete sterrenstelsels. Wanneer Hij zingt van vreugde komt er meer energie vrij dan er in het hele universum aanwezig is in alle materie en bewegingen bij elkaar.
Als Hij het zingen aangewezen heeft om onze blijdschap in Hem te uiten, is dat dan niet omdat Hij de vreugde kent van het uiten van Zijn eigen blijdschap in Zichzelf in liederen? We zijn zingende mensen omdat we kinderen zijn van een zingende God.
Bekijk de overdenking op
YouTube.
Volg 'Onwankelbare vreugde' waar je maar wilt: