Subscribe
Share
Share
Embed
قهرمان نهم، پدرم، بزرگترین نعمت و افتخار: مامان و بابا از هجده سالگی عاشق هم بودن. همیشه همدیگه رو بغل میکردن، میبوسیدن یا تو آشپزخونه با هم میرقصیدن...
قهرمان دهم، بهترین خانوادهی دنیا: پدر و مادرم، مثل همه مردم پورتوریکو، این ذهنیت رو داشتن که خانواده از همه چی مهمتره
قهرمانان بر ترسهایشان غلبه میکنند؛ قهرمانان به فراتر از خود مینگرند؛ قهرمانان دنیا را نجات میدهند؛ گاه با قدرتهای جادویی؛ و گاه بدون جادو، بدون شنل، بدون نقاب؛ قهرمانان بینقاب: قصّههای واقعی از قهرمانهای واقعی، برگرفته از Humans of New York
کاری از غزل سرمد و نوید توکّلی