Ons bomma en onze Peetere

Ons bomma en onze Peetere: een vertelselke geschreven door Sikke Ooms en ingelezen door Luck Verbeeck.

Show Notes

Ons bomma en onze Peetere (pag. 154): een vertelselke geschreven door Sikke Ooms en ingelezen door Luck Verbeeck. 

What is Ikke en de Sikke?

Vertelselkes in 't Hèsts

ONS BOMMA EN ONZE PEETERE

Van as dak e joar of vaaf was , brocht ik maan vakanses dee in Kessel
Stoase , baa ons bomma en baa menne peetere.
Ons bomma da was Anna van Bakker de Mannemoaker , ze hiejete
aagelek Lambrechts , en menne peetere da was Soeweke Mèttes , de
gepensjoneerde stoasesjef van Kesselstoase.
Soeweke, da was den twiejede vent van ons bomma. Heuren iejeste vent,
Fokke Verschueren, dieje was kraagsgevangene en dieje is dee de
Detsers oept èn van den oorlog doewedgeschoote in Detsland.
Mane peetere, da was ne kreem van ne mens, dieje dej vee ma alles, en
da wazzekik ni gewoeën hé.
Diejen haa zoewe e brommerke en dieje rej me maa overal hénne.
Oep ne kieje vroeg em is noa woa dak wilde hénnerijn , en ik zaa dak is
geere noa de vliegers goeng kaake , en dieje mens dieje rej mee maa
boenk noa Melsbroek meese brommerke.
Oep nen andere kieje rejje me noa de voat , noa de boewete kaake, of
haa rej me maa noa ’t Sas oem in de Neet wa te paddepoewetterre.
Zoalige kerel.
Soaterdags wir der altaa noa Liermèt gerejje. Ne moat van maane peetere
da was Fons van den Beureman, ne vèrrekeskweker, en diejen haa zoewe
nen Ameerikensen ottoo.
Achter de mèt ginge ze altaa nen trappist of twieje drinken in hotel du
Commerce oep de Mèt in Lier.
Ik moecht dan ne frut mee zuur mossele eete.

Ons bomma , da was aagelek een kokkin , ni in e restoran of zoewe , moa
baa de hiejere toawes , baa de notoaris , baa meniejer doktoor en oep ‘t
kastiejel enzoewe.
Ze vertelde dikkes dasse smèrreges de kiekes nog moest goan pakke die
ze snoenes ging geriejed moake.

Toen da onze Pascal later noa de kokschool in Oostende goeng , was ze
zoewe fiejer as ne gieter.
Toen azzek e joar of tien was, is menne peetere gesterrevve dee een
hètziekte , doa hemmek wel nen taad ni goe van geweest.
Ons bomma die haa het hoawes in Kessel verkocht en die kwam baa ons
in Hèst intrekke. Ze hadde zoewe e koamerke baa oan ‘t hoawes gebouwd
en doa zat ze zoewe wa apoat.
Noa e poar joar liejerde ze ne mens kenne van Berchem , de Zjon
Leukemans , ne gepensjoneerde polis , en doa is ze dan begot oewek nog
mee getrouwd.
De bomma is al verschaa joare doewed en ze lee oep ‘t kerkhof oep Hèst
Stoase. Heure zerk kunde goe trugvane, want doa stén nen hoewep
noame oep zelle...
Toenda de Zjon dan oewek zenne kop laa , is ze trug baa maan ouwers
ingetrokke , toawes haan ze e viswinkeltje gehad, en in die plets woa de
winkel geweest was hemme ze dan e koamerke ingericht vee heer.
Azzek loater mee ons Mon ieverans goan eete was , dan vroeg ze altaa
wa soot van servjette dasse in die zoak haan. Want in een goei zoak haan
ze alta goette servjette volleges heer.
Ne kiejer of vier per joar ginge me gelaak ieverans ete , altaa in iet sjik ,
mee goette servjette natuurlek.
Noa ’t eete kwam er altaa ne spannende moment , want dan tikte ze me
heur mes teegen een pint en dan vroeg ze oem de kok efkes te kunne
spreeke. Miejestal kreeg dieje mens dan komplemente , moa as ‘t ni me
heur gusting zaa geweest zaan , zaa ze ‘t oewek gezee hemme.
Joare trug, ik was e joar of 10-11 denkek , must ik vee heur is nen
antrekoot goan hoale baa biejenhijver Van De Meutter , rechtover de
Zjandermerie. Toen dak trugkwam dej ze da pakske open, ze schudde is me heure kop,
en zaa mee maa trug noa den biejenhijver. Doa ston reedelek wa volk binne , moa doa veegde zaa heur gat oan. Ze zaa :”Biejenhijverke, nij mutte gaa is goe noa maa lestere. As dieje klaane hie noggis nen
antrekoot komt vroage , dan mutte dieje oewek nen antrekoot geeve en
giejen stukske hètte boefsteek , hedde da goe verstoan !”
Volges dat schènt was bomma oewek een goei zangeres.
Ze vertelde dikkes da ze vee wel duuzend man gezoenge haa en zonder
mikroo ! Ze hee noa een oeptrede is een oanbieding gehad oem noa ’t
konservatorium te goan , moa ze moecht ni van der voader, want dieje
zaa dattem van z’n dochter giejen hoer wilde moake...
Da was e goe mens , ze zaa de broek van der gat gegeeven hemme.
Ze is vanveu in de neegeteg gewerre en ze is gesterreve in ‘t rusthoawes
in Itegoem.