Subscribe
Share
Share
Embed
Welkom bij Rust in je Hoofd, de podcast van Meditation Moments. In deze podcast spreekt Michael Pilarczyk met bekende gasten en toonaangevende experts over mentale gezondheid, zingeving, meditatie, persoonlijke ontwikkeling en…. het leven zelf.
De hele maatschappij staat nu best wel op
standje overleven.
Het gaat snel, veel prikkels, chachipiti, AI, banen
die we kwijtraken, banen die ontstaan, mogelijkheden, een
crisis.
Er is zoveel aan de hand dat dat
brein continu met buiten bezig is in plaats
van met binnen.
Dus die darmen krijgen er last van.
Nou, wat krijgen we?
Een overprikkelde darm, voedingsstoffen die worden niet meer
opgenomen, we raken vermoeider, en dan loop je
achter de feiten aan.
In deze aflevering van Rust in je Hoofd
praat ik met Charlotte Labbé.
Ze is oprichter van het Brain Balance Instituut
en schreef boeken als Brain Balance, Overprikkeld Brein
en Jouw Krachtige Brein.
Ze spreekt voor duizenden mensen in theaters en
tijdens events die ze zelf organiseert, over onderwerpen
die ons allemaal raken en die ons kunnen
helpen om rust en balans te vinden in
ons eigen leven.
We spreken over overprikkeling, stress, hoe je darmen
en je hoofd met elkaar verbonden zijn, over
omgaan met emoties en over de dieptepunten en
moeilijke tijden in haar eigen leven.
Vandaag in de Rust in je Hoofd podcast,
Charlotte Labbé.
Hoe is het met de rust in jouw
hoofd op dit moment?
Nou, mijn hoofd is stil, maar ik merk
wel veel onrust in mijn lichaam.
Ja?
Ja.
Wat voel je dan?
Nou, wel arousal, echt een intens drukke periode
achter de rug, met als hekkensluiter een verhuizing
de afgelopen dagen.
En ik merk wel dat dat wel veel
doet, een verhuizing, dat dat wel een proces
is.
Ja.
Dus ik zei vanmorgen ook, ik merk een
soort diepe vermoeidheid, maar mijn hoofd is wel
rustig.
Dus mijn lichaam mag wel wat meer verzorging
krijgen, ja.
Nogmaals, fijn dat je er bent.
Ik volg je al met veel bewondering de
laatste jaren.
Ik vind echt zo knap wat je doet.
Je verkoopt honderduizenden boeken, theatervoorstellingen, allemaal
uitverkocht.
Grote events, duizenden mensen.
Er zijn in Nederland niet veel mensen die
dat kunnen.
Jij wel.
En jij.
En ik.
Dat is mooi, ja.
Ja, als ik dingen moet uitleggen, zeg ik
ja, de enige die dat ook kan is
Charlotte.
Jij bent daar redelijk uniek in.
Je ziet heel veel mensen in theaters staan,
maar vaak in kleinere zalen.
Maar wat jij doet is, zeggen mensen van
mij ook, maar duizenden mensen in zo'n
mainstage ook.
Dat ik dacht van wauw, dat decor wat
je hebt, fantastisch.
Zoveel boeken.
Je nieuwe boek is nu net uit.
Brain Balance, dat is deze.
Hoeveelste boek is dit nu?
Tiende.
En wanneer schreef je je eerste boek?
2019.
Hoe kan je nou tien boeken schrijven in,
laten we zeggen, zes jaar?
Ja.
Dat is bizar.
Ja, toch wel heel afgestemd en gechannelled, om
het zo maar te zeggen.
Soms schrijf ik en dan denk ik, en
daarna wat heb ik geschreven?
En dan denk ik, oh, dat is eigenlijk
best heel cool.
It makes sense.
Dus wel echt vanuit die ZIELS-afstemming geloof
ik dat dat tot stand kan komen.
En omdat het zo'n pure missie, maar
ook visie is.
Het komt niet vanuit mijn hoofd, maar wel
vanuit mijn hart.
En dat is voornamelijk de afgelopen jaren.
Maar daar wil ik het over hebben.
Maar je hebt je heel erg verdiept in
dat brein.
Ik zeg altijd, die onrust zit in ons
hoofd, maar het is niet alleen in je
hoofd.
Het is in je lichaam, het is in
je zenuwstelsel, in je darmen.
Heb je ook nog een boek over geschreven?
Dus daar wil ik het over hebben.
Wat is nou datgene dat ons onrust geeft
in ons leven?
Maar vooral, wat kunnen we doen om dat
te herstellen?
Daar heb jij plannetjes voor bedacht.
Je zegt, ik heb acht pijlers.
Als je Overprikkeld Brein leest, dat andere boek
wat gigantisch succesvol is geweest.
In tien weken kun je jezelf weer in
balans brengen, rust brengen.
Wat moeten mensen doen?
Dat wil ik graag in het komende uur
van je horen.
Maar eerst, wat is een overprikkeld brein?
Ja, ik denk dat heel veel mensen dit
kunnen herkennen.
Dat er een moment komt dat je denkt,
oké, wacht even.
Ik ben mijn sleutels kwijt.
Ik krijg een error als ik een e
-mail binnenkrijg.
Ik ben net iets te kort af naar
mijn partner of naar mijn kind.
Ik ga de supermarkt in en ik kom
buiten en ik vergeet de helft.
En ik merk gewoon, ik zit niet lekker
in mijn vel.
En dan zeg ik, ja, een overprikkeld brein.
Wat helemaal doorloopt, het zenuwstelsel.
Ja, we noemden het net al heel erg
mooi.
Want daar start het in de essentie.
De onrust die ik voel nu in mijn
lichaam, heeft ermee te maken dat mijn zenuwstelsel
op dit moment echt wel overprikkeld is.
Ondanks dat ik het weet.
Want soms heb je gewoon ook die periodes
in het leven.
Het hoeft namelijk ook niet zo te zijn
dat we altijd maar met pees en vree
in een soort zen-stand door het leven
gaan.
Als we er maar bewust van zijn.
En op het moment dat we, en dat
doet het hoofd, negeren wat de klachten ons
vertellen vanuit het lichaam, dan gaan we door
en dan gaan we eigenlijk over die edge
heen.
En dan krijg je slapeloze nachten, een overvol
hoofd, veel piekeren.
En vaak zijn dat negatieve gedachten die dan
onrust in het hoofd verzorgen.
En dan zitten we niet meer zo lekker
in ons vel.
Energie gaat naar beneden, voedingsstoffen komen we tekort.
Dus het gaat over de hele machine.
Ik noem dat ook wel systemisch bewustzijn.
Relaties worden minder, vriendschappen is geen tijd meer
voor.
En eigenlijk stort het allemaal een beetje in.
En dank om jij een beeld.
Dat kan, ja.
Hoor je ook wel eens de kritiek van
mensen die zeggen wat jij doet, dat is
wel voor de kneusjes van de samenleving.
Weet je, de mensen die het leven niet
aankunnen of burn-outs hebben?
Nee, dat hoor ik eigenlijk nooit.
Ik hoor juist steeds meer mensen die zeggen
oh, maar dit is voor iedereen.
Daar wil ik naartoe.
Ja, ik zie het in de zakenwereld.
Ik zie de topondernemers die zeggen ik werk
veel voor en met grote bedrijven.
Die juist zeggen, nee, maar dit moet op
alle lagen van een bedrijf en dat zijn
corporates van drie, vierduizend man.
Dit is voor iedereen.
Het is niet alleen voor de top.
Het is niet alleen voor de managers.
En het is niet alleen voor de mensen
die met een burn-out thuis zitten.
Het gaat namelijk over het leven.
Het kan ook wel zijn dat mensen het
juist van zich af proberen te houden door
te zeggen het is voor die groep mensen
maar daar behoor ik nu toe.
Wat je zegt, ik spreek ook veel met
ondernemers die met heel veel issues zitten.
Heel veel onrust in hun hoofd hebben.
Heel veel stress.
Ik heb het zelf ook allemaal meegemaakt.
Juist voor al die mensen is dit van
belang.
Wat is van belang?
Wat beschrijf je nou in het boek dat
je zegt in tien weken, het mogen van
mij ook twaalf weken of twintig weken zijn,
maar wat kan je nou in die periode
doen om weer in die balans te komen
dat je niet meer die onrust gaat ervaren?
Ik denk dat het inderdaad mooi is wat
je zegt dat het niet gaat om een
tijd want dan leggen we de drukker heel
snel op maar dat het wel gaat over
het bewustzijn dat je op een andere manier
jezelf kunt behandelen in die enorm snel veranderende
wereld want die wereld gaat morgen alleen maar
sneller dan vandaag en op het moment dat
we onszelf niet kennen dus je weet helemaal
niet wie ben ik, hoe functioneer ik hoe
werkt mijn onderbewustzijn überhaupt dat je een onderbewustzijn
hebt die 95 tot 98 procent van al
je beslissingen aanstuurt maar ook de relatie die
je hebt misschien wel een hele toxische relatie
misschien heb je een relatie op werkgebied werk
je ergens en denk je dit is niet
helemaal mijn plek maar ik heb toch mijn
hypotheek te betalen dan houd je onderbewustzijn je
vanuit angst in een positie waar je helemaal
niet thuis wordt dus als we starten met
wie ben ik, hoe ben ik geworden wie
ik ben is het uiteindelijk een opbouw van
keuzes die je vanuit dat onderbewustzijn hebt gemaakt
die jou brengen waar je vandaag de dag
bent en niks anders, niks meer, niks minder
het is eigenlijk super easy en als we
dat systeem gaan doorhebben, wauw dan word ik
de master master your mindset, master your life
want dan kan ik dus impact gaan maken
op de stukken waarvan ik lange tijd dacht
het is wat het is of zo is
het leven nu eenmaal je kunt jezelf herprogrammeren
en dat is wat ik deel met Brain
Balance dat alles in het onderbewustzijn te herprogrammeren
is je hebt het over die acht pijlers
wat zijn die acht pijlers?
die acht pijlers start bij systemisch bewustzijn en
wat heel erg bekend is het familiesysteem, dat
kennen we natuurlijk van Els van Stijn, fantastisch
haar werk maar dat gaat veel verder het
familiesysteem is één pijler in het systemisch bewustzijn,
maar je kijkt ook naar het systemisch bewustzijn
als alle organen, want je hart super belangrijk,
werkt samen met je darmen werkt samen met
je nieren je longen, je lever en als
er ergens in dat systeem ik noem het
ook wel je dashboard één radertje is die
niet lekker draait dan krijg je al een
disbalans in je energie gaat je energie op
lichaamsniveau naar beneden?
gaat het in frequentie naar buiten ook naar
beneden?
en wat trek je aan?
mindere gebeurtenissen, mindere ervaringen wauw, werkt het zo
simpel?
ja, zo simpel werkt het dus systemisch bewustzijn
is je voedingsstoffen, je organen je energiesysteem, je
familiesysteem maar ook je werkomgeving, de cultuur waar
ben je opgegroeid, in welk land ben je
opgegroeid, welk dorp alles wat in het leven
met jou te maken heeft, ook je financiële
systeem, en dat is zo mooi ik had
afgelopen week een trainingsdag met tachtig van onze
brainbalance coaches toen gingen we aan de slag
met het systemisch bewustzijn op finance want hoeveel
mensen struggelen met het stuk finance?
of we hebben er een mening over, als
je geld verdient ben je commercieel en ben
je een geldwolf en ben je niet oké,
heb je geen goede intentie en als je
te weinig hebt doe je niet mee dit
is zo zwaar geprogrammeerd het komt ergens vandaan,
maar hoe belemmerd het je wanneer dus je
geld letterlijk in de energie stagneert wat doet
dat met de rest van je systeem?
zo ontzettend veel, nou dit is een van
de onderwerpen dat valt allemaal onder systemisch bewustzijn,
ja dan zie je dat is best wel
heel breed want het gaat over het leven
nou daarnaast gaan we kijken naar voedingsstoffen, die
darmen want je darmen in combinatie met je
brein, de hersendarm verbinding is de belangrijkste verbinding
als het gaat over kun je mentaal lekker
in je vel zitten rommelt het in je
darmen rommelt het in je brein, dus eigenlijk
start bij die darm op orde brengen daar
zien we wel heel veel mensen met darmklachten
ehm niet de juiste voedingsstoffen eten of misschien
wel eten, maar de darm neemt het niet
op omdat er zoveel stress is of trauma's
aanwezig nog in die darmwand want ja, in
dat celulair geheugen, daar slaan trauma's en herinneringen
zich op en hoe meer er in belemmering
ik zeg belemmering aanwezig is wat we niet
aankijken, hoe meer verstoringen we weer krijgen, dus
dat is brain food, nou daar zijn ook
een aantal boeken over geschreven wat je al
zei beweging, en dan denken we heel snel
aan oké, we moeten bewegen, we gaan hard
lopen we doen aan yoga, we doen aan
fitness fietsen, maar dan heb ik het over
lichaamsbeweging op celulair niveau dus hoe beweegt een
emotie door je lichaam, hoe zet een trauma
zich vast in de fascia in het bindweefsel,
hoe kunnen we door middel van lichaamsgerichte therapie
het lichaam in beweging gaan brengen, als we
dat niet doen houden we die ervaringen en
trauma's vast, nou zo gaan we die acht
pijlers door, dus van beweging tot slaap, tot
omgeving, super belangrijk en er zit altijd een
diepere laag in, dus als ik het heb
over omgeving, ja dan snapt iedereen ja ik
ben het gemiddelde van de vijf mensen om
me heen, dat is iets wat we al
heel lang lezen, dat is iets wat bijna
iedereen in de bewustzijnshoek ook deelt, dat weten
we, gelukkig snappen steeds meer mensen dit, maar
het gaat er ook over hoe kies ik
mijn omgeving vanuit mijn onderbewustzijn dus mijn relatie
zegt heel veel over mijn onderbewustzijn want op
de vlakken waarin ik nog niet geheeld ben,
trek ik de partner aan die ook ongeheeld
is, of een partner die wel geheeld is
en een spiegel is waardoor er een mismatch
ontstaat nou, onderbewustzijn is altijd het root systeem
eigenlijk van brain balance en zo doorloop je
die acht pijlers het is nooit een lineair
proces daarom zeg ik ook het is een
acht de kracht van de acht is ik
pak een proces aan en ik start eigenlijk
weer opnieuw maar wel vanuit een ander level
van bewustzijn, dus ik heb een reis gemaakt,
dan start mijn reis weer opnieuw maar wel
met andere inzichten en een nieuwe herprogrammering dus
ik sta anders in het leven en zo
kun je laag voor laag steeds dieper gaan
in dat menselijk systeem van wie je bent
en dat is oneindig waar heb je dit
allemaal geleerd?
ja je weet zoveel wat ik knap vind
van jou, je weet het ook zo goed
te vertellen zo lekker duidelijk ja, ik denk
dat dat ook het waarom ik hier op
aarde ben en waarom ik doe wat ik
doe als je me elf jaar geleden had
gezegd je gaat de grootste theaters vullen van
België en Nederland dan had ik denk ik
heel hard gelachen of je gaat tien boeken
schrijven over het brein dan had ik gezegd,
nou dit is niet ik ik las nooit
een boek, als kind zijn ik vond lezen
verschrikkelijk totdat ik zelf zo diep in de
penari zat, dat ik niks anders meer kon
dan met mezelf aan de slag te gaan,
ik moest wel wat gebeurde er dan, wanneer
was dat?
dit is bijna tien jaar geleden Sky was
net geboren eigenlijk gebeurde het daarvoor al ongeveer
elf jaar geleden ging ik failliet met mijn
bedrijf, ik had een kledingbedrijf kort daarna brandde
ons huis af Sky was net drie weken
oud en toen brandde ons huis af baarmoederhalskanker
net daarvoor gehad, dus in één jaar tijd
had ik een faillissement, baarmoederhalskanker huis afgebrand en
ik kreeg een kindje hoe oud was je
toen?
dertig, net dertig, ja ik word bijna veertig
en toen stond mijn leven wel op zijn
kop en ik had heel erg last van
mijn ego die zei, loser je bent nu
niks meer waard want je draait niet meer
mee in die maatschappij, je bent alles kwijt
en ik had een soort eigenlijk wel een
voetstuk voor mezelf gebouwd, ik kwam uit de
modewereld al vanaf mijn twaalfde modellenwerk gedaan dus
alles moest perfect zijn en imperfectie mocht eigenlijk
niet bestaan ik creëerde een soort museum voor
mezelf waarin ik leefde en dat voelde zo
eenzaam toen ik dus letterlijk in elkaar stortte
ik dacht, wie ben ik nu eigenlijk echt
maar je had wel een lange relatie toch?
Ik had een lange relatie zeventien jaar lang
bij elkaar geweest, elf jaar getrouwd een zoon
van bijna tien ja dat is fantastisch dat
je dat met elkaar ook hebt en kunt
iemand opmaken je had wat tegenslag op jouw
pad ziekte is natuurlijk wel heel vervelend, maar
goed een huis dat afbrandt, nou ja we
willen het nog wel over een huis hebben
straks met je, je nieuwe huis dat is
ook een soort van je thuis brandt af,
maar goed dat is verzekerd klinkt heel bot,
maar je koopt een nieuw huis ja en
toch gaat het wel over de veiligheid, het
gaat over een veilige basis is dat het?
Ja kijk als je ervoor kiest om te
verhuizen is het een bewuste keuze maar als
je ervoor kiest om een weekend weg te
gaan en je bent net in het appartement
waar je aankomt en je krijgt een telefoontje
je huis staat in brand, betekent dat alles
weg is, al je persoonlijke spullen er is
dan in één keer geen basis meer, je
hebt een babytje van drie weken en je
moet vervangende woonruimte gaan zoeken nou pas na
anderhalf jaar was het huis weer opgebouwd en
vijf jaar lang met verzekeraars in rechtszaken gezeten,
dus het is best wel een groot proces,
het is niet zo makkelijk dat is niet
leuk, nee, ik probeer het af en toe
een beetje simplistisch te verwoorden dat wordt me
weleens kwalijk genomen maar ik zeg het een
jaar een huis is maar een huis, maar
je hebt gelijk het zijn de herinneringen, de
foto's je verliest een groot deel van je
eigen verleden natuurlijk is er altijd crisis nodig
in ons leven om een keuze te maken
voor verandering of dat er een shift in
je bewustzijn ontstaat ik denk voor 90%
van de mensen wel, ja het is niet
nodig, maar toch blijkt wel in in de
ervaringen die ik in ieder geval heb met
de duizenden mensen die ik heb gecoacht, dat
er iets gebeurt waardoor we in één keer
anders kunnen gaan kijken, terwijl we kunnen altijd
anders kijken, maar vaak zit de wil er
niet in omdat het best wel comfortabel is
ook een situatie die we kennen die misschien
niet helemaal fantastisch is, prima en dan zeg
ik altijd, don't settle for less, want een
prima is dat hoe je je leven wil
leven of ga je voor excellent of ga
je voor premium, of ga je voor fabulous
wat is jouw standard heel veel mensen zeggen
nou, prima, maar dan weet je dus ook
niet dat er veel meer uit het leven
te halen valt, maar als iemand zegt van
het is prima ik ben hier tevreden mee
content, het is goed dan is het toch
ook goed, absoluut ja, als dat het is,
maar dan ook niet klagen dat is belangrijk,
daar zit het in dat is belangrijk, waarom
klagen mensen dan vaak toch wel, dat weten
we uit ervaring, nou ja, vaak gaat het
klagen voornamelijk over externe factoren de partner, de
werkgever, de kinderen de buurman, de ouders om
maar geen eigenaarschap te hoeven nemen, want dat
is makkelijk hè, klagen je hebt of eigenaarschap
je gaat met jezelf aan de slag, en
je kijkt in de spiegel, of je bent
slachtoffer en that's it er zit niks tussen,
het is of het een, of het ander
en ben je aan het klagen, dan zit
je in slachtofferschap maar je kunt altijd die
switch maken naar eigenaarschap, en daar ontstaat je
groei, je mogelijkheden, de ruimte expansie, maar ook
in ontdekking naar jezelf en dat is niet
altijd even makkelijk, want daar komt ook een
stuk schaduwkant, pijn verdriet, emoties poeh, durven we
pijn te gaan omarmen, durven we pijn te
gaan zien als een groeiproces, als iets onwijs
moois, ik merk het bij mezelf als ik
struggle, en ik voel letterlijk dit denk ik,
dit is zo mooi want hier ontstaat mijn
groei maar de meeste mensen gaan daar van
weg want we hebben niet geleerd, hoe gaan
we om met weerstand, hoe gaan we om
met pijn, hoe gaan we om met kritiek,
hoe gaan we ermee om, als ik de
enige ben die dit op dit moment doet
en mijn omgeving dit niet faciliteert, want dat
gebeurt bij de meeste mensen, ja, waarom, hoezo
ben je nou allemaal bezig met die boeken
van Michael of van Charlotte onzin, alsof dat
echt werkt, het is angst voor het onbekende,
terwijl de mensen die het wel doen, die
zeggen, wow, had ik dit 20 jaar geleden
geweten, was mijn leven zo anders geweest daar
doen we het voor.
Het is opmerkelijk ja, het is denk ik,
het niet weten wat je niet weet, precies,
en mijn mentor zegt altijd, you don't know
what you don't know, ja dus er is
wel het oordeel over bijvoorbeeld jouw boek, ja,
of wat jij doet ja, en dat kan
ook te maken hebben met Sierces en mooi
en succesvol en alles lukt in haar leven
en dan hoef ik niet bij mezelf te
blijven, precies, want dan is het bij mij
weg, ja toch zijn er heel veel mensen
die naar jou toe komen waarom komen mensen
in het theater naar jou luisteren, wat willen
ze horen ik denk dat het echt te
maken heeft met de mogelijkheden die jij hebt
als mens ik geef ze dat stukje eigenaarschap
ook het stukje hoop en vertrouwen, van het
kan wel, en dat hoor ik ook van
mensen, als ik jou nu zo hoor in
Jip en Janneke taal dan weet ik dat
het wel kan in plaats van dat het
niet kan het zijn concrete stappen, concrete tools
maar ook nieuwe inzichten in de zin van,
als we het hebben over energie en frequency
medicine en dat alles energie is en het
hoofd eigenlijk een ondergeschikte speler is, mijn zin
ziens ja, dat vinden mensen dan ook wel
fascinerend, van nou ja, maar wat is dat
dan waarin ik ook de brug slaat tussen
het stukje wetenschap spiritualiteit non-dualiteit, dualiteit kwantumveld
er zitten bij mij geen grenzen aan het
is niet, oh Lott praat over het brein
heb ik een hele lange tijd gedaan, maar
daar ben ik best wel weer vanaf, maar
ik verbind het en het is een levensfilosofie
en als je spiritualiteit heel spannend of zweverig
vindt, want als je zegt dat is zweverig
dan is dat een angst, want wat zit
daar achter, ja moet ik dan met wierook
gaan zitten, maar dat is helemaal geen spiritualiteit
dus leren ontdekken dat er concepten zijn die
voor je kunnen werken dat is voor mij
een weg die ik heel graag open met
mensen samen hand in hand en die verbinding
maken en ook in de zalen gaat het
over die energie met elkaar delen en elkaar
letterlijk weer eens zien en aankijken hey we
zijn een individu maar wel in een collectief
kunnen we dat collectief weer gaan verbinden je
bent niet alleen, we doen het met elkaar
en daar geloof ik heel sterk in.
Wat zijn de concrete dingen die je mensen
meegeeft tijdens zo'n avond in zo'n
voorstelling?
Nou dat wisselt enorm het is een beetje
afhankelijk van de topic van de voorstelling, van
de avond verschilt het per avond?
Ja, ik heb zes verschillende theatertours gegeven de
afgelopen vier jaar dus een brainfoodavond een jaar
lang alleen maar over voeding, het brein, de
darmen een jaar lang over overprikkeld brein en
het afgelopen jaar ging het over ontdek de
kracht in jouw leven en dat gaat veel
meer over de emoties, het kindsdeel mannelijke en
vrouwelijke energie Het was een puur focus op
die rust dat we zeggen oh mensen allemaal
overprikkeld onrustige gedachten, stress in hun lichaam wat
zijn dan de dingen waarvan je zegt doe
dat nou eens let daar op.
Kijk als we echt concreet naar een tip
willen dan zeg ik ga rustig eens ademen,
zitten en ademen voel je voeten heel simpel
op de grond, dat kun je nu ook
doen als je aan het luisteren bent of
aan het kijken bent en dat bewust doen
zonder dat het hoofd je ergens naartoe brengt,
ik moet nog ketchup halen of ik moet
nog de was doen of ik heb nog
die e-mail dat mag je gaan trainen
doe dat eens twee keer per dag één
minuut dat is al een start maar ook
opschrijven hoe voel ik me, dus een check
-in lijstje, hoe voel ik me in mijn
lichaam, hoe voel ik me in mijn hoofd
hoe is mijn energie, kan ik verbinden met
mijn hart, en dan kom je erachter dat
zoveel mensen eigenlijk tegen zichzelf zeggen dat ze
niet meer kunnen voelen Is het eigenlijk gewoon
tijd nemen voor jezelf, dat je jezelf weer
even een plek geeft in je eigen leven.
Ja, honderd procent en jezelf leert kennen ook
op de vlakken waar je jezelf nog niet
kende.
Mediteer jij?
Ja.
Hoe doe je dat?
Eigenlijk de hele dag door dus als ik
aan het autorijden ben als ik op de
wc zit als ik aan het koken ben,
als ik met mijn zoontje zijn topografie aan
het oefenen ben, wandelen Nu denken mensen, maar
dat kan niet want jij kan niet autorijden
en mediteren tegelijk, ik herken wat je zegt
hoor ik heb dat ook, ja ik mediteer
de hele dag en af en toe moet
ik uit die staat van zijn om iets
te doen maar verder ben ik in die
fase Hoe doe jij dat dan?
Zijn, niet doen maar zijn en daar zie
ik denk ik het grootste verschil dat we
denken dat we mediteren moeten doen en daar
start het wel hoor dan moet ik heel
eerlijk zijn, tien jaar geleden toen ik startte
met mediteren moest ik ook, oké over een
half uur ga ik mediteren en dan had
ik een half uur lang een strijd om
dat dan te gaan doen maar nu is
het een staat van zijn en hoef ik
er niks meer voor te doen, is het
een een laag dieper in je bewustzijn en
onderbewustzijn ik heb het ook als ik voor
groepen sta, ook in een theater met 2000
man ik ben in een volledige meditatieve staat,
mijn hoofd is stil en dat is wel
een kwestie van oefenen overgaven, vertrouwen durven te
zijn ik ben hier en ik ga naar
die frequentie en ik voel me afgestemd ik
ben nu ook niet ergens anders dan hier,
dus aanwezig zijn in het nu.
Hoe heb je dit geleerd?
Of van wie heb je dit geleerd?
Nou ja, ik ben gestart in die crisis
met mediteren en ik had twee stemmen in
mijn hoofd, een heel zwart heel donker, die
zei wat een bullshit denk jij serieus dat
mediteren jou gaat helpen en een witte lichte
stem die zei jawel doe het maar wel,
want Harvard heeft bewezen dat het dus werkt
dus ik had wel die wetenschap nodig en
ik ben het gaan doen en na drie
weken, iedere dag, twee keer een half uur,
had ik een soort mystieke ervaring nou niet
een soort, ik had een mystieke ervaring, waarvan
ik nu pas weet dat het de mystieke
ervaring was maar het leek wel of ik
ecstasy op had ik had een soort out
of body experience ik zweefde het was zo
ik krijg er nu weer warm van, die
ervaring toen dacht ik, wauw dit is cool,
als een lichaam dit kan en een hoofd,
nu denk ik dat ik snap wat mediteren
kan betekenen dat was de eerste echte ervaring
en daar ben ik op door gegaan ja
ik ken eigenlijk niemand die dit zoals jij
dit nu vertelt heeft meegemaakt, ik heb een
bijna soort gelijke ervaring, bij mij was het
ook crisis hoop gedoe in mijn leven toen
zei iemand je moet eens gaan mediteren dat
ik dacht, dit is helemaal niks voor mij
en ik ben dit ook op deze manier
gaan doen, wat je zegt, die bijna visionen
achtige rare beelden zien ja en daar ontstond
een staat van zijn rust in het midden
van de storm, maar ik was rustig net
zoals nu, ik ben altijd heel rustig ik
sprak laatst met Guido Weiss die zei, kan
je je voorstellen dat mensen jou dan heel
irritant vinden dat je altijd zo bent zoals
jij bent oh ja ook dat lijkt me
ik kan me dat niet voorstellen, maar waarom
irritant ik ben daar nu al een paar
weken over aan het nadenken, het heeft je
aangezet ja het heeft toch iets met me
gedaan, dat ik dacht van dit is wel
hoe ik nu ben nou ja, maar het
is wel iets heel moois, want als andere
mensen het irritant vinden, weer spiegelt het een
verlangen in hun wat maakt dat jij irritant
bent op dat vlak, maar eigenlijk ben je
de mooiste leerschool op dat moment want die
mensen willen heel graag een stukje dat halen
en laat het ze maar halen ook in
irritatie, iedere emotie is een hele mooie emotie
nog heel even naar die meditatie gaan, hoe
leer je dat nu aan mensen aan wie
je lesgeeft nou wat ik voornamelijk, ik geef
zelf iets minder les bij ons in het
instituut of bij mij in het instituut, wel
veel in de retreats, dus ik doe de
retreats echt helemaal zelf, vijf dagen met mij
aan de slag vind ik het meest waanzinnige
werk, dat is van ochtend zes tot avonds
elf ben je met mij aan de slag
en dat is echt wel een totale flip
in je systeem en daar heb ik mensen
die zijn jarenlang bezig met meditatie en die
doen dat, maar ook mensen die doen het
voor het eerst en die hebben een enorme
struggle veiligheid, zachtheid warmte, persoonlijkheid dat is waarin
ik mensen dan echt meeneem en het groepsproces
en co-regulatie werkt zo enorm krachtig dus
als wij met 25 mensen aan het mediteren
zijn, zie je al dat de zenuwstelsels van
de mensen die dat nog niet kunnen of
dat hoofd vindt dat ze het niet kunnen
dat die al meteen naar een verdieping lager
gaan.
Waar blijkt dat uit, hoe merk je dat?
Ja, dat kan ik direct zien in de
energie wat daar gebeurt en voelen die mensen
dat zelf ook?
Ervaren ze dat zo?
Ja, absoluut ik had in het laatste retreat,
het was een driedaagse, een dame uit Zwitserland
en die kwam binnen, superleuk mens ze zegt
nou, ja ik ben hier maar ik ben
hier om te voelen, ik voel al vijftig
jaar niet en ik denk eigenlijk dat ik
dat ook niet kan maar goed, het zal
me benieuwen wat hier gebeurt en de tweede
dag zat ze op een gegeven moment te
huilen op de matras, dus ik zeg wat
gebeurt er?
Ik voel!
Ik voel voor het eerst in mijn leven
Wat doe jij dan?
Of wat gebeurt er dan dat iemand wel
dat voelen kan voelen?
Nou ja, dat is zo'n groot en
diep proces wat we doorlopen dat is niet
alleen maar mediteren wat we doen, we mediteren,
we visualiseren we ademen, we doen lichaamsgericht werk,
we doen trauma release ik werk met Eternic
sessies, dus dat is echt puur vanuit de
Quantum Healing, Frequency Medicine Dat klinkt heel ingewikkeld
allemaal.
Ja!
Wat is dat dan?
Het klinkt ingewikkeld voor het hoofd, omdat het
hoofd het niet weet nog niet kent, maar
als we even teruggaan naar een paar honderd
jaar geleden zei Einstein al, energy is everything
en de mensen die energie begrijpen, zullen het
leven tenvolste leven, dat zijn quotes van Einstein.
En we weten dat energie ons helpt in
alles.
Het is eigenlijk heel simpel je telefoon is
verbonden met wifi dus je ontvangt informatie is
er geen wifi, ontvang je in één keer
geen informatie dit ben jij als mens ook
we zijn een energiekanaal dat is helemaal geen
spooky wookie geen spieriewierie, maar omdat we het
niet geleerd hebben, denkt dat hoofd, ja maar
wacht heel even hoor, nee dit is nu
sluit ik mezelf af, want ik kom op
een terrein wat ik nog niet ken tegelijkertijd
zitten we enorm in een shift wereldwijd in
het hele collectief, waardoor er steeds meer gedeeld
wordt over energie over afstemmingen, over zielsreizen alles
wat ik creëer in mijn bedrijven zijn allemaal
visionen, is allemaal afstemming is allemaal informatie wat
ik krijg vanuit de bron, de source het
universum, God geef het een naam, het maakt
helemaal niet uit in welk hoekje het stopt
als je er maar op durft te vertrouwen
vanuit je hart en vanuit je zijn dat
dat je pad is wat je mag bewandelen
daar neem ik mensen in mee tijdens een
retreat, een Eternix sessie gaat over de eternal
of life, niet het oneindige in het leven,
maar wel van jou zelf dat je zelf
oneindig bent en het intelligente systeem op een
diepere laag dan het hoofd dus het gaat
over lichaamsintelligentie het gaat over energieintelligentie
zielsintelligentie je bent energie is jou frequentie laag
in energie, dan zit je in schuld, schaamte,
angst, woede pijn, dat komt ergens vandaan hebben
we te maken met de onderste drie chakra's
onveilig zijn in jezelf bekkenbodem, zo belangrijk voor
je veiligheid nou dat creëren we in die
dagen dat ik met mensen werk, waardoor dat
zenuwstelsel eindelijk kan gaan afschakelen, als het zenuwstelsel
op standje veilig staat dan pas kunnen we
echt gaan helen, transformeren verwerken, en dan kunnen
oude trauma's eruit, nieuwe informatie erin, is het
zoveel simpeler?
Ja, dat is heel duidelijk je noemde het
al een paar keer het zit niet alleen
in je hoofd, het is niet alleen in
het brein, er zit heel veel in ons
lichaam, vooral hier in de darmen, hart die
verbinding, die verbinding, heb je ook een boek
over geschreven en dan hebben we niet alleen
de darmen, dan hebben we de hormonen, de
neurotransmitters, het is een heel geheel bij elkaar
natuurlijk waar mensen, denk ik, niet altijd bij
stilstaan, het is toch vaak van er zit
wat in mijn hoofd, of ik heb een
pilletje nodig wat hebben die darmen voor belangrijke
functie, wat kan je daarover vertellen?
Nou, sowieso is je darmen zijn de root
van je systeem dus als ik het heb
over je systeem, gaat het over je immuunsysteem,
dus je weerstand dat is heel easy voor
iedereen is mijn immuunsysteem wat lager, dan is
er iets aan de hand in die darm
want die darm die beschermt ons eigenlijk voor
alle indringers die we binnenkrijgen die krijgen we
allemaal binnen, we hebben allemaal toxine die we
binnenkrijgen, we hebben allemaal pathogenen, we hebben allemaal
gifstoffen die binnenkomen gewoon doordat we eten en
drinken eten, drinken, ademen, gedachtes want een negatieve
gedachte is toxisch, doet iets met die darm
dus dat is het mooie, als er iets
gebeurt in het hoofd gebeurt er iets in
de darm, gebeurt er iets in de darm
gebeurt er iets in het hoofd, dus het
is die snelweg die informatie aan het uit
wisselen is.
Dus praktisch gezien, met een bepaalde negatieve gedachte
zeg je, kan ik buikpijn krijgen?
Ja, heel simpel, plat inderdaad, buikpijn of ik
heb het idee dat ik iemand heel erg
mis of liefdesverdriet dat start op hartsniveau, hoofdniveau
en ja, ik kan niet meer eten dus
dat belemmert meteen ook die honger of dorstrikkel
en stress?
Ja, stress is enorm, is een van de
grootste verstoorders van onze darmen niet alleen van
de darmen, zenuwstelsel nerven, svages, werken allemaal met
elkaar samen, 80% van de communicatie verloopt
vanuit het lichaam naar het hoofd, dus als
er een actieve prikkel is in het zenuwstelsel,
dus het sympathische zenuwstelsel staat aan, dat is
dus stress, ortisol wordt aangemaakt, adrenaline, ja dan
zie je dat die darmen geen voedsel meer
gaan verteren.
Heb ik stress en ik eet een kilo
biologische groente per dag, kan ik nog steeds
een voedingsstoffentekort hebben.
Dit, gewoon dit geweten, dit te weten dat
is best wel groot, want dan denk je
alles goed te doen, maar die stress blokkeert
die opname van die voedingsstoffen machine, dus die
hele vertering, die gaat eigenlijk eventjes op slot.
Waarom?
Als we stress hebben, zijn we niet bezig
met voedsel verteren, maar dan zijn we bezig
met overleven De hele maatschappij staat nu best
wel op standje overleven.
Het gaat snel, veel prikkels, chatgpt, AI, banen
die we kwijtraken, banen die ontstaan, mogelijkheden, een
crisis, er is zoveel aan de hand, dat
dat brein continu met buiten bezig is, in
plaats van met binnen.
Dus die darmen krijgen er last van.
Nou, wat krijgen we?
Een overprikkelde darm, de voedingsstoffen, die worden niet
meer opgenomen, we raken vermoeider, dus die mitochondria,
dat zijn ook weer belangrijke cellen, communiceren niet
meer goed met elkaar, dan loop je achter
de feiten aan.
Dan komen we toch weer bij jou, Charlotte.
Wat moeten we doen om dat op te
lossen?
Eerst, ik zeg altijd wel, eerst stress verminderen.
Heel belangrijk.
Dat vindt ze makkelijk.
Ja, en dat vraagt ook bewustzijn.
En jezelf in de spiegel aankijken en eerlijk
zijn.
Gewoon eerlijk.
Kijk nu in de spiegel, hoe gaat het
nu eigenlijk echt met je?
En dan zal het hoofd zeggen, nou, het
gaat best prima.
Maar wat voelt het hart?
Voelt het lichaam zich ook echt prima?
Of wil het hoofd je ergens van weerhouden
waar je dus je aandacht naartoe mag gaan
brengen, wat misschien wel vervelend of irritant of
pijnlijk kan zijn?
Dan begin je toch wel vanuit de gedachte,
vanuit het hoofd.
Ja.
Of zou je kunnen zeggen, als je een
bepaald dieet gaat volgen, of je gaat bepaalde
dingen wel eten en andere dingen niet meer,
dan komen die darmen tot rust.
Doet ook al heel veel.
Dat helpt wel een beetje in het hoofd.
Zeker.
Nou, kijk, het voorbeeld van als je een
dieet hebt wat absoluut niet helpend is voor
lichaam en geest, dan zul je een enorme
shift merken op het moment dat jij in
een keer heel veel groenten gaat eten en
heel veel goede eiwitten gaat eten en omega
3 gaat aanvullen, heb je binnen een week
een mega groot verschil.
Maar op het moment dat jouw voeding al
op orde is, dan zit er dus een
laag dieper.
Dus kunnen we zeggen, met voeding lossen we
alles op?
Nee.
Wel heel veel.
Dus voor mij is voeding zeker een hele
belangrijke pijler, en dat zou ik iedereen aanraden,
stop met het bewerkte voedsel.
Elimineer dat zoveel mogelijk.
Kijk nu naar wat je eet.
Ben je bewust dat je lichaam is zoveel
meer dan een machine zoals het vaak genoemd
wordt?
Het is jouw vehicle, het is je tempel,
het is je...
Als je lichaam het namelijk even niet meer
doet, dan kom je erachter, shit, had ik
er nou wel maar goed voor gezorgd.
En daar zit dat stuk pijn.
Dus ja, voeding is belangrijk, maar hebben we
heel veel trauma's en voelen we de emoties
niet, ja, dan kun je zes kilo groenten
op een dag eten, maar dat gaat het
verschil niet maken.
Dus alle stappen maakt het verschil.
Wat zijn de vragen die je kunnen helpen
om dat bewustzijn te creëren, dat je jezelf
beter gaat begrijpen, of waar de pijn zit?
Nou, bijvoorbeeld de vraag hoe voel ik me
nu echt?
Dus niet hoe voel ik me nu, want
dan kan het brein nog een exit, maar
hoe voel ik me nu echt?
Houdt het brein ons voor de gek?
Ja.
Het brein heeft een hele resolute, krachtige, dominante
exitstrategie om jou van de pijn vandaan te
houden.
Het is heel logisch en dat doet hij
ook fantastisch goed.
Alleen het helpt je niet.
Het brein mag minder dominant aanwezig zijn, het
lichaam mag veel meer gaan vertellen.
We mogen luisteren naar wat het lichaam ons
te vertellen heeft, maar dat hebben we niet
geleerd.
Als we kijken naar het oosten, of naar
de Chinese geneeskunde, is het lichaam de keizer.
Het hoofd is ondergeschikt.
Het hoofd is een hele mooie supporter.
Maar hier, in het westen waarin wij leven,
is het hoofd dominant.
Lichaam luisteren we niet naar.
We leven hier, dit is het.
Terwijl dat lichaam heeft waardevolle informatie, durf je
te luisteren naar het lichaam.
Maar ja, hoe doe je dat?
In een wereld die ruis veroorzaakt en die
continu dat hoofd prikkelt en nog meer aandacht
van je vraagt?
Dat vraagt stilte.
Stilte en tijd en aandacht voor jezelf.
Stilte, tijd, aandacht, de natuur.
Ga maar eens tegen een boom aan zitten.
Gewoon een uur zitten, niks doen.
Daar heb ik geen tijd voor.
Maar hoe drukker je bent, hoe meer momenten
van dit je nodig hebt.
Dat is wat ik ooit ergens gelezen heb.
Iemand die zegt, ik kan niet mediteren, want
ik ben te druk.
Die zal drie keer meer meditatie nodig hebben
om dat drukke leven überhaupt te kunnen waarborgen.
Om dat gezond door te komen.
Dus laten we nou eens zeggen, bijvoorbeeld een
half uur per dag heeft ieder mens nodig
in de natuur als meditatieve staat.
Want dat is de natuur ook.
Iemand die druk is een uur en iemand
die heel druk is, heeft echt geen tijd
anderhalf uur.
Want dat hebben we nodig om dat zenuwstelsel
weer te kalmeren.
Dus dan zou je kunnen zeggen, het is
een keuze.
Ik zeg dan, maar ik heb altijd heel
makkelijk praten.
Voor mij was het een keuze, ik ben
gaan wonen daar waar ik in de natuur
woon.
Zodat ik de hele dag dit kan ervaren.
En iemand anders zegt, ja maar ik woon
nou eenmaal in die flat of in die
woonwijk waar niet heel veel natuur is en
ik moet gewoon naar mijn werk.
En ik moet de kinderen naar school brengen.
Dus daar heb ik wel mee te maken.
Dat is natuurlijk wel ook de realiteit.
Absoluut.
Hoe kan zo iemand daar dan mee omgaan?
Weten dat het wel altijd kan.
Dus ook al woon je niet midden in
de natuur, op een mooie eiland.
Ademen en mediteren kun je overal ter wereld
doen.
Een reis maken naar jezelf, kun je overal
ter wereld doen.
Ook in een flat, ook met geen financiële
middelen.
Want er is tegenwoordig zoveel online te vinden.
Er is zoveel wat ook gratis aangeboden wordt.
Als je het wil, dan kun je het.
En daar start het denk ik bij als
je wil.
Kijk, aan de andere kant, juist ook dat
soort klanten hebben heb ik best wel wat
ondernemers en grote sporters en bekende mensen die
ik dan op de achtergrond een beetje coach.
Die hebben dezelfde problemen.
Die hebben ook geen tijd.
Die hebben wel het geld en die hebben
wel dat mooie huis in de natuur maar
die hebben andere dingen te doen of maken
andere keuzes.
Dus ik denk dat we allemaal een beetje
dezelfde problemen hebben.
Als ik terugga naar jou.
Je hebt steeds over 10, 11 jaar geleden
had jij dat crisis moment.
Toen heb je een behoorlijke radicale andere keuze
gemaakt of een afslag genomen.
Is dat bewust gegaan of is dat een
proces geweest wat gewoon ging?
En je bedoelt dan de werkzaamheden wat ik
ben gaan doen?
Ja, je zat in die modewereld.
Je was model.
Je zag je kan een kledingzaakje Je deed
hele andere dingen.
En ineens ben je een soort brain expert.
Overnight.
Succes.
Dat is grappig.
Zo noemt mijn partner me wel eens.
Overnight.
Omdat ik dingen wel snel kan doen.
Maar jij leert wel snel denk ik.
Ja, dat is wel.
Je bent heel gedreven.
Het is nooit een plan geweest.
Het is mezelf totaal kwijt geweest.
Op ontdekkingsreis gegaan.
Ik ben een aantal retreats gaan doen binnenland,
buitenland.
Wat training en opleidingen gaan volgen.
En ik dacht dit is gaaf.
En mijn lampje ging aan.
En ik dacht ja, maar hier wil ik
voor leven.
En mijn partner zei in die tijd doe
iets waar je heel blij van wordt.
Want ik had een hele heftige burn-out.
Verlammingsverschijnselen.
Ik heb echt diep gezeten.
Waar bleek die burn-out uit?
Hoe voelde je dat?
Ik kan echt nu wel zeggen met de
kennis het was een burn-out.
Het was een postnatale depressie.
Want mijn kindje was net geboren.
En ik heb echt momenten gehad dat ik
dacht, maar zo wil ik helemaal niet meer
leven.
Dus echt diep en zwart gezeten.
Angststoornissen.
Paniekaanvallen.
Hyperventilatie.
Nou noem het een hele rijtje maar op.
Was je je daarvan bewust op dat moment?
Nee, ik dacht.
Het leven is even niet zo top.
Ik heb gewoon een hele hoop ellende meegemaakt.
En dat faillissement dat drukt op mijn schouders.
En dat iedereen daarvan vindt.
En nep mama geworden.
En ik vind het verschrikkelijk.
En dan voelde ik me weer schuldig.
Want ik kon helemaal niet genieten van mijn
baby.
Vreselijk als moeder zijn.
Wie waren er in jouw omgeving om je
te supporten?
Nou, wel veel vrienden en vriendinnen.
Maar ik woonde toen op Ibiza.
En die kwamen dan een week gezellig naar
Ibiza.
En dan gaan we leuke dingen doen.
Dus ik merkte dat ik op een gegeven
moment week op week af.
Maar zelfs op Ibiza was je doodongelukkig?
Doodongelukkig.
Hoe kunnen mensen daarna doodongelukkig zijn?
Nou ja, als je jezelf zo kapot hebt
gemaakt.
Maakt het niet uit waar je zit.
Het maakt dus niet uit in wat voor
een huis.
Of in wat voor een auto je rijdt.
Of wat er op je bankrekening staat.
Want het zit van binnen.
In je.
En wat deed ik?
Nou, dan ging ik maar iedere dag één
of twee glazen wijn drinken met mijn vriendinnen.
Want dat en een week later kwam weer
de volgende.
Toen dacht ik op een gegeven moment na
vier, vijf weken.
Wat ben je nou aan het doen joh?
Ik zit aan de slaapmedicatie.
Ik heb angstmedicatie.
Ik drink iedere dag wijn.
Toen dacht ik wacht even, maar dit is
niet lot.
Maar wie ben ik dan wel?
Zo kwam die vraag.
Ben je naar een dokter geweest?
Ja, naar de neurolog.
Nou uiteindelijk, na een langere fase.
Kon ik mijn rechterzijde niet meer bewegen.
Dus mijn arm kon niet meer bewegen.
Mijn gezicht hing.
En ik had zoveel tientelingen.
Ik had al een nekhernie aan mijn lichaam.
Ik viel gewoon letterlijk uit elkaar.
Ik werd opgenomen.
Spoedeisende hulp in Ibiza.
En daar had ik een neurolog.
Allerlei scans.
MRI, CT scans.
Met je brein is niks mis, maar met
je nervus vagus wel.
Even uitleggen, wat is dat?
Nervus vagus, nou toen wist ik dat ook
niet.
Ik vond het vooral heel vaag klinken.
Ik denk dat heel weinig mensen dat weten.
Het is de belangrijkste hersenzenuw vanuit je brein.
Er zijn twaalf zenuwen eigenlijk.
Die vanuit je brein naar je lichaam lopen.
Daarvan is er één de nervus vagus.
En die verbindt al je organen met dat
hoofd.
En die was bij mij op vier plekken
chronisch beschadigd.
En daarom kreeg ik die uitvalsverschijnselen.
Dus ik vroeg aan die arts.
Hoe ga je mij fixen?
Ga je me opereren?
Krijg ik medicijnen?
Want ik wilde door.
Dat was altijd, ik wilde door.
Schouders eronder.
Niet lullen, maar poetsen.
Niet zeiken, kom op.
Toen zei hij nou mevrouw Labbé, ik heb
een aantal vragen voor je.
Heb je wel eens stress?
Stress?
Ik zeg nee, ik heb nooit stress.
En toen hoorde ik die stem in mijn
hoofd.
Nu ben je echt aan het liegen.
Je ligt, je wil het gewoon niet aankijken.
Je hebt wel heel veel stress gehad.
Hij zei nou ja, ik heb één oplossing
voor je.
Nee, twee.
Dus ik zei oké, wat gaan we doen?
Of je gaat zo door zoals je nu
doet.
En binnen nu drie maanden land je definitief
in een rolstoel.
Want je bent je zenuwstelsel koppeld aan het
maken.
Of je gaat holistisch kijken.
Anders leven.
En jezelf weer fixen.
Toen dacht ik, ja.
Mezelf fixen, waar heb jij het over?
Jij bent arts.
Maar die rolstoel zag ik ook niet zitten.
En toen ben ik begonnen met, ja, wat
moet ik dan doen?
Nou, toen las ik iets op internet over
voeding, suiker, slecht voor je zenuwstelsel.
Alle suikers eruit.
Voeding.
Maar ik kon geen vijftig meter lopen.
Niet gewoon.
Dan moest ik een uur liggen om bij
te komen.
Het was echt, ik was helemaal stuk.
Nou, dat ben ik gaan opbouwen.
Toen ben ik gaan mediteren, boeken gaan lezen,
trainingen, opleidingen.
En toen dacht ik, ja, maar dit moeten
mensen weten.
En daar ben ik over gaan delen, op
Instagram.
En dat doe je goed.
En nog steeds.
Uit eigen ervaring.
Dat vind ik altijd heel belangrijk.
En niet alleen van, je hebt dat boek
een keer gelezen of je hebt een keer
retreat gevolgd.
Maar je hebt het echt allemaal doorlopen.
En aangetoond en bewezen inmiddels.
Waren er specifieke leraren van wie je heel
veel geleerd hebt?
Of voorbeelden?
Nou, wie mij enorm geholpen heeft, nog steeds,
maar zeker in het begin, is een gemeen,
of hoe zeg je dat?
Een gedeelde vriend, Egon.
Is echt voor mij, ja, mijn vader in
de energie ofzo, hoe moet ik dat noemen?
Iemand die op momenten dat ik dacht, ik
stop ermee, of ik zie het niet meer
zitten, zei ja, maar wel, dit is jouw
pad.
Dit hoort erbij.
Ook die enorme zware momenten, want ik heb
me heel vaak heel eenzaam gevoeld.
Ook mijn omgeving snapte geen reet van wat
ik aan het doen was.
En ook mijn partner die wel zei, ja,
kun je nu allemaal stoppen met dat bewustzijnsgelul?
Of ben je nu weer de kootje aan
het uithangen?
En helemaal niks ten nadele van hem.
Maar ja, ik voelde me heel vaak alleen.
En dan was Egon daar en dan kon
ik hem bellen en dan zei hij, ja,
maar dit is wel jouw zielspad.
Dit hoort er wel bij.
En weet dat dat, hoe dieper je gaat,
ook in het stuk heling, hoe lichter het
allemaal weer gaat worden.
Maar ik vond het geen makkelijke reis de
afgelopen tien jaar.
Holy moly.
Ik heb ook wel eens tegen hem gezegd,
zijn we nu nog steeds niet klaar vanuit
het universum?
Want ja, dan denk je op een gegeven
moment, ik heb wel veel geleerd.
En dan kom je op een punt dat
je erachter komt dat je relatie niet meer
klopt en dat je dus gaat scheiden.
En dan ga je dat verhaal weer in.
Dat is ook nog wel een heftige periode
geweest.
Jullie gingen op wereldreis met de drietjes.
Dat was jullie grote plan, grote droom.
En halverwege tijdens zo'n wereldreis, ben je
heel erg op elkaar natuurlijk, besluit iemand om
ermee te stoppen.
Het borrelde eigenlijk al naar een aantal weken,
dat ik mezelf steeds vaker al vroeg, waarom
ben ik in de meest fantastische situatie zo
ongelukkig?
Ik voelde me opgesloten.
Ik dacht, ja, wat is dat?
Is het 24x7 een moeder zijn?
Want van vier bedrijven runnen naar in een
keer 24x7 moeder zijn en reizen, moest ik
aan wennen.
Maar toen dacht ik, nee, ik vind het
eigenlijk heel fijn.
Is het dan dat ik mijn werk mis?
Nee, ook niet.
Ik heb letterlijk gezegd, jongens, ik zie wel
wat ik terug aantref en anders bouwen we
het weer opnieuw.
Dus ik heb het echt los kunnen laten.
En dan ga ik onderzoeken, wat is het?
Mis ik mijn vriendinnen?
Nee, want die sprak ik dagelijks.
Toen dacht ik, ja, iets klopt er niet
meer tussen ons.
En dat is al een reis op zich,
die je dan in je eentje maakt aan
de andere kant van de wereld, met tijdverschil.
Je kunt nergens heen.
Je doet homeschooling met je kind.
En op een gegeven moment had ik het
zo helder van, je moet uit elkaar.
En toen dacht ik, nee, maar dit kan
niet.
Mijn hoofd vond daar van alles van.
Maar speelde dat alleen bij jou, in jouw
hoofd?
Of ook bij jouw man?
Nee, alleen bij mij.
Bij jou?
Ja.
Je hoeft het niet allemaal te delen, hoor.
Het is misschien heel privé.
Maar het is heel herkenbaar natuurlijk voor mensen.
Want dan komt dat moment dat je toch
zegt, is het niet beter dat we uit
elkaar gaan?
Ja.
Wat heel moeilijk is.
Heel moeilijk.
Heel moeilijk.
Dus dat hoofd, het ging alle kanten op.
Dat heeft echt wel maanden geduurd van, nee,
maar dit kan niet.
Je hebt echt een goede relatie.
We hebben een heel mooi leven.
We hebben een mooie vriendengroep.
Alles op papier klopt.
Maar toch op het zielspad klopte het niet
meer.
En waren we uitgeleerd met elkaar, zo geloof
ik.
Dat vind ik ook een heel mooi stukje
houvast van, nou, zo is het dan.
Ja, en dan deel je dat met je
partner en dan begint er een volgend proces,
want dan komt zijn proces erbij.
Dat is geen makkelijk stuk, want dan ben
je nog in die wereldreis met je zoontje,
die op dat moment nog van niks weet.
Je deelt nog steeds met elkaar dezelfde hotelkamer.
Hebben wij echt drie maanden de tijd ook
met elkaar genomen om daar met elkaar naar
een punt te groeien van, oké, maar waar
gaan we dan staan in elkaars levens?
En dat is ook wat ik vanaf het
moment zei dat ik die keuze maakte.
Ik wil niet uit je leven, want je
bent de vader van mijn kind, je bent
17 jaar mijn levenspartner geweest, maar we gaan
naar een andere positie, alsof je een ander
schaakspel met elkaar gaat spelen en we zijn
altijd met elkaar verbonden.
Mijn intentie was ook altijd het vanuit liefde
te doen.
Was dat makkelijk?
Nee, want je komt ook in boosheid en
frustratie en woede en pijn.
Je hebt alle twee je fases en ik
liep daar een stukje in voor, wat logisch
is.
Nou, en uiteindelijk kunnen we wel beiden zeggen
dat we het echt op een hele goede
manier hebben weten samen te brengen.
Zegt Sky ons zoontje ook, mama, ik heb
er eigenlijk helemaal geen last van, jullie doen
het zo goed.
Dan denk ik, nou, dat is wel heel
fijn.
Nu ben je net verhuisd.
Net verhuisd, ja, ook weer een proces.
Zo begon je, je bent eigenlijk al een
tijd een zwerver, noem ik maar een beetje
zo.
Klopt.
Niet dat je op straat leeft, maar niet
echt een thuis hebt.
Ja.
En nu echt net verhuisd.
Je hebt het al meegemaakt, de eerste keer
dat je huis afbrandde, dat er geen thuis
is.
Geeft dat onrust?
Mega.
Is dat een soort onveiligheid, onbewust misschien ook?
Ja.
Ja, nu als ik terugkijk, denk ik wel
tweeënhalf jaar als, jij zegt zwerver, ik zeg
altijd nomaden, klinkt wat leuker.
Als nomaden geleefd hebben.
Zijn rijke zwervers.
Ja, precies.
Nou, dat is helemaal top.
Maar wel gezwervd te hebben van ja, maar
waar hoor ik nou eigenlijk thuis?
Want na die wereldreis kwamen wij thuis in
ons huis wat, nou ja, al twaalf jaar
onze plek was.
En dat was geen thuis meer voor mij.
Dus die hele wereldreis heeft zoveel gejuffeld.
Ik kwam letterlijk in het oude decor van
mijn oude leven.
Ik heb zo'n identiteitscrisis gehad.
Ik heb zes weken lang gewoon gehuild.
Ik denk dat het echt wel, nou, richting
een psychose was of een psychose was.
Zo diep.
Maar dat is niet zo heel lang geleden.
Nee, dat is anderhalf jaar geleden.
Want dan kom je thuis en je verlangt
eigenlijk al een jaar naar, oké, dat moment
als ik thuis kom, dan heb ik weer
mijn basis.
En ik stap die drempel over.
En toen dacht ik nee, maar dit klopt
dus ook niet meer.
En ergens heel logisch, want je bent door
zoveel processen heen gegaan.
En ook nog eens door een scheiding.
En je komt in een hele andere dynamiek
om je thuis.
Thuis was geen thuis.
En ik weet nog wel dat ik voor
mijn kledingkast stond en ik ging uit eten
met een vriendin.
En die was bij mij.
En ik ben echt op de grond gaan
zitten en ik heb anderhalf uur gehuild.
Ik zeg, al die kleding, het klopte niet
meer, dat ben ik niet meer.
Mijn meest favoriete jeans, mijn blouse, het klopte
niet meer.
Dan deed ik het aan en dacht ik,
nee, maar dit is de oude lot.
Zoiets groots, ja, dat is, ik kan er
een boek over schrijven.
Ja, ga je dat doen?
Nou, misschien wel.
Ja, zeg nooit nooit.
Het is in ieder geval boeiend om het
zo van jou te horen, want je ziet
toch een succesvolle vrouw aan de buitenkant, maar
dit hoor je niet altijd.
Klopt.
Het zijn toch die pedalen waar wij ook
doorheen gaan.
Absoluut.
En ik merk wel, ik ben natuurlijk wel
iets ouder en er zullen bij mij ook
nog wel dingen op mijn pad komen, maar
op een gegeven moment dan zie je ze
aankomen of dan weet je ze te ontwijken
omdat je ze niet meer nodig hebt.
Maar ik ben blij met terugwerkende kracht dat
al deze ellende heel jong in mijn leven
heeft plaatsgevonden.
Ik was 29 toen al die shit in
mijn leven speelde.
Dus ik heb heel veel tijd gehad daarna
om een nieuw leven op te bouwen.
Maar ik zie ook mensen die in de
vijftig zijn of vijftig richting de zestig, boven
de zestig, en dan in deze crisis terechtkomen,
persoonlijk, vaak de relatie.
Rond die vijftig, vijfenveertig, relaties die misgaan, nou
dan met dat gezin en de kinderen.
Wat een ellende allemaal.
Dan komen ze bij ons natuurlijk.
Of bij Egon.
Ik ben altijd heel blij dat het lang
achter mij ligt, waardoor ik veel tijd heb
gehad.
Jij bent nu, ben je nu net veertig
of word je veertig?
Bijna veertig.
Je bent een beetje ergens in het midden
van het leven.
Hoe ziet de rest van het leven van
Charlotte Labbé eruit?
Wauw!
Ik heb geen idee.
Nee?
Ik laat alles me overkomen, want ik weet
inmiddels wel dat niks staat vast.
Maar stel je geen doelen?
Nee.
Je hebt niet meer zo van daar wil
ik naartoe?
Nee, heb ik heel lang gehad.
Ik zit volledig in de overgraaf.
Ik weet dat er nog heel veel gaat
gebeuren.
Het voelt alsof de afgelopen tien jaar een
generale was van alles wat er nog mag
komen.
Tegelijkertijd heb ik zo'n intense rust in
me en over me, omdat ik echt vertrouw
en weet dat altijd alles ook goed komt.
En dat mijn weg echt al wel uitgestippeld
is en waar die naartoe mag gaan is
helemaal prima.
Ik zie mezelf echt wel nog veel reizen,
misschien nog wat langer in het buitenland wonen,
maar is geen doel op zich, want ik
weet dat het ergens staat te gebeuren, dus
het mag ook vanzelf ontstaan.
Dan leef je dus uit vertrouwen?
Ja.
En waar is dat vertrouwen op gebaseerd?
Mezelf, mijn hart, de universe, dat ik echt
wel geguide word.
Maar dat was niet altijd zo, toch?
Nee, maar ik kon helemaal niet afstemmen met
mezelf.
Ik kon mijn lichaam niet voelen.
Maar nu wel.
Ik weet dat ik gesupport word door mijn
guides.
Ze zijn er, ze geven me informatie en
of dat nu informatie is voor een nieuw
boek of een reis die ik mag gaan
maken, ik volg dat.
Mooi is dat.
Geeft dat rust?
Ja, mega.
En veel dankbaarheid ook, daarin.
Waar ben je dankbaar voor?
Dat ik me gedragen voel, ook op de
momenten dat er chaos en onrust is, maar
dat ik me in alle rust, van de
week zei een klusjesman dat nog, hij zegt,
in deze chaos, er lopen 16 mensen in
je huis, hij zegt, jij bent een licht
van rust, hij zegt, ik vind dat bizar,
dat heb ik nog nooit, en ik denk,
ja, maar dat voel ik dus ook.
Ja, en dat voelt wel heel lekker.
Begrijp je ook dat niet iedereen dat zo
kan ervaren?
Ja.
Of dat, als andere mensen jou zien, denken
van, ja, jij bent misschien het licht, maar
ik zit wel even aan de donkere kant
van het leven.
Zeker, en die heb ik ook heel diep
geraakt.
En daardoor weet ik wel dat in de
menselijke ervaring iedereen ook weer dat licht kan
ervaren, maar niet voordat je de duisternis hebt
aangekeken.
Maar je komt er niet zomaar uit.
Nee, je moet er wel wat voor doen.
Ja.
Kijk, op de bank gaan zitten met een
dekentje is heel makkelijk, vindt het brein ook
heel comfortabel, maar helpt je niet.
Kan heel even heel fijn zijn, en ook
zeker even doen.
Misschien ook nodig.
Zeker ook even doen.
Maar daarna vraagt het wel het stuk eigenaarschap.
Dus nogmaals, ben je eigenaar?
Slachtoffer.
Die keuze mag je iedere dag maken.
Ja, waar ga je dan naartoe?
Heb je wel dromen dan, als je geen
doel hebt?
Zou je wel dromen voor later, als je
groot bent?
Ja.
Een boerderijtje met heel veel honden, dieren, lekker
een eigen moestuintje.
Zeg ik wel eens tegen een van mijn
beste vriendinnen, van nou daar zitten we dan,
met z'n tweeën.
We hebben alle twee een iets oudere man,
dus als die er dan niet meer zijn
klinkt het heel onaardig, maar goed, dat is
ook organisch hoe het leven kan verlopen, you
never know.
Realistische verwachting.
Ja, dan hebben wij gewoon heel veel honden
en dat mag allemaal in en uit het
huis.
En is dat huis waar je dan nu
net naartoe bent verhuisd, is dat dat plekje?
Nee, dat is niet dat plekje.
Waarom is dat dan nu niet zo?
Je kan er nu toch voor kiezen?
Of zie ik dat verkeerd?
Ja, absoluut.
Maar ik zie dat wel ergens op een
berg, in een iets warmer land, Italië bijvoorbeeld.
Waarom niet nu dan?
Omdat, nou ja, ik heb een zoontje met
z'n vader uiteraard, en dat maakt het
wel iets complexer wanneer je naar buitenland zou
willen verhuizen.
It takes two to tango.
Plus eventueel nieuwe partners.
Dus het wordt een iets complexer verhaal.
Maar op zich staan we er allemaal wel
positief in.
En dat zijn we aan het onderzoeken.
Sky zei van de week zo mooi, hij
loopt best wel wat voor op wat schoolwerk.
Zei die man, als ik zo ver voorloop,
kunnen wij toch makkelijk nog een jaar ergens
anders naartoe?
Ja.
Ik snap wat je zegt.
Je hebt natuurlijk te maken met een situatie,
daar moet je mee omgaan.
Zou je het niet liever zelf weer bijvoorbeeld
naar Ibiza gaan?
Of een warm land?
Waar het rustiger is?
Wat me heel gaaf lijkt, is bijvoorbeeld drie
maanden Costa Rica.
Ik vind Costa Rica fantastisch.
Goede energie, echt back to nature.
En dan drie maanden Thailand.
En dan zo een jaar gaan voelen van
wat doen die verschillende landen.
Maar ook voor Sky, want ik zie wat
die wereldreis voor hem als mens heeft gedaan.
En dat hij zich zo bewust is dat
het systeem in Nederland echt wel beperkt en
klein is.
Ja, dan komt hij ook thuis en zegt
die man, op school snappen ze het echt
niet hoor, hoe je met mensen om moet
gaan.
Hij is tien jaar.
Ja, hij is tien jaar.
Wat bedoelt hij daar dan mee?
Hij zegt, het klopt niet.
Wat klopt er niet?
Het klopt niet wat er gebeurt.
Die mensen voor de klas weten toch wel
wat ze doen.
Ja, maar dan geeft hij een mooi voorbeeld.
Man, mijn behoefte is op dat moment creatief
zijn en dan moet ik verplicht die sommetjes
maken.
Dan beperkt ze dus mijn energie.
Denk ik, ja, daar heb jij wel gelijk
in.
En op dit moment hebben we het ermee
te doen.
Maar het is een heel mooi praatstuk met
hem, van ja, dat klopt.
Hoe mooi zou het zijn als je dan
toch jouw energie kunt expenden, ook in dat
wat even van je verwacht wordt.
Want dit kan ook wel het leven zijn.
Het kan ook zo zijn dat je later
er tegenaan loopt.
Gaan we dan dat oefenen?
En dat is wel heel erg mooi.
Ik zie wel bij de jongere generaties en
dan zeker bij mijn eigen kind, zo'n
intens bewustzijn.
Lopen we door de supermarkt, zegt die man.
Die energie van die meneer.
Ik denk dat hij net ruzie thuis heeft
gehad.
Zie jij dat ook?
Ja, ik vind dit fantastisch.
Dan denk ik, ja, dit is toch de
essentie van het leven?
Daar gaat het om.
Daar wil ik ook naartoe.
Want wij zijn deze podcast gestart om twee
redenen.
Eén, hoe krijgen we meer rust in ons
hoofd?
En laat dat mensen vertellen die ons daar
bij kunnen helpen.
Vanuit mezelf is het meer ook van samen
voor een mooiere wereld.
Ik denk, wat ik doe, maar ook wat
jij doet.
Ja, we doen dat wel met een reden.
Ik doe het niet voor het geld, voor
de status.
Ik wil gewoon mijn bijdrage kunnen leveren.
Dat is een beetje de opdracht die ik
heb gekregen.
Ik zeg altijd van de engelen, maar dan
zeggen mensen van Egon dan.
En die zei dat de engelen hadden gezegd
dat ik dit moest gaan doen.
En hoe weet je dat dan?
Dan zeg ik, ja, dat vertellen de engelen
mij.
Dat heb ik niet uit een boek.
Maar dat is een ander hoofdstuk.
Dus mijn bijdrage moet zijn om iets te
kunnen doen voor de wereld.
Wat kunnen we nou doen om de wereld
mooier te maken de komende jaren?
Want Askai over tien of twintig jaar, laten
we zeggen, deze wereld moet regeren met zijn
companen.
Ik heb je eerder horen zeggen in een
andere podcast, van de kids van nu, onze
dochter van drie maanden, die moet over twintig
jaar de economie, het sociale stelsel, deze wereld
kunnen dragen.
Als we niet allemaal opgesloten zitten in elektronische
gevangenissen en zo.
Dat weten we niet.
Nee, dat weten we niet.
Wat kunnen wij nou doen om die kids
de handvatten te geven om ze, het bewustzijn
hebben ze denk ik wel, maar je moet
ze daarin sturen en helpen.
Wat is jouw boodschap voor de wereld?
Wat kunnen wij doen om er een mooiere
wereld van te maken?
Nou, wat ik dan nu heel sterk voel,
echt wat ik mag uiten is, het gaat
over verbinden en elkaar weer zien.
Weer helpen en supporten.
Weg van het stuk individualistisch, maar wel weer,
hey, ik zie jou, kan ik je helpen?
En daarin veiligheid gaan creëren dat je ook
geholpen mag worden, want dat is het tweede
stuk, kun je ontvangen.
Dat vinden heel veel mensen ook lastig.
Dat geef ik Skye ook wel eens mee.
Laatst had hij ook iets zeggen, ja, maar
dat kindje is altijd heel erg boos.
Wat kan ik daarmee doen?
Nou, je zou is, je arm om dat
kindje heen kunnen doen, dan vraag ik kan
ik jou misschien helpen hiermee?
Ja, zegt hij, maar dat voelt dan misschien
ook een beetje ongemakkelijk en dat mag, want
tegelijkertijd hoef jij het niet op te lossen,
maar doordat je dit al ziet en met
mama bespreekt is daar al dat stukje verbinding.
Ja, dan leg ik hem dat ook uit
en ik zie het hem dan ook echt
wel doen.
Dan denk ik, ja, daar zit een groot
verschil en dat zijn wij volwassenen wel een
beetje kwijtgeraakt.
Ik woon nu in een dorp, vind ik
superfijn en iedereen is daar heel gemoedelijk en
kaartjes in de brievenbus van welkom nieuwe buur,
als we kunnen helpen met de dozen uitpakken,
laat het weten.
Dan denk ik, ja, dit is het.
Het stukje verbroedering, het stukje veiligheid, van als
er iets is kan ik naar jou toe
komen.
Vertrouwen.
Dan kalmeert dat het zenuwstelsel ook.
Dus dan is dat je effect wat je
ook hebt.
En dan worden we gezonder, want als een
zenuwstelsel gezond functioneert is er minder ziekte.
Ik denk dat daar voor iedereen een stuk
ligt.
Als we dat met z'n allen zouden
doen, ziet de wereld er over een jaar
al heel anders uit.
Dan gaan we dat doen.
En dan gaan we je boek lezen.
Dit is de nieuwe.
Brain Balance.
Ik heb hem nog niet gelezen, maar ik
neem deze mee.
Dankjewel.
En dankjewel voor al je kennis en wijsheid.
Dankjewel.
Fijn dat je er was.
Dank je.