De Makers

In deze shortcasts krijg je elke werkdag een korte boost voor jouw creatieve makerschap!

Met deze keer:
Zitten en maken. Soms misschien wel het lastigste aan maker zijn.
Daarom in deze aflevering een aantal tips over in flow komen, hoe je blijft zitten en The War of art.
Inclusief een fragment uit aflevering 4 van zanger Ruben Hein!

Ook een podcast? Of meer informatie over onze andere podcastproducties? Check www.demakerspodcast.com
Dide uitnodigen als presentator of interviewer? Mail naar: Info@demakerspodcast.com

Presentatie en creatie: Dide Vonk⁠
Muziek: David Schwarz

What is De Makers?

De podcast voor makers, artiesten en liefhebbers! In elke aflevering bevraagt Dide Vonk andere makers hoe zij over leven en ondernemen in de kunst en cultuursector. Dit kunnen theatermakers, muzikanten, beeldend kunstenaars, fotografen etc zijn. In de solopodcasts duikt Dide in een belangrijk thema voor creatieve makers.

# Shortcast 3 - Zitten en Maken

*Ik merk vaak dat makers zichzelf afvragen: Wanneer mag ik mezelf een professional
noemen? Alleen als ik ervoor heb gestudeerd? Of als het mijn grootste bron van inkomen
is?*

In mijn tweede solopodcast bespreek ik het boek The War of Art. Hierin maakt de auteur, stephen pressfield, een onderscheid tussen professionele makers en amateurs. Ik zal het niet hier helemaal herhalen, maar het belangrijkste is: Een amateur wacht met maken totdat die de inspiratie voelt, en en professional gaat gewoon zitten en begint. Een amateur wacht tot angst en allerlei onzekerheden voorbij zijn voor hij begint.De professional weet dat deze niet voorbij zullen gaan. En gaat ondanks deze angsten of onzekerheden, of andere redenen om het niet te doen, dus toch aan de slag.

Het allermoeilijkste van het maker-zijn is voor sommige makers: Het gaan zitten en aan de slag gaan. Er zijn altijd honderd andere dingen die je kunt gaan doen en die je moet doen. Die misschien nog luidruchtiger je aandacht vragen, omdat ze urgent moeten gebeuren. Maar het allerbelangrijkste is dat jij voldoende tijd maakt om te gaan zitten en maken. Klinkt simpel, maar is het dus niet altijd. ***Dus hier een paar opties van hoe je dit voor elkaar kan krijgen!***

Voor veel creatieven voelt het onmogelijk om 8 uur achter elkaar te maken. Dus als het te intimiderend voelt om hele dagen in je agenda vast te zetten, begin dan eens met dagdelen, of misschien zelfs een paar uur. Lisa Ostermann vertelde dat zij toen ze meedeed aan het Amsterdams Kleinkunst Festival, zichzelf de gewoonte had aangeleerd om elke dag te beginnen met 2 uur te schrijven. Die twee uur waren heilig, en de rest van de dag kon ze dan besteden aan andere dingen doen. Én ze hoefde zich niet schuldig te voelen, want wat er ook gebeurde, ze had die twee uur gedaan.

En ja, misschien komt er op het ene moment 2 uur lang niks uit je vingers en is het vechten tegen de klok. Maar het andere moment zal het voorbij vliegen! En blijf je misschien zelfs wel wat langer zitten.

Het maakt dus écht niet uit dat je tijdens een maaksessie een keer geen inspiratie hebt. Of dat het gewoon niet lukt of je gefrustreerd raakt. Maar ook zelfs dat is uiteindelijk vruchtbaar, omdat je je hersenen weer in die modus hebt gezet.

Martel jezelf niet. Blijf ook niet te lang zitten, dan krijgt maken een te negatieve connotatie. Met een negatieve connotatie bedoel ik dat als het voor jou de vorige keer heel moeizaam voelde, en je jezelf echt een beetje hebt zitten martelen, dat je dan de volgende keer als je weet: Ik heb afgesproken met mezelf om weer te gaan maken, Dat negatieve gevoel als vanzelf weer naar boven komt. En dat wil je natuurlijk niet!

Ruben Hein vertelt over een belangrijk punt dat regelmatig voorbij komt in zijn maakproces. Het punt dat het ingewikkeld wordt. Dat je er bij een nummer bijvoorbeeld even niet helemaal uitkomt. Ik laat je echter met dit fragment: