Subscribe
Share
Share
Embed
De In His Company Podcast bestaat uit getuigenissen van christelijke ondernemers en Bijbels onderwijs. Je vindt hier verschillende thema’s terug, zoals ‘Jouw identiteit als christelijke ondernemer’, ‘Gods stem verstaan in de business’, ‘zekerheid versus overvloed’ en nog veel meer.
De ander in zijn of haar kracht staat, wat is daarvoor nodig wat kan ik daarvoor geven? Maar als dat gebeurt hé dan hebben we daar samen profijt van en de kinderen en mogen wij ons leven hier op aarde uitleven. Want we bestaan niet alleen voor elkaar. Je bestaat ook voor de brede wereld om iets te brengen. Daar geloof ik heel diep in, hè.
Wouter:Dat echt een diep Mhmm. Bijbels beeld ook van het huwelijk om iets te brengen in de transformatie van de wereld.
Maurice:Leuk dat je luistert naar de Inheers Company podcast. De podcast voor ondernemers die samen met God willen ondernemen. En bij deze wil ik alvast eventjes vooruitblikken naar over twee weken. Want vandaag zit ik wel lekker op deze stoel, maar over twee weken mag ik voor de aller rest keer op de andere stoel zitten. Kijk er wel een beetje tegenop.
Maurice:Maar het is ook heel erg leuk om er natuurlijk een keer mijn eigen verhaal te vertellen. Maar dat over twee weken. Vandaag hebben we ook een unicum. Dat is namelijk dat we voor het eerst twee gasten hebben. We hebben vandaag te gast Wouter en Nadine de Vos.
Maurice:Je kunt ze misschien kennen van vier m of Aris. Hey Wouter en Nadine, wat leuk dat jullie hier zijn in de Indisch Company podcast. Voor de allereerste keer dat we met zijn tweeën zitten. Tenminste dat we twee gasten hebben. Maar laten we even beginnen bij een heel smeugd detail.
Maurice:Ben ik wel benieuwd naar hoe hebben jullie elkaar ontmoet?
Nadine:Mhmm. Jij weet ik.
Wouter:Toch mooi dat wij een primeur hebben dan, hè. Want we hier gewoon samen met jou. Ja. Zijn hartstikke leuk Maurice. Ja, hoe wij elkaar leren kennen?
Wouter:Wij hebben elkaar leren kennen in Hong Kong. Zo. Niet in Nederland, maar in Hong Kong. Danny die, jij was aan het reizen hè? In
Nadine:Ik had een DTS afgerond van jeugd met de opdracht in Singapore en vanuit daar reisde ik door in tweeduizend acht. Acht. Ja. Naar het aardbevingsgebied van China om daar samen met at Lead in Action teams te gaan begeleiden naar het aardbevingsgebied. Ja.
Nadine:En er was een voorbereidende conferentie met ongeveer achthonderd tot duizend jongelui in Hong Kong. En daar kwam ik aan en toen werd ik gekoppeld aan Wouter de Vos om een team te leiden. En toen dacht ik eerst wie is die gast? Een leider en nou ja ook wel iemand die echt aanwezig was en duidelijk Lang
Wouter:rond haar.
Nadine:Lang rond haar. Lang rond haar. Lang rond
Wouter:haar. En
Nadine:ik hield meer van de achtergrond. Ik dacht waar gaan we aan beginnen? Maar wij hadden eigenlijk vanaf moment één enorme blik, vooral op geestelijk gebied.
Wouter:Mhmm.
Nadine:Dat we hoe we de dingen mochten zien en ook echt met het team mochten omgaan en nou tot aan de kern van het aardbevingsgebied uiteindelijk zijn geweest. We hadden allebei zo'n zelfde drive, dus we vonden elkaar daarin. Ja.
Wouter:Ja. Was zo gaaf want ik had dus van tevoren haar naam al wel gehoord. We zouden dan samen een team geleiden, maar ik had een heel ander beeld bij bij haar en toen toen ik naar iemand ontmoette toen dacht ik echt van wauw. Dat was sowieso natuurlijk gewoon mooi om te zien. Maar inderdaad het was echt de drive die ons van ons gewoon samenbracht.
Wouter:En ik kwam thuis en ik sprak ik was toen bij mijn ouders. Toen zei ik van mam, ik heb een vrouw gevonden.
Maurice:Dat wist je toen.
Wouter:Ja, ik was niet We waren helemaal niet per se verliefd. Tenminste ik zei dat ik niet verliefd was, maar en Nadine was ook echt niet verliefd. Maar nee, ik dacht wel echt van dit is echt We hebben het wel vaker tegen ook uitgesproken van hé, je rent gewoon hart achter Jezus aan, achter God aan. Je doet wat je moet doen. Op een gegeven moment dan hoop je iemand te vinden die dat je opzij kijkt die even een hard rent als jij.
Wouter:En ja, dit was was een schitterende ontmoeting.
Maurice:Ja, mooi.
Nadine:Duurde nog een jaar voordat we echt een relatie starten. Ja. Dus er was volgens mij nooit iemand die twee keer met jou een team had kunnen te mogen.
Wouter:Niet te erg maken.
Nadine:Maar hij vroeg mij om nog een keer
Maurice:een team te leiden.
Nadine:Toen gingen we samen naar Kenia, dus eigenlijk kwamen we elkaar toen weer voor de tweede keer tegen. Toen gingen we, leiden we samen team Kenia en daar, toen werden we echt verliefd en vanaf toen Nou ja, toen was het raar.
Maurice:Ja, ja. Wel mooi. Voor mij is het nu ook de eerste keer dat ik twee gasten tegelijk heb. Gelukkig zijn jullie man en vrouw, dus ik neem aan dat jullie elkaar goed aanvoelen. Maar als we even vooruit kijken aan het einde van deze aflevering.
Maurice:Wie van jullie heeft dan het meeste gepraat?
Nadine:Normaal zou ik als eerste zeggen jij.
Maurice:Als eerste zeggen Niks
Nadine:aan waar het over gaat misschien.
Wouter:Ja. Nou we kunnen allebei goed praten. Ja. Maar wij doorbreken wel een beetje het standaard stereotype dat de vrouw zeg maar twee keer zoveel praat als de man. Mhmm.
Maurice:Dus Dus ja, ik vraag het ook voor mezelf en dan weet ik ook dat ik dus Nadine ook gewoon vragen moet stellen.
Wouter:Ja, maar die is ook niet vallen, dus die hoef je ook niet
Nadine:Ondertussen daarin gegroeid. Ja. En aanvullend op elkaar denk ik.
Maurice:Ja. Ja. Maar grappig want jullie elkaar dus ontmoet in een leiderschapspositie. Ben ik wel benieuwd. Wouter zag jij ook nadien als leider in het begin?
Wouter:Ja, ik denk ik denk dat ik dat direct Ik denk dat ik direct heel veel innerlijke kracht proefde bij haar. Ja, zeker zeker. En ik ik had op dat moment heel veel ervaring met dat specifieke leiderschap van een teamleider ergens door de berg heen of door de door de gebieden heen. En dat dienen niet op die manier, maar er zat heel veel leiderschap echt daadwerkelijk in dat dienen. Als het gaat over mensen meenemen ergens een visie geven.
Wouter:Ik denk dat dat ook het leuke was van hé dat we beiden zouden zeggen over die ontmoeting. Wat ons wat zo het zo mooi maakt is dat we allebei vanuit een andere kant kwamen, ik zou meer het overzicht geven. Ik houd van het onbekende hé. Dus moesten daar de aardbevingsgebieden in. Pakte letterlijk gewoon een kaart waar is de aardbeving, het epicentrum, dan gaan we daarheen.
Wouter:Hè, daar ga ik ook echt volop van aan. En dus de veiligheid bieden de kaders bieden hé wat er allemaal moest gebeuren. Dat dat kon ik echt heel goed doen. Daarbinnen ontstond er zoveel ruimte ook voor jou hé voor voor Nadine om gewoon echt het team mee te nemen, te investeren in de mensen en moed in te spreken, te helpen. Dus het was soort van hele mooie combi met zijn tweetjes juist hé.
Wouter:Dus ik denk als het gaat over leiderschap ja, we dienen volop leiderschap en complementair samen aan elkaar. Dat werkt Mhmm. Daar zit het goud.
Nadine:Mhmm. Mhmm.
Maurice:Mooi. En zag jij dat ook in het begin? Een een want hij, je werd aan elkaar gekoppeld als leiders en dan dan moest het ook maar zo zijn. Herkende je dat?
Nadine:Zeker weten. Ik vroeg dus ik was daar op een grote campus in Hong Kong. Toen zei ik, ik mag een teamleider met Wouter de Vos. Waar is hij? Of waar kan ik hem vinden?
Nadine:Nou, toen zeiden ze daar is daar de call room, daar moest je je melden. Loop daar naar binnen en degene die je nou ja, hoort waarschijnlijk en ziet en opvalt dat is Wouter de Vos. Nou ik ben daar naar binnen gegaan en ik vond hem zoals beschreven en dat is niet vanuit een uitruchtige manier maar echt vanuit een passie hoe hij dat invult en ja, ik denk ik zeg altijd op de plek waar ik nu ben heb ik het meest geleerd van Wouter. Als het gaat op het gebied van leiderschap en dingen aanpakken en juist dat stukje wat jij net beschrijft, de kaders zien en nou echt bepaalde theorie denk ik ook over leiderschap dat dat jij mij altijd het meest adviseer daarin hebt geadviseerd en ik daarin ook tegelijkertijd ook als vrouw mijn eigen weg heb mogen vinden. Dus hij doet het ook weer op zijn specifieke manier en nou ja, ondertussen mag ik al heel veel leiding geven en dan ontwikkel je ook gewoon tot een authentieke persoon daarin en mijn eigen weg, ja.
Wouter:Ja. Eerder leiderschap, leiderschap heeft is een deel is ook gewoon skill hé, iets waar je in kan groeien. Iedereen kan zich ontwikkelen in die in die skill set en deels is het ook gewoon voor iedereen is een houding hé manier van leed dat je ik vind het zo heel mooi een van de zinnen waarmee ik en nadien misschien wel vind jou echt typisch bij jou past heeft ook heel lang bij ons op de muren gestaan. Het is waar je echt in gelooft, hoe kan je dat ook uitleven in elke dag. En daar vind ik met dienen gewoon echt een elke ster in.
Wouter:Wie ze is gewoon in de wereld, hè dat is ze ook thuis. En maar dat dat dat echt ook als ik hierin geloof dan ga ik het ook doen. Dan ga ik dat uitleven.
Maurice:En daarin
Wouter:anderen meenemen. Voor mij is dat leiderschap hé. Dat kan gaan over nou bij ondernemers gaat het vaak over creëren hé. Dus iets je je gelooft ergens in en dan ga je dat ook uiten, ga je dat maken hé. Soms heel praktisch met je handen of met de dienstverlening wat dan ook al.
Wouter:Je gaat het creëren. Ik geloof echt dat dat is dat is schep dit is scheppingsopdracht ook van God die we hebben in deze plek om wat boven is, wat in de hemel is, om dat ook hier te brengen op aarde. Mhmm. En dus je leiderschap op die manier bekijkt gaat het veel verder dan alleen maar skills. Het is echt het uitleven van wat we geloven hier op aarde.
Maurice:Ja, mooi. Ja, want jullie zijn jullie hebben gereisd. Jullie hebben elkaar ontmoet. Jullie zijn getrouwd, kinderen gekregen. We kunnen inderdaad hebben over leiderschap binnen organisaties.
Maurice:Daar gaan we het zeker over hebben. Als eerste, je staat des ochtends op, je ziet elkaar, je ziet je kinderen en naar school. Nou, het hele ritme start weer. Het voelt misschien niet als ritme, maar het zou het zou handig zijn als het een ritme is. Hoe is het leiderschap thuis?
Maurice:Hoe hoe ervaar je dat? Misschien ook vanuit de rol van de vrouw, daar ben ik wel benieuwd naar. Je noemde net iets van hé, ik als vrouw zijnde. Kun je daar verder op ingaan?
Nadine:Ja. Hoe ervaar je dat? Nou, ik denk samen dat ze het woord. Dus ik geloof dat de bij ons vertelt dat je elkaar, er altijd de ander hoger mag achten en dus in de kracht zet. Dus dan heb je heel erg nodig om met elkaar te verbinden en te zien wat heb jij nodig om in je kracht staan en wat heb ik nodig om in mijn kracht te staan.
Nadine:In eerste instantie man vrouw huwelijk en daarna ook wat heeft ons gezin nodig. Ik denk dat we daar vanuit heel veel mooie gesprekken hebben mogen voeren, heel veel met vallen en opstaan hoor. Want voordat jij zegt, ja, toen gingen jullie trouwen. Nou voordat wij gingen trouwen zijn we eerst nog uit elkaar gegaan. Terwijl we een trouwerij gepland hadden.
Nadine:En dat had heel erg te maken met dit stukje. Ik zeg wel eens, het was soort Ik had ook gewoon gestudeerd. Ik had geleerd om zelfstandig te zijn, onafhankelijk en zelf je zaak zoekt te lossen en toen kwam ik hem tegen. Een man met de leiderschapkwaliteiten en enorme visie. En toen voelde het ook wel vaak als twee kapiteins op een schip en dat was niet, ging niet altijd goed bij ons.
Nadine:En ik denk dat dat ook wel de grootste reden was dat wij nou ja, elkaar ook uit het oog verloren en heel veel botste. En we hebben ja, denk ik door het jaar dat we uit elkaar zijn gegaan hebben we heel veel mogen leren daarover ook heel veel mogen lezen, luisteren, onderwijs gevolgd. Dat je dus inderdaad dat dat geen competitie wordt maar dat je complementair mag zijn aan elkaar. Nou en sinds we die weg zijn ingezagen zeggen we is er hoop voor ieder stel. En ja, denk ik dat je de rol man vrouw hé binnen het gezin zoals ik dat ervaar is gewoon ik nou eigenlijk nadien
Wouter:zijn.
Nadine:Dat ik dat 10 volle mag uitleven wat God in mij heeft gelegd en dat is ook voor ieder huwelijk anders. Dus ik hé aan een andere man zou iets anders hebben gevraagd. Een andere vrouw zou iets anders van jou gevraagd. Dus je zoekt naar de persoon en je zoekt naar het authentieke van die persoon om dat echt volledig uit te pakken en tot bloei te brengen net als dat je bij je kinderen mag doen. Wij hebben drie kinderen mogen ontvangen en die vragen alle drie iets anders.
Nadine:Alle drie anders soort aandacht en ik denk dat die ik als vrouw hé, daar vroeg je ook naar echt specifieke dingen mag meenemen. Ik geloof ook nou daar heb jij ook weer veel onderzoek naar gedaan dat mannen en vrouwen ook oprecht anders in elkaar zitten, ook biologische, zelfs in de hersenen neurologie. Dus waarom we de wereld anders bekijken, we ons anders ontwikkelen, ons anders verhouden tot situaties en daarin heb ik een unieke stem richting mijn kinderen, in ons gezin, in ons huwelijk en geef jij weer je mannelijke input zeg maar.
Wouter:Ja, mannelijke kracht.
Maurice:Ja, maar daarin zeg je tuurlijk in een paar zinnen ook heel veel. Want dat complementair zijn aan elkaar ergens weten we dat, beseffen we dat misschien ook wel. Maar om die stap daadwerkelijk te maken moet je misschien over je eigen schaduw heen stappen of een aantal stappen zetten. Jullie zijn een jaar uit elkaar geweest. Goed, we waren jullie nog niet getrouwd, maar dat dat zegt ook wel iets.
Maurice:Wat heeft ervoor gezorgd dat jullie van ieder geval jij in dit geval dan als ik het zo hoorde ook misschien over iets heen bent gestapt waardoor je het goud in jezelf hebt erkend, maar ook het goud dus in Wouter.
Nadine:Ja, wat voor mij. Ja. Ik ja, eigenlijk één antwoord. Mhmm. En en
Wouter:ik
Nadine:heb er vanochtend een heel stuk over geschreven is sterven aan jezelf. Dus de hoogste plek op aarde en dat klinkt heel gek, maar ik geloof echt dat dat de weg is. Dus de ander hoog achter jezelf, dat is natuurlijk geen populaire boodschap vandaag de dag, maar dat is echt een ja, iets waardoor je huwelijk ook blijft. Dus het belang als ik weet dat hij het mijn belang voor ogen heeft en ik heb zijn belang voor ogen, dan kan je elkaar ook vertrouwen met wat de ander heeft. En ik denk dat dat jaar echt een jaar is geweest van afbraak.
Nadine:Ik weet dat ik een boekje heb gelezen van Brockenness van Nancy Lee de Mos en die heb ik wel vier keer gelezen en dat heeft me zo gebracht tot de kern van ik kan niks aan mezelf brengen en het is echt sterven aan mezelf en vanuit daar opgebouwd worden. Ja, dat dat is wat mij die periode heeft gebracht en ja, waar ik ook nu jij een periodes van je leven ook weer op terug wordt geworpen soms of val van ja, dat is het enige startpunt om samen weer verder te gaan zeg maar.
Maurice:Mhmm.
Wouter:Kijk dat je heel erg daar liepen wij zo tegenaan in die tijd van die benoemen we nu als de krachten van autonomie en van verbondenheid. Je wil heel graag verbonden zijn met elkaar, maar je hebt ook een behoefte aan autonomie. Dus die beide krachten zijn enorm sterk. Beide vanaf je geboorte erin zitten die erin
Nadine:en
Wouter:dan moet je met zijn tweeën vanuit de compleet andere achtergrond vanuit andere dromen verlangens, andere persoonlijkheden moet je die twee levens in elkaar gaan vlechten. Dat is gewoon ingewikkeld hé en dat vroeger lag er veel meer dingen in vast hé. Dus vroeger was je gewoon honderd jaar geleden Dan lagen je in ieder geval alvast met wie je het leven ging doen qua mensen in je omgeving of naar welke kerk je ging of naar hé misschien zelfs al wel welk beroep je zou gaan doen. Dus heel veel dingen lagen alvast en nu moet je vandaag de dag ligt eigenlijk alles open en dan moet je met zijn tweetjes dat allemaal in elkaar gaan vechten en dan moet het ook nog allemaal van de anderen krijgen. Hè, waar je vroeger gezegd nou misschien wel ik ik krijg iets van de dorps community hé.
Wouter:Ik krijg iets van mijn gezin, van mijn familie, van mijn ouders nog steeds. Moet je dat nu eigenlijk allemaal willen we dat van de ander krijgen. Jij moet mij gelukkig maken zeggen we dan. Ik denk dat is dat is niet de Bijbelse economie als het gaat over huwelijk. Het gaat niet tweehalve die samen heel worden, maakt mij heel.
Wouter:Nee, het zijn twee hele mensen die samen als één persoon door het leven gaan. Dat is denk het Bijbels idee van van huwelijk. Dat betekent dus dat je met die krachten moet je gaan gaan dealen. Autonomie en verbinding. Ja, en en daar ligt dus ook in dus je wilt en heel erg verbonden zijn.
Wouter:Ik wil dat dat Martine met mij betrokken is en ik op haar is dat samen zijn. Maar ik wil ook dat zij in haar kracht staat. En als je die mindset bij elkaar steeds weer hebt van als de ander in zijn of haar kracht staat, wat is daarvoor nodig? Wat kan ik daarvoor geven? Maar als dat gebeurt hé dan hebben we daar samen profijt van en de kinderen en mogen wij ons leven hier op aarde uitleven.
Wouter:Want we bestaan niet alleen voor elkaar hé. Je bestaat ook voor de brede wereld om iets te brengen. Daar geloof ik heel diep in hé, dat echt een diep bijbels beeld van het huwelijk om iets te brengen in de transformatie van de wereld. Dus hé dus dus de focus steeds weer op hoe staat de ander in zijn kracht of in haar kracht hé? Persoonlijk gaan hele kleine dingetjes of dat wel gaat over opruimen thuis of dat nou gaat over de manier waarop je omgaat met elkaar over elkaar praat in wijze van de kinderen of van anderen.
Wouter:Hoe je naar elkaar luistert, wat de andere nodig heeft qua behoefte qua verbinding. Allerlei gebieden. Als je die vraag steeds ook weer centraal, jij noemt het inderdaad sterven naar jezelf. Mhmm. Dus boven mijn eigen behoefte.
Maurice:Mhmm.
Wouter:Dan zeg maar nou praat je over het huwelijk zoals de bijbel dat verhoogt.
Maurice:En als er een situatie gebeurt dat dat dat het ster van jezelf nodig is, misschien ook actief nodig is dat je of sorry zegt tegen de ander, of er is iets gebeurd tussen jullie. Wouter, hoe hoe gaan jullie daar dan mee om als er nu vandaag iets zou gebeuren wat niet helemaal leuk is?
Wouter:Hebben ze allebei fervent worstelaars. Dus dan krate kit en dan in de houding. Een klap vechtpartij.
Nadine:Dan weet je wel wie
Maurice:de winter
Nadine:uit. Het
Wouter:glas uit de zijkant.
Maurice:Jullie zien er nog goed uit. Is een tijdje geleden nu denk ik. Dat je op
Wouter:een blauwe plek zit hier zo op mijn lijf.
Nadine:Dat is vaak van de loke ik.
Maurice:Heel goed.
Wouter:Nou kijk kijk iedere stijl heeft zijn eigen copingsmechanisme. Zijn eigen manier om te dealen met dat soort dat soort gebeuren. Dus bij ons is edit wat je net noemt van twee kapiteins op één schip. Wij hebben allebei de neiging om snel te zeggen van dan dan los ik het zelf wel op hé. Dat is dan onze manier hé, maar voor sommigen is dat misschien die gaan meer in een klaagstand zitten hé van hé, jij doet toch ook nooit dit of of heel verontongelijk doen zeg maar dat soort altijd allerlei allerlei dynamieken.
Wouter:En hé, ik denk dat de kunst is om die dynamiek steeds weer sneller te herkennen. Dat je denkt van wacht eventjes ik ik ben nu zo boos op jou of jij jij doet mij iets aan hé. Dat is nee nee wacht eventjes we komen met zijn tweetjes weer in een dynamiek en laten we laten we elkaar ik hou van jou en jij houdt van mij. En als er iets is wat hier mis in gaat dan dan raakt dus ook een hele diepe gevoelens, omdat we het liefst dichter bij elkaar zouden willen zijn. Ook al voelt dat nu niet zo, hè.
Wouter:Dus ik hoor je bent boos of ik voel ik ben boos. Maar eigenlijk zit er een verdriet onder een gemis van ik wil eigenlijk het liefst heel dichtbij jou zijn.
Maurice:En ik
Wouter:wil dat het goed is. En dus dat dat herkennen en ja, vervolgens kost het natuurlijk ook gewoon moeite. De ene keer gaat dat sneller van liefde, ik ben nog steeds heel erg boos, maar het is echt niet mijn bedoeling om jou hé eenzaam laten voelen of om jou uit te schelden of sorry werkt zo, ik kan makkelijk bijvoorbeeld heel heel direct worden. Dan word ik in een keer heel ga ik snauwen ofzo. Maar het is helemaal niet mijn bedoeling.
Wouter:Mhmm. En nou ja, dat je steeds weer sneller daarachter komt met zijn tweetjes van sorry, ik doe het weer. Of je maakt me duidelijk dat ik het weer doe. Sorry.
Nadine:Ja, je hebt ook op een gegeven moment heb je ook een gezamenlijke vocabulaire daarom trend hé. Dus je ik merk iets over hé nou ja, jij noemt het snauw. Ik weet niet precies of weer nou snauw, maar goed dan wordt 'ie weer korter af en dan dan zeg je dan kan het soms alleen een blik zijn wat hij al genoeg weet ja, niet handig en ja, dat heb je door de tijd heen heb je dat ontwikkeld omdat je daar wel het gesprek uiteindelijk hé dus het is wel kiezen, bewust kiezen, intensioneel zijn met oké, ik ben met jou, wij moeten verder en als ik dit nu nog drie weken laat bestaat is niet goed. Dan moet je altijd één van de twee moet even, zoals wij zeggen wel eens, de bal pakken om het gesprek te beginnen. En ik denk dat wij mogen natuurlijk met heel veel stellen ook optrekken.
Nadine:Ik denk dat dat echt één van de lastigste dingen is in relaties van ja, eigenlijk is dat ook misschien wel een stukje van oké, ik ga het al doen want ik vind het belangrijk genoeg maar dat belangrijk genoeg maken en dan zijn dat soms gesprekken heb ik echt geen zin in hé. Hij is dus meer, je vroeg aan net van wie is meer een prater. Vanuit huis heb jij dat veel meer geleerd. Ik heb soms echt geen zin in zo'n gesprek. Denk ik echt ik wil iets anders te doen en denken aan de was boven etcetera, maar het intentioneel zijn van oké dit hebben we nu nodig om te bespreken en ook door te spreken.
Nadine:Dus ook het aangaan dat is denk wel een woord geweest ook van die periode dat we uit elkaar gaan waren. We moesten er dwars doorheen. We moesten het aangaan. Was het makkelijk mee. Was het leuk?
Nadine:Ook niet. Hebben ervan geleerd heel veel en daar ervaren we nu nog steeds op. Op de gesprekken die we hebben gehad die altijd lastig waren maar daar ligt vaak wel het goud in. Ja.
Wouter:En Je kan beide mannen vrouwen snel het idee hebben van de ander moet toch aanvoelen waar ik zit?
Nadine:Die moet
Wouter:toch aanvoelen dat het niet handig is wat zij of zij deed? Nee, zeg maar de negen van de tien is dat is gewoon niet dat is niet zo. En als vrouw kijkt dan heel veel is dan niet, hij heeft geen aandacht voor me of geen tijd voor me of hij hij hij voelt me niet aan en dat zou toch wel moeten. Nou, je hebt ook een verantwoordelijkheid om het hem te vertellen hé en als man hé ik hoorde iemand een keertje zeggen van mijn vrouw is een ander huwelijk dan ik. Dus veel veel mannen hebben ook een soort van het gaat toch goed.
Wouter:Is toch prima, weet je wel? Nou, intentioneel luisteren en echt ook zoeken naar van is is de ander ook oké? Kan ik daarna vragen? Is er nog iets? Kan ik is gewoon belangrijk en gewoon maar door al met je bedrijf en zeggen wat zit allemaal wel goed en voor veel mannen ook de als dan de val hé dus als ik straks eenmaal kerstvakantie heb dan hebben
Maurice:we de
Wouter:rust en de tijd om het te gaan doen. Hè, hè. Gaat nu ook aan. Gewoon structureel juist hoe eerder ik zou hoe ben je er. Doe je je bedrijf ook.
Wouter:Dus in je bedrijf als je hoort iets met een werknemer als ik een serieus probleem hoor zeg maar, dan hoor ik vandaag dan hang ik vandaag nog aan de lijn en anders morgen live. Mhmm. Hè en je gaat er niet mee wachten. En waarom doen we dat zo vaak bij onze huwelijken wel? Ja.
Wouter:Laten we een beetje storsterderen. Ja. Mhmm. Op een gegeven moment ga je boos slapen. Hé laat de zon niet onderaan, dan gaan we weer boos uit.
Wouter:Doen we lekker toch. En je bent vier dagen verder, je bent een paar weken verder en je groeit uit elkaar. Ja. Gaan we niet doen.
Nadine:Ja, we hebben ik moet meteen ook denken afgelopen zomer we hebben wij mogen de koppels experience doen. Dat is een weekend voorstellen als een relatie versterkend avontuur. Dan moet ik denken dat we afgelopen weekend ook een stel mee hadden. En eigenlijk is het ja, vaak ook wel een verhaal hé. Dat kan ook bij hem liggen maar het is over algemeen vaker de vrouw die al honderd keer heeft gezegd, het is klaar.
Nadine:En dat het helaas vandaag de dag omdat die drempels steeds lager wordt totdat de scheidingspapieren op tafel liggen. Dan pas gaat er een lampje branden van het moet anders en dan denk ik oeh, kan het zijn dat het zover moet komen? Het is zo zonde want dan is er vaak hé in de vrouwenhart is geloof ik ook heel veel ruimte gegeven maar is er al zoveel bitterheid ontstaan, zoveel teleurstelling, zoveel verdriet niet gezien zijn denk ik ja zorg dat je dat voor bent en dat kan ook andersom zijn hé. Zeg nu wat wij op sfeer wel voor een weekend, maar het kan ook andersom zijn hé dat de man niet gezien wordt daarin daar.
Wouter:Ja, we zien we zien even uit te stellen met wie optrekt ook wel echt een groot patroon hé. Dat je je met elkaar kinderen gekregen, je bent met elkaar leven aangaan. En het is ook veel traditioneel de vrouwen doen ook nog steeds vaak een stapje terug rond kinderen. Of je nou carrière aan het maken bent of niet, ontstaat er ook weer meer ruimte voor de man. En op een gegeven moment al middelbare leeftijd van de vrouw en ontstaat ook weer een soort behoefte om ook weer opnieuw vrij te zijn.
Wouter:En als dat te lang niet gehoord wordt en je denkt vaak nemen de mannen die nemen hun vrouw voor grenten hé, die nemen hun vrouw voor lief. Dat barst een keertje. Mhmm. En dat en dat patroon zie je laatst, dat heeft ook wel weer te maken met sterren van jezelf, wat jij net zegt hé van ik heb recht op vrijheid, ik heb recht op het leven. Mhmm.
Wouter:Als je iets genuanceerder antwoord of verwoord, het is ook gewoon de behoefte aan autonomie die lang ondergeschikt is geweest. De vrouw is meegaander over het algemeen, heeft zichzelf ondergeschikt gemaakt aan de doelen van een gezin en dan het barst een keertje eruit en de mannen hebben het allemaal niet door. Dus hé de intentioneel gaat er dan op bezoek hé van wat heeft ook jouw vrouw en ook wat heeft jouw man, wat heeft de ander nodig om tot bloei te komen in je leven. En ik denk dat daarvoor ook wel echt nodig is dat je op een gegeven moment tweetjes de draai maakt naar het gaat niet alleen maar over elkaar hé van wat heb jij nodig voor mij aan aandacht of aan seksualiteit of aan praktische mogelijkheid. Nee, het gaat ook naar buiten toe hé.
Wouter:Wat hebben wij samen te doen hier op aarde? En ik het is een diep geloof dat God ons roept uiteindelijk om en niet alleen maar de boodschap van evangelie is niet alleen maar een ticket naar de hemel. Mhmm. Hè van je zonden zijn vergeven, succes. Nee God is de wereld aan het vernieuwen.
Wouter:In Jezus' dood aan het kruis heeft daar iets cruciaals in doorbroken. En nu mogen we ook onderdeel zijn van een vernieuwingsplan van God hier op aarde. En als je daarin samen gaat ontdekken van wat heeft wat geeft ons betekenis hier op aarde, ons samen zijn hier. En als je dan gaat zien hoe krachtig de het huwelijk is, omdat je ervoor elkaar bent, dat je elkaar in je kracht kan zetten, dat maakt een hele sterke unit om ook naar buiten naar de wereld gewoon te kijken over hoe we hoe mogen we dat dan vormgeven en samen handen en voeten geven in onze wijk. Misschien wel eerst in een gezin als je kinderen hebt.
Wouter:Ja. Soms heb je maar geen kinderen. Dan kan je gewoon er zijn voor de wijk of voor een gemeente of voor
Maurice:de hele brede wereld.
Wouter:Heb je echt ongelooflijk veel te bieden.
Maurice:Ja, ja, maar dit is een hele mooie boodschap natuurlijk ook, hè. Dat je als gezin, als man vrouw en eenheid bent naar buiten toe. Mhmm. Ik hoorde in het begin van het gesprek zei jij voor mij ook dat Wouter ook onderzoek had gedaan naar diversiteit man vrouw. Dat is daadwerkelijk anders.
Maurice:Jullie organiseren weekenden ook vanuit vier m en een rice. Het is nogal een boodschap die het lijkt nu als ik de social media bekijkt die de wereld bijna niet kan pakken. Hoe kijk je hoe kijk jij daarnaar Nadine dat waar je het over hebt is iets essentieels van het koninkrijk van God. Mhmm. Tegelijkertijd lijkt de rest van de wereld het onder dit als ondergeschoven kindje te hebben.
Maurice:Het gezin, het huwelijk man vrouw. Mhmm.
Nadine:Hoe
Maurice:kijk je daarnaar?
Nadine:Nou, ik denk dat daarom dat is één van het grote verdriet wat wij ook hé met ons meedragen. Wij zijn bijvoorbeeld de kopse experience hé, het investeren in gezonde huwelijken, gezonde relaties. Zijn we echt begonnen omdat we de tapijtheid zagen om ons heen van stellen die het niet redden. Terwijl we ook wel merkten dat we in de gesprekken die we nou soms ook pas achteraf hadden dat we dachten ja maar dat zijn dingen waar wij ook mee worstelen. Het is ook ja, part of life hé, het leven, het lijkt alsof het leven alleen maar leuk is.
Nadine:Nee, een huwelijk kan ook echt kneiterhard werken zijn. En ja, durf je daar nog voor te gaan hé of moet het allemaal maar gaan om geluk? Ik denk dat daar hele andere ja, andere fundament ook zijn gekomen te liggen in wat belangrijk is in het leven en de gevolgen daarvan zijn heel groots. En wij ja, we geloven dat God een een bepaalde orde heeft gegeven in deze wereld waarvan hij zei zo is het leven bedoeld, zo mag het werken, zo nou helaas vanochtend nog hé, een Timoteus samen, het eersteose waar, zaten dus de de gezonde leer. Toen zei ik ook, wat wat is dat dan?
Nadine:Het is eigenlijk God zegt ook weet je de wet is er niet voor de mensen die rechtvaardig zijn. Nee, de wet is voor de mensen die eigenlijk weet je wel proberen zelf te zoeken buiten de lijntjes en andere wegen proberen. Hij zegt kom weer terug naar mijn liefde, naar hoe het leven bedoeld is. En nou als ja, in in deze wereld jij zei het net ook heel mooi, is het wel heel anders dan honderd jaar geleden. Mhmm.
Nadine:En zijn wij ook op een ontdekkingstocht ook met al die stellen. Is het niet dat wij zeggen nou dit is de waarheid of zo moet het. Maar is het echt een ontdekkingstocht want de keuzes zijn gewoon zeg maar honderdvoudigd vergeleken met ik weet niet of dat een woord is maar bij deze. Bij deze.
Maurice:De dikke Van Dale kwamen ze niet uit dit jaar voor het woord van het jaar dus misschien Misschien
Nadine:is dit nog input daarvoor. Maar dat dus dat maakt het ook zo ontzettend complex want het kan weet je ja, vroeger trouwde je waarschijnlijk met iemand in het dorp want je kwam niet daarbuiten het dorp en tegenwoordig kan je met iemand aan de andere kant van de wereld een relatie aangaan en ook weer zo stoppen. Dus dat verandert ja.
Wouter:Ik denk dat het nodig is om te zeggen dat die een beetje zegt van de wereld lijkt niet te pakken. Het is denk ik wel belangrijk om te zeggen dat de wereld zoekend is. Mhmm. En dus er wordt echt gezocht naar leven, hè. En dat je dat dat we dat vinden in putten die geen water kunnen houden en dat is ook ergens heel triest zo en inderdaad van weten wij het dan allemaal beter?
Wouter:Nee, we weten alleen waar het te vinden is. We weten we kennen de bron. Dus ik denk dat we daar steeds vanuit de nederigheid hé dat als je daarover een intens en Paulus zegt ik was zelf eerst ook een zondaar hé. We zijn we zijn gered, we worden meegenomen en weten niet alles we zien nogal niet zo scherp als we het ooit eens zullen zien. We gaan niet weer terug naar honderd jaar geleden ook niet waar de kerk zat van we weten het allemaal wel.
Wouter:Dat dat absoluut niet. En tegelijkertijd dan kan je dan wel gewoon steeds weer proberen te vertalen wat zegt het eeuwige woord vandaag en hoe kunnen we dat vandaag al de voeten geven. En als je het dan over relaties hebt denk ik heel specifiek is huwelijken zijn nog steeds de meest gekozen samenlevingvorm hé. Dan heb je samenwonen en geregistreerd partnerschap. Dat is allemaal.
Wouter:Mensen die scheiden die vinden vaak binnen een half jaar weer een nieuwe samenwoningspartner, samenleepspartner. Dus er zit nog steeds heel veel van over dat dat samenleving wordt nog steeds er nog veel voor gekozen. Mhmm. Niet zo dat de hele wereld nu in één keer soort van leven het het vrijgezel bestaan ofzo, hoewel je die groep ook wel hebt. Maar in de meeste plekken van Nederland is dat eigenlijk helemaal niet zo.
Wouter:Mensen zijn gewoon op bezoek, alleen hoe dan? En ik denk dat bij dit soort thema's, ik vind het een leuk voorbeeld als je nu hebt over gezonde relaties heb je het eigenlijk over. Zeg van ja maar wat hebben wij dan daarin ook te bieden als houvast in de wereld? Het is een heel groot maatschappelijk probleem. Hoe kunnen wij dan onze kleur er ook laten in laten schijnen weer als christenen door voorbeelden te geven.
Wouter:Nou dan moet je zelf ook investeren
Nadine:in
Wouter:je relatie. Mhmm. Hè en dan kunnen we het op zondag gaan hebben over hè over nog weer een verdieping over het over over tongetaal of we kunnen nog weer gaan verdiepen hebben over een vorm van geestelijke bezigheden. We het huwelijk nou eens vorm gaan geven, zeg maar op een goddelijke manier. Mhmm.
Wouter:Hè, het het einddoel van het gebod is de liefde. Dus dat je dat gewoon in in alles naar naar uiting tot uiting mag brengen. En het daar kernen liggen als het gaat over onze roeping ook hier op
Maurice:op paarden. Ja. En als jullie net hebben over een eenheid naar buiten toe, ervaren jullie een gezamenlijke roeping als gezin naar buiten toe?
Wouter:Ja, er is een unit naar buiten. Eenheid is klinkt ook weer als bijna als van we moeten als eenheidsworst of zo of als een soort gesloten iets naar buiten toe breder. Daar heb je ook zit ook veel allergie hé van veel gemeenschappen moeten. Ja, even een
Maurice:soort van de cellen moeten
Wouter:spreken naar buiten toe. Dat is niet wat we zeggen.
Maurice:Nee, nee, ik hoor het.
Wouter:Zeg als een unit hé dus wij zorgen voor elkaar. Kan er heel prima voor me uit. Straks voor onze kinderen, ik weet niet hoe onze kinderen gaan opgroeien en wat ze allemaal gaan doen. Wat ze
Maurice:nodig wordt de volgende keer zitten ze hier dan gaan we Zitten ze
Nadine:hier. Houden we heel leuk.
Wouter:Zelf boekje openerend. Nee, maar het is ik wil haar versterken en zij mij in onze roeping naar buiten toe en nou in ons geval hebben we wel en daar hebben we daar eigenlijk ook iedereen aan hé, dat je probeert vorm te geven aan taal ook te geven aan onze gezamenlijke roeping. En bij ons ligt het heel dicht ook tegen elkaar wat we doen.
Nadine:We hebben
Wouter:ook een stel die ik hoorde zeggen van er was zij was voorganger, hij is hart chirurg en beide voeren ze ook wel van ja, we doen eigenlijk wel twee compleet verschillende dingen. En toen ze daar taal aan gingen geven van hoe zit dat hoe zit onze gezamenlijke roeping naar buiten eruit. Ja, wij zijn er voor het hart. Mhmm. Hè?
Wouter:Dat is het is met de ene Kan
Maurice:het gedaan?
Wouter:Voor het fysieke hart en de andere voor het het het geestelijke hart. Ja. En als je zo met elkaar kan meeleven, dan kan je in één keer meeleven van wij doen eigenlijk iets schitterends. Ja. Jij bent er op die manier voor de mens.
Wouter:Ik ik ben met jouw operaties bezig vandaag, hè. En en zet hem op, ik bid voor jou, hè. En ik ben met jouw gemeente bezig.
Maurice:Wel.
Wouter:En op die manier beleef je het leven steeds meer samen. Mhmm.
Maurice:En ik
Wouter:vind dat dat wel heel belangrijk is. Anders groei je vaak ook zo uit elkaar, hè. Dan draai je nog het gezinnetje samen. Ja. Dus ook ook in verbondenheid meeleven met wat je te brengen hebt op aarde.
Nadine:En ook wel de vraag wat wij vaak zeggen is ook wie we zijn. Dus het is niet per se in wat je doet. Dus de wat zijn onze waarden, wat is de cultuur die je ervaart als je bij ons thuiskomt. Wie willen we dan zijn, wat voor plek willen we zijn En wij mogen nu beiden aan dezelfde, binnen dezelfde organisatie werken. Maar daarvoor was dat niet zo.
Nadine:Dus dat is iets van de afgelopen zeven jaar. Maar ook toen hadden wij een gezamenlijk, gezamenlijke factor. Dus het hoeft inderdaad net dat voorbeeld wat je zegt met een hartchirurg en een voorganger, hoeft niet zijn dat je dezelfde dingen doet waarin je als unit beweegt, maar juist ook met nou ja, wie je wie je bent en hoe wil je leven. En ik denk dat dat ook iets krachtigs is wat je aan je kinderen meegeeft hé. Welke cultuur, welke normen en waarden.
Nadine:Hoe mogen we het koninkrijk van God brengen. Ja en dat gaat ook buiten want anders wordt het ook heel, kan het ook heel snel nauw worden hé van dit is onze missie. Gods missie is altijd groter dan altijd denken en ik denk dat dat ook echt een kracht is waar we echt wat van mogen leren ook dat we steeds weer denken nee niet mijn doelen,
Wouter:wat
Nadine:is er nog meer? Kan ik mijn eigen doelen soms loslaten en dan gaat God ineens allemaal andere dingen laten zien. Van gewoon wie je mag zijn en ja.
Wouter:Ik zou daar wel echt iedereen aanraden van neem de tijd voor hé, ga met zijn tweetjes een weekendje weg. Of je dat nou bij bij ons bij de koppels Experience, dan leiden weer door zo'n treintje heen van de diepgang bij elkaar opzoeken, maar ook echt samen betekenisvol leven hé. Dat je daar leiden weer door een procesje heen, maar dat kan ook rustig bij een ander weekend zijn. Maar dat je daar de tijd voor neemt hé en doe dat liever eerder dan later. Want op een gegeven moment zijn heel veel protonen zijn ook vast gesleten en je zegt altijd weer ja, maar als ik dan eenmaal de ruimte heb.
Wouter:Nee nee boek dat vandaag gewoon hé. Zet dat in je agenda. Ja. Knal dat neer, geef de vorm aan, want alles wat daarna komt hé voelt meer als samen en gaat ook versterken. En je wilt het liefst gewoon langere tijd ook samen, de de de gehoorzaamheid in dezelfde richting voor langere tijd, daar zit heel veel kracht.
Wouter:Mhmm. Daar kan je dan dan overschatten we vaak wat je kan doen in één jaar. Ja. Ik onderschat ook echt wel wat je samen dan kan brengen in in die jaar of tien.
Maurice:Ja, ja mooi. En de begrippen die die noemt hij ook van autonomie verbondenheid die werken. Als je dat doorhebt dan werk dat supergoed in een huwelijk. Kom je die begrip ook tegen op de werkvloer bijvoorbeeld? Jullie leiden 4M, Rise.
Maurice:Herken je dat soort begrippen om de werkvloer?
Nadine:Ja, ik denk dat het in alle relaties zit. De meest kernachtige relatie is natuurlijk de relatie met je partner, je leefpartner binnen een huwelijk. Maar dat zit natuurlijk ook in een relatie als vader, moeder richting kinderen, maar ook richting je Ja, in ieder geval zo willen wij wel leidinggeven aan onze teams. Dus ook daar weer kijken. Ik heb vorige week nog een gesprek met een collega.
Nadine:Dan ben ik echt aan het afbellen van ja, waar zit nou jouw kracht? Hoe kunnen we jou, zo mocht ik het letterlijk ook opschrijven in het verslag, hoe kunnen we jou in je kracht zetten? En wat mag ik dan zien? En kunnen we toch ook zorgen dat je onderdeel blijft van het team in verbondenheid met de rest? Dus ik denk dat dat ook echt kernwaarden zijn.
Nadine:Hoe God met ons leeft, hoe we met elkaar mogen leven maar met alle mensen om ons heen. Dat echt koninkrijksprincipes zijn voor ieder mens.
Maurice:Ja. En je noemt daar nu dan de talenten uit die iemand heeft, waar zit iemand zijn kracht? Wouter de Waal daar van Tongerenabel bijvoorbeeld. Daar zijn we de geestelijke gaven. Ben wel benieuwd zet je dat dan ook in in de in je organisatie?
Maurice:Dat je kijkt naar iemands geestelijke gaven en ook iemands natuurlijke gaven?
Wouter:Beperkt. Tuurlijk je kijkt sowieso naar iemands natuurlijke gave. Dat is dat is eigenlijk waar we op verbinden hier Mhmm. In het lichaam. Geestke gaven hé die hebben ook echt een bredere plek ook weer in het lichaam van Christus.
Wouter:Soms komt dat heel hé in specifieke plekken komt dat heel erg praktisch tot uiting en sommige dingen zijn ook echt privé.
Maurice:Het is
Wouter:niet zo dat ik tijdens een sollicitatiegesprek selecteer op tontal ja of nee, weet je wel? Of hoe gaan we dat eventjes tot uiting brengen in jouw office job zeg maar. Nee, je hebt je draait een organisatie met elkaar en ik denk ik denk eerlijk Vind je
Maurice:dat mag of vind je dat misschien spannend? Want je trekt voor jezelf een duidelijke grens. Vind je dat echt of is het iets wat misschien nog spannend is?
Wouter:Nee, ik denk dat we nee, ik vind het eigenlijk niet zo spannend. Ik denk ook echt dat wij hé dus vanochtend was ik nog, waren wij dus aan het lezen van samen van het einddoel van het gebod is de liefde. Ik zie dat je heel veel routes in de hé de dertien ook waar het ook weer gaat ook uiteindelijk over de tongentaal, de liefde. Je wilt uiteindelijk een plek creëren waarin Gods liefde zichtbaar wordt hier op aarde. Dat wil je vormen.
Wouter:En ik denk dat tongentaal, andere geestelijke gaven kunnen daar heel erg goed in in gepositioneerd worden en ze hebben ook heel veel afbreuk risico. Dus ik denk dat je steeds weer wilt kijken van hoe mogen wij gewoon handen en voeten geven aan Gods roeping voor ons hier op aarde en wat past daarbij. En dus ik ik heb eigenlijk nooit, ik hou zelf niet zoveel van van lijstjes, ook niet mijn talenten, ook niet praktische talenten. Ik zou zelf zeggen leiderschap vind ik echt iets schitterends hé, dat zou ik ook als mijn eerste gave bestempelen. Ik spreek ook veel, maar ik spreek eigenlijk alleen maar vanuit mijn leiderschap hé.
Wouter:Ik ik zou het niet als een soort talent of zo neerzetten. Nee, leiderschap is wat ik doe en daarom spreek ik en daarom geef ik vorm aan dingen en die vaardigheden ga je dan ook echt trainen. Ja en dat ik wat ik zelf hoe ik zelf bid in mijn persoonlijke leven en hoe ik tongentaal erin gebruik, ja dat is ook een stuk voor mij in ieder geval ook echt aan de achterkant.
Nadine:En heeft denk ik ook te maken met onze visie op en en ook de missie die we hebben gekregen. Dus ik denk dat wij ook wel vaak tegen elkaar zeggen dat en ook daarin merkt dat God de deuren opent, dat wij op een andere manier mogen spreken in mensen hun leven. Dus wij hebben daar een andere plek binnen het lichaam van Christus gekregen En dat is ook wel denk ik hoe wij binnen vier M in de weekenden kijk op op een weekend heb je bijvoorbeeld de geestelijk leider. Dat is wel iemand daar zetten we niet de vacature voor open.
Maurice:Mhmm.
Nadine:Dat is iemand waar we binnend naar zoeken en dat we iets proeven in iemands hart van jij leeft op die manier met God als een belangrijke plek. Daar gaan we in zorgvuldigheid mee om, maar dat is een, dat is in de activiteit die we doen, maar op onze werkvloer is het niet dat we checken hoe zit je met je geloof. Tuurlijk is dat belangrijk. Mooi voorbeeld en als ze luistert dan hoop ik dat ze het ook even dat ik het zeg dan weet zij alleen dat het over haar gaat maar
Wouter:een
Nadine:nieuw collega en eigenlijk we kregen een gesprek over geloof pas toen ze was aangenomen en zij vertelt mij dus laatst ze is tot geloof gekomen bij ons. Dat ze heeft gezien hoe het leven met Jezus kan zijn vandaag de dag en hoe wij dat uitleven en hoe dat in alles zit, hoe hé hoe we met elkaar omgaan en ze zegt ik voel me hier thuis. Ze heeft twintig jarig anders gewerkt en ja, dan ben ik blij dat ik haar niet heb gecheckt op tentoonentaal of geestelijke gave. Dan denk ik wauw dat stukje mogen wij bieden en ik denk dat dat ook wel een beetje het karakter is hé van vier Mareise. We willen heel dicht staan.
Nadine:We zijn in deze wereld, niet van deze wereld. We geloven ook echt dat mensen die aan ons worden toevertrouwd ook met hun geestelijke gaven. God hen daarin hé. We we zijn ook plek van discipschap. We nemen altijd de tijd om ook ons team mee te nemen in stukje geestelijke groei.
Nadine:Dat is ook echt een belangrijke zorg.
Wouter:Je zoekt ook samen naar God. Ja. We hebben ook het idee dat God richting geeft al die dingen, dus het is allemaal Mhmm. En tegelijkertijd wat jij zegt van ik denk dat is ook deel van onze missie om te ont mythologen. Mhmm.
Wouter:Hè, dus om om de de geestelijke sausjes eraf te halen, want die zitten echt in de weg. En die tijdens een weekend doen we het ook, dus een mannenweekend. De eerste vierentwintig uur, we nemen echt duizenden mannen mee per jaar. Eerste vierentwintig uur praten we niet over God. En soms krijg je wel eens echt christenen, dus gewoon mannen die gewoon We hebben
Nadine:nu niet aanbeden.
Wouter:Meekomen. Ja, de christelijke man zitten soms ja, maar dit had ik niet verwacht. Ik wilde ik wil bidden. Waar is de aanbidding?
Nadine:Ik wil
Wouter:dat ding. Waarom doe je dat niet? Ik zeg nou, omdat zodra ik één liedje speel op mijn gitaar, sta jij met je handen omhoog en dan ben je ergens daar. Dan kom ik niet meer bij je hart. Mhmm.
Wouter:Je gaat gewoon eerlijk zijn hé, want je geeft melk je het goede antwoord. En het is ik denk funest hé voor als het gaat ook over voor christenen hier op aarde zijn, dan wordt er echtheid ook gevraagd. Deze maatschappij vraagt om echtheid. Mhmm. Daar zit leven.
Wouter:Want het
Maurice:nog meer kan niet samen, want het is per definitie een religie en een sausje. Of is het meer dat je merkt dat meestal snel gaan en zo'n Tuurlijk, tuurlijk.
Wouter:Tuurlijk. Aanbidding is te gek, hè. Dus ik ben Ja, ja. Aanbidding, bidden, bijbel lezen. Wij starten elke ochtend met gebed en bijbel, zeg maar.
Wouter:We zoeken God, daarom zeg ik al die dingen. Alleen in je uitingen Mhmm.
Nadine:Moet je
Wouter:echt oppassen dat je niet iets in stand houdt waar jij je achter kan verstoppen. En spreken als spreek kan ik dat ook heel makkelijk. Je hebt hier een dikke bijbel liggen. Ik kan heel makkelijk die bijbel pakken en jou vertellen met de bijbel voor mijn ogen wat er staat over David en Batzeba over en hier daar een mooi verhaaltje over vertellen en ik verstop me dan en je kan me niet eens meer zien op een gegeven moment, maar je zit gewoon ik zit achter de bijbel. Een eerlijk verhaal hé over de moeite in mijn eigen leven en hoe het leven ons vormt, dat brengt brengt bij jou ook een openheid om te vertellen.
Wouter:Dus eerst maar eens al die versierzelen hé dat zouden wij zeggen ook als een missie van onze VIRM weekenden hé, BRA is ook, de kern ontdaan van alle versierzelen al die versiereltjes eraf, je dingetjes, dingetjes wat je allemaal volhoudt kijken elkaar in de ogen.
Nadine:Geestelijke versier zullen zijn ja.
Wouter:Heel veel geestelijke versier zitten eromheen en haalt het nou eens allemaal weg. Wat blijft er dan over van wie je bent? Laten we samen zijn die kern gaan van de mensen die je pijn hebt gedaan hé van de dingen, de plekken in je leven waar je eigenlijk niet wilt kijken. Want heel vaak ligt daar dan ik quote de jongen eventjes daar ligt de God die niet wil gaan die bevat de schat die je zoekt. En vaak op die diepe punten dat heb ik zelf een ervaring in mijn leven op alle diepste punten waarvan je denkt ben ik dit of misschien wel een afkiss of van van van de zonde of van de moeite in je leven of de pijn of de of het diepste punt waar je alleen maar kan roepen help.
Wouter:Juist op die punten omarmt Gods genade onderzoek zo groot. Dus die genade wordt alleen maar groter. Vanuit die plek kan je weer samen gaan we naar elkaar toe naar buiten toe en naar God toe. Ik denk dat die route zeg maar die is denk ik wel essentieel voor heel veel misschien wel meer voor christenen dan voor niet. Christenen heb ik niet zoveel last van zeg maar die
Nadine:En tegelijkertijd wat zeg voelt het ook echt als de missie die wij mogen uitdragen ook in Nederland nou ja en internationaal drieëndertig landen. Is dit specifiek een plekje die wij mogen innemen ook door dit. Dus er zijn natuurlijk ook andere plekken waar, er zijn mooie beweging in Nederland die juist heel beginnen met aanbidding en waar dat de plek is waar God op een andere manier herstel brengt. Maar dit is wel echt onze specifieke wat ook denk dichtbij ligt en dat vind ik zo mooi, ja, ik zei net in het begin voordat we dit de podcast starten van ja, het het voelt dat wij gewoon mogen doen wie we zijn. Dus ik denk dat het ook is hoe God ons gemaakt heeft, ja, ook wel een beetje no-nonsense gewoon doen en en dat zit ook heel dichtbij de missie die we mogen ja, mogen meten halen.
Wouter:Ja, en en en ook maar ook wel wat als we het net over huwelijken hebben bijvoorbeeld hé. Ik ben er echt helemaal met je eens van zijn organisaties en ook kerken, de kerk is zeker. Dat is de plek waar je samenkomt rondom aanbidding rondom het woord gover het hé. Ja. Zoveel we kunnen elke week in de kerk.
Wouter:Ja. Dus hé, maar maar een bedrijf is al een die andere plek. En als ik als jij komt met je huwelijk en jij hebt moeite met je met je huwelijk en je zegt nou kom laat water even bidden. Mhmm. Dan ga je echt voorbij aan de krachten van autonoom verbinding.
Wouter:Mhmm. Hè? Dat je ook moeite moet doen om jezelf kenbaar te maken, om je pijnplekken te leren kennen, om naar de ander uit te kijken. Al die dingen en die volgorde daar moet je echt echt daar moet je wel steeds heel nou alert op zijn. Dat je er niet een geest sausje overheen gooit en daarmee de problemen maar weg gaan.
Maurice:Bijvoorbeeld een herschikking van prioriteit eigenlijk. Als ik als ik je zo hoor dat sommige mensen bidden is goed. Is prachtig vooral doen. Maar als je daarmee voorbij gaat aan je eigen hart en de dingen die je pijn doet. Dat je dat dan daardoor kan vergeten.
Maurice:Ja.
Nadine:Zelfs als dat mijn kind iets met iets komt hé waar die in vastloopt en ik zeg nou we bidden ervoor. Als dat het enige is wat ik tegen hem zeg dan help ik hem niet in zijn of haar weg naar volwassenheid. Dus je hebt ook nodig, je hebt hé om met menselijke gesprekken woorden te geven en ik denk dat ook in het verleden heel vaak zegt nou laten we het verbinden is het wel klaar. Maar je hebt gewoon je hart zit in elkaar en jij hebt daar heel ook veel over te vertellen altijd maar hoe het werkt in onze hersenen, hoe God met neuronetwerken werkt, dan is het nodig ja gebed doet wonderen, maar het gebeurt ook niet altijd. En soms zit het wonder in het gewoon opnieuw contact leggen en de goede gesprekken voeren in Gods geest, in hé in waarheid, in liefde, in verbondenheid, maar zit dat veel meer in gewoon hele kleine praktische dingen.
Nadine:Ja. En en niet per se een hele grote aanbidding, maar juist gewoon in het gesprek Ik vind het ook
Maurice:wel mooi als
Wouter:het gaat over ondernemers hier met Innes Company. Wij hebben dan het live netwerk hé, meer dan driehonderd ondernemers het hele land die verbinden we ook altijd op de echte verhalen weet je wel. Maar de boodschap is ook nooit van ik ga nou iets geestelijks doen of zo. Hé een bedrijf is een schitterende plek, je maakt het
Maurice:Is juist een bediening.
Wouter:Is een bediening. Het is iets heel tastbaar maken van van iets wat jij mag creëren hier op aarde. En ik denk dat dat als er maar Theco weer op zoek zijn naar van mag ik Gods wil doen hier op aarde hé? In de manier waarop ik omga met mensen en dat vind ik dat is heel mooi zo'n gelijkenis van Jezus. Die zegt van die twee mannen en de één die die zegt ja en die doet nee en de ander zegt nee en ik doet ja.
Wouter:Wie heeft nou de wil van de vader gedaan? Dat is degene die er niet veel over kletsen maar het wel deed. Mhmm.
Maurice:Ja, ik vroeg net ook bewust even door op dit thema, omdat wat wij merken bijvoorbeeld bij ons op events is dat zowel ondernemers uit een traditionele hoek komen daar, maar ook charismatische mensen en dan
Nadine:de
Maurice:één en dan gaan we aanbidden en dan gaan we profiteren bijvoorbeeld. En voor de één is dat heel spannend en voor de ander is het heel normaal. En de één is ernaar aan het zoeken en de ander heeft inderdaad pijn op gehad. Ja. Dus inderdaad ik was ook wel benieuwd van oké, hoe hoe staan jullie daarin.
Maurice:Maar inderdaad ook je noemt het woord niet, maar ik denk aan het woord mandaat. Je hebt een bepaalde missie, dus we zijn om
Wouter:te doen.
Maurice:En er is een ander woord wat bij mij nu omhoog komt en dat is het woord gezag. Als we het hebben over leiderschap. Je staat ergens voor je hebt als leider heb je een bepaald gezag. Tegelijkertijd is dat ook iets waar als het toch over pijn hebben, er is ook heel veel misbruik gemaakt van gezag. Het hoeft niet per se over de misbruik te hebben, maar wel van hoe houd je als leider gezond je gezag.
Maurice:Ja. Daar ben ik wel al bij allebei benieuwd naar hoe jullie daar actief mee omgaan. Hoe kijk jij daarnaar?
Nadine:Accountability. Dus ik denk dat dat wel, ik denk dat het gevaar van leiders is dat je nou je jezelf echt gaat verheffen boven. Dus ik was tegen iemand gezegd die ik mocht ergens spreken en toen nou die had mij kennelijk altijd lang gevolgd en die was een soort ja, klinkt gek maar een soort fan geworden en die kwam na de dienst en toen zegt ze nou je bent zo van je voetstuk gevallen. Toen zei ik yes. Dat is het grootste compliment wat je kan krijgen.
Nadine:Gewoon zijn wie ja, dat is altijd waar nou ja jij zei net die quote wat nog altijd op, hangt nog steeds aan de muur. Live what jubief is vanaf het begin geweest. Geen praatjes. Wie je bent op het podium ben je ook thuis en dat is ook een stukje eenheid. Ja gezag zit, nou jij hebt je Fight club, dus jij hebt een aantal mannen uitgenodigd om in je leven te spreken waar je mee optrekt, waar je gewoon één in de maand volgens mij mee afspreekt.
Nadine:Zo heb ik mijn Sisterhoed en wij hebben denk ik heel erg ook een accountability functie in elkaars leven. Want gezag brengt ook verantwoordelijkheid en dan heb je dus in eerste instantie te zorgen voor je eigen hart. En ook wel denk op de plek waar wij mogen staan in het koninkrijk heb je ook dus een verantwoordelijkheid om voor je eigen hart zorg te dragen in het nemen, tot je nemen van Gods woord, het zijn op de juiste plekken de juiste keuze maken en daar ook ik las gisteren nog verantwoording ook af moeten leggen hé. Dus dat staat wel eens hé, er stond wel een stukje van erkennen het gezag van je leiders. Maar zij hebben namelijk ook heel veel verantwoordelijkheid ja, waar ze verantwoording over moeten
Maurice:afleggen.
Nadine:En nou dat is wel een plek die je moet, wat ik denk als je ook terugkijkt in de geschiedenis, die leiders niet altijd hadden. Dus wat is de plek als leider waar jij verantwoording moet afleggen over je keuze. Wij hebben ook een hele rijke tafel binnen 4M, binnen het MT, hè waar waar we met elkaar zitten. Waar we ook verantwoording aan elkaar afleggen over keuzes die je maakt. En waar je een stukje accountability hebt van hoe pakken we dingen aan.
Nadine:We hebben geen éénkoppig Nee.
Maurice:Het heeft dus ook misschien iets te maken met de perceptie van anderen. Als dan
Wouter:Nu heb je het
Maurice:dan over vanuit een leiderschap bril kijken we nu, maar je noemde net dat voorbeeld van je bent van je voetstuk gevallen. Ja. Heeft misschien ook iets te maken met hoe mensen naar je kijken als je een positie
Nadine:Zeker. Hebt. Ja, zeker.
Wouter:En het en ook hoe je naar jezelf bekijkt, want want wij kijken niet per se naar onszelf van we staan op een op een voetstuk of op een plek ook niet. Mhmm. Zo praten we tenminste nooit over thuis niet of zo van het is meer we hebben een functie. We hebben een functie in het geheel en als er al een piramide is dan staat die op zijn kop zeg maar dan dan dan ik ik zei het laatst dat ik moest ik voel me zo ook wel een beetje de werksloofje zeg maar van van dit maar dat is dat is wat ik kan. Dit is ik kan dat.
Wouter:Maar ik kan op die manier kan ik mijn bijdrage brengen aan het geheel. Dus ik ik vind ons eerder een beetje werkbaarder dan dan dan dat we per se zeg maar ja, en dat nogmaals leiderschap is een functie,
Maurice:een
Wouter:plek waarin je verantwoordelijk bent dat andere mensen tot bloei komen binnen de missie.
Maurice:Of dat
Wouter:nou van je bedrijf is of van een hele grote organisatie of van een zwerm, een beweging met tienduizend zoals wij dat nu voeren vaak als een zwerm. Dat dat het is onze functie om de rest tot bloei te brengen hé. En dat doe je met hele specifieke zettingen en je kan nooit alleen. Dus je constant weer op die manier bij bij de les blijven hé. Nou je noemde heel mooi.
Wouter:We proberen de tafel steeds te verbreden zodat we nooit in een soort guru plek komen te zitten hé. Er doen heel veel clubs ook heel veel gemeenten zijn daar natuurlijk aan 10 onder gegaan. Dat er op een gegeven moment één is of één echtpaar is of een klein groepje mensen is die de wijsheid in pacht hebben, die ons vertellen hoe wij dat mogen doen en dan ga je er tegenop kijken. Nou we wij doen er hard ons best in ieder geval om dat steeds meer te verbreden. Als we
Maurice:dan naar buiten toe doen, want je zegt je gebruikt net het woord zwerm en functie. En en dan binnen de zwerm heb je een bepaalde functie. Maar hebben we dan ook als organisatie zijnde of als persoon zijnde een functie in het lichaam van Christus, waardoor we het koninkrijk kunnen laten zien of zou je dat dan anders noemen?
Wouter:Nou zeker zeker, ik denk dat je heel goed hé, dat je met meerdere organisaties, dat je met met organisaties in het land hé, dat je echt ook kan kijken van hoe, bij welke plek wat mag ik mag ik brengen aan het geheel. Wij zouden onze plekken, we hebben dan Philips Muskwartier met de mannen, voor de vrouwen, Muskathlon voor recht, live netwerk voor de ondernemers en daarbinnen hebben we nog de koppels hebben we dus een hele plek. Alle dingen die wij doen, alle mensen die we meenemen, wij zien ons zelfs echt een beetje als een punt van de speren. Mhmm. We mogen ook heel veel niet christenen meenemen, heel veel mensen gewoon voor het eerst meenemen in een soort disruptieve ervaring.
Wouter:Mhmm. Wij zijn niet de een pastorale club, mensen die jou dan echt op weg helpen voor de rest van de tijd in je leven. Wij wij helpen jou om een keer te maken, een ommekeer te maken. Dat gebeurt er in de bergen, dat gebeurt er op die weekenden. Onze verantwoordelijkheid is wel om dat dan samen met heel veel andere clubs
Nadine:handen
Wouter:en voeten aan te geven aan de mensen. Sommige mensen bij ons die komen bij na zo'n weekend die beginnen hun gemeente op te bouwen. Sommige die gaan werken in een stichting. Sommige die zeggen nou ik ga maar mijn bedrijf anders handen en voeten geven. Ik heb ook een maatschappelijke functie gekoppeld.
Wouter:Dus ik vind het schitterend om op die manier te kijken echt ook naar wat we mogen betekenen in Nederland. Mooi. Ja, ik veel breder dan alleen hé. Dit is ook gewoon en je ziet die beweging ook gebeuren in heel het land. Zie je heel lokaal, maar ook landelijk.
Wouter:Toch maar een klein landje. Zestien miljoen mensen, zeventien miljoen mensen geloof ik inmiddels. En hoe kunnen we die nou overal proef je eigenlijk tot verlangen om hé wat kunnen we veranderen samen te doen. Vind ik schitterend.
Maurice:Ja, ja, mooi mooi. Waar kijk je dan het meest naar uit als je het hierover hebt? Want ik heb ik proef wel dat er nou dat je hier nog heel veel over zou kunnen delen, maar waar kijk je het meest naar uit als we het hebben over dit punt?
Wouter:Nou, ik kijk uit naar dat je als christenen in het land echt iets mag betekenen op een substantiële wijze voor de wereld. Dat we nooit trots zijn bij mij als in van we weten wel allemaal hoe het zit. Weet je wel vanuit de nederigheid vanuit het Jezus volgen, weet je mensen mag leiden op het goede spoor. Weet je ze houvast mag bieden in een plek waar zoveel mensen zoeken en dat dat mag materialiseren, dat het tastbaar mag worden hier op aarde. Het niet alleen maar een soort geklets praten mag zijn over een hemel water.
Wouter:Nee dat we de hemel hier ook op aarde vorm mogen geven. Heel landelijk zeg maar, maar ook echt heel lokaal. Dat we gewoon mogen helpen met de huwelijken waar we het net over hebben hé, dat je dat we iets mogen betekenen voor alle mensen in je wijk die zoeken naar een gezond huwelijk.
Maurice:En dat
Wouter:we iets mogen betekenen veertig procent van de mensen in armoede die heeft gewoon een baan hé. Dus die zit bij jou in je bedrijf en die zit die die kennen we. Dat we daar iets voor mogen betekenen vanuit een hart dat we er mogen zijn voor mensen waarvoor de hele maatschappij die heeft heel veel mensen die die leveren niks meer op. En dan zeggen wij ja, maar die mensen zijn nog steeds waardevol om toch bij te gaan zitten, naast te gaan zitten en op die plekken betekenis, zingeving zeg maar dat wij daarin echt iets schitterend mogen ja betekenen voor het land en dat kan alleen maar als we dat doen in verbinding. Je kan met een huwelijk alleen maar iets uitdragen als je ook verbinding uitdraagt en je ook samen verbonden bent.
Maurice:En zo
Wouter:kan het ook dat is denk ook het hele beeld van Christus hé en zijn gemeente. Één lichaam dat we samen als één persoon mogen optrekken in alle veelkleurigheid. Maar dat we wel samen dat mogen doen en dat we op die manier ook mogen uitdragen. Nou kijk ik echt Ik denk als we dit hé we zijn ook begonnen, we mee mogen bouwen aan een netwerk de agenda voor het hart. Heel veel organisaties bij elkaar te brengen maatschappelijk, politiek, christelijk, niet christelijk.
Wouter:Al bij elkaar. Dit zijn dit zijn dingen voor de lange adem. Mhmm. Dit is niet iets waar je volgend jaar direct iets iets heel tastbaar van gaat merken, maar over tien jaar dan bouw je aan fundamenten in het land. Toch nog een bijbeltekst erbij te noemen dan, Maurice.
Wouter:Je zei achtenvijftig die zegt van van hé jullie mogen fundamenten herstellen die van generatie op generatie zijn verwoest. Mhmm. Daar kijk ik echt naar uit. Dat dat er weer nieuwe fundamenten gelegd mogen worden op Gods manier van liefde. Mhmm.
Wouter:Van medemenselijkheid, van omkijken naar elkaar, van verbinding tot recht komen, recht doen. Ja, schitterend daar kijk ik naar.
Maurice:Mooi om te horen. Ja. Ben ik natuurlijk ook heel benieuwd waar kijk jij het meest naar uit.
Nadine:Waar kijk ik het meest naar uit? Nou toen jij net aan het vertellen was dacht ik, ik denk dat dit ook wel iets is wat geboren is met een diep verdriet over het onrecht dat we zien. Wij hebben veel mogen reizen dus ver weg. Maar ook dichtbij dus toen jij zei, begon over het agenda voor het hart. Waar kijken we naar uit?
Nadine:Dat hoop ik. Dan denk ik aan het gezin wij zijn nu net verhuisd maar we hebben daarvoor tien jaar gewoond in een wijk in een volksbuurt waar heel veel armoede was, waar heel veel verwaarlozing was. Waar kinderen na schooltijd geen vader en moeder hadden die thuis waren, dus die kwamen bij ons kopje thee drinken. Dus ik moest eigenlijk, raakte het me toen dacht ik, ik denk aan dat gezin en jij weet meteen wie ik bedoel die achter ons woonde. Met die vader die jou ooit een keer een kopstoot gaf, misschien wel uit onmacht omdat die iets zag wat hem goed gedaan werd.
Nadine:Dat we daar fundamenten mogen herstellen, dat daar gerechtigheid mag komen want ze die mensen als wij ze dan in hun ogen kijken als ik die jongens over de stoep hadden. Hè die eieren tegen mijn raam gooide maar dat ik toch nog zoveel liefde voelde omdat ik dacht ja jongen als ik in jouw schoenen had gestaan had waarschijnlijk hetzelfde leven geleid nog wel erger. Omdat ze niet de eerlijke kans hebben gehad. En dus waar kijk ik naar uit? Is niet iets voor mijn eigen levens ook niet misschien niet eens voor de kerk, maar dat is voor die mensen.
Nadine:Maar Jezus ook zegt ik ben voor hen gekomen Jesaja achtenvijftig om dat wat gebroken is de hele en dat er kapot is gemaakt te herstellen en dus ik koop ook echt met een agenda voor het hart dat dat gezin en dat bid ik meteen op dit moment voor hen ook dat dat echt herstel mag ontvangen tot het diepst van hun hart. En dat die kinderen een andere kans mogen krijgen en ja, dus daar daar begint, daar is ooit denk ik iets in ons hart gebeurd van het onrecht en daar diep verdrietig, oprecht verdrietig over zijn. En ook onmacht voelen en dan weet je dat er één iemand is die alles heeft hersteld en in zijn krachten mogen we dingen doen in deze wereld. Maar voor dat ene gezin, ja.
Wouter:Ja, daarom denk ik ook wel dat we direct ook voeden dat we het liefst iedereen ook erbij zouden willen trekken van dat de zonen en dochters openbaar mogen worden. Ja. Hier.
Maurice:Laat wachten erop.
Wouter:Het is nodig. Mhmm. Dat we dat ook gaan uitleven.
Maurice:Ja. Mooi, amen.
Nadine:Amen.
Maurice:Dank jullie wel voor het delen van een klein stukje van jullie verhaal. Ik heb het idee dat we nog veel meer kunnen praten. Misschien moeten er nog meerdere afleveringen maken, maar dat was niet prachtig.
Wouter:Dit was alles.
Maurice:Daar geloof ik niet
Wouter:van. Hé,
Maurice:dank je wel.
Nadine:Jij ook bedankt.
Maurice:Ik vond het een prachtig gesprek. Mooi ook dat we elkaar hard hebben kunnen raken een klein beetje. En mooi dat jullie hebben ook aan mij hebben geleerd. En ongetwijfeld ook heel veel luisteraars en kijkers hebben beginnend. Thanks.
Maurice:Thanks dat je weer geluisterd hebt naar deze aflevering van de InhIS Company podcast. Wil je nu nog meer halen uit deze aflevering? Ga dan naar de website InhIS Company punt nl. En download de Takeaway met vijf shownotes en drie vragen. Zodat je al deze informatie kunt toepassen in jouw leven en in jouw bedrijf.
Maurice:Wil je onze missie steunen? Dat kan ook door ons financieel maandelijks of eenmalig te steunen. Ga dan naar de website inniscomping punt nl slash donaties. Dank je wel en tot de volgende keer.