Abonneren
Delen
Delen
Embedden
Welkom bij Rust in je Hoofd, de podcast van Meditation Moments. In deze podcast spreekt Michael Pilarczyk met bekende gasten en toonaangevende experts over mentale gezondheid, zingeving, meditatie, persoonlijke ontwikkeling en…. het leven zelf.
Mensen lopen heel vaak rond met een toestand
van toxische schaamte.
Wat is er toch valt met mij en
ik hoorde het niet bij en ik kan
geluiden krijgen en dat soort zaken dat de
toxische schaamte.
De vraag is niet wat is er valt
met mij, maar wat is er gebeurd met
mij?
Jaan, wat superfijn dat je de bent.
Hij plezier.
Soms weet je gewoon dat als je iemand
gaat ontmoeten dat dat een heel fijn gevoel
heeft.
Ik heb natuurlijk zoveel van jou ge luisterd
en gelezen.
Toen dacht ik van, wauw, nu komt hij
echt in de zitje.
En we hebben je nodig.
We zijn deze podcast begonnen om dat bemerken
dat het heel veel onrust is in de
wereld en er gebeurt van alles.
Maar mensen zijn ook onrustig, mensen bevelast van
inelijke onrustres burnouts.
Als we kijken naar Nederland en België.
Ongeveer de helft van misschien wel meer dan
de helft van de mensen.
Heeft last van mentale problemen.
En als ik dan heel veel jongeren, heel
veel jongeren.
Als ik dan naar jouw werk kijk en
ik luister naar je dat ik van jij
ben de man.
Het klinkt heel groot die eigenlijk het antwoord
zou hebben op al die vraagstukken.
Ja, op een aantal.
Een aantal?
Maar ik ben er wel van overtuigd.
Als mensen meer zouden begrijpen wat jij verteld.
En dat zouden doen toen pas in hun
leven.
Dat mensen meer rust in hunzelf gaan ervaar.
Daar gaan we het over hebben.
Je spreekt over talloze onderwerpen.
Het trauma loslaten inelijke rust.
Maar eigenlijk ook een beetje weer jezelf zien
terug te vinden.
Voorde we je eigenlijk ooit was.
Want toen we op aarde kwamen.
Toen was eigenlijk niet zo veel aan de
hand.
En daarna begonnen de problemen.
Wat is nu als we daarmee beginnen?
Volgens jou het grootste problem waarom zoveel mensen
niet die inelijke rust kunnen vinden?
Ja, om het heel primitief uit te drukken
of zwartwit.
Dat we niet meer in stemmen leven.
Het is de community gevoelenswijgen.
De verbinding is weg.
Hier verbinding met de gemeenschap.
Dus de laatste wat we meegemaakt hebben.
En zomaar mensen hebben dat nog eens een
dorp.
Maar iedereen iedereen kan.
Maar in de stad is er een normer
zelfvervreemd ding.
Vaak kennen mensen een buur.
Dat is niet eens.
Dus die vervreemd ding.
En ook je alleen voelen in de wereld.
Dat is erg verspreid.
Voor mensen voelen ze ook eens aan.
Ja.
En er niet bij horen.
Is dat het dat we ergens bij willen
hoeren?
Ja, dat is een basis noodzaak.
Het is een meteen in de kindertijd hechting.
Dus als je onveilig hecht bent, dan heb
je moeite om te verbinden.
Maar je weet ook niet waar het vandaan
komt.
Want die verbinding met de kindertijd wordt vaak
niet geleegd.
Dus als je veilig hecht bent, is het
leven een avontuur.
Als je niet veilig hecht bent, is het
een vak een leid.
En wat bedoel je daarmee?
Zijle gehecht.
Dus hechting is een biologische noodzaak.
Dus ik ga toch even een cijs prondje
maken.
Het was een sociologisch professor van antropologische die
heeft een heel gecontestierde test gedaan met resusapies.
Misschien kijk je die test.
Dus die hapjes kregen twee moeders.
Heet je die voeling gaf.
En die van met taal was.
En dan een andere die een kus gehad
waren.
Dus hij deed er al die testen mee.
En toen bleek hij als die hapjes ergestrest
waren, dat ze niet naar de voedende moeders
gingen, maar naar de zachte moeders.
Dat hapjes van natuure hechting nodig hebben.
En dat is dus bij mensen kinderen ook
zo.
Dat hechting is een biologische noodzaak.
Dus in de eerste jaren heb je nog
geen ontwikkeld zenuwstelsel.
Dus leef je helemaal op de instincten van
de natuure.
Dat is een enorme wijzheid.
Instincten wordt vaak ook neergekeken.
Maar dat is eigenlijk een enorme wijzheid van
de natuure.
Dus die hechting heb je nodig om veiligheid
te leren voelen in je lijf.
En daar hoort dus een ander onderwerp bij.
Is dat jouw zenuwstelsel is ontwikkeld.
En dat dienst zich als je gebouw wordt.
Ja.
Dus je 90% van de hersten groeien
na en de eerste vijf jaar.
Dat kleine hoort waarmee je uit het gebouw
tekenaan moet.
Dus die hersten zijn nog heel ontwikkeld.
Maar je zin us zelf ook.
Dus een het zenuwstelsel dienst zich te ontwikkelen
in core regulering met de primaire verzorgen.
Dus als die veiligheid in het zenuwstelzer heeft,
leer je dat onbewust.
Dus veilig echte betekent eigenlijk dat je zenuwstelse
veiligheid geleerd heeft.
Als dat er niet is, ontwikkeld je zenuwstelse
structuleel in een staat van...
Ik voel me niet veilig.
Wat er gebeurt in de samenleving dat we
ons niet veilig voelen.
We vertrouwen niet meer.
We hebben niet de verbinding met mensen op
wie we kunnen bouwen.
Dus we zijn altijd in een fase van
alertheid, opletten.
Je weet niet wat er gaat gebeuren.
Maar deur is van een probleem?
De veilige echte mensen hebben daar wel met
de last van.
Want die nemen bewusten beslissingen met wie ze
contact hebben, met wie ze contact verbreken.
Maar als je onveilige echte bent, zie je
ook de rode vlager niet de relatie.
Zijn kom je dus recht in kodipendentie in
de relatie met mensen met de persoonlijkheidsstoren.
Ik schrijf dan natuurlijk boek over Master Your
Minds.
Wat ik vertel van met jouw mind, met
je denkwijze, kun je leven voor een groot
deel stuur.
Ik zeg niet dat alles mogelijk is, maar
als je er in geloofd is er heel
veel mogelijk als je dat wilt.
En daar zijn gradaties in de ene kantel
dit niet voorkomen.
Iemand anders kantel en een veel hoger niet
voorkomen.
Je maximale potentieel.
Maar eigenlijk zeg je, dat begin dus bij
die geboren, als het daar niet goed gaat,
met de hecht die niet goed gaat.
En bijvoorbeeld als de omgeving onveilig was met
kinderen, ruzie in de ouders gestresde moeder, kan
dat dus nog steeds als je 30 of
40 of 50 bent invloed hebben op jouw
dagelijks bestaan.
Omdat je struktureel in een staat van haar
werk heeft er goed bent.
Heeft mijn werk dan zin?
Ja, het duurlijk.
Mensen kunnen niet weten wat de afwijking is
als ze de optimalisstaat niet kennen.
Dus het probleem van als je in ontwikkeling
stromen hebt, is dat je niet meer van
normaal is.
Dus toen ik dat voor het eerst las
heb ik ruut.
Ik voel dat zo erg voor mezelf ook,
want ik heb ook ontwikkeling stromen.
Dus dat je eigenlijk niet weet hoe het
is om je goed in je wel te
voelen.
Dus als je daar niet weet, dan heb
je dus wel twee noemen een waltz normaal.
Je denkt dat het zo is.
Ik ben zo, dat hoort bij mij.
En daar zijn dus ook weer gradaties.
Je kent waarschijnlijk wel de bus.
Ze schaal van David Halkins.
Dus als je onder moet zit, dan ben
je ook moedlos.
Ze zijn daar zitten heel veel mensen die
moedlos zijn.
Wanneer op niet weten waar ze aanleiden, niet
weten waar ze help kunnen vinden.
Ja, het is de onwetenheid.
Ja, absoluut.
Als je onweten bent, kun je niet weten
wat het probleem is.
Ga je probleem ook niet op lossen, ga
je waarschijnlijk heel snel afreageren.
Ja.
En wij zijn, want je bent je niet
van bewust dat het bij jou ligt natuurlijk.
Ja.
Maar hoe kan iemand die daar dan toch
een keer achter komt van het lichtbehoof?
Hoe komt iemand er achter dat het dat
hij dat heeft, dat hij daar lasten heeft?
Ja, ik denk er een van de grote
regingen de alle podcast zijn.
Ja, door de luisteren.
Dat zoveel mensen via podcast informatie krijgen, die
ze op andere manieren nooit zouden krijgen.
Dus ik ben er eigenlijk ontzettend blij mee
met de podcast.
Er is echt een bewust aan het revolution.
Dat is het, want het gaat gewoon dat
je bewust woord van wat er met je
aan de hand is.
Ja.
Je hebt zelf ook ervaren.
Ja, weet je.
Ik heb honderd de uren terepie gehad.
Voor jou zelf.
Dit van een hele boeldingen last dat ik
dacht van wat is dit toch.
Zijn dan uiteindelijk zoek je het voor jezelf
uit.
En dan kom je weer ontwikkelingen stromen.
Bermen is dat allemaal begonnen met de e
-studie.
Ja.
Die e-studie in korte versies dat 64
procent van de mensen hebben in een ontwikkelingsjaar
iets meegemaakt, waardoor het zeer nu zelfs niet
normaal kan ontwikkelen.
Ja, dat is veel aan 64 procent.
Ik denk dat het nu nog meer is.
Dat dat nog meer kinderen zei die niet
veilig kunnen herchten, omdat de autos met twee
moeten werken.
Ja, dat is het.
Want dat bezegd wel eens vroeger was alles
beter of mijn alma zorgte voor mij.
Die was altijd thuis of de moeders werken.
Ja, ja.
Ik had het laatst m'n moeders werken.
Ja.
Ik was thuis.
Ja, dat moet je niet oorswerken.
Hoe de bedrijf, maar we waren thuis.
Dus voor de kinderen waren de ouders wel
wel aan het werk op de boerderij, maar
ze waren thuis.
Ja.
En als we nu kijken, alle ouders werken
naar de opvang af en toe naar openen,
maar ze zijn een beetje losd natuurlijk.
En als dat zo door gaat, naar twee,
drie generaties, wordt het wel een heel groot
maatschappelijk probleem voor heel veel mensen.
Ja.
Hoe kunnen we dat nou veranderen?
Nou, ik denk dat de omgeveer bezig is.
Nou, ik geloof in tijdperken.
Dat er dus aan het einde zijn van
een tijdperk.
En dat er niet bij tijdperk komt, ik
noemde het transformatie tijdperk.
Dat is ook jouw werk.
Transformatie is uiteindelijk het bevrijden van jouw eraan
potentieel.
Dus de vlinderen die in de rupt zit,
dat is jouw werk.
Dus ik heb een boekje, kun je ruptsleeren
vliegen.
Dat gaat daarover dat we eigenlijk een enorm
potentieel hebben, maar dat niet weten.
Als je daar één keer van overtuig bent,
dat die vlinder in jou leeft, dan laat
het je nooit meer los.
Hoe kom je daar achter je?
Ja, ik denk dat dat in veel gevallen
synchronisiteit is.
Dus ik weet nog dat ik op een
keer door een stad er eten, en ik
voelde dat ik moest stoppen.
Raar is dat.
Bij een boekhandel.
En ik moest daar een boek open.
Dat voelde je echt.
Dat wist ik, want ik doe wistje zo.
Ik weet zo iets.
Dus ik ga in die boekhandel binnen en
ik heb wel het doel hier nu.
In de hoteling ben ik daar vertrokken met
de algemist van Poloquelio.
En bij mij heeft het heel veel teweeg
gebracht.
Zo de reis naar jezelf.
Wat heeft hij opgelijvert?
God, dat je zelf die reis aanvangt.
Dat je weet dat er een bestemming is
die je in je draagt.
En dat is natuurlijk geweldig dat je het
nergens naar toe moet.
Het werk is inelelijk.
En dat is natuurlijk ook het probleem als
je met heel veel pijn zit dat je
niet naar binnen kunt kijken.
En dat je dus alles in de wereld
gaat zoeken waar de antwoorden niet zijn.
Want alle antwoorden zitten al in ons?
Ja.
Hoeveel enige goede vraag te stellen?
Dat is het hele punt.
Het mooie van jou vind ik dat je
bent aan de ene kant heel wetenschappelijk, heel
praktisch, maar ook vanuit een spiritwelperspectief.
Ja.
En wat me een beetje verbazen was dat
je eigenlijk bent begonnen als bedrijfseekonom.
Dat is wat je gestudeerd hebt.
Heb je heel erg in die corporate wereldgezeten.
Gaf je treining aan mensen bij grote bedrijven.
Vooral die rijkstietien is daarna, is eigenlijk bij
jou ook die transformatie gekomen.
Dat je steeds meer de kant op bent
gaan waar je nu bent.
Dat komt heel lange weg.
Dat komt door het onderwerp flow.
Ja, wat is flow?
Flow is de optimale ervaringstaat.
Waarbij we dus gecenterd zijn, en om in
orserste termen te praten, waardeien en jonge en
balans zijn.
En dan leef je dus vanuit je hart.
In flow leef je vanuit je hart en
je weet met je buik.
Als je uit de flow bent, zit je
in de maind.
In de hoofd.
In de hoofd.
Heb je ook een periode gehad dat je
wandelende hoofd was?
Ja.
En ik heb heel lang in die sociatie
geleefd.
En als je daar beurst van wordt, weet
je dat niet meteen uit, want je moet
alles werkt doen om je leefte transformeren.
Maar die beurstvoerding dat je eigenlijk in die
sociatie leeft, bij mij is dat begonnen naar
de dood van mijn beste vriend.
Dat ben ik echt van de wereld afgeweest.
Dus ik was 25-26.
Ik had een elkaar de avond ervoor nog
gezien.
Het snachts kreeg hij in het hartselstand.
En hij zei altijd maar tegen zijn vrouwsel
of zeer erbij bij zijn ouders, die moeten
mijn ouders niet wakker maken.
En tegen dat de ambulance van was het
laat.
Dus ik had hem de avond ervoor nog
gezien.
De volgende ofte stond zei weer die aan
mijn deur.
Ik heb er nog een proje meegemaakt.
Dat is 6 jaar over gedaan om eruit
te komen.
Ik leefde echt in die sociatie.
Ik kon niet pijn.
Is dat pijn?
Want het is een soort verliest.
Ik krijg veel vragen van mensen bijna dagelijks.
Hoe ga ik daarmee om?
Ja.
En mijn moeder is nu net kort geleden
overleden.
Toen zei ik, ik heb er eigenlijk heel
lang bewust naar toegeleefd.
Door heel lang, 10-15 jaar, heel bewust
met ze te zijn.
De momenten die we hadden heel intense te
beleven.
En bij ieder onmoeting te denken, dit zou
de laatste keer kunnen zijn.
Elke keer.
En de laatste keer was het dus een
keer de laatste keer.
En ik moet je zeggen, ik slaap als
ik in Nederland ben bij mijn vader.
En dan slaap ik op de kamer van
mijn oma die bij ons woon de vroeger.
Met alle foto's van mij van toen ik
klaim was.
Hij heeft altijd heel veel impact als ik
daar ben.
En dan zie ik natuurlijk al die foto's
van mijn moeder.
En mijn vader heeft niets aangeraakt de laatste
maanden.
Dus het huis is exact zo, alleen mijn
moeder is er niet.
En dan mis ik er enorm.
En er zal wel een soort van verdriet
zijn.
Maar niet wat jij had van mijn hele
wereld stort in.
En dat schild misschien, ik ben het zo
krijf vervijfd.
Dit zag je niet aankomen.
En waarschijnlijk, als je jong bent, is het
ook de eerste keer dat je zo iets
mee maakt.
Zo'n ervaring in je leven, die gaat
diep denk ik.
En als je ouder bent, kan het anders.
Maar toch hebben heel veel mensen moeite met
dat verliest.
Wat zou je die mensen kunnen aangraaden?
Ja, rauwen kun je leren.
Maar ik denk dat de grootste blockade hier
zit bij rauwen.
Dat mensen rauwen zien als verdriet.
Maar veel mensen zitten in een rommel geblokkeerd
dat ze niet kunnen huilen.
Misschien krijg je dat ook in de communicatie
van mensen, voelen zich verschrikkelijk verloren, maar ze
kunnen niet huilen.
En wat daar onder zit, is borstzijd en
zelfs hoeden.
De borstzijd, ik heb ooit een one-liner
gezien, die zee borstzijd is de schiltwacht van
verdriet.
Dus die borstzijd verberkt eigenlijk dat verdriet omdat
dat terpeeilijk is.
Maar als je dus die borstzijd ook weer
onderdrukt, kan je ook bij het verdriet niet.
Je moet eigenlijk accepteren dat je borst bent
na een verliest.
En dat is niet evident, want vooral empathische
mensen hebben geleerd dat borstzijd slecht is.
Maar die borstzijd zijn een uiting van onmacht.
En wanneer je een verliest mee maakt, dan
heb je onmacht.
Dat kan je dus niets aan doen dat
iemand anders sterft.
En vooral als dat heel potsen zijn in
een auto ongewallen.
Dus die onmacht van iets wat je niet
meer kunt veranderen, de instinctieve reactie erop is
borstzijd.
Dat is heel normaal.
Maar we hebben geleerd dat borstzijd slecht is
heel vaak in de kindertijd.
Je moet niet zo opwinden en je moet
niet zo tegen me praten.
Maar borstzijd is een hele belangrijke emotie.
Maar borstzijd is iets anders dan agressie natuurlijk.
Ja, agressie is dan borstzijd die hadden of
controler is.
Maar borstzijd zelf is een soort switch-
emotie.
Als je die onderdrukt, dan kan je ook
niet meer bij je vrugden.
Dus wat zou je adviseen aan ouders met
jonge kinderen?
Kleinig inderdaad.
Kleinig inderdaad worden bellens boos over hele primeerde
dingetjes.
Ze zeggen laat dat dan maar laat die
boos uit zijn.
Nee, wat zou je dan doen?
Nee, ik heb ooit advies gekregen van mijn
moeder.
Die moeder zijn natuurlijk de meeste wezen bijingsomuurt.
Die zei, ik zeg tegen mijn kinderen, je
mag boos zijn, maar je mag niet met
de deur gooien.
En dus in relatie zie je mag ruzie
maken, maar niet met zervies gooien.
Dus je komt er eigenlijk op neer dat
je die borstzijd kunt bevatten.
En dat is wat, dat is moeilijk.
Dat is wat wij in onze opleidingen en
de containernomen, dat je dus eigenlijk, dat is
een begrip van jong, dat je de intensie
emoties moet kunnen bevatten.
Maar je z'n zwaakt zenuels zelfs, dat
kun je dat niet.
Dus je begint altijd bij het zenuels zelfs.
En mensen met een onvoldoende ontwikkeld zenuels zelfs
kunnen die heftig emoties niet aan, dus die
ontwukken die allemaal.
Wat heel veel mensen hebben, moeite met het
omgaan met emoties.
Dus heel veel angst en heel veel conflicten
in relaties.
En dat heeft allemaal te maken met dat
die emoties niet kunnen hendelen.
Ik zeg altijd, je moet ze niet controleren,
de basen, maar je moet er wel mee
kunnen omgaan.
En jij zegt dat is allemaal te geluiden,
dus naar die eerste vijf jaar.
Voor veel mensen is dat zo.
En dat is ook waarom je zoveel meer
trauma gevoelig bent, dat je dus niet de
weerkracht hebt om met moeilijke zaken om te
gaan.
En als je die weerkracht niet hebt, kan
je ook niet met die emoties omgaan.
Dus moet je alles in de vriest stoppen.
En dan leef je dus in wat in
polyvagale termen, dat er zoveel salen staat heet.
Dus heel veel mensen leven in door sal.
En dat kost heel veel energie.
Het leidt tot niet.
Ze zijn altijd vermoeid.
Is dat dan ook waarom we nu in
deze samenleving, zoveel mensen hebben die beurneoud verschijntsel
hebben of het leven niet meer aan kunnen.
En dat je nu meer kunt opladen.
Je bent voorbij een punt geraakt dat je
de systeem nog kan opladen.
En dat is natuurlijk vreselijk.
De Pieter Levin noemt dat functionele vries.
Dus dat je eigenlijk nog wel actief bent,
maar alles kost vreselijke moeite.
Iedraagt een sosjaal masker.
Dus na andere mensen kun je doen er
zoveel is oké, zodat je het zavige stuis
zit te huilen.
En dat is voor veel mensen, zodat ze
ontzettend eenzaam zijn.
En toch in hun werkomgeving een sosjaal masker
dragen bijvoorbeeld.
Als je zegt hoe gaat het nou goed.
Want je moet er kunnen overpraten, maar heb
je die veiligheid om erover te praten.
Daar komt het altijd door meer.
En de relatie is veiligheid.
Mensen moeten een masker dragen.
Ja, moeten...
Nee, het is een sosjaal masker.
Het is een overlevensligheid.
En dat masker in het latijn zeggen ze,
dat persona is eigenlijk, je neemt een andere
persoonlijkheid aan.
En dat kost energie.
Als jij niet in lijn bent met die
persoon, sta je heel veel van jezelf af.
Ik zeg altijd, door dat je steeds meer
van jezelf af gaat staan, ja, je zelf
steeds meer kwijt.
Ja.
Zijn dat ook die mensen die herpliezen?
Anderen we?
Dat is één groep.
Ja.
De plezerreflexie is één van de overlevens meer.
Wat zijn de andere?
Ja, toch mensen die voor een niks boos
hoorden.
Ja, toch mensen die nooit eigenlijk rust in
zichzelf kennen en die altijd in irritatie leven.
Maar jij hebt ook mensen die helemaal niet
meer reageerend.
Apatisch.
En is dat een depressie en appatiën?
Dat is een groep.
Maar is dat een...
Ja.
Is het een keuze?
Nee.
Het is een keuze om eruit te komen.
Het is niet een keuze hoe je erin
graag bent.
Ik hoop van de one-liner, omdat die
die oppakken die blijven je bij, en die
one-liner die ik nu gaat noemen, is
voor veel mensen van toepassing.
De vraag is niet wat is er valt
met mij, maar wat is er gebeurd met
mij, waardoor ik zo gehoorden ben.
En die vragen er niet verstaat.
Mensen lopen heel vaak rond met een...
met een toestand van toxische schaamte.
Wat is er toch valt met mij, en
ik hoorde het niet bij, en ik kan
geen liefde krijgen, en dat soort zaken door
de toxische schaamte.
En toxische schaamte wort op de bevriesing.
Als je lang in een torsale stap leef,
leef je ook een toxische schaamte.
Je slaap van de door het leven, zonder
jezelf vraagt te stellen.
En dus vaak wordt je dan nog compliezer,
omdat je je eigen behoeften, altijd achterstelt op
de behoefte dan anderen.
Je bent naar buiten geweest, omdat je niet
naar binnen kunt keer.
Wie het idee dat heel veel mensen te
veel bezig zijn met de buitenwield, en leven
in die buitenwield, dus eigenlijk buiten zichzelf, en
toewijnig binnen zichzelf zijn.
Ja, dat is zo'n verlevensmigend is.
Wat is het advies voor die mensen?
Wat moet je dan doen?
Ja, ik denk dat in veel gevallen je
geld moet zoeken.
Maar je kunt het niet alleen doen?
Nee, het zit niet alleen kunt.
Het is ook in Raal, bijvoorbeeld.
Raalkootse en hebben een enorme, belangrijke taken, Raalterapurten,
maar die worden vaak niet gevonden, omdat mensen
niet eens weten dat die bestaan.
Als je wilt roon, roon doe je niet
alleen.
Dus je komt gemakkelijker bij emoties door een
empathische luisteraar.
Dus als iemand echt naar je luistert en
je niet wel fixen, dan kan je haar
beginnen openen.
En dan komt ook wat verdiet eruit.
We zijn veel kootjes.
Weer live-kootjes?
Nou ja, ik op een gegeven moment krijg
ik daar een beetje een afkeer tegen.
Omdat het leek was of iedereen maar kootse
ging worden.
Ik had zelf al ziet van, ik heb
daar heel lang mijn best voor gedaan en
gestudeerd.
En heel veel leraar gehad om te kunnen
doen wat ik doe, want ik vind het
een heel verantwoordelijk beroep.
Je kan niet zo maar advies gaan geven
aan andere mensen, als je zelf niet eigenlijk
weet waar het over gaat.
Dus ik was daar een beetje boos over.
Ik dacht van ja, iedereen wordt maar kootse.
Maar als we eerlijk naar de wereld kijken,
zijn er heel veel kootjes nodig.
En zijn er zelf wel een klic hebben
of niet?
Ja, maar denk je dat er voldoende goede
kootjes zijn?
Dat kan ik niet beoordeel, maar ik vrees
van niet.
Omdat wat jij zegt, de beste kootjes zijn
ervaringkootjes die praten vanuit eigen ervaringen en niet
vanuit boekken is.
Alleen leg mensen ook uit als je één
keer een burnout hebt gehad, ben je niet
een burnoutcootjes.
Je bent misschien de skundige op het gebied,
je hebt het gehad, maar je kunt pas
iemand anders helpen als je je zelf uit
hebt gehad.
Ja.
En dat is natuurlijk wel heel belangrijk.
Dat is die ervaring.
Ja, factor.
Ja.
Je zei net wat jou heel erg raakt,
is dat veel jongeren, mentale problemen.
Daar heb je heel veel.
Daar heb ik echt verdrietend.
Ja.
Ik deel die meeni.
Dat heeft natuurlijk ook weer te maken met
die volgende generatie.
Hun ouders hadden misschien altijd de problemen, waar
ze niks aan konden doen, en geef het
dat als het waren door.
Dus dat trauma dat groeit exponential snel nu.
Ja.
Hoe gaan we dat veranderen?
Ja, het blijft altijd hetzelfde.
Er is een stuk educatieve fase nodig om
te leren bezffen wat het probleem is.
Er is niet meer wat het probleem is,
zoek je ook niet naar de oplossing, of
je zoek naar verkeerde oplossing.
Ik denk dat opnieuw dat podcast zijn enorme
rolspelen in de transformatie van de maatschappij.
Zou dit ook in het onderwijs, een belangrijk
onderdeel van educaties zo zijn, zonder meer.
En ik krijg gelukkig ook vaak e-mails
van mensen die in het onderwij staan, die
zijn van, ik heb zelfs iemand vorige week,
die zei, ik heb alleen maar zo genaamde
probleem jongeren, maar ik geloeg daar niet.
Zeg ze dat dat probleem jongeren zijn, dat
zijn gewoon de kinderen.
En wat moet ik daar aan doen?
Dat is natuurlijk een grote vraag, maar mensen
die dezelfde naar zoeken natuurlijk, en mensen die
dat zo'n proces niet doen, dus dan
heel erg goed die kinderen.
Maar ik ben ook wel blij dat je
merk dat de docenten zijn die vanuit zichzelf,
die dat gaan doen, omdat het systeem het
eigenlijk niet toe neet.
Het systeem is een machine.
Hoe komt dat?
Ja, was dat vroeger ook zo?
Ik denk dat er nu te veel overheid
is.
Overheid is gewoon een herseloos apparaat, dus er
is geen hard in.
Ik denk in kleinere gemeenschappern had je dat
niet.
Het zorgen voor elkaar is weg.
Ja.
En de overheid zorgt eigenlijk ook niet meer
voor ons?
Nee, dat heb ik echt moeten uit mijn
hoofd zetten.
Dat is een eluse.
De boers heeft een tijd aan mij gekraagd.
En dat blijft dat heel veel boos zijn
denkelijk.
Heel veel mensen zijn boos, of de lucht
stelt en verdrietig, of verloren omdat de overheid...
Zog een beetje de leiden, de ouder van
het land, die niet meer leidt, dus nu
zijn alle kinderen ineens.
Houderloos.
Ja, wat je zei, heel veel jonge mensen
groeien toch op zonder leiding eigenlijk, zonder de
juiste gidsen.
dan kom je weet om er hebt grenzen
ook.
Dus eigenlijk moet je gezonde grenzenleeren als kind.
En als al dus die zelf niet hebben,
dan zijn er dus weer mogelijk heen, or
ze begrenzen je te weer, of ze geef
je hier geen grenzen.
En dus als je niet grenzen geleerd hebt,
heb je vaak ook geen innerlijke grenzen.
En dan heb je dus heel veel impulsief
gedrag.
Dus het impulsief gedrag komt altijd van het
kind in jou.
Voor wat ze dat doet dat niet.
Gelukkig zijn er podcasten, en mensen zoals jij
en ik, en heel veel boeken, zoals jij
hier beschreven.
Maar dan moet je nog steeds zelf die
keuze maken om je daarin te gaan verdiepen.
Ja.
Dat blijft wel een hele SSL-keuze.
Als we dan weer terug gaan naar die
rust, ja, bij merken natuurlijk dat zoveel mensen
onrustig zijn dat er angst is, stress is.
Wat?
En daar heb je al zelf over verteld.
Maar wat kan iemand nou zelf doen om
wat gevoel te krijgen van ik?
Ik ben gewoon weer even wie ik ben.
Ik mag samen wie ik ben.
En ik voel die rust ook echt.
Nou wil ik eerst een onderscheid maken.
In het Engels zijn er twee verschillende horen,
met een heel verschillende inhoud.
Je hebt vier en een anxiety.
De zwaar mensen meer zal van onderleden is
anxiety, niet vier.
Ziet verschill is, bij vier heb je een
zichtbare oorzaak.
Dus als er een tegen in de kamer
zit, dan weet je wat je bang voor
bent.
Of je bent bang van je schoon moet
erbij maar niet verbreken.
Maar dus anxiety is een staat die op
de achtergrond bij je blijft, maar je weet
niet waar het vandaan komt.
En dus al kom ik weer terug bij.
Voor een meerdereheid van de mensen komt het
uit de kindertijd.
Dat ze dus al sinds de kindertijd geen
buikvijlegheid geleerd hebben.
Want je kan je je hoofd wel zeggen,
ik ben veilig.
Maar als je lichaam dat niet geloofd, je
kan het boek van Gabor Matéwin, de bodice
is nou.
Dus er zijn nog wel wat mensen die
met afformaties proberen door het leven te komen.
Maar als je lichaam je afformaties niet geloofd,
dan mag je die 100.000 keer zeggen.
Dus het begint altijd bij het zenuwsel.
Dus ik heb vaak een pyramide dik gebruik.
Dus zo, met vier lagen.
Fisologisch, emotioneel, mentaal en speelt er wel.
Dus als de basis, de physiologische balance is,
dan heb je emotioneel verstoringen, mentale verstoringen en
dan heb je ook zinhelingingsprobleemen.
Dus je moet aan de basis beginnen naar
het lichaam.
Je kan niet onkennen waar we allemaal lichaam.
En dat lichaam heeft een zenuwsel.
Dus als dat in een knop ligt, een
moeder begint, een ontknopen.
En opnieuw, ja, dit soort podcast, geld mensen
op weg om te zoeken naar wat kan
ik doen voor mijn zin.
En dus meditatie is daar een van de
dingen die je kunt doen.
Maar ik weet niet in welke mate meditatie
er allemaal kan hele.
Maar het is wel een geweldige eerste stap
om rust in jezelf te vinden.
Ook al is er onres op de achtergrond,
dat je weet ik ben niet die onres.
Dus dat is denk ik een van de
mooie dingen in meditatie dat je kunt te
waarnemers zijn van het stuk van jouw dat
gewoond is.
Mediteer zelf.
Hoe en waar heb je dat geleerd?
Hoe en waar heb ik dat geleerd?
Ik moet even bijna denken.
Meneer voor het water.
Ja, graag.
Ja, ik heb eerst de eerste meditatie die
ik ooit geleerd heb, was toen ik erleelisch
dat woon, dat heb ik in het meditatie
door op gehand van Magrissie.
Dus ik was geen lit, maar ik heb
op een bepaal moment, ik was daar door
iemand opgevangen, naar een crisis in mijn leven.
En ik heb toen besloten om toch maar
een zo'n mantra te leren.
Dus ik heb eerst de mediteer met een
mantra.
En later heb ik dan geleerd dat eigenlijk
kliggansgericht een meditatie beter is.
De actuleren voelen elijven, dat gaat dan samen
met een hele zoek, toch naar leren loslaat.
Kliggansgericht.
Wil je ook meer rust in je hoofd?
Mag ik je dan uitnodig om het gewoon
eens een week te proberen?
In de mediteersje momentsep vind je meer dan
700 geluiden meditaties.
Aademhalingshoefeningen, muziek, afformaties, slaapverhalen, yoga en vloosessis
en nog veel meer.
Alles om meer rust hervaren, in je hoofd
en in je leven.
Downloaden heb gratis in de App Store of
Google Play of gaan naar mediteersjemomens.nl-spotkast
en proberen de premium versie zeven dagen helemaal
gratis.
Je had dat net over die afformaties ook.
Dat mensen afformaties gaan gebruiken.
We hebben ook afformaties in de App.
Waarvan ik zeg, die kunnen helpen om jezelf
vertrouwen te vergroten en tot rust te komen
om focus te krijgen.
Ja.
Maar ik krijg ook regelmatig terug van mensen.
Ja, ik lees dat lijstje op of ik
luister in je ouw, en ik zeg jouw
na, maar ik geloof het niet.
Nee, wat ze wel kunnen doen is jouw
aandacht verplaatsen.
Dus ik noem dat ook zelfkoord.
Zie ik dat je, dat je zelf wel
een soort gesprek met jezelf kunt hebben.
Van, ik moet daar niet en meegaan, dat
is niet wie ik ben.
En wat je vooral moet leeren, is aandachtnicken.
Dat is, dat is ook waar veel mensen
in mijn opleiding zo blijven worden.
Dat ze door aardemen, een systeem kunnen leereren,
zo maken.
Doe dat in de online programma snel?
Je hebt de hele grote online cursus nu.
Ja.
En we hebben 15.000 studenten.
Zo.
Is dat weeldwijd?
Nee, dat was wel goed.
Nee, dat was wel goed.
Ja.
Ja.
Aademhaling is ook de verbinding tussen het lichaam
en de geest.
Ja.
In van de grote misverstander zijn al die
mensen die zeggen, je moet van je hoofd
naar je hart.
Dus in een norm misverstand, je kan niet
van je hoofd naar je hart, je moet
van je buurt naar je hart.
Dus één keer je dat gezet, dat je
moet in je buurt terechtkomen, dan kun je
het transformeren, want ook in de trauma zit
in de darm, bijvoorbeeld, voor een groteel.
Angst zit heel vaak in de nieren en
in de blaas.
Dus je moet eigenlijk met die organen gaan
werken en met wat onder de navel, of
in de navel strek zit.
En als je je hoofd zit, en dan
zeggen, ik ga nu positief worden vergeten.
Maar dus je kan niet met je hoofd
naar je hart.
Het is een norm misverstander.
Het is een bijzonder dat je dat zegt,
dat heel veel trauma-emoties zitten op de
organen.
Ja.
Bozet in de leven.
Ja, dus je hebt wat op je...
Wat heb je op je leven?
Ik heb op mijn leven, je leven, je
gal, je maagelt.
Ja, en zit in de talok, die werkt
op mijn hupen.
Ja.
En die zijn er niet zo maar die
uit spraken, natuurlijk.
Al de volks wij zijn.
Van vroeger in de kloppen.
En dat is gewoon wat het is.
Dus als je bepaalde pijn hebt, dan zou
je eigenlijk naar iemand moeten gaan, die je
daarbij kan helpen, die kan zeggen van, nou
maar dit heeft waarschijnlijk te maken met.
Ja.
En dit is iets wat ze in de
normale medische wereld natuurlijk niet zo snel doen.
Je hebt ook pijn in je rug gehad
vroeger, lager rugpijn.
Ik had dat ook.
En mijn arts duurt ook aan hij, die
veel meer holistisch is, of stilpatie, dan zou
je.
Tuurlijk, je hebt pijn in je rug, jouw
lichaam, is nu jouw organen aan het sparen,
trekt met de banden, aan jouw werfels.
Ja.
Want die moeten jouw in leven houden met
de organen en offeren jouw rug op.
Ja.
Dat is prioriteit, ja.
En dat je in een rolstoel zit, dat
is voor jouw vervelend, maar als een van
je organen niet meer doet, ga je dood.
Ja.
Dat is voor woho.
Dus dat lichaam is...
Ja, dat offert op.
Ja.
En die denkt of van nou ja, oké,
dan de rug maar.
Ja.
En jij zou ergens in een eerder gesprek
lager rug klachten, hebben vaak te maken met
de kindertijd.
Ja, de lende wereld zouden met de kindertijd
te maken.
Dus die hele wereldvokollon 33 niveaus van bewust
zijn.
Dus de kindertproblemen zitten in de lager rug
als het gaat over de werfels en het
zeer zelfs, maar dus ook in de organen.
Zit alle intelligente intelligente in de stelsel?
Goh, nee.
We hebben ook een intelligente die bij de
ziel horten, maar dus er is materiaal intelligente
en er is de intelligente van ons wezen.
Maar onze hersen dan moet je ook niet
onderschatten.
Dat is toch wel een bezonder apparaat.
Maar onze hersen, ik vind het altijd interessant
onderweg.
Het brein, het fizyke, wat we uit ons
hoofd kunnen halen wat je kunt opereren in
de mind, als nou het verschil.
Ik denk dat de mind de proces kan
van het brein is, de software.
Ja, de software zit nog altijd in het
brein, maar hoe je met die software omgaat,
je bent de bediener van de software.
Dus in de maat het dat je de
mind kunt sturen, kun je iets met de
mind doen, maar als de mindjaar overpowered, dan,
ja, en het is in een slachtofferplice.
Voor de veel mensen gelijk door hun mind,
dat ze een mind set niet onder controle
hebben, of is dat meer de stemmertjes in
hun hoofd in het brein.
Ja, ik denk dat datzelfde is.
Ja, de mind.
Ik heb heel lang mijn verdiepte in Eckertolle.
Ja, waarschijnlijk ook.
Dus Eckertolle zegt, mind is resistent.
Ego is mind.
Dus er allemaal hetzelfde.
En daarom ben ik ooit solambus geweest met
loslaten, want loslaten gaat alleen maar over de
weerstand, vinden en je leeft en die loslaten.
Je moet niet mensen loslaten.
Je moet de weerstand en jezelf loslaten tegen
wat er in de wereld gebeurt, want daar
leidt je alleen maar om.
Ja.
Maar ja, loslaten, is voor heel veel mensen
een opstap naar het dieperenwerk.
Ja.
Zou ik kunnen zeggen, wat je echt moet
loslaten, is het gevecht dat je voert met
je inelijke zelf.
Ik denk dat we maar een gevecht voert,
en dat is met ons zelf.
En als we dat gevecht loslaten, dat er
rust ontstaat.
Ja, het is hoe je het verwoord, ik
denk, als je in de wereldstand zit, dan
ben je niet in jezelf.
Dan ben je al in persoonlijkheden en in
meganismen.
Dus die wereldstand is eigenlijk wie we niet
zijn, wat ik hartolle zegt, mind is resistent.
Ego is resistent.
Dus als je in de verzet zit, dan
zit je al niet in je centrum.
Dan kun je een voorbeeld geven van zo
'n wereldstand, waar je moet kan denken dan.
Ja, dat je dus vindt dat dingen anders
moeten zijn, dat mensen moeten veranderen, dat het
verleden, dat je was zit in spij bijvoorbeeld,
maar je kan het verleden niet veranderen, en
dat er dus lastig om in de ogen
te zien.
Er zijn dingen die je niet meer kunt
veranderen.
Als je iets gedaan hebt, waar je spijt
van hebt, dan zonder zelfvergeving kom je dan
niet meer uit.
Je kan, ik heb mijn kinderen en mijn
eerste uur ook verlaten.
Ik heb daar een vrieslijke pijn van gehad,
en het heeft heel lang geduurd eerlijk daar
kom je leven.
Dat is een uur bij een fantastische relatie,
maar dat is dus een hele tijd geweest,
dat ik daar een vrieslijke schuld en schaamte
over had.
Hoe gaat zo'n proces dan dat het
nu weer goed is, of dat jij er
mee kunt leven?
Ja, het begint met jouw eigen heelingen, maar
door je weer die verbinding kunt herstellen.
Beheren altijd bij jezelf, dus hoe je het
ook draait of keert.
Eigenlijk moet je terug naar de geboren, of
iets daarna.
Nou, de staat voor dat je je zelf
verloren, terug naar je vloer, terug naar je
vloer in je hart, en hoe geliezen we
ons zelf doen.
Hoe geliezen we ons zelf doen?
Ja, dat doe je niet, hè?
Dat gebeurt door overlevingsmechanism, de dissociatie is dus
hoe je je zelf verliest.
En je weet dat niet, hè?
Tot je tweed.
Je weet niet dat je eigenlijk vervreemd van
jezelf, en je voelt je vreemd in de
wereld, maar eigenlijk ben je vervreemd van jezelf.
Komen veel mensen daar dan een beetje in
de mid-lijfachter dat ze ineens dat gevoel
krijgen, dat ze daarom ook zo noemen?
Ja.
Dat wordt een crisis op zoek naar jezelf.
Dus in de daad voor veel mensen, een
enorm keer put in het leven, is een
crisis, begint altijd met een crisis.
Ja, wat ik tot niet toe geprobeerd heb,
werkt niet.
Wat is het dan wel?
En dan begin die zoekt ook toch, hè?
Ja.
Toen ik met het werk begon, een jaar
of 12 geleden, dacht ik dat iedereen zo
mooiste leven wilde leven.
Ja.
Dat was ik van overtaagd.
Ja.
Het plek is soort utopie.
Ja.
Want heel vaak merk ik uit een reactie
in de feedback van publiek dat mensen iets
hadden van, ja, ik kan ja allemaal wel
willen, en het vertel je me mooi, maar
voor jou is het anders.
En je weet niet waar ik vandaag om
in mijn probleem.
En de andere mensen zijn er ook van
na, weet je.
Ik vind wel best, zoals het is.
Dat ik dacht, maar...
Die is toch iets in jouw, de natuur
wil groeien, je wil toch ontwikkelen, je wil...
Ik heb ook...
Ja, in mijn 30 jaar was ik alleen
maar met vloe, en mensen overtuigend dat ze
naar de vloe moesten.
Ja.
En die komt er dus achter dat mensen
niet naar de vloe, want ze willen van
een pijn af.
Dat...
Dat...
Als je pijn hebt, is dat een fixatie,
het enige wat je wil, is van je
pijn afkom.
De Robert Kennedy, Jr., die zegt...
People who have pain, have only one dream.
People who don't have pain, have a thousand
dreams.
Ik vind maar een geweldig quote.
Ja, als je...
niet...
geficieër ben de pijn, kan het leven een
avontuur zijn.
Maar als je pijn hebt, dan weet je
daarvan af.
Ja.
Maar ik weet toen, toen ben ik begonnen
met de T-Show-moment, ik dacht van,
oh je, ik ga mensen helpen met rust
in een hoofd.
Ik kan dat ik voor iedereen zegt altijd,
als ik naar jou luister, valligingslaap, dan kom
ik tot rust.
Ik merk het zelfs, als ik kleine kinderen
betel, kleine kinderen zijn ik gevoelige voor.
Ja.
Die pakken mijn energie snel op.
Dus...
Ik koel regulering, ja.
Je ziet ze huilen in twee tellen, en
ze zie je ouders of wat doe jij
dan met dat kind, maar het lijkt wel
eens dat dat energie zelf.
Dat is een gevolgering.
Ja.
Maar ik ontdekte dat heel veel mensen konden
die rust niet vinden, omdat er heel veel
weerstand is, of misschien de focus verkeerd is.
Ja.
Zij naar nou dingen, als mensen nu kijken,
dit moet ik onthouden om toch snel terug
te kunnen naar die rust in mezelf.
Wat kunnen mensen?
Nou, ik wil eerst een niet begrepen interesseer
voor veel mensen.
Veel mensen kennen psychosformatisch.
En daar wordt dus binnen alle aandacht aangegeven,
zoveel het is in de mind.
Je moet je mind veranderen.
Maar het ongekeerde bestaat ook somat op psychisch.
Dus je mentale staat kan ook bepaald worden
door de onrust in je leef.
Dus dan moet je naar de oorzaak gaan
die in je leef zit en dan kun
je niet met de mind.
Maar voor veel mensen is het waard dat
ze met de mind van alles kunnen doen,
maar als je leef roept om gehoord te
worden, dan moet je eerst iets anders doen.
Dan moet je met dat lijf aan de
slag.
En dus mijn antwoorden zal het dezelfde.
Je moet vooral aardemhaaningsigniculeren, want dat is de
manier om je zenuwselse tijd te reenen.
En dan zou het uiteindelijk dan ook leren
om de neuropaal aan te leggen, de oefeningen.
Dus wij begrepen neuroplasticiteit.
Dat is een normaal opgevend, iets dat dat
ontijkt werd.
Dat onze hersen niet te gegeven zijn, dat
ze die kunt herbouwen.
Maar ik zie de hersen wel zo'n
bon klei, die kneedbaar zijn als het nog
ver zijn jong is, en hoe ouder we
worden, hoe meer die klei is uitgedroogd.
Dus als je terug gaat naar de kindertijd,
die onze hersenen, die hebben een bloodruk, die
zitten in de genem.
Maar het bouwen van de hersenen gebeurt in
relatie tot de omgeving.
Dus wanneer je hersen nog ontwikkeld zijn, als
je een veilig omgeving hebt, krijg je andere
hersenen dan wanneer je een unwijdig omgeving bent.
Dus de genem bepalen de bloodruk, de omgeving
bepaalte structuur.
En dus die hele invloed van de omgeving
in de kindertijd, je bent eigenlijk een spons
als je neemt alles op, want je hebt
nog geen onderscheid geleerd.
Je hebt nog geen sprakecentrum, je hebt nog
geen denkvermogen.
En een kind kan dus alleen maar zichzelf
voelen.
Die kan niet denken, mijn moeder heeft een
moeilijke dag.
Dus als het kind zich niet goed voelt,
dan ben ik niet goed.
Dat is het probleem dat je als kind
geen onderscheidingsvermogen hebt.
Dus jij bent de omgeving ook, want je
kan alleen maar jezelf voelen als kind.
Dus ja, dat is nog al wat, hè.
Ja, kunnen de uren overpraten?
Ja, uren.
Maar we hebben het niet jaren en dat
zou ik ook heel graag willen.
Ja.
Ik wilde wel even naar slapen loosheid, want
dat is toch ook wel een proeg.
Iets waar veel mensen lasten hebben.
Ja.
Wat ook relatief makkelijk is op te lossen,
heb ik ontdekt.
Er zijn veel gevallen bekend dat mensen bij
ons komen zich.
Ik slik wel zo lang slapmedicatie.
Ik wilde daarvan af.
Het werkt overigens wel.
Ja.
En zeggen ze nou, dan probeer ik te
mediteren.
Ik luister naar jou, ik luister naar die
muziek.
En dan val ik in slap.
Ja.
Het meest gehoorde compliment is als mensen tegen
me zeggen, ik hou het einde nooit.
Ja.
Want ik begin naar jou te luisteren, maar
dan val ik in slap.
Ja.
Is het zo dat je mensen in slap
kunt praten dan is dat de afleiding?
Ja, de meeste mensen hebben niet last van...
niet kunnen in slapvallen, maar van door slapen.
En dat is?
Dat je wakker wordt naar je eerste slap.
En wak is dat slapziek, kreeg ze en
neer te menuten.
Deze heel veel mensen worden wakker na anderhalveer.
De eerste slapziek plus en dan komen ze...
je hebt dus de organklok, dat die wij
ook bekend verschijlijkt.
Dus tijd is de nacht, moeten alle organen
haar oplalen.
Zijn bijvoorbeeld tussen de z'n drie en
vier is de lever actief.
Daar worden heel veel mensen wakker.
Om er druk te bolzijt.
En dus als je niet weet waar dat
vandaan komt, dan ga je daar weer pillen
tegen aangoeid.
Of je kunt leren, je bolzijt verwijken.
Je bolzijt ondroog is in, je bolzijt transformeren.
Want de meest intensen bolzijt die we goedenomen,
die kun je niet loslaten.
En dat is een physiologisch reden voor, is
dat je hart slaal op hond, als je
boeden bent.
Dus je hart gaat zelf een instinctieve reactie
om dat die zware hartbelasting te stoppen.
Dus de bolzijt kun je loslaten in beetjes
door te bestefen van, ik kan er anders
meer omgaan, maar hoe moet je echt transformeren?
Dus wij doen dat met een yoga-techniek.
Die bitterle winnief dat ook van yoga is
geweerd.
Jij had het overgegaan, we transformeren naar een
nieuw tijdperk.
Ja.
Wat voor tijdperk moeten we daar bevoorstellen?
Ja, ik noem het de transformatie tijdperk.
Dus mensen die praten over het grote ontwaken,
maar transformatie, dat is jouw werk, meen werk,
is mensen helpen dat potentieel vrij te maken.
Is het dus twee niveau-staist, beperken de
overtuigingen en de beklemende emoties?
Ja.
Dus je moet met alle twee anders wachten.
Is het het vergruimen van het bewustzijn?
Kun je dat zo ontschrijven?
Ja, absoluut.
Zijn je zoveel mensen met bewustzijnzwerk bezigd, dat
uiteindelijk de mensen het al geret worden door
de bewuste mensen.
Mijn leraar, ben je long, ik ben dus
een paar keer naar Australia geweest, een paar
jaar lang, die zei je hebt maar 10
% van de mensen uit te rijden, want
die 10% kunnen het veld transformeren.
En dus het werk...
Ik zei dat maar is jouw werk.
Ja.
Dus het werk, wat mensen voor zichzelf doen,
ik ben een grote fan van Lautsee, want
dat is originele vrouw-vlogwetenschap.
Dus Lautsee is echt door jouw transformatie, transformatie,
de wereld.
Dus je moet niet onder schatten hoe belangrijk
het is om manier zelf te werken.
En daar zijn dus nu 100.000 mensen
meer bezigd in de wereld.
Als je 1% neemt van, wat is
het nu om het tussen 8 miljard?
Het is een hoop miljoenen.
Ja.
Ja.
Toch is er veel weerstand.
Ja.
Ook op werk wat wat jij doet, dat...
Laat me zeggen uit dat er wat meer
wetenschappelijke hoek, er toch heel snel gezegd wordt,
ja, maar dit is zwever gespiritueerd te wereld,
het is allemaal leuk wat jullie doen.
Ja.
Moet even bij de feiten blijven.
Ja.
Nee, dan zie je dat.
Daarom denk ik zo belangrijk is om er
ook een wetenschappelijke kant aan te geven, en
over het zenuels zelfs aan de anatomie.
Dus ja, ik heb ontdekt dat er veel
artsen zijn die het zenuels zelfs niet begrijpen.
Dus ze leren er niet op de manier
waar wij het op leren, dan als echt
het bestuuringsmigenisme van al de rest, en al
de takken die daarbij hoor, en bijvoorbeeld polifagaal,
dus dat is nog altijd een heel beperkte
kennis, de polifagaalatieorie.
Als je zegt dat het moet kunnen eens
dan denk ik, ik kom de laatste jaren
veel in het ziekenhuis, met de vader, daarvoor
ook met mijn moeder.
Dus ik ga steeds met de artsen spreken,
met de hulpverlenis.
Het valt me eigenlijk op hoeveel artsen ergestrest
zijn, niet relaxed, onder zware druk moeten leven
en werken.
Het is ook zware.
Het gaat ook overleven dood.
Ja.
Het is een business die hele medische zorg
en de ziekenhuis is een bedrijf natuurlijk, en
we vergeten we wel eens, maar dan snij
ik dat onderwerp willen staan, zeg ik maar
mediteer, dan heit het.
Dat is niks voor mij.
Ik zou dus proberen als ik jou was.
En sommige mensen zijn het gedoneerd, wow, wat
een open barring.
Dus we moeten doorgaan met het werk.
Ja, nee, één voor één.
Josse burgers leren me ooit, dat zegt elke
dag één vent.
Hoe kom je in heel veel volgers en
venten, zegt elke dag één vent, en toen
dacht ik, wow, het is wel waar.
Als je het leven van één iemand per
dag kan veranderen, dan we doen dat allemaal.
In iedereen gaat dat doen, dat gaat exponentieel.
Dus dat is de tijdperk waarvoor je zegt
dat daar zijn we nu in Beland.
Heb je eenig idee hoe de wereld er
dan over 10 of 20 jaar uit zou
kunnen zien?
Ja, ik kan daar wel bepaalde beelden bij
hebben, maar hoe het echt zou zijn weet
ik niet, maar ik ben heel ropvoll.
Ik ben heel ropvoll.
Vooral door de kennis is dat je maar
in minderheid nodig hebt om het fel te
transformeren.
En dat we dus niet achter hoe de
gevecht hebben van het alde tijdperk.
Het ziet ook dat de zogenaamde powers that
be, dat die steeds meer panikeren en dat
gaat's ook fouten maken.
Dus ik geloof echt dat we naar een
nieuwe tijd gaan en dat dat heel mooi
zal zijn, dat we weer in verbindingen gaan
komen, dat we weer de natuur gaan leren,
respecteren, dat we meer gemeenschappen weer gaan hebben,
dat voor mij is dat de kern, dat
we weer in gemeenschappen gaan leven.
Als je het zo vertelt, is het zo
logisch.
En daarom is het nu gaos, want we
komen van het ene begannert ander.
Je ziet er bij wereldsystemen natuurlijk ook, van
mooi weer naar geregen en donder, daar gebeurt
iets, dan is er gebeurt iets in het
wereldsystemen.
Dat zie ik nu ook in de wereld
gebeuren.
De vraag is alleen hoe lang gaat dit
dan duur?
Is het een periode van 10 of 20
jaar?
Of zijn we misschien nog 100 jaar bezig
voordat we die vreedsamen samenleving gekreerd hebben?
Ik denk niet dat het nog 100 jaar
leeft.
Ik heb mijn tijd verdiept in gaos-theorie,
en dus mensen hebben een absoluut verkeer begrip
van wat gaos is.
Dus gaos is niet wanneer er.
Gaos is de voorboden van de nieuwe orde.
De gaos breekt al de structuur af, om
het nieuwe mogelijk te maken.
Dat is een creatieve destructie.
Wanneer er iets heel anders is, dus er
is heel veel wanneer er in de wereld,
dan hoor je gek van.
Maar gaos is een transformeer in de kracht,
en die zie je nu in de wereld,
er is een transformeer in de kracht die
al de structuur af brekt.
En dat kun je niet tegenhouden, en niet
tijd bij kun je niet tegenhouden.
Dat gebeurt gewoon.
Dus dat is de intelligente want in die
wereld, daar heb ik eindelozen respect voor.
Als we dat meer gaan respecteren en begrijpen,
dan gaan we echt ontdekken hoe mooi het
leven kan worden.
Potential is er zoveel schoonheid.
Je moet het wel zien.
En je kan het niet zien als je
hem pain leeft, maar die schoonheid, die verdwenen,
als je dus, ik gebruik vaak in mijn
life, werkzaaf, die doeg niet meer, maar een
foto van een klein kind en de vrede
die je op dat gezicht ziet, dat is
ons natuurlijk bestaat.
Dat is zo mooi.
Dus met ze zitten vaak met tranen in
de ogen naar die foto te kijken, want
dat er is zo neer met wat in
jou gestaat, dat onschuldige kind bestaat nog een
onts.
Dat is heel ontroerend, dat je weet die
kan dat niet verliezen.
Dat kan alleen maar je kan het vergeten,
maar je kan het niet verliezen.
Dank je wel voor al deze mooie wijsheden,
hier worden, voor iedereen die meer wil weten.
Er zijn heel veel boeken en er zijn
twee websites, los later in web.com, jambonmerie
.com.
Dat vind je alles.
Ik zou echt iedereen adviseren, lees op ze
minst één boek.
Als je het gevoel hebt dat je toch
iets herkend van wat we hebben besproken, wat
je zou willen oplossen ophelden.
Als je maar één boek lees, dan zou
ik minder moeten meer vlaal lesen.
Minder moeten.
Minder moeten meer vliegen.
Het is ook heel blij met die titel.
En uiteindelijk komen we dan tot meer rust
in ons hoofd.
Dank je wel ja.
Dank je.
Mooi is dat mooi.
Als deze aflevering je iets heeft gebracht, een
momentje rust, een helder inzicht, of misschien voor
het gewoon leuk om te kijken.
Like dan, abonneer je op ons kanaal, klik
op het belletje en krijg je een melding
als er een nieuwe aflevering online staat.
En reageer onder deze video wat vond je
er van.
Misschien heb je een vraag.
Misschien kunnen we je nog verder helpen.
In elk geval bedankt voor het kijken en
graag tot een volgende rust in je hoofd.