De geduldige kleine tovenaar

Ga mee met de jonge Hugo op een wonderbaarlijke reis door een betoverend bos terwijl hij zenuwachtig op weg is naar zijn eerste schooldag op de toverschool, begeleid door een wijze konijn die hem het belang van geduld leert.

Hugo's hart bonst van opwinding en zenuwen terwijl hij een kronkelend pad volgt naar de grootse toverschool. Wanneer een pluizig wit konijn verschijnt en zichzelf onthult als de bewaker van geduld, beseft Hugo dat hij nog veel te leren heeft. Het vriendelijke konijn begeleidt Hugo tijdens zijn eerste schooldag, helpt hem overweldigende momenten en frustrerende toverkunstpogingen te navigeren. Langzaam maar zeker ontdekt Hugo dat hij met tijd, geduld en oefening verbazingwekkende nieuwe vaardigheden kan beheersen.
Kinderen zullen genieten van dit hartverwarmende verhaal dat magie brengt in de alledaagse uitdagingen van het beginnen met iets nieuws. Ze zullen zich herkennen in Hugo's worstelingen en stralen van trots als hij leert dat met een geduldig hart en een open geest de mogelijkheden eindeloos zijn. 

• Thema's van geduld, doorzettingsvermogen en het plezier van leren
• Sociaal-emotionele lessen over het omgaan met zenuwen, frustratie en overweldiging
• Educatieve elementen omvatten sequencing, probleemoplossing en groeimindset

"Onthoud, mijn jonge vriend, leren kost tijd. Blijf gewoon doorgaan, stap voor stap, en op een dag word je een GEWELDIGE tovenaar."

What is Bedtime Stories - Dutch - Age 3 to 5?

Geniet van zachte, fantasierijke verhalen die zijn ontworpen om jonge luisteraars te kalmeren en te boeien. Elk verhaal maakt gebruik van eenvoudige, pakkende taal en geruststellende thema's, en biedt een advertentievrije, ononderbroken luisterervaring voor een goed begin van de nachtrust van uw kind.

Hugo klemde zijn toverstaf stevig vast terwijl hij het kronkelende pad door het betoverde bos volgde. Hij was voor de allereerste keer op weg naar de toverschool en zijn hart fladderde van nerveuze opwinding. Toen hij een zonnig open plek betrad, hupte er een pluizig wit konijntje voor zijn voeten langs. "Oh, hallo daar!"zei Hugo zachtjes, terwijl hij neerhurkte."Wat een schattig klein konijntje ben jij."Het konijn bewoog zijn neusje en keek Hugo aan met wijze ogen."Ik ben niet zomaar een konijntje,"zei het, tot Hugo's verbazing."Ik ben de bewaker van geduld en ik ben hier om je te begeleiden op je eerste schooldag."Hugo's ogen werden groot."Echt waar? Ik kan wel wat hulp gebruiken,"gaf hij toe."Ik voel me nogal zenuwachtig over het beginnen op de toverschool." "Dat is heel normaal,"stelde het konijn hem zachtjes gerust."Het leren van toverkunst kost tijd en geduld. Je komt er wel, beetje bij beetje, dag na dag."Het konijn leidde Hugo door het bos en wees onderweg op interessante planten en wezens. Al snel kwamen ze aan bij de grote deuren van de toverschool. Hugo staarde omhoog naar de glinsterende torens, zijn hart vol verwondering. Binnen gonsden de gangen van activiteit terwijl jonge heksen en tovenaars zich haastten naar hun lessen. Hugo klemde zijn boeken vast en voelde zich overweldigd. Maar het konijn klopte met een klein pootje op zijn hand."Haal diep adem,"zei het."Je kunt dit."In zijn eerste les had Hugo moeite om zijn veer te laten zweven zoals de andere leerlingen. Hij zwaaide met zijn toverstaf en concentreerde zich HEEL hard, maar de veer bewoog gewoon niet. Gefrustreerde tranen prikten in zijn ogen. Het konijn sprong op zijn bureau."Vergeet niet, geduld,"fluisterde het zachtjes."Blijf het proberen, maar wees niet te streng voor jezelf. Met tijd en oefening lukt het je wel."Hugo haalde diep adem en probeerde het opnieuw, terwijl hij zich zachtjes op de veer concentreerde. Langzaam, heel langzaam, begon de veer de lucht in te zweven. Hugo hapte naar adem van vreugde en een grote glimlach verspreidde zich over zijn gezicht. Naarmate de dag vorderde, ontdekte Hugo dat het konijn gelijk had. Toverkunst vergde geduld, maar beetje bij beetje begon hij vooruitgang te boeken. In de toverdrankenles roerde hij zorgvuldig in zijn ketel en wachtte op precies het juiste moment om elk ingrediënt toe te voegen. Bij bezweringen oefende hij de bewegingen van zijn toverstaf keer op keer totdat hij ze precies goed had. Tijdens de lunch strooide Hugo een snufje elfenstof over zijn boterham en grijnsde toen het oplichtte met kleurrijke magie."Geduld is HEERLIJK!"giechelde hij. Aan het einde van de dag, toen Hugo de school uitliep, verscheen het konijn nog één keer."Ik ben zo trots op je,"zei het hartelijk."Onthoud, mijn jonge vriend, leren kost tijd. Ga gewoon door, stap voor stap, en op een dag word je een GEWELDIGE tovenaar." "Dank je wel,"zei Hugo, terwijl hij het konijn oppakte in een zachte knuffel."Ik zal nooit vergeten wat je me hebt geleerd." En met een zwaai van zijn staart hupte het konijn weg, Hugo achterlatend met een glimlach en bruisend van opwinding over alle magische avonturen die nog zouden komen, als hij maar het geduld had om te blijven leren en groeien, dag na prachtige dag.