Podcar: Automotive Podcast

Στο πρώτο επεισόδιο του Podcar, φιλοξενούμε τον θρυλικό ταξιδευτή Άκη Τεμπερίδη! Ο Άκης μοιράζεται τις μοναδικές του εμπειρίες από τα πολυετή ταξίδια του με το όχημά του, κατά τη διάρκεια των οποίων αντιμετώπισε μερικές αναποδιές που έκαναν την περιπέτειά του ακόμα πιο συναρπαστική. Επίσης, είδαμε τον χρόνο που έκανε στον γύρο του στην εμβληματική Πίστα του Nürburgring, όπου έτρεξε σε sim racing με ένα κλασικό Mini Cooper. Μια συναρπαστική συζήτηση για την αγάπη για την αυτοκίνηση και τα ταξίδια, που δεν πρέπει να χάσετε!

Παρουσίαση: Γιάννης Στέφου
Παραγωγή: Medio Multimedia (https://medio.gr)

Για περισσότερες πληροφορίες μπες στο Podcar.gr:
https://podcar.gr

E-mail: hello@podcar.gr
Instagram: https://www.instagram.com/podcar.gr
O Γιάννης στο Instagram: https://www.instagram.com/johnniestef/
X: https://x.com/podcargr

Creators & Guests

Host
Γιάννης Στέφου
Δημοσιογράφος αυτοκίνησης, δημιουργός ψηφιακού περιεχομένου και ιδρυτής του trcoff.gr
Guest
Άκης Τεμπερίδης
Δημοσιογράφος αυτοκινήτου και μοτοσικλέτας, από το 2007 ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο, ως overlander. Το πρώτο “The World off Road” κράτησε 3 χρόνια, από το 2007 ως το 2010, ενώ το 2018 η ελληνική οικογένεια ξεκίνησε το “The World off Road 2” σε ένα οδικό ταξίδι 6 ετών έως το 2024.
Producer
Περικλής Παναγιωτίδης
Σκηνοθέτης στην Medio Multimedia. Σπούδασε σκηνοθεσία στο New York Institute of Photography

What is Podcar: Automotive Podcast?

Εδώ μιλάμε για αυτοκίνητα αλλά και γενικότερα για την αυτοκίνηση, μαζί με ανθρώπους που εμπλέκονται άμεσα ή έμμεσα με αυτή.

Γιάννης Στέφου:

Γεια χαρά σε όλους, καλώς ήρθατε στο Podcar. Το Podcar είναι ένα podcast για το αυτοκίνητο, το λέει άλλωστε και το όνομα, Pod, Car. Kαι μας ακούτε μέσα από όλες τις γνωστές πλατφόρμες, Amazon, Spotify, Google, Apple Podcast, παντού. Μας ακούτε και στο podcar.gr και βεβαίως μας βλέπετε και μας ακούτε στο YouTube μέσα από το κανάλι, trcoff.gr. Σε αυτά τα Podcar το podcast θα είμαστε λοιπόν δύο άνθρωποι κάθε φορά, δεν θα είμαι μόνος μου, θα έχω έναν καλεσμένο, ο οποίος καλεσμένος, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχει να κάνουν με το αυτοκίνητο. Λίγο ή πολύ.

Γιάννης Στέφου:

Καλεσμένος μας σήμερα είναι ένας άνθρωπος, ένας συνάδελφος ο οποίος έχει συνδέσει τη ζωή του με τα ταξίδια, τα τελευταία χρόνια τουλάχιστον, ο οποίος έκανε ένα όνειρο πραγματικότητα. Έφυγε από την Ελλάδα και ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο. Έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα με αυτοκίνητο, έχει κοιμηθεί εκατοντάδες βράδια μέσα στο αυτοκίνητο σε ολόκληρο τον κόσμο. Φίλες και φίλοι μαζί μας σήμερα, ο Άκης Τεμπερίδης. Από το The World Offroad

Άκης Τεμπερίδης:

Καλή σας μέρα.

Γιάννης Στέφου:

Άκη, καλώς ήρθες στο podcast και καλώς ήρθες και στην Ελλάδα.

Άκης Τεμπερίδης:

Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Γιάννης Στέφου:

Πως από τα μέρη μας; Μετά από πόσα χρόνια!

Άκης Τεμπερίδης:

Είπαμε να πάρουμε μια ανάσα, έτσι, βαθιά.

Γιάννης Στέφου:

Εσείς τώρα είχα κάνει ένα ταξίδι για να πούμε λίγο την ιστορία. Φύγατε το 2007 με ένα Land Rover Discovery 3. Και γυρίσατε πίσω στην Ελλάδα το 2010. Ήταν 3 χρόνια με ταξίδι εσύ και η σύντροφός σου η Bούλα. Και ξαναπήγατε μετά το 2018

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, μετά από μία περίοδο που ζήσαμε στην Αφρική και μετά στην Ιταλία, το 18 ξεκινήσαμε το νούμερο 2, Με στόχο να το κάνουμε σε 6 χρόνια, δηλαδή σε διπλάσιο χρόνο από ότι το πρώτο.

Γιάννης Στέφου:

Με παιδί. Θα τα πούμε στην πορεία αυτά. Πώς ξεκίνησε αυτή η ιδέα. Καλώς, εσύ ταξίδευες γενικότερα μετά. Γιατί ήσουν συνάδελφος να πούμε αυτοκινήτου, σε περιοδικά αυτοκινήτου, έκανε τις αποστολές στο εξωτερικό, έχεις την οικειότητα που να ταξιδεύεις και σε δύσκολες αποστολές, θυμάμαι κάτι Ράλλυ Αργεντινής, κάτι περίεργα.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, και Camel Trophy πρόλαβα και Marlboro Adventure και τέτοια. Έκανα ταξίδια περιπέτειας, Ουσιαστικά πρέπει να μου γύρισε το μυαλό το 1991 όταν είχα την ευκαιρία να είμαι μέσα στην ομάδα την ελληνική του Camel Trophy που ήταν στην Τανζανία και στο Μπουρούντι. Και εκεί ερωτεύτηκα την Αφρική και ξέρεις, μου γύρισε ένα πράμα ήταν είκοσι 25 μέρες ταξίδι. Πολύ δύσκολο, σε πολύ ιδιαίτερα μέρη, με κωλύματα κλπ, μεγάλη περιπέτεια, αλλά πάλι μου είχε αφήσει μια γεύση ότι δεν είναι αρκετό, θέλω παραπάνω, θέλω να μπω στα χωριά, να μάθω τους ανθρώπους, να τους γνωρίσω τους πολιτισμούς τους, να γνωρίσω ίδιους ανθρώπους κατάλαβες; Και γενικότερα τα επόμενα χρόνια στη ταξίδια που έκανα τα επόμενα χρόνια και στη Λατινική Αμερική, και στη Νότια Αμερική, και στη νοτιοανατολική Ασία, δηλαδή πάντα υπήρχε αυτό το εισιτήριο επιστροφής που σε περιόριζε και έλεγες

Γιάννης Στέφου:

Πρέπει να ξέρεις πότε τελειώνει.

Άκης Τεμπερίδης:

Μετά γνώρισαν τύπο έναν Αργεντινό στα μέσα της δεκαετίας του '90, ο Κάρλος, ο οποίος είχε ξεκινήσει με μια μοτοσυκλέτα 7.5 για να κάνει τον γύρο του κόσμου και επειδή έτυχε και εγώ να έχω μια 7.5 τότε εκεί ήμουν και φαντάρος, το συνάντησα στην Αθήνα και με ενέπνευσε πάρα πολύ, αυτός ο τύπος τόσο ελεύθερος, τόσο ελεύθερο πνεύμα και πήγα την άλλη μέρα στον αυλώνα στον στρατό και λέω παιδιά θέλω να κάνω τον γύρο του κόσμου. Με μοτοσυκλέτα. Ξύπνησα ένα πρωί Ένα πρωί, ας πούμε, πρέπει να κάνω τον γύρο του κόσμου, κάπως έτσι. Αυτό έμεινε στο μυαλό μου για χρόνια και κάπου εκεί μετά από λίγα χρόνια γνωριστήκαμε με τη Βούλα, το όνειρο μετατράπηκε από γύρος του κόσμου με μοτοσυκλέτα σε γύρο του κόσμου με αυτοκίνητο λέμε με ένα 4x4 κλπ. Είχα τη χαρά μετά να είμαι και στο καλύτερο περιοδικό στους 4 τροχούς για χρόνια, οπότε σε μια περίοδο που πήγαιναν καλά τα πράγματα και η όλη σύλληψη του να με βοηθήσει το περιοδικό να κάνω ένα μεγάλο ταξίδι ώστε εγώ θα του δώσω την αύρα ότι είσαι το πρώτο περιοδικό στον κόσμο που κάνει τον γύρο του κόσμο.

Άκης Τεμπερίδης:

Αυτό ήταν δηλαδή το τυράκι, αν θέλεις. Και ότι εγώ μπορώ να το κάνω εργαζόμενος, δηλαδή παράγοντας δημοσιογραφικό υλικό, δηλαδή κείμενα, φωτογραφία, βίντεο κτλ Και μάλιστα να μπορούμε να πάρουμε κι ένα αυτοκίνητο τότε ήταν και πολύ εύκολο. Δηλαδή στο περιοδικό είχαμε 5-6 αυτοκίνητα πάντα Long Term, πέρα από το αυτοκίνητο της δοκιμής. Είχαμε 5-6 αυτοκίνητα μακροπρόθεσμης δοκιμής για 6 μήνες, 12 μήνες. Λέω τι είναι να πάρουμε έναν Toyota, ένα Land Rover ας πούμε, όχι για 12 μήνες, να πάρουμε ένα για 24 μήνες, δύο χρόνια.

Άκης Τεμπερίδης:

Οπότε όλο αυτό το concept ερχόταν και έδενε. Έπρεπε μόνο να πείσω τα αφεντικά μου. Να τους πω ότι κοίταξε εγώ θέλω να φύγω και να λείψω πιο χρόνια. Περιέργως το κατάφερα αυτό, κανένας δεν το πίστευε, γιατί αυτό ήταν κάτι μπορεί και μαζί αν μιλούσαμε να σου έλεγα εγώ Γιάννη θέλω να κάνω τον γύρο του κόσμου κλπ. Κανένας θα το πίστευε.

Άκης Τεμπερίδης:

Έγινε όμως. Ξεκίνησε και όχι μόνο ξεκίνησε, παρ' όλες τις δυσκολίες τα δύο χρόνια 2.5 έγιναν 3.5, οι 800 μέρες που ήταν αρχικά έγιναν 1.234!

Γιάννης Στέφου:

Ναι γιατί ήταν ο γύρος του κόσμου σε 800 μέρες!ς

Άκης Τεμπερίδης:

Έγιναν 1.200 ημέρες που ήταν καλύτερο και επιστρέψαμε και ήμασταν υγιείς, γεμάτη ταξιωτικές εμπειρίες, φορτωμένοι στους σκληρούς δίσκους με φωτογραφίες και βίντεο, και βέβαια με έναν εγκέφαλο που είχε ταρακουνηθεί αρκετά ώστε να πει δεν μπορώ να επιστρέψω.

Γιάννης Στέφου:

Τι κάνω εδώ. Επίσης, άρα εσείς δουλεύατε. Όσο ταξιδεύα, γιατί αυτό θέλω να σε ρωτήσω βιοποριστικά πώς ήταν, γιατί το ταξίδι χρειάζεται καύσιμο, τροφή..

Άκης Τεμπερίδης:

Φαγητό. βίζες, απρόοπτα του αυτοκινήτου, σέρβις και απρόοπτα ας πούμε, βέβαια αποδείχτηκε ότι έτσι όπως το φανταζόμουνα, δηλαδή ένα ταξίδι το πρώτο μπορώ να σου πω οι 40 μήνες είχαν 1 κόστος 80.000 ευρώ. Όσο κοστίζει ένας άνθρωπος για να τρέξει 3 μέρες το Ράλλυ Ακρόπολης, ας πούμε εμείς τα ξοδέψαμε τα ίδια χρήματα σε 3.5 χρόνια κάνοντας τον γύρο του κόσμου.

Άκης Τεμπερίδης:

Πηγαίναμε.

Γιάννης Στέφου:

Πηγαίνατε και εκτός δρόμου.

Γιάννης Στέφου:

Και πολύ εκτός δρόμου, γιατί μας άρεσε πάρα πολύ και το εκτός δρόμου σημαίνει ότι δεν σταματάς και πας και βλέπεις μέρη που δεν τα βλέπεις.

Γιάννης Στέφου:

Το concept ήτανε the World Offroad, ακριβώς. Και θυμάμαι τα αυτοκίνητα τότε που έχεις κάνει ένα party, πριν φύγεις, κάτω στον Λευκό Πύργο και ήταν τα αυτοκίνητο με λάστιχα, με όλα εξοπλισμένο φουλ.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι. Ήταν expedition car.

Γιάννης Στέφου:

Δηλαδή πήγαινε όντως παντού εκείνο το αυτοκίνητο.

Άκης Τεμπερίδης:

Παντού και από πλευράς βέβαια, αλλά και σαν αυτοκίνητο το Discovery μπορεί να θεωρούνταν τότε λίγο premium, λιμουζίνα για τα μέτρα της Land Rover, αλλά δεν παύει να είναι ένα αυτοκίνητο με πλαίσιο τύπου σκάλας με εξαιρετική ανάρτηση στην οποία στην οποία εμείς την κάναμε ράλλυ ανάρτηση, . Έγινε άλλο αυτοκίνητο, με όλο τον εξοπλισμό που χρειαζόταν, διπλές ρεζέρβες, σκηνή οροφής.

Γιάννης Στέφου:

Έσεις μένατε την οροφή.

Άκης Τεμπερίδης:

Μεαμε μέσα, μείναμε τις 750 ημέρες, μείναμε μέσα στο σχοινάκι μας,

Άκης Τεμπερίδης:

Οπότε αυτό λειτούργησε, και λειτούργησε και οικονομικά, οικονομοτεχνικά. Με την έννοια ότι μπορούσες να ρίξεις το κόστος ακόμη και κάτω από τα 1.000 ευρώ τότε για ένα ζευγάρι το μήνα. Και με αυτή την προσέγγιση ξεκινήσαμε και το 2018 με το παιδί μας με ένα Camper αυτή τη φορά. Δηλαδή, χρειαζόμασταν έναν καριδότσουφλο που να μας φιλοξενεί και τους τρεις, ένα σπιτάκι.

Γιάννης Στέφου:

Σε σκηνή οροφής δύο άτομα είναι okay, τρείς..;

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν γίνεται εύκολα.

Γιάννης Στέφου:

Σχετικά με το πρώτο ταξίδι, θέλω να πεις ποιο ήταν το πιο extreme και πιο ωραίο μέρος που είχατε πάει. Μέχρι το 10.

Άκης Τεμπερίδης:

Το πρώτο ταξίδι είχε ξεκινήσει από την πιο extreme περιοχή που ήταν η Αφρική και μάλιστα κάναμε 27-28 χώρες από τις 55 στην Αφρική. Ξεκινώντας μάλιστα από τη Μαχρέμπ που είναι η βορειοδυτική Αφρική, που είναι οι χειρότερες σε εισαγωγικά χώρες και οι πιο άγριες πολιτισμικά και βέβαια καταλήξαμε προς τον Νότο και μετά πήραμε την ανατολική Αφρική. Μετά την Αφρική, δηλαδή, αφού κάνεις κεντρική Αφρική, κάνεις Congo, κάνεις Μπουρούντι κάνεις Τανζανία, Αιθιοπία κλπ, αφού τα περάσεις αυτά, μετά όλα σου φαίνονται λίγο light. Ακόμη και οι Ινδία, αν θέλεις, ακόμη και το Πακιστάν.

Άκης Τεμπερίδης:

Ακόμα και...

Γιάννης Στέφου:

Άρα νούμερο ένα προορισμός για να δεις εικόνες είναι η Αφρική.

Άκης Τεμπερίδης:

Σαν περιπέτεια δηλαδή. Να νιώσεις περιπέτεια είναι η Αφρική. Κατά δεύτερο λόγο είναι η νοτιοανατολική Ασία που εγώ τη λατρεύω, δηλαδή ξεκινώντας από τη Μαλαισία, Ινδονησία, Μαλαισία, Ταϊλάνδη, Λάος, Καμπότζη και Βιετνάμ, όλος αυτός ο κύκλος, είναι εξαιρετικός. Και βέβαια υπάρχει βέβαια από το Μεξικό και κεντρική Αμερική και η Νότια Αμερική από την οποία ερχόμαστε τώρα

Γιάννης Στέφου:

Τελευταία από εκεί ήσασταν.

Άκης Τεμπερίδης:

Σε όλες αυτές τις γεωγραφίες που περιγράφω μπορείς να περάσεις minimum δύο χρόνια. Δηλαδή στην Αφρική μπορεί να ταξιδεύεις δύο χρόνια και να αισθανθείς ότι δεν φτάνει. Το ίδιο ισχύει και για την αποανατολή να είσαι δύο χρόνια, δηλαδή να τερματίζουν οι βίζες και εσύ να αισθάνεσαι ότι θες κι άλλο.

Γιάννης Στέφου:

Υπάρχουν κι άλλα μέρη να δεις. Με την Αφρική, πες μου λίγο, εκεί είναι λίγο επικίνδυνα τα πράγματα.

Άκης Τεμπερίδης:

Εντάξει, αυτό είναι το στερεότυπο της Αφρικής.

Γιάννης Στέφου:

Γιατί πολλοί φοβούνται όταν να κάνουν ένα ταξίδι πόσο μάλλον μη οργανωμένο σαν το δικό σας.

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν επικίνδυνοι άνθρωποι καταρχήν, ένα ταξίδι με αυτοκίνητο είναι πάντα επικίνδυνο επειδή οδηγάς. Είσαι εκτεθειμένος δηλαδή στις κυκλοφοριακές συνθήκες κάθε μέρα. Είτε οδηγάς σε μια πόλη μέσα είτε σε μια εθνική που μπορεί να είναι κατεστραμμένη είτε ακόμη και σε μια ερημιά που μπορεί να ξεμείνεις και να πάθεις κάτι και να μην έχεις δυνατότητα βοήθειας. Αυτό συνιστά κίνδυνο. Κάποιες χώρες για παράδειγμα έχεις μεγαλύτερα προβλήματα, κυρίως στη δυτική Αφρική, δηλαδή στην Νιγηρία για παράδειγμα, είναι μια τεράστια χώρα με πολύ μεγάλες αντιθέσεις.

Άκης Τεμπερίδης:

Ακόμη και μέσα στην Αφρική, μας λέγανε από τον Νίγηρα που μπαίναμε , "Τι θα πάτε στην Νιγηρία; Πάρτε λεφτά να έχετε μετρητά, να δίνετε στους αστυνομικούς και στους στρατιώτες!" Οι γείτονες! Δεν είχαμε πρόβλημα εμείς. Άλλοι είχαν. Πάντα οι εμπειρίες είναι προσωπικές, δηλαδή αυτή την εμπειρία που έχεις εσύ μπορεί να πάω μετά από 10 μέρες το ίδιο μέρος και να είναι διαφορετική. Οπότε υπήρχαν αυτά τα πράγματα.

Άκης Τεμπερίδης:

Όχι ότι οι άνθρωποι, δεν συναντάς πουθενά στον κόσμο κακούς ανθρώπους που θέλουν το κακό σου. Ακόμη κι αν παρουσιάζαι σαν Ευρωπαίος, σε εισαγωγικά πλούσιος με ένα ωραίο αυτοκίνητο και κάνεις τη διαφορά σε σχέση με τους υπόλοιπους. Πουθενά δεν το είδαμε αυτό. Θαυμασμό, ναι. Δέος, ναι.

Άκης Τεμπερίδης:

Περιέρια παντού σε όλον τον κόσμο. Να σε γνωρίσουν, να σ' αγγίξουν, να αγγίξουν το αυτοκίνητο, να το δούνε.

Γιάννης Στέφου:

Καλά, και σε κάποιες χώρες δεν έχουν ποτέ Ευρωπαίο, γενικά.

Άκης Τεμπερίδης:

Εντάξει, Σπανίζει κι αυτό. Σπανίζει πρέπει να πας σε πολύ ιδιαίτερα μέρη. Να απομακρυνθείς δηλαδή για να βρεις ανθρώπους που έχουν ελάχιστη επαφή με ξένους ας πούμε.

Γιάννης Στέφου:

Όταν είχατε πάει στην Αμερική, είχατε και ένα απρόοπτο, είχατε ένα ατύχημα με το Discovery που μείνατε ακινητοποιημένη, ευτυχώς σε όλα καλά δεν πάθετε κάτι, αλλά το αυτοκίνητο καταστράφηκε.

Άκης Τεμπερίδης:

Σχεδόν καταστράφηκε. Αυτό είναι χαρακτηριστικό ότι όταν έχεις κάνει δεκάδες χιλιόμετρα στην Αφρική, στην κεντρική Ασία, στην Αραβία, στην Μέση Ανατολή, στην Άπω Ανατολή και πας στην Αμερική που είναι από τις ασφαλέστερες χώρες και έχεις ατύχημα εκεί και μάλιστα είσαι στην άκρη του δρόμου και έρχεται κάποιος και πέφτει πάνω σου.

Γιάννης Στέφου:

Και χωρίς να φταίς.

Άκης Τεμπερίδης:

Σαφώς αυτό δείχνει ότι σε ένα τέτοιο ταξίδι δεν έχει τα στερεότυπα, δεν λένε τίποτα. Δηλαδή μπορεί να την πατήσεις οπουδήποτε, όπως αυτή τη φορά, για παράδειγμα, μας κλέψανε στη Φλόριντα τα ποδήλατα. Δεν μας κλέψανε στο Μεξικό, ας πούμε.

Γιάννης Στέφου:

Που κάποιος θα περίμενε, μας κλέψανε στη Βραζιλία, μας κλέψανε στη Φλόριδα και στο κέντρο κιόλας.

Άκης Τεμπερίδης:

Εκείνο ήταν πραγματικά το δεύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε γιατί ένα χρόνο πριν είχε κολλήσει ο κινητήρας του Land Rover στη Σουμάτρα, στην Ινδονησία και τις δυο φορές όταν έγινε το γεγονός είπαμε "τελειώσαμε εδώ" ,δεν πάει άλλο. Και τις δυο φορές καταφέραμε και προχωρήσαμε, δηλαδή το συνεχαμε το ταξίδι και μάλιστα τη δεύτερη φορά το ατύχημα αυτό που θα μπορούσε να είναι και θανατηφόρα γιατί η Βούλα στιγμές πριν ήταν έξω από το αυτοκίνητο όταν ερχόταν το άλλο να την χτυπήσει και τελευταία στιγμή μπήκε μέσα κι εγώ ήμουνα απ' έξω θα συνεχίστηκε με μια καθυστέρηση τριών μηνών και μάλιστα πήγαν και καλύτερα τα πράγματα. Δηλαδή χάρη, μπορώ να πω ότι χάρη στο ατύχημα ολοκληρώσαμε το ταξίδι.

Γιάννης Στέφου:

Αλλά είχατε μια ταλαιπωρεί θυμάμαι, τότε είχα εγκλωβιστεί, δεν υπήρχαν ανταλλακτικά, περιμένατε να σας στείλουν

Άκης Τεμπερίδης:

Ήταν θέμα χρόνου. Δηλαδή από ένα σημείο και μετά όταν περιμένεις να γίνει κάτι σε ένα μήνα και γίνεται σε τρεις, αυτό είναι ευκαιρία για να γνωρίσει τον τόπο. Δηλαδή μπορώ να σου πω ότι μείναμε στο Χιούστον, στο οποίο πήγαμε, μια μεγαλούπολη που δεν ίσως να μην περνούσαμε καν αν δεν ήταν το ατύχημα, πήγαμε καθαρά για να επισκευαστεί το αυτοκίνητο. Και όταν πήγαμε στο Χιούστον δεν ξέρουμε ούτε έναν άνθρωπο και όταν πήραμε το αυτοκίνητο από το συνεργείο και ήταν να φύγουμε, σ' ένα ελληνικό μπαράκι υπήρχαν 15-16 άνθρωποι που ήταν πλέον οι περισσότεροι φίλοι, για να μας αποχαιρετήσουν, οπότε κάτι κερδίσαμε.

Γιάννης Στέφου:

Γίνεται ντόπιοι για ένα διάστημα.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, γίναμε ντόπιοι για ένα διάστημα.

Γιάννης Στέφου:

Άρα εσύ πέρα από τα απρόοπτα που συνέβησαν, το αυτοκίνητο θέλει συντήρηση. Ποιος την έκανε;

Άκης Τεμπερίδης:

Κυρίως σε τοπικά συνεργεία.

Γιάννης Στέφου:

Βρίσκατε στη διαδρομή.

Άκης Τεμπερίδης:

Κοίταξε, είχαμε δύο διαφορετικές προσεγγίσεις επειδή το Land Rover, τότε το 2007 που ξεκινήσαμε ήταν πολύ ιδιαίτερο αυτοκίνητο προσπαθούσαμε να βρούμε Land Rover για να το φτιάξει. Ακόμη και για την αλλαγή λαδιών. Ακόμη και στην Αφρική, θυμάμαι ότι μας αλλάξανε για παράδειγμα στη Ναμήμπια, δωρεάν τα λάδια γιατί θεωρούνταν το αυτοκίνητο Grey import και η εκεί Land Rover κάλυπτε ακόμη και την αλλαγή λαδιών και φίλτρων στην τοπική αγορά για να ξένο αυτοκίνητο. Με το Iveco το οποίο είναι πιο old-school αυτοκίνητο, φορτηγό ουσιαστικά, ημιφορτηγό και ήταν και πιο συμβατό με ένα τέτοιο ταξίδι, ουσιαστικά αναζητούσαμε τοπικούς μηχανικούς που μπορούσαν να το αγγίξουν. Δηλαδή το Iveco ιδανικό.

Γιάννης Στέφου:

Και πιο αναλογικό αυτοκίνητο.

Άκης Τεμπερίδης:

Τελείως αναλογικό. Και στα δύο εγώ μπορούσα να κάνω βασικά πράγματα, να αλλάξω φρένα, να αλλάξω λάδια. Με το Land Rover δεν μπορούσες να κάνεις κάτι παραπάνω γιατί είχε την ψηφιακή του πλευρά, οπότε αν πάθαινε κάτι έπρεπε να το πριζώσεις, να δεις τι φταίει., Είχαμε εμείς τότε, είχαμε tester, ας πούμε,

Γιάννης Στέφου:

Οπότε ήξερες πάνω-κάτω τι σφάλματα σου βγάζει και ήξερες να κάνεις μια διάγνωση στον δρόμο να δεις τι μπορεί να φταίει.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, ή ένα reset ας πούμε.

Άκης Τεμπερίδης:

Το Iveco, έντάξει, σαν αναλογικό αυτοκίνητο, καλύτερο να πάθαινες κάτι στο Μεξικό παρά στις Ηνωμένες Πολιτείες ή για παράδειγμα στη Γερμανία. Δηλαδή είναι ένα όχημα το οποίο οπουδήποτε στον τρίτο κόσμο ή στον αναπτυσσόμενο κόσμο ο πιο τοπικός μηχανικός μπορεί να τα αγγίξει ακόμα και να μην το έχει ξαναδεί πότε.

Γιάννης Στέφου:

Θα βγάλει άκρη.

Άκης Τεμπερίδης:

Ακόμα και να κάνει και ρεκτιφιέ, δηλαδή τόσο απλό σαν κατασκευή. Το Land Rover ήταν απαγορευτικό, ήθελε δηλαδή, τον μάστορά του.

Γιάννης Στέφου:

Τι μοντέλο ήταν το αυτοκίνητο;

Άκης Τεμπερίδης:

Ήταν του 2007. Το είχαμε πάρει καινούριο τότε.. Κανονικα θα έπρεπε να είχαμε πάρει τότε ένα Defender, απλά επειδή κατά το ήμισυ ήταν χορηγία της Ελληνικής Land Rover,. η Ελληνική Land Rover τότε πουλούσε κυρίως.

Γιάννης Στέφου:

Σας νίκησε λίγο το μάρκετινγκ εκεί πέρα.

Γιάννης Στέφου:

Ναι μας νίκησε το μάρκετινγκ και πήραμε ένα αυτοκίνητο που ήταν πιο μοντέρνο απ' ό, τι χρειαζόμασταν.

Γιάννης Στέφου:

Παρόλα αυτά όμως αποδείχθηκε μια χαρά.

Άκης Τεμπερίδης:

Αποδείχε τέρας και αποδείχτηκε εντάξει. Εγώ τα αγαπάω και τώρα, το οδηγάω αυτές τις μέρες εδώ και είναι ένα αυτοκίνητο που κάνεις τον γύρο του κόσμου πραγματικά.

Γιάννης Στέφου:

Και σήμερα, μπαίνεις μέσα και φεύγεις έτσι;

Άκης Τεμπερίδης:

Μπαίνεις όπως λες.

Γιάννης Στέφου:

Να πάμε λίγο στο 2010, τελειώσατε το ταξίδι, επιστρέψτε στην Ελλάδα μετά από τις.. Πόσες μέρες;

Άκης Τεμπερίδης:

Χίλιες διακόσιες τριάντα τέσσερεις.

Γιάννης Στέφου:

Και μετά πήγατε στην Ιταλία.

Άκης Τεμπερίδης:

Μετά πήγαμε Τανζανία, μείναμε με τρεις μήνες.

Γιάννης Στέφου:

Μετά πήγατε στην Τανζανία όπου μείνατε εκεί.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, βρήκαμε δουλειά. Δηλαδή για πρώτη φορά μετά από 25 30 χρόνια άλλαξα επάγγελμα και έγινα ξενοδόχος πήγαμε και αναλάβαμε έναν πεντάστερο.

Γιάννης Στέφου:

Αυτό πώς προέκυψε

Άκης Τεμπερίδης:

Αυτό προέκυψε με έναν πολύ καλό μας φιλο αδελφικό στην Τανζανία, τον Κώστα που χρόνια μας έλεγε ελάτε εδώ, ο οποίος είχε κάνει έναν συνεταιρισμό, με έναν άραβα από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, ο οποίος έχει φτιάξει τα καλύτερα ξενοδοχεία στην Ανατολική Αφρική και είχαν φτιάξει μαζί ένα εξωτικό, στο πάρκο του Σαντάνη με 20 καλύβες, ένα πολύ ωραίο project, πολύ οικολογικό και χρειάζονταν manager και μάλιστα ζευγάρι μάνατζερ. Οπότε μας κάνανε την πρόταση αυτή και πήγαμε και το ανοίξαμε εμείς ουσιαστικά.

Γιάννης Στέφου:

Είχα περάσει νωρίτερα στο ταξίδι σας

Άκης Τεμπερίδης:

Τανζανία, είχαμε περάσει από το 91.

Γιάννης Στέφου:

Όχι με το ταξίδι το συγκεκριμένο.

Άκης Τεμπερίδης:

Είχαμε περάσει από το ταξίδι, είχαμε περάσει το 2007, είχαμε περάσει σαφώς από εκεί πέρα. Είχαμε μείνει και καιρό λόγο του φίλου μας, και είχαμε κάνει και ωραίες βόλτες γενικά στην Τανζανία. Η Τανζανία ήταν κάτι σαν δεύτερη πατρίδα, είχε γίνει ήδη.

Γιάννης Στέφου:

Οπότε σου βγήκε πιο εύκολα να πάτε και να μείνετε εκεί.

Άκης Τεμπερίδης:

Να πάμε και να μείνουμε. Βέβαια προέκυψε μια εγκυμοσύνη μετά.

Γιάννης Στέφου:

Πόσο καιρό κάτσατε και έχει σύνολο;

Γιάννης Στέφου:

15 μήνες. Μέχρι το Μάρτιο του '12, από το Δεκέμβρη δηλαδή.

Γιάννης Στέφου:

Θυμάμαι που σήκωνες φωτογραφίες με κάτι ιπποπόταμους εκεί στην αυλή

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, ζούσαμε μπροστά σε ένα ποτάμι, ήταν παντού γεμάτο ιπποπόταμους και κροκοδείλους. Δηλαδή εκεί που ήμασταν εμείς ήταν ουσιαστικά ένα Boat Safari, η κατάληξή του κι εμείς ζούσαμε εκεί. Δηλαδή καμιά φορά για να πάω στο σπίτι, είχαμε ένα χτιστό σπιτάκι των μάνατζερ, καμιά φορά για να πάω στο μονοπατάκι, Οπ, ένας ιπποπόταμος! Ο οποίος ήταν συγκεκριμένος. Ο Μπάμπης τον είχαμε ονομάσει. Λοιπόν, ήταν ο Μπάμπης και περίμενες να φύγει ο Μπάμπης από τον χώρο για να προχωρήσεις.

Άκης Τεμπερίδης:

Είχαμε τέτοια πράγματα.

Γιάννης Στέφου:

Απίστευτο.

Άκης Τεμπερίδης:

Και μετά η Ιταλία. Μετά τελείως αλλαγή.

Γιάννης Στέφου:

Έμεινε η Βούλα έγκυος, Φύγετε από την Τανζανία.

Άκης Τεμπερίδης:

Όταν ήταν 7 μηνών έγκυος με μια κοιλιά να! Στην 32 εβδομάδα.

Γιάννης Στέφου:

Και μετακομίστε Ιταλία μετά.

Άκης Τεμπερίδης:

Και μετακομίσαμε Ιταλία χωρίς να έχουμε ούτε δουλειά ούτε τίποτα. Δηλαδή αφήσαμε μια δουλειά με πολύ καλό μισθό, και εγώ λέω όχι, εγώ θέλω να γυρίσω στο επάγγελμά μας με προσέγγιση του στυλ, ξανά προσέγγισα τους 4 τροχούς λέω, κοιτάξτε, θέλετε να πάω εγώ στην Ιταλία και να κάνουμε οικονομία κλίμακας, δηλαδή να κάνω θέματα από εκεί χωρίς να χρειάζεται κάποιος να ταξιδευέι.

Γιάννης Στέφου:

Να γλιτώνουν αεροπορικά.

Άκης Τεμπερίδης:

Ακριβώς, αεροπορικά και ξενοδοχεία, εγώ θα με εκεί. Γι' αυτό και πήγαμε και επιλέξαμε το Ρέτζο νελλ'Εμίλια, τη Μόντενα εκείνη την περιοχή που είναι ιταλική Motor Valley δηλαδή Ferrari, Maserati, Lamborghini Ducatti όλες οι εταιρείες είναι εκεί και μείναμε έξι χρόνια τελικά. Και καταφέραμε, κάναμε μια καριέρα, μεγάλωσα ένα παιδί.

Γιάννης Στέφου:

Αλλά τώρα μετά από ένα ταξίδι μεγάλο με όλες αυτές τις περιπέτειες, ξαφνικά καναπές! Αλλά είχες το ερέθισμα να κάνεις αυτό που σου αρέσει, οπότε κάπου δεν βαρέθηκες, γιατί ήσουν πάνω κάτω.

Άκης Τεμπερίδης:

Πέρασα δύσκολα, γιατί όταν προέκυψε το παιδί, από εκεί που ήμασταν οικονομικά πάρα πολύ καλά στην Αφρική, πήγαμε χωρίς δουλειά στην Ιταλία, υπήρξαν και διάφορες επιπλοκές και με το περιοδικό στο οποίο αναφέρθηκα, έκλεισε σε κάποια φάση αυτό. Έμειναν χωρίς δουλειά, για πρώτη φορά στη ζωή μου, 45 ετών πατέρας

Άκης Τεμπερίδης:

σε μια ξένη χώρα με πάγια έξοδα, έστω μικρά, ένα πάγιο ενοίκιο και τα συναφή. Δεν είχα ξαναβρεθεί άνεργος στη ζωή μου, τότε. Αυτό για 6 με 8 μήνες θυμάμαι ότι ήτανε ζόρι, αλλά μετά κύλησε, Βρέθηκαν ευκαιρίες και συνεχίσαμε.

Γιάννης Στέφου:

Και μετά έκανες τη δουλειά με την Maserati.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, η Maserati ήταν αυτή που μας κράτησε γιατί όταν το παιδί ήταν 10 μηνών, χειμώνα του 12 προς 13 και αφού είχαμε φάει τα λεφτά που είχαμε από Αφρική στους πρώτους μήνες. Ξεμείναμε και λέμε τον Απρίλιο δεν θα έχουμε να πληρώσουμε το ενοίκιο, ήρθαμε στην Θεσσαλονίκη για ένα μήνα γιατί η Βόρεια Ιταλία πέφτει πάρα πολύ παραγωγικά, δηλαδή δεν κάνει τίποτα τον χειμώνα. Έχει μεγάλη διακήμαση και στον χώρο τον δικό μας, τουλάχιστον. Και λέω πάμε στην Ελλάδα να δούμε τι θα κάνουμε και ήρθα εδω πως ανεύρεση εργασίας. Και όσο βρισκόμουν εδώ πέρα προέκυψε από τον υπεύθυνο τότε του γραφείου τύπου της Maserati, ο οποίος με γνώριζε από χρόνια, ήταν παλιά στην Intel design κτλ.

Άκης Τεμπερίδης:

Μου λέει Άκη έχω ένα project να πάρεις μια Maserati Quattroporte, έναν κινηματογραφιστή και ένα φωτογράφο και να πάτε να κάνετε Coast to Coast από Νέα Υόρκη, Σαν Φρανσίσκο, δηλαδή σαν να λέμε βούτυρο στο ψωμί μας!

Γιάννης Στέφου:

Μετά την Αφρική με Maserati στην Αμερική!

Άκης Τεμπερίδης:

Στην Αμερική, ήταν πολύ ωραίο. Και κάναμε αυτό, από αυτό το project ξεκίνησε η συνεργασία μας με τη διεύθυνση επικοινωνίας της Κεντρικής Maserati, στη Modena και αφού κάναμε αυτό το πολύ ωραίο το οποίο είχε αποσκοπούσε ουσιαστικά στο να βγουν κάποια κείμενα τα οποία θα τα διέμεναν αυτοί σε περιοδικά και site σε όλον τον κόσμο. Εμείς φτιάξαμε τελικά βιβλίο, δηλαδή κάναμε ολόκληρο βιβλίο, κάναμε μια σειρά ντοκιμαντέρ γιατί είπα εγώ να πάρουμε και έναν βιντεογράφο μαζί μας. Αυτό το πρότζεκτ δημιούργησε μια πάρα πολύ ωραία σχέση μετά τους έριξα μια ιδέα που δεν την είχανε καν και πέρασε αυτή να γίνω εσωτερικός κατάσκοπος παρακολουθώντας τη δημιουργία και τη γέννηση ενός νέου μοντέλου που θα ήταν η λεγόμενη Levante. Το πρώτο τους SUV το 2016.

Άκης Τεμπερίδης:

Εγώ τη Levante την είδα δηλαδή από σκίτσα, είναι σαν παιδί μου. Από το φθινόπωρο του '13 μέχρι το '16 που πηγαίναμε και την οδηγούσαμε εκεί που κάνανε τεστ ποιότητας, αφού έχει βγει στην παραγωγή το 16 ας πούμε, στο Ντουμπάι ή στην Νεβάδα ή στην Κίνα. Δηλαδή το έζησα σε όλη του την εξέλιξη

Άκης Τεμπερίδης:

Ήμουν "ο Mister Levante"! Φοβερή εμπειρία, γιατί και με πάρα πολύ μεγάλη ευθύνη γιατί είχα κάποιους σκληρούς δίσκους με υλικό που αν βγαίναν, δηλαδή αν έβγαινε μια φωτογραφία, θα γινόταν σκάνδαλο. Κατάλαβες. Ήταν πολύ ωραίο αυτό. Και μετά βέβαια με τη Maserati που ήταν τότε σε μια περίοδο φοβερής ανάπτυξης. Μόνο πάρα πολύ τυχερός γιατί ήταν μια εταιρεία που το 12 είχε πουλήσει για παράδειγμα 2000 αυτοκίνητο ουσιαστικά Grand Tourismo, έφτασε να πουλάει εγώ 50.000 το 2015-2016.

Άκης Τεμπερίδης:

Οπότε, έκανε τεράστια άλματα και πολύ γρήγορα. Ήταν η εποχή Marchionne που θέλανε να κάνουν όχι απλά τα Down-sizing να την εμπορευματοποιήσουν, να την κάνουν μια άλλη εταιρεία. Και σε αυτά τα χρόνια εγώ είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί τους σε διάφορα επίπεδα.

Γιάννης Στέφου:

Και μετά... τελείωσε!

Άκης Τεμπερίδης:

Κάπου εκεί όταν το παιδί, κάπου και το 15-16 όταν αισθάνθηκα, γιατί και επαγγελματικά πηγαίναμε καλά, το παιδί μεγάλων σε κάποια φάση Ένιωσα μια στασιμότητα και είχα την ευκαιρία το 15 να γνωρίσω μια ομάδα Ιταλών από την Πρέσια και τη Βερώνα οι οποίοι ξεκινούσα να κάνουν το γύρο του κόσμου ήταν όλοι οι κινηματογραφιστές, δημοσιογράφοι και φωτογράφοι, δηλαδή άνθρωποι του επαγγέλματός μας. Οι οποίοι ήταν 40 περίπου, είχαν φτιάξει ένα σωματείο, το 7 Mila Miglia Lontano, δηλαδή που σημαίνει 7.000 μίλια μακριά και στήσαν αυτό το πρότζεκτ 2 αυτοκίνητα, γύρος στο κόσμου σε ένα χρόνο περίπου, γρήγορο ταξίδι δηλαδή, κομμένο σε 7 κομμάτια. Και σε κάθε κομμάτι, τα δύο αυτοκίνητα τα οδηγούσαν ή τα συνοδηούσαν τέσσερεις πέντε δημιουργοί. Και μέσα από έναν χορηγό που ήταν κοινός μας ήταν ο χορηγός μας που είχαμε τη Σκηνή οροφή η Autohome το αφεντικό ήταν και χορηγός τους στο project αυτό και τους λέει το 14 "Γιατί δεν μπαίνετε τον Άκη που έχει μεγάλη εμπειρία να σας βοηθήσει" Με προσεγγίσανε και μου δώσανε να φτιάξω το τελευταίο κομμάτι, το Team Seven, ήταν 7 teams ήταν ο γύρος του κόσμου, το οποίο ήταν το δυσκολότερο, δηλαδή από την Κένυα, Τανζανία, Κένυα, Αιθιοπία, Σουδάν, Μέση Ανατολή και πίσω Ιταλία.

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν ήθελα να πάει κανένας αυτό γιατί ήταν και λίγο το πιο επικίνδυνο. Και το ανέλαβα εγώ αυτό οπότε πέρασα περίπου 40-45 μέρες μια προσομοίωση της παλιάς μας ζωής του The World Offroad με περίπου τον ίδιο χρονισμό, κοιμόμασταν στη σκηνή, ταξιδεύαμε περίπου τα ίδια χιλιόμετρα την ημέρα σε μια διαδρομή που τον είχα κάνει εγώ έτσι κι αλλιώς, με άλλους ανθρώπους κι όταν το έζησα αυτό, γύρισα στη Βούλα και της λέω "Πρέπει να το κάνουμε ξανά." Δηλαδή πρέπει κάτι να κάνουμε. Αλλά είχατε παιδί.

Άκης Τεμπερίδης:

Τα είχαμε το παιδί και φυσικά υπήρχε αντίδραση, δηλαδή η μητέρα δεν ήθελε φυσικά.

Γιάννης Στέφου:

Είναι δύσκολο να πάρεις να παιδί να κάνεις ο γύρο του κόσμου, πόσο μάλλον ήταν μικρό παιδί.

Άκης Τεμπερίδης:

Μικρό παιδί και μαζί το αποφασίσαμε, δηλαδή είπε εκεί, τι, Ωραία, να το κάνουμε το 16 την επόμενη χρονιά και από το 16 αρχίσαμε να ζούμε με αυτή την ιδέα στο μυαλό. Μάλιστα, έκανα και έξυπνη προπαγάνδα κατά της οικογένειας. Δηλαδή όταν γύρισα εγώ από την Αφρική κανόνισα τον χειμώνα, της πήρα και πήγαμε στην Τανζανία για να δει την παραλίγο γενέτειρα της Αναστασίας. Οπότε πήγαμε δύο μήνες στην Τανζανία περάσαμε όλο το χειμώνα εκεί.

Άκης Τεμπερίδης:

Οπότε και η Βούλα λίγο πολύ άρχισε να αισθάνεται λίγο ότι ξέρεις μου λείπει αυτό το πράγμα, το να φύγω να πάω κάπου. Μετά από 2 χρόνια, το 17-18 πάλι πήγα Τανζανία δύο μήνες. Οπότε υπήρξε προεργασία. Το 17 βρήκαμε τελικά και αγοράσαμε τέλη του 16 και πήραμε αυτό το Iveco το οποίο ήμασταν πάρα πολύ τυχεροί..

Γιάννης Στέφου:

To ποιο αυτό να πούμε ένα Motor Home, έτσι;

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, αλλά είναι αυτοσχέδιο, δηλαδή μοναδικό. Το πήρε ως στρατιωτικό όχημα, το μετέτρεψε το μάκρυνε, του άλλαξε κινητήρα, του έφτιαξε το σασί, τα πάντα, δηλαδή του άλλαξε ανάρτηση τα πάντα και του έβαλε ένα καρυδότσουφλο επάνω. Μετά το πούλησε, γιατί ήταν πολύ αργό κι αγόρασε ένα καινούργιο Iveco και ο δεύτερος αγοραστής έφτιαξε ένα δεύτερο Camper πίσω.

Γιάννης Στέφου:

Άρα έσεις πήρατε ένα μετατροπής δεύτερης γενιάς.

Άκης Τεμπερίδης:

Το οποίο ήταν τέλειο, ήταν καινούργιο ουσιαστικά και μάλιστα μας το έδωσε και σε πάρα πολύ καλή τιμή, μας βοήθησε δηλαδή και ο άνθρωπος επειδή εμπνεύστηκε από αυτά που είχαμε κάνει και λέει θέλω να το πάρετε εσείς. Θα σας βοηθήσω, δηλαδή μας το έδωσε έχοντας δώσει τα μισά χρήματα σε αυτόν. Μας εμπιστεύθηκε. Οπότε ήταν σαν να ήταν ο πρώτος χορηγός, ο Άντζελο από τη Βενετία.

Γιάννης Στέφου:

Το οποίο θα ήταν ένα σπίτι κανονικά, οπου χωρούσατε και οι τρεις.

Άκης Τεμπερίδης:

Αυτό είναι 7.2 τετραγωνικά. Είναι 3.6 επί 2 και 1.95 εσωτερικό ύψος. Έχει ένα διπλό κρεβάτι πίσω, ένα μόνο κρεβάτι μπροστά που είναι η δίοδος προς την καμπίνα της οδήγησης, μια πλήρη τουαλέτα με ντουζιέρα μέσα και μια κουζίνα με τρία μάτια και τον νεροχύτη.

Γιάννης Στέφου:

Άρα σε σχέση με το Discovery οι ανέσεις ήταν ξενοδοχείο αυτό για εσάς!

Άκης Τεμπερίδης:

Μιλάμε για 5 Star, τελείως. Καμία σχέση.

Γιάννης Στέφου:

Κουζίνα, τουαλέτα μέσα στο Αυτοκίνητο!

Άκης Τεμπερίδης:

Η μεγάλη διαφορά ήταν ότι σε αυτό μπορούσες να φας μέσα, να κοιμηθείς μέσα, δηλαδή να περάσεις μέρες ακινητοποιημένος.

Γιάννης Στέφου:

Και δεν ήσουν τόσο εκτεθειμένος στα καιρικά φαινόμενα, δηλαδή και χειμώνα..

Άκης Τεμπερίδης:

Γι' αυτό και περάσαμε τον πιο σκληρό χειμώνα της ζωής μας το 2020.

Γιάννης Στέφου:

Άρα εσείς, φύγετε μετά να κάνετε ένα ταξίδι με το Iveco, εσύ η Βούλα και Αναστασία.

Άκης Τεμπερίδης:

Είπαμε θα ξανακάνουμε τον γύρο του κόσμου σε διπλάσιο χρόνο, δηλαδή αντί τρία χρόνια που ήταν το πρώτο, ξέραμε ότι δεν αρκούσαν τρία χρόνια, θέλουμε να το κάνουμε έξι χρόνια, όχι μόνο επειδή είναι πιο αργό το όχημα αλλά και επειδή θέλουμε να πάρουμε περισσότερο χρόνο. Και έχουμε και περισσότερη Πως να το πω περισσότερο χρόνος την εκπαίδευση του παιδιού, γιατί είναι δύσκολο. Το μεγάλο ερωτηματικό μας ήταν, μπορούμε να συνδυάσουμε από τη μια να βγάζουμε πάλι τα προς το ζην στο δρόμο κάνοντας διάφορες δουλειές κι από την άλλη το παιδί να ακολουθεί το σχολείο του χωρίς να χάσει επεισόδια απ' το Δημοτικό. Είχαμε δύο στοιχήματα. Τα οποία κερδίσαμε πιστεύω τελικά.

Γιάννης Στέφου:

Η Αναστασία πώς το έζησε σε όλο αυτό το πράγμα, εννοώ δεν πήγε πραγματικό σχολείο σε επίπεδα δημοτικού τουλάχιστον και ήταν στη γύρα να το πω έτσι.

Άκης Τεμπερίδης:

Κοίταξε, το έζησε επειδή όταν ξεκίνησε ήταν νήπιο, ήταν απόφητη του νηπιαγωγείου και τώρα έφτασε να είναι απόφητη δημοτικού και τώρα πάει γυμνάσιο ήταν σε πολύ τρυφερή ηλικία, οπότε αυτό πολύ γρήγορα έγινε το όχι το πασατέμπο της, έγινε η κανονικότητά της. Δεν υπήρχε τίποτα το εξωτικό. Έτσι ήταν η ζωή της.

Γιάννης Στέφου:

Αυτό ήτανε.

Άκης Τεμπερίδης:

Τώρα αισθάνεται ότι είναι κάτι καινούριο αυτό που ζει σε τέσσερις τοίχους, ένα διαμέρισμα πηγαίνοντας σε ένα σχολείο και ζώντας σε μία πόλη, τη δικιά μας πόλη. Δηλαδή άμα μιλούσαν με την Αναστασία πριν 6 μήνες, έπαιρνε στην συνέντευξη σας σου έλεγε "Εντάξεθ, τίποτα όλα κανονικά "Πώς αισθάνεσαι Αναστασία; Όλα μια χαρά."

Γιάννης Στέφου:

Πήγαμε στην Χηλή, εντάξει καλά ήταν.

Άκης Τεμπερίδης:

"Πώς φάνηκε το Περού; Καλό ήταν." Δηλαδή τελείως μπαζέ για τη ζωή αυτή. Τώρα πιστεύω αρχίζει και την εκτιμάει, Τώρα αρχίζει και καταλαβαίνει και επεξεργάζεται τι ζούσε και πόσο διαφορετικό ήταν αυτό.

Γιάννης Στέφου:

Πώς ξεκίνησε το ταξίδι το Iveco, πλέον τρεις άνθρωποι μέσα

Άκης Τεμπερίδης:

Ξεκίνησε από την Ιταλία, Πρωτομαγιά, εκείνη ήταν η ημέρα μηδέν που ουσιαστικά Πρωτομαγιά του 18, βρεθήκαμε χωρίς διαμέρισμα. Και αρχίσαμε να ζούμε στην Ιταλία και να εργαζόμαστε και οι δύο μάλιστα.

Γιάννης Στέφου:

Δεν φύγατε λοιπόν από την Ιταλία, φύγατε από σπίτι.

Άκης Τεμπερίδης:

Φύγαμε από το σπίτι. Μπήκαμε στο Iveco και μείναμε στην ίδια περιοχή σε διάφορα μέρη, ήρθε και αστυνομία, λέει, παιδιά, είστε εδώ; μέναμε έξω από τη βιβλιοθήκη του Scandiano και μας πήραν τηλέφωνο ότι κάτι γίνεται.

Άκης Τεμπερίδης:

Πηγαίνετε πιο κάτω. Η Ιταλοί είναι πολύ ανοιχτή γενικότερα σε αυτά. Περάσαμε 3 μήνες στην Ιταλία, στους οποίους δεν έχω δουλέψει περισσότερο στη ζωή μου, εκείνους τρεις μήνες δηλαδή από τον Μάιο μέχρι τον Αύγουστο του 2018 και μετά ήρθαμε εδώ. Ήρθαμε σε 10 μέρες βέβαια από την Κροατία, απ' τα παράλια. Από τις Δαλματικές ακτές, 10 μέρες για να φτάσουμε στην Ελλάδα, και ήρθαμε στην Ελλάδα.

Άκης Τεμπερίδης:

Κλείσαμε την ιστορία με το σχολείο και μετά αρχίζει ένας χρόνος προετοιμασίας δηλαδή από τον Σεπτέμβριο του 18 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 19 κατά τον οποίο βρισκόμαστε στην Ελλάδα δεν καθόμαστε όμως ένα σημείο. Δηλαδή το παιδί ξεκινάει, πήγε ένα μήνα στην αρχή, μπήκε στην τάξη κανονικά πήγε σχολείο το πρώτο μήνα και μετά την παίρνουμε πάμε στην Αθήνα και αρχίζουμε ζούμε στην Αθήνα, κάνουμε επαφές για χορηγίες, εκεί έκανα και τη συνεργασία με το περιοδικό στο οποίο με το Quattroruote το ελληνικό. Μετά πάμε Πελοπόννησο, μετά κλείνουμε μια χορηγία με την Blue Star και πάμε τρεις μήνες στα 15 νησιά του Αιγαίου με την πρόθεση το παιδί να γνωρίσει την Ελλάδα. Αυτή ήταν η ιστορία. Πάμε μετά ένα μήνα στην δύο μήνες και εγώ στην κεντρική Ελλάδα, ένα μήνα στην ήπειρο, βουνά, το παιδί είχαμε πάρει και ένα χαρτί περιφερόμενης μαθήτριας, οπότε όπου πήγαινε, είτε στην Κρήτη, είτε στη Σύρο, είτε στην Χίο, πηγαίναμε στο τοπικό σχολείο, δίναμε το χαρτί και την παίρναν στο μάθημα ή καμιά φορά μας ξέρανε σαν followers και μας καλούσαν να πάει το παιδί 2-3 μέρες στο μάθημα, οπότε γνώριζε και παιδάκια από όλη την Ελλάδα και κάπου φτάσαμε στο Σεπτέμβριο και λέμε 9 Σεπτεμβρίου που ήταν η ημερομηνία επιστροφής μας το 2010.

Άκης Τεμπερίδης:

Ξέρεις μ'αρέσουν λίγο οι αριθμοί. 9/9/10 Ήταν η επιστροφή μας με το Land Rover στη Θεσσαλονίκη, και είναι ημέρα γυρίσαμε. Και 9/9/19

Άκης Τεμπερίδης:

Λέμε θα φύγουμε. Και ξεκινάμε να φύγουμε για Τουρκία. Όμως προκύπτει μια δουλειά που είχε να κάνει με τηλεόραση σαν τοπικός παραγωγός, μιας ολλανδικής παραγωγής που λέγεται "η πιο επικίνδυνοι δρόμοι του κόσμου", τους το σχεδίασα όλο δηλαδή, οπότε έπρεπε να γυρίσουμε και να γίνει αυτό τον Νοέμβριο. Και λέμε ότι μπορούμε να πάμε Τουρκία και να ξαναγυρνάμε οπότε κάνουμε ένα βαλκανικό ταξίδι 60 ημερών, 56 ημερών μέχρι την Ουκρανία.

Γιάννης Στέφου:

Άρα κάπου κοντά.

Άκης Τεμπερίδης:

Κοντά, δηλαδή Βουλγαρία

Γιάννης Στέφου:

πάνω-κάτω στην ουσία,

Άκης Τεμπερίδης:

ένα Round trip ήταν αυτό. Φαντάσου ότι 60 μέρες ταξίδι μας φαντάζει μικρό. Πετάγομαι. Πετάχτηκμε μέχρι την Ουκρανία. Γυρίσαμε, έγινε αυτή η δουλειά με τους Ολλανδούς και μετά από 20 μέρες φύγαμε για Τουρκία με στόχο να φτάσουμε μετά από 6-8 μήνες στην Μογγολία.

Άκης Τεμπερίδης:

Μέσα από το Ιράν τα σταν, δηλαδή μέχρι το Καζακστάν, τα Ουζμπεκιστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν κτλ, Τουρκμενιστάν και να φτάσουμε Καζακστάν και Μογγολία. Γιατί; Γιατί αυτή ήταν η μόνη διαδρομή που είναι ουσιαστικά η διαδρομή του μεταξιού. Ήταν η μόνη που δεν είχαμε κάνει στο πρώτο ταξίδι. Όταν λέμε, πού θα πάμε Θα συνεχίσουμε το πρώτο ταξίδι. Και μετά λέμε θα δούμε αν μπορούμε να διασχίσμε την Κίνα που επίσης δεν την είχαμε κάνει για οικονομικούς λόγους το 2000, ας πούμε, 9-10.

Άκης Τεμπερίδης:

Μετά θα ξανακατεβούμε Νεπάλ και θα πάρουμε τον δρόμο για να νοτιοανατολική Ασία και μετά..

Γιάννης Στέφου:

άρα θα κάνετε ένα round της Ασίας.

Άκης Τεμπερίδης:

Όμως, όταν εμείς είμασταν ήδη δύο μήνες στην Τουρκία, στο πρώτο μήνα βασικά ξεκίνησε στην Κίνα ο κορωνοϊός και μετά τον δεύτερο μήνα, ενώ η τουρκική κυβέρνηση το έπαιζε, ξέρεις, δεν υπάρχει τίποτα, να πίνετε χυμούς και γάλα. Μια μέρα η Τουρκία αλλάζει από έτσι και γίνεται έτσι, δηλαδή άδειασε. Δηλαδή, όταν είχαν τα πρώτα κρούσματα και τα ανακοινώσανε αρχές Μαρτίου οι Τουρκία άλλαξε σαν χώρα κι εμείς πηγαίναμε για τη Γεωργία. Και θέλαμε όμως να φύγουμε από τη χώρα για να πάμε να κλειστούμε κάπου, καταλαβαίναμε γιατί είχαν κλείσει ήδη τα σύνορα για το Ιράν. Είχαν κλείσει τα σύνορα το Αζερμπαϊτζάν και είχαν μείνει τα σύνορα της Γεωργίας.

Άκης Τεμπερίδης:

Και δυο μέρες προσπαθούσαμε να πάμε να μπούμε στη Γεωργία και κλείναν τα σύνορα ξέρεις, πηγαίναμε και δεν μπορούσαμε να μπούμε στη χώρα. Δεν άφηναν οι Τούρκοι οι ίδιοι να μπει κάποιος διότι οι Γεωργιανοί είχαν κλείσει τα σύνορά τους για όλους. Οπότε εκεί άρχισα ένα ταξίδι πήραμε μια ανάσα και λέμε τώρα πάμε να γυρίσουμε πίσω και γυρίσαμε στην Ελλάδα αναγκαστικά την ημέρα που κυβέρνηση ανακοίνωσε το lockdown το μεγάλο.

Γιάννης Στέφου:

Ήθρατε την ημέρα του lockdown!

Άκης Τεμπερίδης:

Ήταν εμπειρία γιατί περάσαμε τα ελληνοτουρκικά σύνορα των κήπων που είναι πολλά κτίρια, ξέρω 'γω και τα λοιπά μεγάλο σύνορο, τα περάσαμε μόνοι μας. Δηλαδή ναι, ένα κοντέινερ από την τουρκική πλευρά ένας υπάλληλος ο οποίος ο ίδιος πήρε με τα αυτοκίνητο πήγε στο κομπιούτερ, είδαμε που χρωστάμε και καμιά κλήση τίποτα, μας σφραγίσε τα διαατήρια και βγήκαμε και πήγαμε στην Ελλάδα την οποία μας δώσανε καραντίνα έπρεπε να πάμε σε συγκεκριμένο μέρες. 14 μέρες για καραντίνα. 14 μέρες ακριβώς. Εμείς πήγαμε να τους πουλήσουμε λίγο τρελίτσα, λίγο, "πού θα μείνετε;" Λέω "λέμε να πάμε σε ένα χωριό πάνω στην Ξάνθη, να κλειστούμε εκεί και κάποιος να πηγαίνει κάθε τόσο, να πηγαίνει στο μπακάλικο, να παίρνει.." Καταλάβατε όταν λέμε καραντίνα ή καραντίνα, δεν βγαίνει τότε το σπίτι.

Γιάννης Στέφου:

Δεν υπάρχει μπακάλικο!

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν υπάρχει να πάει κάποιος το μπακάλικο, είστε καραντίνα. Τέλος πάντων και πήγαμε στο εξοχικό μας στην Επανομή. Μείναμε εκεί περίπου ενάμισι μήνα μέχρι τις αρχές Μαΐου αλλά πάντα δεν θέλαμε να μείνουμε Πώς να το πω Δεν θέλαμε να κάνουμε πίσω. Ενώ ο κόσμος έκανε όλος πίσω, θυμάσαι. Είχαν φρικάρει τα πάντα.

Άκης Τεμπερίδης:

Λέμε εμείς δεν θα μείνουμε πίσω. Οπότε όταν άνοιξε η Ευρώπη το καλοκαίρι, τον Ιούλιο, είπε η Ευρώπη περάσαμε τα πρώτα κοσμήματα κλπ, θα κάνουμε reopen. Οπότε λέμε που μπορούμε να φτάσουμε θα φτάσουμε στο Nordkapp, που είναι το βορειότερο και το μακρινό σημείο στην Ευρώπη. Το πιο εξωτικό και το πιο ενδιαφέρον για μας. Και εκεί ξεκίνησε μια περιπέτεια.

Άκης Τεμπερίδης:

Κοντή απόσταση, η οποία αποδείχτηκε μια χειμερινή περιπέτεια, γιατί φαντάσου πατήσαμε το πόδι μας στην Σκανδιναβία 15 Σεπτεμβρίου, 20 Οκτωβρίου είχαμε φτάσει στην Νορβηγία στον Nordkapp είχε μπει ο χειμώνας με πάγο και χιόνι, με καλοκαιρινά λάστιχα. Μας σταμάτησε η αστυνομία, μας μπλόκαρε μια εβδομάδα, λέει, "ή θα αλλάξετε λάστιχα ή το βάζετε σε φορτηγό και φεύγετε", δεν κάνει χιλιόμετρο το αυτοκίνητο αυτό έτσι όπως είναι. Μετά αρχίσαμε ένα ταξίδι χειμωνιάτικο χωρίς φως, Νοέμβριο, Δεκέμβριο, Ιανουάριο. Αυτοί ήταν οι μήνες χωρίς φως.

Γιάννης Στέφου:

Άρα ήσασταν εσείς εκεί τότε.

Άκης Τεμπερίδης:

Ήμασταν στον 70ο παράλληλο. Χειμώνα στην Νορβηγία. Με θερμοκρασίες, Βόρειο πόλο εντάξει, όχι. Σχεδόν, αλλά είμασταν στον 70ο παράλληλο.

Γιάννης Στέφου:

Στους εμάς εδώ κάτω Βόρειος πόλος θεωρείτε.

Άκης Τεμπερίδης:

Βόρεια του Αρκτικού κύκλου που είναι στις 66 μοίρες, δηλαδή περάσαμε 3-4 μήνες βόρεια του 66 του παραλίου. Και είχε πολύ ενδιαφέρον γιατί σε κάποια φάση ενώ οι θερμοκρασίες.. Να κάνω παρένθεση να πω ότι τα βορειότερα μέρη αυτά που είναι στη θάλασσα, στη Νορβηγική θάλασσα, όχι τη βόρεια, λόγω του φαινομένου του κόλπου του Μεξικό που φέρνει θερμά ρεύματα από τον Ατλαντικό είναι σχετικά ζεστά σε εισαγωγικά μέρη, γι' αυτό και είναι βιώσιμα. Δηλαδή ο 70ος παράλληλος της Ευρώπης δεν θα μπορούσε να επιβιώσει, αν δεν υπήρχε το θερμό ρεύμα του μεξικού, θα ήταν ουσιαστικά πάγος και η θάλασσα. Όπως είναι η Βαλτική, η Βαλτική που είναι πιο νότια, είναι οι παγωμένη στις ακτές. Λόγω του ρεύματος αυτού υπάρχει το Nordkapp δηλαδή έχει θάλασσα και είναι υγρή πώς το λένε.

Άκης Τεμπερίδης:

Τώρα που περάσαμε αυτή τη φοβερή εμπειρία, μεσωγειακοί εμείς να ζήσουμε σε ένα τέτοιο όχημα μιλάμε τώρα για θερμοκρασίες

Γιάννης Στέφου:

Τι θερμοκρασίες;

Άκης Τεμπερίδης:

Θυμάμαι ένα 20ήμερο το Φεβρουάριο, όταν μπαίνεις στην ενδοχώρα, αφήσεις την θάλλασα που μπορεί να έχει -5° -10°, ήταν στάνταρ -20°, μέρα νύχτα. Δηλαδή όχι την ημέρα στις 12, έχει -15°, έχει -20°. Και το βράδυ πάλι -20° -22°, βλέπαμε και -24°. Τερμάτιζαν τα θερμόμετρα μέσα στο αυτοκίνητο.

Γιάννης Στέφου:

Το αυτοκίνητο πώς σε αυτά; Το αυτοκίνητο δεν ήταν φτιαγμένο για τέτοιες θερμοκρασίες.

Άκης Τεμπερίδης:

Από πλευράς κινητήρα δεν είχε κανένα πρόβλημα κανένα πρόβλημα με το Diesel.

Γιάννης Στέφου:

Ναι, γιατί αυτό είναι συνήθως το πρόβλημα παγώνουν τα πετρέλαια και τέλος.

Άκης Τεμπερίδης:

Μίναμε μόνο από μπαταρία γιατί την είχαμε βάλει το 19 Σε κάποια φάση ένα πρωί δεν πήρε. Οπότε αναγκαζόμασταν εμείς επειδή δεν είχαμε ρεύμα, δεν είχαμε Ήλιο για να φορτίζονται οι ηλιακοί που φορτίζουν και την μπαταρία του αυτοκινήτου και τις δύο μπαταρίες του Camper, το βάζαμε πάρα πολλές ώρες την ημέρα μπροστά, με αποτέλεσμα να κάψουμε το τούρμπο, γιατί δούλευε ώρες το καημένο το αυτοκίνητο στο ρελάντι, το οποίο αυτό σημαίνει ότι δεν λιπαίνεται καλά το τούρμπο. Και βέβαια μια μέρα χάσαμε το τούρμπο οπότε περάσαμε και 15 μέρες σε ένα συνεργείο μέχρι να το επισκευάσουμε. Στην χειρότερη χώρα, στην πιο ακριβή χώρα της Ευρώπης. Δύσκολο αυτό.

Άκης Τεμπερίδης:

Τέλος πάντων, επιβιώσαμε. Μπορώ να σου πω ότι το όχημα αυτό πώς είναι φτιαγμένο στους -10° σε ζει, γιατί έχει μέσα και καλοριφέρ.

Γιάννης Στέφου:

Για τα δωμάτια!

Άκης Τεμπερίδης:

για τον πίσω χώρο. Το πρόβλημα ήταν όταν πηγαίναι κάτω από τους -15° παγώναν τα νερά, τα οποία είναι μέσα στο Camper. Δηλαδή έχουμε δύο πενηντάλιτρα, εξηντάλιτρα τάνξς τα οποία είναι το νερό που πίνουμε, το νερό που πλένόμαστε αυτά παγώνανε. Οπότε δεν έτρεχαν οι βρύσες εύκολα και παγωναν και τα σωληνάκια της εξόδου, δηλαδή από την κουζίνα και από το μπάνιο. Δηλαδή έριχνες στον νιπτήρα και ήταν βουλωμένος, δεν έφευγε το νερό! Και όλα αυτά με καλυμμένα με υλικά που βέβαια γελούσαν οι Νορβηγία, γιατί τα καλύπτεται αυτά

Γιάννης Στέφου:

Γιατί να τα προστατεύσουν. Λέει

Άκης Τεμπερίδης:

αν έχει -25°, δεν έχει, θα γίνει -20°. Θα παγώσουν και οι μονώσεις ναι. Οπότε περάσαμε 9 μήνες Σκανδιναβία, μεγάλη εμπειρία και μετά επιστρέψαμε προς την κεντρική Ευρώπη.

Γιάννης Στέφου:

Και ήταν το ξεκίνημα για το ταξίδι στην ουσία αυτό.

Άκης Τεμπερίδης:

Και μετά το 21, μετά από μια παύση που κάναμε στην Ελλάδα γιατί τελικά χάσαμε τον πατέρα μου, δηλαδή αφήσαμε το αυτοκίνητο, επιστρέψαμε Γερμανία την άνοιξη του '21, μάθαμε τα άσχημα του ο πατέρας μου δεν είναι καλά, αφήσαμε το αυτοκίνητο εκεί και ήρθαμε και τον συνοδέψαμε στο θάνατο και μείναμε τελικά πάνω από δύο μήνες μέχρι να τελειώσουν όλα και βρήκαμε τον κουράγιο των Σεπτέμβριο να ξαναφύγουμε και να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι τώρα με ψυχολογία πάρα πολύ δύσκολη. Όμως είχαμε ήδη την είδηση ότι οι Ηνωμένς Πολιτείες και Καναδάς άνοιγαν για πρώτη φορά μετά από 1.5 χρόνο τα σύνορά τους για Ευρωπαίους πολίτες. Όχι για όλους. Ακόμη τα lockdown παίζαν να θυμάσαι μέσα με τέλη του '21. Οπότε ξέρουμε ότι Νοέμβριο θα ανοίξουνε, Νοέμβριο άνοιξε η Αμερική εμείς στο Δεκέμβριο στείλαμε το αυτοκίνητο στην Βαλτιμόρη.

Γιάννης Στέφου:

Βάζετε το αυτοκίνητο στο πλοίο, απ'το Βέλγιο, θέλει ένα μήνα. Και εσείς πήγατε μόνοι σας.

Άκης Τεμπερίδης:

Και εμείς το μεταξύ, μετά από 10 μέρες πήγαμε Νέα Υόρκη, μείναμε στο σπίτι ενός πολύ καλού φίλου, στο Harlem και το περιμέναμε. Και μετά ξεκίνησε το Αμερικανικό ταξίδι, δηλαδή ξεκίνησε από τον Ιανουάριο του 22 και ολοκληρώθηκε ουσιαστικά τον Ιούλιο του 24.

Γιάννης Στέφου:

Άρα εσείς από το 22 ο 24 ήταν μόνο Αμερική.

Άκης Τεμπερίδης:

Μόνο Αμερική, ναι.

Γιάννης Στέφου:

Και καταλήξατε από Ηνωμένες Πολιτείες κατεβήκατε τέτοια νότια.

Άκης Τεμπερίδης:

Νονομένες Πολιτείες δεν πήγαμε Καναδά ούτε Αλάσκα, Ήταν και αυτό και δεν είχαμε και χρόνο από πλευράς βίζας. Οπότε, περάσαμε, κάναμε δύο τρίμηνα της Ηνωμένες Πολιτείες με μια διακοπή στη Γουατεμάλα, γιατί έπρεπε να βγούμε και να ξαναμπούμε και κάναμε ουσιαστικά όλη την ανατολική ακτή μέχρι τη Florida, το Key West, νότιες Πολιτείες, κάναμε μια παύση στο Τέξας και μετά πήραμε τις μεθοδές Πολιτείες που αν θέλεις είναι και λουκούμι της χώρας, δηλαδή είναι όλα τα μεγάλα πάρκα, όλη περιπέτεια, χώμα, δρόμοι, απίθανα, τοπία, φτάσαμε μέχρι το Oregon, τη βορειοδυτική δηλαδή πλευρά της και κατεβήκαμε μετά από την Καλιφόρνια και μπήκαμε στο Μεξικό από την Baja California. Και μετά, να στο πω έτσι για να μην κουράζω τώρα αυτούς που ανθρώπους που τους κουράζουμε με τη Γεωγραφία, δηλαδή 6 μήνες, 6μιση Ηνωμένες Πολιτείες, 5μιση μήνες Μεξικό, άλλους 5 μήνες τις υπόλοιπες χώρες από την Γουατεμάλα, Μπελίζ, Γουατεμάλα μέχρι τον παναμά, κεντρική Αμερική. Δηλαδή περάσαμε περίπου 10-11.

Γιάννης Στέφου:

Άρα το μικρό κομμάτι το κάνατε σε μεγάλο χρόνικό διάστημα.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι. Μπήκαμε τον Ιούνιο του 23, μπήκαμε στην Κολομβία Νότια Αμερική και κάναμε νότια Αμερική, ουσιαστικά έναν χρόνο ακριβώς κάναμε τη νότια Αμερική. Το Iveco σκυλί. Με εξαίρεση τα φρένα ότι τα οποία μας ταλαιπώρησαν δύο διαφορές αλλά κατά τα άλλα κινητήρας, όλα αυτά, δηλαδή το καημένο τράβηξε τα πάντα και βγήκε παλικάρι πραγματικά.

Γιάννης Στέφου:

Ο Καριμπούνης. Το πρώτα αυτοκίνητο ήταν ο Καριμπού.

Άκης Τεμπερίδης:

Έχουν σουαχίλι ονόματα. Karibu είναι καλώς ήρθες, Welcome. Karibune είναι καλώς ήρθατε, είμασταν και περισσότεροι.

Γιάννης Στέφου:

Ήσασταν και πολύ τώρα!

Άκης Τεμπερίδης:

Karibune Safari δηλαδή σημαίνει καλώς ήρθατε στο ταξίδι. Safari είναι το ταξίδι.

Γιάννης Στέφου:

Οπότε είναι ο Καριμπού και ο Καριμπούνης, δεν είναι το Iveco και το Land Rover δηλαδή!

Γιάννης Στέφου:

Τώρα λοιπόν είστε εδώ, και Καριμπού και Καριμπούνης, είναι εδώ και οι δύο. Πού είναι;

Άκης Τεμπερίδης:

Τον έναν τον οδηγάμε, τον Καρίμπου. Με νοσταλγική διάθεση νιώθω περίεργα να το οδηγάω αυτό το αυτοκίνητο.

Γιάννης Στέφου:

Στην Ελλάδα.

Άκης Τεμπερίδης:

Στην Ελλάδα Λοιπόν, ο Καριμπούνης τώρα είναι κάπου στην Επανομή και ξεκουράζεται, θα τον πουλήσουμε, θα το προδώσουμε. Πρέπει να φύγει. Γιατί είναι και όχημα που αξίζει περισσότερο να συνεχίσει..

Γιάννης Στέφου:

να κάνει αυτό το οποίο προορίζεται!

Άκης Τεμπερίδης:

Γιατί άμα το αφήσεις αυτό θα σκουριάσει, μετά από δύο χρόνια δεν υπάρχει λόγος και δεν βλέπω στη ζωή μας να πεις ότι θα τον βάλουμε και θα κάνουμε.. τι; να πάμε Χαλκιδική ας πούμε;

Γιάννης Στέφου:

Άρα δεν βλέπεις κάποιο ταξίδι στα κοντά να ξαναφεύγεις.

Άκης Τεμπερίδης:

Κοίταξε έχουμε πει ότι έξι χρόνια πρέπει να είμαστε κάπου σταθεροποιημένοι για να βγάλει το παιδί το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Πρέπει να της το δώσουμε αυτό το διάστημα δηλαδή και μετά βλέπουμε τώρα. Η Βούλα λέει ότι εμείς οι δυο μας μπορούμε να κάνουμε κάτι να είμαστε ζωντανοί και υγιείς έχουμε χρόνια μπροστά μας. Αλλά για την ώρα είμαστε επικεντρωμένοι στο σχολείο του παιδιού.

Γιάννης Στέφου:

Οπότε ο κύκλος κλείνει από εδώ.

Άκης Τεμπερίδης:

Έχει κλείσει. Αυτός ο κύκλος.

Γιάννης Στέφου:

Ο μεγάλος, γιατί ο άλλος ήταν μικρός σε σχέση με τον δεύτερο. Πολύ ωραία. Θα κάνουμε όμως τώρα ένα άλλο παιχνίδι το οποίο δεν έχει να κάνει με ταξίδι, έχει να κάνει με αυτοκίνηση. Και κάθε καλεσμένος θα έχει μια ερώτηση που θα πρέπει να βρει μια από τις τέσσερις απαντήσεις την σωστή. Για να δούμε την πρώτη ερώτηση λοιπόν.

Γιάννης Στέφου:

Και τη μοναδική για σήμερα, βασικά. Ποια μάρκα, λοιπόν, δεν έχει ηλεκτρικά αυτοκίνητα στην γκάμα της Η Alfa Romeo, η Dacia, η Lexus ή η Suzuki?

Άκης Τεμπερίδης:

Εντάξει, νομίζω ότι είναι εύκολη

Γιάννης Στέφου:

Εσύ είσαι και του χώρου βέβαια, νομίζω είναι εύκολο για σένα.

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, γιατί εντάξει, η Alfa Romeo..

Γιάννης Στέφου:

Επίσης, να πω ότι μιλάμε για Αυτοκίνητα τα οποία πωλούνται στην Ελλάδα, έτσι;

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, σαφώς! Η Alfa Romeo έχει την Junior, πρώην Milano. Καινούργιο τώρα, καινούριο μοντέλο. Η Lexus έχει, ένα ηλεκτρικό μάλλον. Η Dacia έχει το Spring, νομίζω;

Γιάννης Στέφου:

Το μικρούλι, ναι.

Άκης Τεμπερίδης:

Μένει η Suziki η οποία δεν έχει

Γιάννης Στέφου:

Δεν έχει.

Άκης Τεμπερίδης:

Και πιστεύω ότι ελπίζει να πάρει κάποια πλατφόρμα της Toyota, δηλαδή θα αποκτήσει κι αυτή. Κάποια στιγμή θα αποκτήσει.

Γιάννης Στέφου:

Άρα σωστά η απάντηση είναι το Δ, βεβαίως, Suzuki, πέσαμε και σε γνωστή. Ναι, έπρεπε να σου βρω μια ερώτηση πολύ διαφορετική με αυτοκίνητο.

Άκης Τεμπερίδης:

Λογικά εντάξει, ξέρεις τι..

Γιάννης Στέφου:

Αν το πάρεις έτσι, δηλαδή ανάποδα, όπως το πήρες εσύ ότι, αυτή έχει, αυτή έχει, αυτή έχει.. Suzuki..

Άκης Τεμπερίδης:

Ναι, δεν έχει, ναι. Γιατί η Dacia..

Γιάννης Στέφου:

είναι η παγίδα για πολλούς, γιατί σου λέει εντάξει Dacia φτηνό αυτοκίνητο, αναλογικά όλα.

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν θα έχει ηλεκτρικό!

Γιάννης Στέφου:

Κι όμως έχουν ηλεκτρικό το Spring και έχουν τώρα βάλει και υβριδικά. Καλά η Lexus είναι.. υβριδικά, ηλεκτρικά.

Άκης Τεμπερίδης:

Αλλά με ρωτήσεις πώς λέγεται το ηλεκτρικό της Lexus ούτε που ξέρω!

Γιάννης Στέφου:

Ούτε το ξέρω, δεν ξέρω, Είναι με κωδικούς τα έχω χάσει.

Άκης Τεμπερίδης:

Για κάποιο λόγο, δεν ξέρω γιατί

Γιάννης Στέφου:

Δεν έχουν ονόματα, δεν ξέρω τι γίνεται. Ή Milano... η Junior συγγνώμη, το μπερδεύω αυτό το αυτοκίνητο.

Άκης Τεμπερίδης:

Τι show και αυτό! Το Παρακολούθησα αυτό. Τρελό δεν είναι. Και γελούσα!

Γιάννης Στέφου:

αυτό ήταν τρελό. Και τελικά Junior την λένε.

Άκης Τεμπερίδης:

Junior, δεν έχει σημασία! Εγώ νομίζω ότι αυτό το αυτοκίνητο πιστεύω ότι πάντα η Alfa Romeo πουλάει ελάχιστα αυτοκίνητα, τα τελευταία χρόνια βγάζει τα αυτοκίνητα που συζητιούνται διαφορετικούς λόγους περισσότερο. Εγώ πιστεύω τη δεκαετία του 2010 και μετά δεν συζητήθηκε ποτέ άλλοτε αυτοκίνητο όσο η Giulia. Δηλαδή το τι προβολή πήρε από τα μέσα, από εμάς δηλαδή, και από τον κόσμο. Λοιπόν, το αυτοκίνητο αυτό θα ήταν δισεκατομμύρια αν το πληρώνει η FCA Fiat Chrysler. Αντίστοιχα, αυτή η Junior αυτό το σκάνδαλο που έγινε μεταξύ ιταλικής κυβέρνησης και Stellantis, στην ουσία, ήταν κόντρα. Εγώ δεν ξέρω τι γνώμης, νομίζω ότι είχε άδικο, νομίζω ότι η Ιταλοί το είδανε λίγο...

Γιάννης Στέφου:

Έγινε το ίδιο και με το μικρό. Το Topolino, πώς το λένε; Επίσης Stellantis όμηλος. Το μικρό, αυτό σαν το Citroen, το Ami.

Άκης Τεμπερίδης:

Τι πρόβλημα είχε αυτό;

Γιάννης Στέφου:

Επειδή Φτιάχνονται στο Μαρόκο αυτά, δεν τα εισάγανε. Δεν έβγαζαν έγκριση τύπου, να έρθουν είναι Ευρώπη. Αλλά λύθηκε. Δηλαδή κάπου και αυτό σκάλωσε επειδή λέει αυτό δεν είναι...

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν είναι Ευρωπαϊκό. Ούτε καν Ιταλικό

Γιάννης Στέφου:

Πάλι είχε γίνει ένα πατιρντί εκεί πέρα μικρό, αλλά επειδή δεν είναι αυτοκίνητο mainstream αυτό, δεν ακούστηκε ίσως τόσο.

Άκης Τεμπερίδης:

Και να πούμε για όσους τώρα πάμε σε άλλη συζήτηση ότι το ιταλό κράτος έχει δικαίωμα να μιλάει για τους κατασκευαστές, το μεγάλο κατασκευαστής που ήταν η Fiat μετά FCA και τώρα είναι κομμάτι της Stellantis, γιατί ουσιαστικά πριμοδοτεί. Δηλαδή αυτή τη στιγμή δεν ξέρω αν διάβασες ότι το 500αράκι σταμάτησε η παραγωγή.

Γιάννης Στέφου:

Σταμάτη η παραγωγή, του ναι, προσωρινά.

Άκης Τεμπερίδης:

Προσωρινά στο Mirafiori, όμως οι υπάλληλοι πληρώνονται 80% από το Ιταλικό κράτος. Είναι η λεγόμενη Casa di Mezzogiorno δηλαδή έχει υποχρέωση το Ιταλικό κράτος συμβατικά όλα αυτά τα χρόνια να πληρώνει το 80% των μισθών των υπαλλήλων που δεν απασχολούνται. Αυτός ισχύει και συναδέλφους μου και φίλους στη Maserati μου έλεγαν Χά, είμαι στη Casa di αυτή τη εβδομάδα. Τρεις μέρες που δουλεύω μόνο δύο, πληρώνονται; πληρώνονται! με μια μικρή μείωση τα πληρώνει Ιταλικό κράτος. Έχει λόγο.

Άκης Τεμπερίδης:

Δηλαδή και η λέξη Milano είναι κατοχυρωμένη από την Ιταλική κυβέρνηση; Δεν νομίζω, η λέξη Roma. Απλά ασκήσανε μια πίεση ουσιαστικά ώστε η Stellantis να ξέρει ότι θα τους βρει απέναντί τους σε περίπτωση που πάρει γραμμές παραγωγής και τις πάει σε άλλες χώρες. Για να κρατήσει ουσιαστικά όσο μπορεί οι γραμμές παραγωγής.

Γιάννης Στέφου:

Να κρατήσει εγχώρια την παραγωγή. Πού έχει, δηλαδή Έχει παραγωγές.

Άκης Τεμπερίδης:

Έχει άλλα τείνουνε προς...

Γιάννης Στέφου:

Να φύγουμε, όμως από Ιταλία και παραγωγές και όλα αυτά να πάμε σε κάτι πιο χαλαρό, στη Γερμανία θα πάμε για την ώρα όπου όταν ήρθες νωρίτερα έπαιξες ένα μικρό sim racing.

Άκης Τεμπερίδης:

Ρεζίλι...

Γιάννης Στέφου:

Να σας πω, λοιπόν, ότι οι καλεσμένοι μας εδώ θα έχουν και τη δυνατότητα να οδηγήσουν σε Sim Racing τη μικρή πίστα στον Nürburgring του GP ένα ιστορικό mini Cooper.

Άκης Τεμπερίδης:

Ωραίο παιχνίδι, αλλά θέλει...

Γιάννης Στέφου:

Θέλεις να μάθεις Τι χρόνο έκανες

Άκης Τεμπερίδης:

Δεν θέλω.

Γιάννης Στέφου:

Κοίταξε, το βασικό είναι ότι είσαι ο πρώτος. Οπότε, ότι και να είναι ο είσαι πρώτος!

Άκης Τεμπερίδης:

είμαι ο καλύτερος. Ωραία!

Γιάννης Στέφου:

Λοιπόν, ο χρόνος σου είναι 2 λεπτά, 23 δευτερόλεπτα και 71 δέκατα.

Άκης Τεμπερίδης:

Μάλιστα. Θα μπει αυτό έτσι...

Γιάννης Στέφου:

Θα είναι ο χρόνος μας, ο επόμενος θα έχει να νικήσει εσένα.

Άκης Τεμπερίδης:

Ωραία, τέλεια.

Γιάννης Στέφου:

Οπότε για την ώρα είσαι πρώτος.

Άκης Τεμπερίδης:

Πρέπει να προσπαθήσει πολύ για να μην την νικήσει!

Γιάννης Στέφου:

Με αυτό το αυτοκίνητο θα είναι λίγο δύσκολο, γιατί δεν είναι το αυτοκίνητο συμβατικό με την έννοια.. είναι ένα παλιό ιστορικό αυτοκίνητο, δεν έχει ABS, έχει μηχανικό κιβώτιο, δεν έχει πέμπτη που πήγαινε κάποιος να βάλει! Και είναι και η πίστα μικρή ωραία που ταιριάζει. Δηλαδή δεν έχει χαοτικές ευθείες να πεις ότι χάνεσαι σε ρε παιδί μου.

Γιάννης Στέφου:

Ναι η πίστα είναι πολύ ωραία. Έχεις πάει σε αυτή, την έχεις οδηγήσει live, έτσι;

Άκης Τεμπερίδης:

Είχα κάνει ένα σχολείο της BMW τριήμερο πάρα πολύ ενδιαφέρον, σαν δημοσιογράφος δηλαδή, και περάσαμε πάρα πολύ, με φοβερές ασκήσεις με Drift, έλεγχο Drift και με γύρους πίστας και αγωνιστική οδήγηση και σπορ οδήγηση και ασφαλή που είχε διάφορες ασκήσεις, καταπληκτικές που κάνεις αποφυγή εμποδίου, φρένο και αποφυγή και αλλαγή λωρίδας, σλάλομ, τέτοια πράγματα με BMW 3άρι της εποχής πριν 20 χρόνια. Πριν τα ταξίδια.

Γιάννης Στέφου:

Ωραία, ωραίες εμπειρίες. Και τα ταξίδια ακόμα πιο ωραίες εμπειρίες. Άμα έχεις.. τη θέληση να πω, την έχουμε όλοι. Τον τρόπο, δεν ξέρω. Και εσύ έχεις και την θέληση, βρήκες και τον τρόπο και το έκανες.

Άκης Τεμπερίδης:

Εντάξει, να σου πω έχει κάτι. Η ίδια όμως έχει η δουλειά που κάνεις, που κάνουμε, έχει πάρα πολλά πράγματα, μπορεί να τα θεωρείς ρουτίνα αλλά ακόμη και το να πηγαίνεις δύο μέρες στην Αυστρία και οδηγείς σε ένα ωραίο αυτοκίνητο επάνω στα πάσα των Άλπεων ας πούμε, είμαστε στην Ιταλία. Δεν μιλάω τώρα για την 5 Star ζωή που υπάρχει κι αυτό, αλλά κυρίως η επαφή με το αυτοκίνητο, η επαφή με ανθρώπους, μιλάς με ωραίους ανθρώπους, δηλαδή είναι ταξίδι το ίδιο μας το επάγγελμα, οπότε κράτα το όσο μπορείς. Και να το κάνεις και καλά όπως το κάνεις δηλαδή.

Γιάννης Στέφου:

Όσο μπορούμε ότι θα το κάνουμε. Ωραία. Άκη μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ Εγώ ευχαριστώ.

Γιάννης Στέφου:

Χάρηκα πάρα πολύ που σε είδα στην Ελλάδα μετά από τόσα χρόνια. Και εύχομαι καλή προσαρμογή και καλή συνέχεια.

Άκης Τεμπερίδης:

Και καλή σταδιοδρομία στο Podcar!

Άκης Τεμπερίδης:

Ευχαριστούμε.

Άκης Τεμπερίδης:

Να είστε καλά.

Γιάννης Στέφου:

Αυτά λοιπόν για σήμερα, αυτά με τον υπέροχο καλεσμένο μας, αυτά με τα παιχνίδια, με τα Sim Racing και με τις πληροφορίες. Εδώ λοιπόν, όπως ήδη τι διαπιστώσατε, μιλάμε για την αυτοκίνηση. Για να δούμε, ποιος θα είναι ο επόμενος καλεσμένος μας και τι θα κάνει με το Mini Cooper..? Μέχρι την άλλη φορά λοιπόν να είστε όλοι καλά.