Subscribe
Share
Share
Embed
Ruimtezoekers is een podcast waarin we het hebben over de zoektocht naar ruimte. Hoe neem je het, hoe geef je het en hoe deel je het? Want we kunnen wel wat meer ruimte gebruiken in de samenleving. Luister naar Ruimtezoekers en ontdek hoeveel ruimte er voor jou is, en hoe we samen meer ruimte kunnen maken voor iedereen.
0:00:00
Hallo lieve luisteraar, welkom bij Ruimtezoekers. De podcast waarin we het hebben over de zoektocht naar ruimte. Hoe neem je het, hoe geef je het en hoe deel je het? Want we kunnen wel wat meer ruimte gebruiken in de samenleving. Mijn naam is Rocher Koendjbiharie. Vandaag zit de belichaming van cultuur voor me. Als je zijn naam zegt, dan zeg je het ook weer. Het is niemand minder dan Marco Dreijer. MUZIEK.
0:00:30
Marco, welkom. Hoe is het? Goed, dank je wel dat ik hier mag zijn. Fijn dat je er bent. Ja, ik vind het heel gezellig. Ja, dat gaat goed. Naar omstandigheden, maar gaat goed.
0:00:51
We hebben allemaal wat, maar geen grote dingen. Dat is ondertussen zeker, als we in de dertig zijn. Ondertussen heb je allemaal wel wat. Ik ben nu voor het eerst Sex and the City aan het kijken. Het is eigenlijk wel goed dat ik het kijk nu ik 33 ben, want ik zit bij alles. Het is voor mij nu één grote levensles? Omdat ik denk als je het voor het eerst kijkt met de ogen van nu, dat je ook echt denkt van oeh, girly pop, dat is not...
0:01:18
Er zijn heel veel dingen, maar juist ook daarom dat je denkt, oh, oh. Maar er zijn ook heel veel dingen, ook meer hoe ik mijn leven wil inrichten qua vriendschap en zo, en ook met social media en telefoon en hoe we met elkaar omgaan, dat ik denk, ik wil wat meer terug naar dat, in plaats van wat we nu hebben. Dus ik heb wel allemaal levenslesgaanlijkheidseks in de 17e unie. Nou ik ben benieuwd hoe je dan het vervolg vindt en just like that want dat is dan ook zeg maar het vervolg maar dan in het huidige tijdperk. Ja nou wie weet. Nou ik hoor graag een review van je tegen die tijd.
0:01:48
Dat is goed. Zoals ik zei als je Marco's naam zegt dan zeg je cultuur want Marco draagt de titel de cultuurvlogger. De cultuurvlogger is een platform waar mensen terecht kunnen om de laatste cultuurtips te verkrijgen en een platform waar makers kunnen aankloppen om hun werk te promoten. Ook zet Marco zich in voor de LHBTI plus gemeenschap en spreekt hij zich uit tegen de verstikkende schoonheidsstandaarden over het mannelijk lichaam. Maar wat ik echter ook heb vernomen is dat Marco oud-voorzitter is van de
0:02:13
Amsterdamse studievereniging Imagine en dat Marco een koep heeft gepleegd om dat voorzitterschap te verkrijgen. Dus Marco, vertel eens, een koep, hoe is dat gegaan? Waarom dacht jij in een keer van, deze vereniging is van mij. Ik was eerst verkozen tot penningmeester en dat ging allemaal goed. Alleen we hadden een voorzitter waar ik trouwens nog steeds vrienden mee ben. Dus even spoiler alert, het is allemaal goed gegaan.
0:02:39
Maar die was gewoon na zijn voorzitterschap met hele andere dingen bezig. En we waren gewoon als de rest van het bestuur allemaal dingen. En we hadden gewoon zoiets van, wij denken dat deze voorzitter beter tot zijn recht komt, niet in die functie. Hij vond gewoon het hele ik ben de voorzitter, de titel heel chill, maar alle werkzaamheden die daarbij hoorden en wat je allemaal in controle moet houden en met andere verenigingen moet contacten en zo, dat ging hem gewoon niet heel natuurlijk af
0:03:05
en dat deed ik eigenlijk gewoon natuurlijk. Dus we hadden toen ons eerste weekend met alle eerstejaars, niet een soort ontchoeningsweekend, maar meer gezellig samen komen en we hadden afspraken met de rest van het bestuur al, oké we gaan even kijken hoe het daar gaat, maar als we daar gewoon, dat we denken ja dan willen we liever nu het omgooien dan dan ergens het hele jaar blijven struggelen. Ik ben zo iemand, kijk ik ging mijn studie doen toen ik 21 was, dan ben je al wat ouder dan dan de rest zeg maar. En toen hadden we op een gegeven
0:03:37
moment het diner, nadat we het weekend hadden georganiseerd, eigenlijk met elkaar om even te vieren van het is allemaal goed gegaan, het is top. En toen hadden we dus van het vooralbesprakje, we gaan gewoon tegen hem zeggen dan, ja, dit wordt hem niet. Dus toen op een gegeven moment zeiden we, ja, we willen even met je praten. We hebben toch het gevoel dat jij beter...
0:03:53
Dus toen hebben we gezegd, jij mag nog steeds gewoon het paradenpaardje zijn, maar we gaan toch even wisselen dat Marco de functionaliteit... Want hij zei meteen, maar dan moet Marco de voorzitter zijn. Toen dacht ik, natuurlijk. Nee, maar toen hebben we dat gedaan. En uiteindelijk, diegene die toen penningmeester werd, had ook niet per se enig financiële
0:04:10
ervaring. Dus heb ik alsnog die taken alsnog gedaan, maar onder een andere titel. Dus zo hebben we een beetje een koep gepleegd. Hij hield gewoon heel graag van de woorden van de prezes. Ja, precies. En hij wilde gewoon heel graag iedereen een beetje aanmoedigen en okie okie en dat en ik had zoiets prima dat mag je ik hoef niet te schreeuwen in een café
0:04:30
hou jij alle studenten maar onder de ja precies dan doe ik zeg maar al het behind the scenes zorg ik dat alles gewoon goed loopt alles goed geregeld is en dan mag jij wel elke speech doen. Succes. Laat mij met rust maar ik wil gewoon het gaan we regelen. Voor de luisteraar trouwens voor de prezes dat is een heel studenticoos iets om te zeggen. Verschrikkelijk. Het betekent gewoon van al heel de voorzitter. Presus is Latijns voor voorzitter. Ja, en verschrikkelijk allemaal.
0:04:55
Dat vond ik echt alles verschrikkelijk, maar het werd wel gezegd. En ook als je dan... Je hebt dan wel echt van die ontgroening in Amsterdam van echt studentenverenigingen. En dan soms liep je er dan ouderjaars bij en dan liep je wel eens over de straat. Zeg ik zo, hé, gaat het goed met de ontgroening? Ja, ja. Ja, en ze zei zo, ja, ik ben de presus van de mumeet. O, presus! Allemaal! Dan moesten ze allemaal andere studenten verenigingen buigen op straat voor mij.
0:05:15
Omdat zij zeiden, kijk dit is een prijs dus. En dacht ik, wat is dit? Jullie sporen allemaal echt niet. Ik ben zo blij dat ik geen ontspanning heb hoeven doen. Maar geef toe, ergens vond je het ook wel lekker. Als een enkele mens voor je ging buigen.
0:05:27
Ik vind het gewoon teringrappig. Ik vind het ook absurd. Girl, do you. Als je wil buigen voor mij. Als ik hier op het rok in loop en jij wil dat graag doen. Was gewoon in mijn pauze ook toen ik nog bij Forever 21 werkte. Dus ik dacht zo, girl, ik moet zo weer terug achter de kassa staan.
0:05:41
Ik weet het niet van jullie, maar... Ja. Wauw. Je moet toch wat voor je leven maken. Dat is zeker waar. Zeker als je begin 20 bent.
0:05:49
Je brein is nog niet vergroeid. Je moet wat. Je doet wat. Je vult de tijd in. Precies. Nou, anyway.
0:05:55
Marco, jij staat ook wel bekend als de cultuurvlogger. In al je werk zie ik hoe je een verbinding maakt tussen je cultuur en het bredere publiek en cultuur toegankelijk maakt. Wat maakt dat je cultuur zo toegankelijk mogelijk probeert te maken? Ervaar je dat cultuur nog vaak ontoegankelijk is? Ja, cultuur is op op meerdere vlakken nog best wel ontoegankelijk en ik ben zelf zo in de cultuurvlogger een beetje erin gerold eigenlijk. En kijk zelf kom ik, mijn ouders hebben allebei nul interesse in cultuur.
0:06:29
De laatste keer dat ze naar een museum gingen was het Rijksmuseum. Toen appte ze mij ook super trots dat ze een keer naar een museum waren geweest. Daarvoor zijn ze denk ik 40 jaar niet, dat zit gewoon niet in mijn familie. Dus ik kom niet uit een soort achtergrond van theater of al. Dat is gewoon niet meegegeven. dat cultuur nog steeds, hoe graag musea en zo heel graag een breed publiek willen aanspreken,
0:06:53
nog steeds niet ruimte echt maken ofzo voor het brede publiek. En ik probeer heel erg met mijn content, want het voelt altijd heel plat om te zeggen, oh ik ben content creator, dat is wel heel leeg, maar ik probeer een beetje de musea te demystificeren, dus het minder mysterieus te maken voor mensen. Want heel veel mensen hebben allemaal psychologische drempels om naar het theater of naar het museum te gaan, omdat ze de sociale regels niet kennen, omdat ze niet snappen wat je aan doet in een museum,
0:07:22
hoe werkt het, ga je eerst naar de kast, zeg maar al dat soort dingen. En dan ook nog eens, ik heb ook geen kunst achter me, dus ik weet letterlijk Rembrandt, Van Gogh, Mondriaan, zeg maar wat. En verder dan dat komt het gewoon niet bij mij. Dus ik heb ook wel eens dat ik rondlette krijgen. En dit is natuurlijk een, weet ik veel wat ze dan zeggen, een breugel. En dan denk ik, ja, je zegt nu dat is natuurlijk een. Ik heb geen idee, weet je wel. Ik weet niet wie de kunstenaars zijn.
0:07:47
En dat is vaak de toon waarop er gecommuniceerd wordt. Dit wordt de grootste tentoonstelling van die en die, de grootste Nederlands... En dan denkt iedereen, ja, oh had ik het moeten kennen? En dan voelen mensen zich al dom of onwetend of ding. En dat zijn bepaalde drempels die er zijn. En daarnaast, er was laatst ook iemand die DMde mij,
0:08:04
hey Marco, heb jij toevallig of weet jij of er een lijst is van alle musea en hoe ze toegankelijk zijn voor mensen met een fysieke beperking. Dus ook of je makkelijk binnen kan komen, want sommige musea zitten natuurlijk in oude gebouwen, maar ook er zijn mensen die hebben last van te veel prikkels. En ik weet, er zijn nu bepaalde musea die doen prikkelarme momenten, zodat ze bijvoorbeeld schermen uitzetten of een bepaalde muziekding uitzet,
0:08:27
zodat mensen die daar last van hebben... Maar er is eigenlijk geen lijst of een overzicht voor als je dat hebt van oh, naar dit museum kan ik wel. En dat zijn van die dingen waar ik nu aan werk, wat ik heel erg terug wil laten komen in ook mijn content. Eigenlijk als een soort, wat je ook een kijkwijzer hebt voor films,
0:08:41
maar dan een soort bezoekcijfer of bezoekwijzer dat mensen kunnen zien, oh, ik kan wel naar dit museum of niet. Dus er zijn soort van... De fysieke toegankelijkheid en de psychologische toegankelijkheid probeer ik met alles naar beneden te halen.
0:08:58
Maar ik merk gewoon dat, omdat iedereen die dan bij museum of theater werkt, allemaal theaterwetenschappen of kunstgeschiedenis hebben gestudeerd. Soms moet het zo simpel gemaakt worden of toegankelijker. En ik probeer dat dan
0:09:10
te laten zien met mijn content. Ja, mooi. En je vertelde net dat je eigenlijk een beetje bent ingerold. Kun je iets vertellen over de origins story van de cultuurvlogger? Ja, zeker. Ik werkte bij Avro Trost in hun kunst- en cultuurlab als programmamaker. En daar was ik ook verantwoordelijk voor de tentoonstellingsruimte, wat best wel spannend was.
0:09:27
Want zoals ik zei, ik heb een media achtergrond en niet pers en kunst. Maar ze zei, Marco, we willen meer jongeren. Ga jij maar verzinnen wat er in de tentoonstellingsruimte komt. En toen was er via via hoorde ik van een fotograaf Jan en die organiseerde dan, ja dat noemen ze Insta-meets, maar in principe meetings in musea eigenlijk voor fotografen. Die kregen dan een mochte nasluitingstijd of vooropeningstijd in een museum en die hadden
0:09:50
dan de kans om unieke foto's te maken. En musea kregen daarvoor terug natuurlijk toffe content, want die fotografen gingen gewoon helemaal los. Maar die fotograaf die zei, oh ga gewoon een keer mee dan naar zo'n meet en kan je zien wat we doen. Dus ik ging mee en ik had wel al wat volgens op Instagram. Maar dit was eigenlijk de periode dat Instagram nog heel erg draaide. Echt om fotografie, video was nog helemaal niet een ding.
0:10:12
Het was nog die vierkantjes oldschool Instagram. Met dat bruine icoontje nog. Met dat bruine icoontje en die regenboogdingetjes. Ik weet het, de stories waren toen ook nog niet volgens mij. Of misschien net. Het was echt nog beginning en ik ging gewoon mee. En toen maakte ik, omdat ik niks aan het doen was, het waren allemaal fotografen.
0:10:31
En meestal gebruiken ze elkaar ook als model, maar ik vond het niks goed. Zeg, oh, kan jij even zo staan? Kan jij even je hand omhoog? Dus ik ging en naar huis met allemaal foto's van mezelf en... Laat dat. Ik had toen nog op Snapchat volgens mij wat stories gemaakt met, oh, dit gebeurde of zo. En toen dacht ik, oh, dit is heel leuk.
0:10:47
En toen ging ik nog een keer mee, want zij dacht, oh top, Marco als model mee. Toen kwam net Stories en toen ging ik daar Stories over maken en dat is zo langzaam gegroeid. Op een gegeven moment dat ik ook had allemaal ideeën bij de AfroTrops, maar dat ik moeilijk uitvoerde, kwam er allemaal niet doorheen. En toen dacht ik nou ga ik het gewoon zelf doen. Dus ik ben er een soort van ingegroeid zeg maar dat ik dacht nou dan ga ik gewoon dit doen.
0:11:06
En toen ik in de musea kwam en de theaters op een gegeven moment dacht ik ja. En ik was mijn media opleiding aan het afronden dus daar valt ook social media onder. Dus ik had gewoon een interesse om en dingen te maken en ik vind musea theater gewoon heel interessant. Dat kwam zo samen. En toen dacht ik, als ik het zelf ga doen, hoef ik ook niet te kiezen tussen of ik video wil maken of audio of wil schrijven. Dan doe ik gewoon alles. Dus zo ben ik er eigenlijk een beetje ingerold.
0:11:31
En toen kwam ik er ook achter, want dan gaat de hele museumwereld open, dat er een enorme vraag is van we willen meer jongeren, we willen meer jongeren in de muziek. Als ze zeggen we willen meer jongeren bedoelen ze mensen onder de 40 of zo. Het is echt ja. Wow, thank you for the compliment. Ik ben nog jong. Weet je wel, heel vaak kan je nog op een jongeren tarief bijvoorbeeld soms ook naar theater voor onder de 35 en zo. Dus het is echt zo. Ze willen gewoon dat mensen komen, maar ik zie nog zo vaak dat ze zo struggelen met hoe ze dat moeten inrichten en qua communiceren.
0:12:03
Want ze willen ook niet het oude publiek natuurlijk verliezen, want die zorgt voor de bezoekerscijfers en de inkomsten. Dus het moet allebei eigenlijk. Als je dat zou zeggen, dan moet ik er echt aan denken aan Maas Podium in Rotterdam. Maas Theater en Dans, want die doen het volgens mij wel heel goed met jongeren betrekken. Die doen het, maar die betrekken ook, die weten heel goed,
0:12:20
hé, we willen de LGBT-community heel erg bereiken. We geven een platform, we programmeren ook voorstellingen daarvoor. En dat is ook wat bijvoorbeeld als je naar musea kijkt, wat vaak misgaat. Want die blijven gewoon programmeren of in tentoonstellingen zetten wat zij willen. En dan moeten de jongeren naar wat zij willen programmeren. Maar ze bedenken niet gewoon wat voor tentoonstellingen kunnen we bouwen.
0:12:41
En dat doet Maas Podium doet dat echt heel goed. Want die hebben gewoon de traditionele programmering. Dat publiek komt daar ook. Maar ook de hele sfeer als je daar komt. Er is gewoon heel erg goed nagedacht van oké, wat doen we hier? Hoe steken we de evenementen in?
0:12:51
Is het, weet je? En ook omdat er dan de hele tijd mensen komen die hier wil en dat dan ook vastleggen, dan ziet de rest er, oh, er zijn allemaal mensen die op mij lijken. En dat is gewoon heel belangrijk. Ja, tof. Je hebt dan nu ook wel verteld over de geboorte van de cultuurvlogger.
0:13:06
Dat is dan nu echt inmiddels wel een aantal jaar geleden. Maar als we het hebben over de oude Instagram, dat meerdere eras geleden. Als je kijkt naar al die jaren, welke obstakels ben jij tegengekomen bij het claimen van de ruimte voor de cultuurvlogger? Ja, ik ben nog steeds aan het vechten eigenlijk voor die ruimte, want omdat ik ook mezelf de cultuurvlogger heb genoemd, vlogger heeft nog steeds een hele slechte
0:13:34
connotatie of associatie zeg maar, dus ik denk dat ook heel veel, dat was het weet ik ook, heel veel musea, maar ook dingen zoals fondsen enzo, nog heel erg denken, oh het is een soort influencer die gewoon bakken met geld verdient en dan maar de musea of dat daarvoor gebruikt. Terwijl dat is niet zo, weet je. Ik moet nog steeds heel erg vechten van, nee, mij serieus. Ik ben, ik wil dit heel serieus doen. Ik doe dit nu inmiddels al denk acht jaar of zoiets. Dus ik bedoel ik weet wel dingen maar laten we samen dingen gaan doen. Laten we in ieder geval praten met me. Dus ik ben eigenlijk nog steeds aan het vechten tegen de slechte
0:14:12
associaties met dat ik maar een soort lege influencer ben. Ik weet dat er, ik had een keer via via, werkte iemand bij Fonds en toen hadden ze mij soort van voorgesteld via via en toen hadden ze gezegd, ja, nee, misschien moeten we niet met Marco werken, want dan, het gaat niet puur over kunst. Het is niet inhoudelijk genoeg. Dus omdat ik niet, als ik voor een schilderij zou zeggen,
0:14:34
oh dit komt uit 1651 van die en die en blablabla, dan is het niet inhoudelijk genoeg om met mij samen te werken. Terwijl ik ben juist van mening dat ik hou het juist licht, zodat mensen denken, oh, ik kan hier ook heen, en dan vind ik het aan het museum, om dan, als mensen uiteindelijk over die drempel zijn,
0:14:49
kunnen ze in het museum dat leren. En misschien willen ze gewoon een keer kijken naar een werk. Willen ze helemaal niet weten dat het uit 1651 komt. Who fucking cares? Het klinkt wel een beetje alsof ze bijna op zoek zijn naar pretentieusheid. Ja, maar dat vinden ze, dat is ook een hele grote groep mensen,
0:15:03
vindt dat lekker om te blijven hangen in die, ik weet veel van kunst. Terwijl ik vind juist, het moeten de verhalen van iedereen, en hoe jij dat wil consumeren. Daarom al die mensen die naar musea gaan en foto's willen maken omdat hun jurk match met een kunstwerk, doe het! Hoezo mag je niet zo kunst consumeren? Precies. Waarom moet je een audiotour doen of een tour en moet je het verhaal lezen? Waarom mag je niet gewoon zeggen ik vind
0:15:29
het mooi of niet? Ja, het klinkt bijna van je hebt de gekwelde kunstenaar en alsof dat soort types ook nog alleen maar op zoek zijn naar de gekwelde kunstconsument. Die dan heel erg over pijn zint en twijfelt. En dat ze dan van zo'n typisch satirisch tv-beeld, dan zie je zo'n een of andere pretentieuze whatever, kijken naar een doek en dan, ja, ik voel de pijn.
0:15:54
En dan is het gewoon een doek waarvan twee strontvlekken op zitten. Waarom zeg je niet gewoon het lijkt op twee strontvlekken? Er is een Britse comedian die is heel grappig. Die geeft alternative tours volgens mij in de British Portrait Museum. Of het is Londen? En die gaat dan in drag, maar echt hele slechte, gewoon letterlijk goedkope pruik op.
0:16:14
Maar dan staan er dus mensen bij een schilderij. En dan komt hij dus aanlopen met een nep sigaret. En dan zegt hij, dit is de eerste vrouw met een tampon in ofzo. Omdat die vrouw dan zo op dat schilderij staat en die mensen staan dan heel serieus te kijken en dan laat hij ze lachen. Dan denk ik dit is grappig, het laat mensen anders naar kunst kijken want we kunnen wel zeggen
0:16:34
oh dit is een vrouw die staat te huilen omdat haar man het is. Maar waarom maak je er niet een soort hedendaagse content uit en moeten we erom lachen? Waarom mag kunst niet leuk zijn? Waarom moet kunst gekweld zijn? En dat probeer ik heel erg mee te geven en ook gewoon ga in je jongenspak naar museum, ga, weet je, maak het belachelijk. Ik probeer ook mensen een soort kunstkijklessen mee te geven met even de
0:16:56
dingen die ik altijd meegeef mensen. Als je bij een tentoonstelling komt en je denkt ik snap het niet of het is niets voor mij, pak gewoon je muziek, doe je oortjes in, pak Spotify en ga een afspeellijst maken met nummers gebaseerd op de kunst die je ziet. Makkelijkste ever. Iedereen kan het doen. Je bent bezig met je eigen muziek. Je voelt je sowieso niet dom, want het is jouw associatie. Het kan heel makkelijk zijn, maar mensen moeten dat wel, want we leren ook op scholen, als
0:17:21
er dan iets met cultuur is, wordt er heel vaak uitgelegd over de werken en heel weinig hoe je nou eigenlijk naar kunst kan kijken. Dat leren we eigenlijk niet. We leren eigenlijk alleen maar, dit is de informatie en daar moet je dan wat mee, maar niet, goh, wat zie je? Waarom is dat zo?
0:17:35
Waarom is het werk drie bij acht meter? Of waarom is het werk 20 centimeter. Die omslag. En sommige mensen willen misschien liever gewoon het allemaal simpel houden. Ik heb ook soms zagen dat we het gewoon simpel houden. En daar is helemaal niks mis mee. Precies. Want anders wordt het meteen, dan wordt kunst elitair.
0:17:52
Als je maar op één bepaalde manier naar kunst mag kijken en op één bepaalde manier kunst mag consumeren. En blijkbaar 40.000 boeken moet hebben gelezen om het te snappen. Nou, mij niet bellen. Nee. Nee. Dankjewel. Als we kijken naar de andere facetten van de dingen waar je mee bezig bent, waaronder dus inzet voor de LHBT plus gemeenschap en body positivity. Hoe hebben deze aspecten van je eigen identiteit jouw werk en je manier van ruimte innemen beïnvloed? Ik denk dat ik heel
0:18:19
erg bewust ben geworden van hoe mensen op je reageren. Dus heel erg dat je ook met die body positivity beweging, dat is ook iets waar ik soort van in rolde. Ik weet dat ik misschien net voor covid, in 2020 zeg maar, zag ik vooral de vrouwen online, dus Lotte van Eyck, Tatjana Al Mouli, noem maar op daarover. Love All of Them.
0:18:47
Ja, ja, absoluut. En toen dacht ik, ik ging oprecht zoeken naar, oh, ik ga even kijken wie de mannelijke variant van dit zijn. En dat kon ik toen eigenlijk niet echt vinden. En toen dacht ik, nou dan ga ik niet eens per se soort activistisch me uitspreken, maar meer vertellen over wat ik voelde. En dat vonden mensen blijkbaar heel interessant, omdat het gewoon niet...
0:19:02
Ik moet zeggen, er waren wel mensen, uiteindelijk kwam ik achter, omdat ik zelf hierover ging praten, dat ik bijvoorbeeld Bappie hierover hoorde. Dus er waren wel mensen, maar daar kwam ik pas later mee in contact. Maar wat was het dan wat je voelde? Ja, gewoon heel erg dat hoe mensen met je omgaan. Gewoon ook als wat dikker iemand op dating apps, als je gay bent. Gewoon hoe mensen anders met je omgaan. Dingen dat mensen gewoon soms ronduit echt hardop zeggen. Ik date niet met dikke mensen of nee jij bent te obese voor mij.
0:19:40
En toen dacht ik ook, kijk ik ben dan misschien dik of dikker of hoe je het wilt noemen. En in de body positivity heb je verschillende termen. Ik ben dan volgens mij echt, nou dit is niet een goede term, maar zeg maar micro dik. Ik kan er gewoon in principe bij, kledingwinkels, winkel. Ik hoef niet naar bijzondere winkels. Maar toen dacht ik als er al zo met mij om wordt gegaan in de community?
0:20:05
Tussen heel veel aanhalingstekens. Tussen heel veel aanhalingstekens. Hoe wordt er dan omgegaan met mensen die nog dikker zijn dan ik? Weet je wel, dat is dan... En toen ik me daarin ging verdiepen, dacht ik echt, sorry, wat gebeurt hier? En toen kreeg ik ook berichten van mensen die zeggen,
0:20:19
oh, ik ben zo blij dat jij je zo laat zien, want door jou durf ik dingen aan te doen. Of mensen die zeggen, ja, ik durf helemaal niet uit te gaan omdat ze nou letterlijk fysiek te veel ruimte dan innemen op een dansvloer dat ik echt denk sorry hoezo voelen clubs en dan misschien gayclubs in dit geval dat mensen gewoon niet eens uit durven gaan wat wat wat zijn we in hemelsnaam aan het
0:20:42
doen en dat is ook zo'n verhaal van dat sommige queers nog steeds zo bezig zijn met bij het perfecte hetero normatieve zo dicht mogelijk daarbij te passen zeg maar. En ze gaan ook altijd stuiteren als ik dit soort dingen zeg, want ze willen het niet horen. Maar het is wel zo. Want weet je, ik ben dan misschien wat dikker en dan heb ik nagellak.
0:21:05
En dat is allemaal... Op heel veel vlakken doorbreek jij de stereotype beelden die mensen hebben over gender en over hoe mensen ruimte mogen innemen. En dat triggert hen. Ja en het is natuurlijk heel erg van, dat zijn heel vaak, obsessief met sporten, want ze moeten, nee maar dat doe ik omdat ik dat, dat is gewoon goed voor me, het is gezond, denk ik. Ja maar je bent nu heel zelfverzekerd.
0:21:28
Oh you sure got the power. Maar ben je ook zelfverzekerd als je mijn lichaam had, want dan zou je helemaal niet zo zelfverzekerd zijn. Terwijl ik ben in welke vorm dan ook zelfverzekerd, als zou het nog dikker zijn? Dus als je zeven dagen in de week in de sportschool staat, hoe kijk jij, welke gedachten gaan in je op als je naar je eigen spiegelbeeld kijkt? Ben je dan nog steeds zo zelfverzekerd?
0:21:47
Of werk je toe naar iets wat altijd buiten je bereik zou blijven, omdat het voornamelijk gaat over hoe je kijkt naar jezelf in plaats van hoe je er daadwerkelijk uitziet? Ja. En ik vraag me daadwerkelijk af, want biologisch zijn we allemaal zo geprogrammeerd dat je een partner bij je zoekt die qua voortplanting, een overlevingsmodus het best bij je past. Maar goed, als queer of als homoseksueel, ja, we hoeven niet biologisch voor te planten. Dus dat hele... Dus en kijk, we leven ook niet meer in een... nou, voordat ik dat zeg maar...
0:22:24
We leven half in een samenleving waar je niet meer hoeft te vechten voor je veiligheid. Maar goed, je hoeft niet constant iemand naast je te hebben op straat. Het zou wel handig zijn, maar niet die super gespierst zijn die de hele tijd iedereen in elkaar hoeft. I got a wish. Ja, maar goed, dan neem ik wel een bodyguard.
0:22:43
Maar nee, maar weet je, dus ik ga me gewoon af wat het over jezelf zegt. Want mensen vragen wel eens aan mij, wat is jouw type? Want ik ben forever single, dus mensen vragen altijd wat is jouw type? Dan zeg ik, ik heb niet, want het gaat altijd om de fysiek. Want ze vragen nooit wat is je type? Want als ik dan zeg het is meer vibe waar ik op val dan een uiterlijk. Dat accepteren mensen heel vaak niet. Ik moet een soort één type hebben.
0:23:05
Terwijl ik heb echt gedatet met lange, kleine, dikke, dunne mensen van kleur, witte mensen, weet ik veel, Aziatische mensen. Whatever, het is meer een vibe die ik zoek dan een uiterlijk. En mensen vinden dat heel lastig om te accepteren dat ik niet kan zeggen oh ik zoek iemand 6-5 in finance met Blue Eyes. Weet je wel? Please don't. Ik heb maar een man in finance.
0:23:28
No, no. Ik denk dat je financiën echt heel erg uit de weg moet gaan. Ik denk niet dat dat... Ik heb wel een minor in beleggen. Oh. En dan komt ie hoor, de prezes. Dit was natuurlijk nog bij RTL Z.
0:23:39
Long time ago. Story for another time. En ik ben wel benieuwd als je dit zo vertelt, als we kijken naar het concept van ruimte, ruimte innemen, ruimte geven. Wat betekent het voor jou persoonlijk? Ja, ik heb wat ruimte denk ik is, is denk ik gewoon letterlijk dat je gewoon mag leven.
0:24:01
Dus dat je niet, dat je gewoon in een ruimte mag bestaan, welke ruimte dat ook is. Dat je gewoon niet hoeft te vechten om daar te zijn. Dus dat je gewoon kan ontspannen. En dus dat is ruimte in een, in een ruimte met mensen, met vrienden, zeg maar, in een ruimte zoals, niet per se een fysiek ruimte, maar meer zoals de samenleving. Dus dat je gewoon mag zijn. Beetje in een museum, dat je er gewoon mag zijn. Dat je niet aan iets hoeft te voldoen, dat je niet hoeft te vechten voor je bezigheid. Ik denk dat dat ruimte voor mij is, dat je gewoon niet ergens binnenloopt en denkt...
0:24:34
oh, nu moet ik iets doen om mezelf prettig te voelen, maar dat je gewoon binnen kan lopen en weet dat ik mag er zijn. Ik denk dat dat ruimte is. En zijn er ook momenten in je leven geweest waarbij je moeite hebt gehad met die ruimte innemen, zoals je ruimte nu zelf beschrijft? Ja, eigenlijk altijd. Ik heb nooit in de kast gezeten, ook omdat mijn ouders altijd heel accepterend waren.
0:24:52
Dus ik heb nooit het gevoel gehad dat ik ooit uit de kast moet komen. Maar ik was vanaf kind af aan altijd heel flamboyant. Ik ging best wel vroeg al op danslessen en met musicals en zo. Dus ja, ik werd gewoon heel vroeg al gepest. Vanaf groep 3, 4, 5, 6, 7, 8, middelbaar school. Dus ik heb heel lang zeg maar alles moeten doen om maar een beetje,
0:25:16
ik werd niet van mij behandeld, maar je hebt gewoon elke dag, ga je ergens in met wat gaat er nu weer gebeuren? Weet je, het verkeerde ding. En het is wel grappig, want de Wicked film gaat nu in de bioscoop rijden. Ik heb zo zin om die film te zien. Ik ga de referentie toch maken. Wie is zij?
0:25:32
Elphaba, de groene heks, de Wicked Witch of the West. Zij wordt anders behandeld omdat ze groen is. En ik weet nog zo goed toen ik zelf in de tovenaar van oss de wizard of os speelde musical op zondag moest ik dan spelen en dan mijn haar moest voor voor de bepaalde stem dus helemaal groen want jij speelde alfaba ik was alfaba nee ik speelde wel in in de emerald city
0:25:51
de stad die helemaal groen is dan en dan was ik tien en toen kwam ik op school de volgende dag ja dan had je echt niet alle groenen uit je hoofd en dan werd ik dus ook gewoon gepest dat ik groen was de hele tijd terwijl ik mijn en nogmaals mijn ouders Lovitt waren zo aan het counterbalancen. Dit is jaloersie van kinderen, jij doet iets wat zij niet hebben. Dus dat is heel fijn geweest vanuit mijn ouders, weet je wel. Maar ik heb vanaf jongs af aan altijd moeten vechten dat ik normaal behandeld werd of überhaupt met rust gelaten werd.
0:26:19
Dus ik heb altijd een soort van ik denk dat zo het beste is alsof mensen je niet serieus namen. Ja net als nu met de cultuurvlogger dat ik denk en vind je uiteindelijk komt het altijd wel weer dat mensen bijdraaien en denken oh wacht misschien misschien zegt hij wel iets. Hij is toch gelijk. Ja misschien is hij erop afgestudeerd heeft hij een half jaar zijn leven alleen maar hierover nagedacht. Oh maar goed ja soms weet je, we weten ook misschien allebei hoe grote instanties werken en hoe logsom sommige dingen zijn en hoe je dan daar tegenaan moet trappen.
0:26:59
Dankjewel dat je het even laat zien. Ja, even voor de mensen die kijken. Op een langzame manier. En soms ja, dat is gewoon systeemverandering. En het systeem laat zich niet zo makkelijk veranderen. Nee, jammer genoeg.
0:27:12
Dan was dat maar zo'n feest. Maar je maakte al de verbinding naar nu, van hoe dat nu nog steeds is. Maar waarmee vul je nu de ruimte die je nu hebt? Ja, ik... Want je hebt wel... Ik heb zeker ruimte.
0:27:29
Na acht jaar cultuurvlogger ben je wel echt... Wat zo grappig is, want ik kan in Nederland in elk, nou niet elk, maar bijna elk museum, theater binnenlopen. en meestal weet iedereen wel wie ik ben, ook galeries en zo. Dus dan krijg je ruimte? Je hebt ruimte ingenomen en mensen zien die ruimte dan? Ja. En als je weet hoeveel per dag ik aanvragen krijg, of ik langs wil komen... Het is echt heel veel, maar het is allemaal ook zonder budget.
0:27:59
Dat is natuurlijk ook een soort cultuursector. Dus we zien wat je doet en we willen graag dat je dat ook voor ons doet. Of we maken geen budget, dus geen ruimte daarvoor vrij. Dus het is een soort van, ik weet dat er genoeg mensen kijken naar wat ik doe en zien en het interessant vinden, maar nog niet helemaal zelf kunnen plaatsen of hoe ze dat dan zelf moeten invullen. En kijk, de cultuurcircus allemaal, iedereen zit op zijn eigen eilandje heel erg van wij willen dit.
0:28:22
Terwijl in plaats dat het een soort samen wel wordt, dat we met z'n allen proberen meer mensen naar binnen te krijgen. Ja, dus wat ik met mijn ruimte doe, is eigenlijk, ik probeer gewoon heel veel ruimte te maken, wat je ook aan het begin bij mijn introductie zei. Ik wil heel graag dat er publiek met mij meekijkt en denkt, hé, oh, dit is tof, dit is voor mij, maar ook echt de ruimte hebben om te vragen, iemand berichtte nog deze week, hé, ik ben naar deze forsting laatst geweest met een vriend,
0:28:48
dat vonden we zo goed, weet je iets wat er nu draait dat daar een beetje op lijkt? Dan wil ik gewoon zeggen, hey, oh ga hierheen of dit. Wat ik ook zei, dat iemand vroeg, heb je een lijstje van musea die toegankelijk zijn? Op dit moment heb ik niet zo'n lijstje klaar, maar ik kan wel vragen, hey waar woon je? Wat zijn je behoeftes? Dan kan ik wel even snel meedenken met wat goed voor jou is. Probeer dit en dit.
0:29:08
Maar ook aan de andere kant, ik wil ook dat makers mij weten te vinden en denk ik heb deze voorstelling of ik heb dit kunnen we iets doen of zo en vooral vaak als het queermakers zijn of als het waarvan ik denk oké dit verhaal moet gewoon de wereld in let's go want het is zo moeilijk om bij de mpo of bij talkshows gaat het bijna nooit over tentoonstellingen of het moet echt een enorme tentoonstelling zijn maar de drempel is vaak je moet al een soort naam hebben als kunstenaar. Wil de traditionele media iets met je doen?
0:29:41
En ik denk dan, ja, oké, kom jij net van school, maar ik vind het fucking tof wat je doet. Let's go. Ik heb geen idee of het goed is of niet, want ik heb nul kunst achter me. Maar als ik gewoon denk, mensen moeten dit horen of zien. Let's go. Ja, zoals Mira zou zeggen. Ja, let's go. Wat me wel opvalt is dat je het voornamelijk dan weer hebt over de cultuurvlog en je werk.
0:30:00
Als je kijkt naar jou als persoon, waarmee vul je de ruimte die je hebt? Ja, dit is wel een ding bij mij, want ik ben gewoon een soort enorme workaholic. En ik moet zeggen, ik vind het ook heel lastig om werk en privé soort van los te schakelen. Ik moet zeggen, ik ben daar ook nu heel erg mee bezig, omdat ik heb acht jaar echt alles. Gewoon mijn werk was gewoon alles. Dus ik moet zeggen, ik weet eigenlijk niet goed. Ik ben nu heel erg bezig met, oké, hoe ga ik weer zelf
0:30:28
mijn privé ruimte innemen en ook wat heb ik nog wat privé is, zeg maar, want mijn hobby naar musea en theater gaan is nu mijn werk geworden. Dus wat, zeg maar, wie ben ik nog zonder mijn werk? Wat natuurlijk volgens mij een probleem van onze generatie is, maar... Dat heb ik hetzelfde met mijn strijdbaarheid. Wie ben ik nog als ik niet mijn inzet van betere dieren heb? Wat blijft erover? Wat blijft erover? Wat natuurlijk wel heel belangrijk is, want je moet ook nog een persoon zijn zonder je werk, zonder je strijdbaarheid, zonder een cultuurvlog. En ik ben nu heel erg aan het onderzoeken wat dat is.
0:30:59
Ook wat ik zei, ik ben de forever single. Ja, ik moet misschien ook wel weer gewoon ouder, in welke vorm dan ook. Want ik heb allang wel besloten dat soort traditionele heteronormatieve relatie. Als ik nu denk, oh dan komt er misschien, dan heb je een relatie en dan komt er iemand in je huis wonen. Op een gegeven moment denk ik oh nee. Hell no.
0:31:18
Nee, ik hoef echt niemand in mijn huis. Zeg maar af en toe een dagje, je mag best blijven slapen. Weekendje. Weekendje. Maar als het echt heel goed gaat, plankie. Ja, dat is het.
0:31:27
Maar op een gegeven moment, nee. Weet je wel. Marco liet weer even een trap zien. Ik liet weer even een trap zien. Het is allemaal heel fysiek. Nee, maar niet, weet je wel, dus ik moet gewoon heel erg denken, oké, welke ruimte ga ik daarin innemen?
0:31:42
En gun ik het mezelf ook natuurlijk? En ik moet ook niet, want ik krijg ook wel eens berichtjes van mensen die mij ergens hebben gezien. Dan achteraf, oh ik zag je, echt spannend, ik durf niet hallo te zeggen. Dan denk ik, zo kan ik nooit mensen ontmoeten. Hallo, ik ben ook maar mezelf. Ik ben niet een soort Taylor Swift die je opeens...
0:32:03
Kom alsjeblieft gewoon hoi zeggen. Ik dacht ik gooi deze referentie even voor jou in. Hoezo voor mij? Ik heb op maandag geen Taylor Swift geluisterd. Wat wilde je Beyoncé? Wat wilde je? Wilde je iets anders? Roep me even. Who deserves it? Chyna? Geen idee. Het zijn allemaal gewoon kapitalistische popsterren.
0:32:18
Music is over. Music is niet over. Dat is niet wat ik zeg. Ik luister dus alleen ik luister dus heel veel naar mannen. Dit is voor jou heel shocking. De context hierbij is vanochtend dat ik op mijn Instagram story een screenshot heb geplaatst van iemand die tegen mij zei ja ik dacht dat je zijn muziek kon waarderen. Waarop mijn reactie was van ik luister niet naar mannen. Like at all general period. Dus dat gaat dan over muziek. Ik heb eigenlijk alleen maar vooruitelijke artiesten in mijn Spotify. En ik heb geen Spotify, maar Apple Music, Rap, whatever.
0:32:52
Maar het is ook een groter gebbetje. Dat ik niet naar mannen in general nijst. Good for you. Independent queen, whatever. Ok, anyway. Dus voor mij zit het nu in een soort journey van wie ben ik nog, welke ruimte is er voor mij naast de cultuurvlog?
0:33:11
En hoe ga ik die invullen? Wat wil ik doen en hoe wil ik ook. Body positivity zit de laatste tijd een beetje zo dat ik dacht ik weet wat wil ik eigenlijk zeggen of zo. Dus dat ik ook weer denk wat wil ik daarmee doen. Ik laat mezelf fysiek altijd, ik loop de hele tijd in mijn ondergroet op Instagram, kan mij het allemaal schelen. Kan mij dat verrotten. Weet je, daar hebben mensen ook wat aan. Maar dat is gewoon heel veel leeswerk en dan je eigen, je moet het
0:33:41
wel goed vertellen. Ik wil niet zomaar mee zo in de loze woorden in de ruimte gooien dat mensen... Dat gebeurt er genoeg in de samenleving. Ja, weet je, maar laat me het dan wel goed vertellen ofzo. Weet je, ik snap, zichtbaarheid is ook al prima en ik geef af en toe wel van die kledingstijltips waar mensen ook al heel veel aan hebben. Maar ja, ik weet niet. Ze zit nu gewoon in een soort zoekende midlife crisis, thirties, weet ik veel, drama, iedereen. Ja, ja. Mijn laatste vraag voor je. Dat is wel volgens Venus, de gast van de vorige aflevering. Je noemde het de RuPaul question. Wat zou je jongeren zelf willen zeggen als het gaat om ruimte innemen, ruimte delen?
0:34:22
Nee. En dan heb ik hier nu een foto van jongeren Mark. Die was zo schattig. Ik had zo'n paddenstoelen kapsel. Ja, zo'n bloempotten kapsel. Ja, ik dacht dat ik tegen mijn jongeren zelf alleen maar zou zeggen, je hebt het goed gedaan. Je hebt het ontzettend zwaar gehad.
0:34:43
Je hebt geknokt. En je hebt altijd je ouders naast je, achter je gehad. En je broertje trouwens ook. Die trouwens ook waanzinnig was. Mijn broertje is drie jaar jonger en als je dan op de basisschool gepest werd, kwamen er gewoon zo, hij nam altijd, mijn broertje is wel zo'n, yo wat dan, fucka fucka, zo praatte mijn broertje. En dan kwam hij gewoon drie groepen lager,
0:35:04
kwam hij gewoon op het schoolplein, even met zijn vrienden, drie groepen lager om te vechten. Gewoon, nee maar ik, tegen mijn broertje praat ik echt zo, het is echt wild. Ja, maar dat is eenmaal prima, ik bedoel ally. Ally for life. Cocktail and Tila, ally. Ja, dus nee, maar wat ik echt tegen mijn jongeren zelf zou zeggen is dat ik gewoon super trots ben op wat je hebt gedaan.
0:35:26
En ik kan alleen maar terugkijken op iemand die heeft moeten vechten op wat hij moest doen en dat heeft gedaan en er doorheen is gekomen. En geen seconde, en dat vind ik echt het knapste denk ik aan mezelf, aan de jongen er zelf. Altijd zichzelf is geweest. Ik had echt af en toe kledingdingen aan, dat ik dacht, girl, waarom? Maar op dat moment vond ik dat mooi. En het was niet wat er in de mode was wat anderen deden. Ik zat gewoon in een full on neon roze outfit in de klas, omdat ik dat prettig vond. En dan kreeg ik maar een bak shit over me heen. Weet je wat, ik ga nu niet zeggen, it didn't do me anything, maar ik deed het alsnog.
0:36:05
Living your Elphaba and Glinda life. Ja, weet je wel. En gewoon zo trots op dat ik altijd heb gedaan waar ik zin in heb, omdat ik het wilde. En nooit, en doe ik nog steeds niet als mensen het raar vinden, ik doe gewoon waar ik zin in heb. And that's it.
0:36:20
En daar ben ik gewoon heel trots op. Mooi. Ja. Echt mooi. Ja, goed ook. Marco.
0:36:26
Ja. Marco, het was fijn dat je er was. Bedankt voor dit mooie gesprek. Luisteraar, ook mijn dank aan jou dat je deze aflevering hebt aangeklikt. Heb je genoten van deze aflevering? Laat dan een review achter in de podcast app die jij nu gebruikt. Reviews, ongeacht wat voor één, helpen met de zichtbaarheid en vindbaarheid van Ruimtezoekers. En daardoor kan Ruimtezoekers zelf ook iets meer ruimte innemen.
0:36:50
Voor nu, Marco, nogmaals bedankt. Luisteraar bedankt. En tot de volgende. Voor nu Marco nogmaals bedankt, luisteraar bedankt en tot de volgende.