Welkom bij de crypto tafel. De podcast die jou op de hoogte houdt van al het nieuws uit de crypto industrie. Mijn naam is Raoul Essboom en vandaag heb ik weer een speciale gast uitgenodigd. Want zoals je weet zit ik regelmatig met Grimm. Maar naast dat ik met Grimm zit, vinden we het ook leuk om hele vette gasten uit te nodigen en dit keer een bitcoiner van het eerste uur.
Raoul Esseboom:Ik ben hier namelijk met Didi Tijhuu. Didi, welkom.
Didi Taihuttu:Dankjewel Roel, dank je wel voor de uitnodiging. Ja, ik keek er wel naar uit. Eindelijk weer eens een keer naar Nederland.
Raoul Esseboom:Ja, en je zit aan de andere kant van de wereld. Waar zit je op dit moment?
Didi Taihuttu:Op dit moment zit er een boeket in Thailand. Zo,
Raoul Esseboom:die leeft daar leef je. Die gaat de hele wereld over. Dat is echt niet normaal. Ja en wat het leuke daarvan is denk ik is dat heel veel mensen ja, die weten natuurlijk hé de bitcoin familie. Jullie reizen de hele wereld rond.
Raoul Esseboom:Jullie waren in Portugal geweest. Volgens mij zijn jullie ook in Zuid-Amerika geweest. Het leek mij wel leuk om dit keer het een beetje te hebben over ja, de verschillende fases die jij eigenlijk door je leven hebt meegemaakt. Dus een soort van de de DDI voor bitcoin, nu de DDI tijdens bitcoin en dan misschien ook kijken naar is er ook een DDI na bitcoin, weet je wel? Dus
Didi Taihuttu:Hele goede insteek.
Raoul Esseboom:Laten we meteen beginnen met met dan het geschiedenisstuk, want ja, wie is Didi eigenlijk? En dan helemaal het stuk vóór bitcoin.
Didi Taihuttu:Helemaal een stuk vóór bitcoin? Nou, ik ben van Molukse afkomst. Dus mijn opa is Moluk, mijn vader is Moluk, mijn moeder is Nederlands. Ik ben geboren en getogen in Limburg, Venlo en gewoon opgerrooeid als een normaal Moluks gezin. Een beetje met redelijke passie tegen de regeringen, tegen het centrale regeringsstelsel vanwege wat ons natuurlijk overkomen is.
Didi Taihuttu:En vervolgens ben ik gewoon mijn passie nagaan. Mijn vader was profvoetballer, dus ik had een goed voorbeeld. Ik denk nou ik kan profvoetballer worden. Dus ik heb mijn hele jeugd intern profvoetbal gespeeld bij Fort toen en Sittard. Ik zat richting het Mark van Bommel, van Anno Rixsen, Kevin Hofland, al die gasten die in één komma zeven nul gehad hebben.
Didi Taihuttu:Hun mentaliteit was iets beter dan die bij mij. Die bij mij was altijd een beetje tegendraads. Ik wist het altijd beter, ook beter dan de trainer. En die mentaliteit heb ik eigenlijk altijd bij mij vasthouden. Op een gegeven moment ben ik op latere leeftijd, vierentwintig jaar, ben ik dan maar gestopt met betaald voetbal en ben ik bij de hoofdklasse en allemaal amateurs gaan spelen natuurlijk, want dan kreeg je meer betaald dan in het betaald voetbal.
Didi Taihuttu:Zwart geld, dat kon ik wel gebruiken natuurlijk in die tijd. En dan ga je studeren man, dan heb ik hogere economie gestudeerd. Tijdens die studie, toen ik vierentwintig was, overleed mijn moeder, die was achtenveertig jaar, die viel om in de keuken, die was dood. We weten nog steeds niet precies wat het was, maar ze was weg. En toen kon ik dat niet verkroppen eigenlijk als jong jongetje.
Didi Taihuttu:Dus ja, een beetje blijven voetballen, maar ik wilde niet werken voor een baas. Toch geprobeerd. Na twee weken later zat ik alweer thuis. Dat was niks om mij te luisteren naar iemand in zijn hokje zitten en allemaal die opdrachtjes uit te voeren. Dus toen ben ik zelfstandig om me heen geworden.
Didi Taihuttu:Al heel vroege leeftijd. Toen ben ik begonnen met websites ontwikkelen, netwerkbeheer bij bedrijven, allemaal dat soort dingen. Vervolgens ben ik in de cursussen terechtgekomen. Ik ben met vaders en kelder wat computeropleidingen gaan geven met vijf computers begonnen. Dat groeide uit naar een bedrijf van zeventien honderd vierkante meter.
Didi Taihuttu:Bijna veertig man plek personeel op de top met meer dan tweehonderdvijftig computersystemen geven aan de hele overheid in Nederland uiteindelijk. Dat is een beetje eigenlijk de DDII voor bitcoin. Een voetballer, alleen maar voetbal, voetbal, voetbal. Dag in, dag uit. Toen hadden we nog geen iPhones en andere dingetjes.
Didi Taihuttu:Dus ik was elke dag op de straat gewoon een straat jochie. Opgegroeid op de straten.
Raoul Esseboom:Ja, dat is lachen. Want ik ik heb zelf ook gevoetbald en ik ik weet nog heel goed, want ja, je zegt bij Fortuna Sittard. Nou, echt best wel een mooi stadion, want daar heb ik ook mogen spelen. Toch? Geel groen dragen ze daar toch?
Didi Taihuttu:Ja, ja, ja, zeker.
Raoul Esseboom:Ja, en ik kan me dus nog goed herinneren. Want ik speelde dan in de Keukenkampioen Divisie, heet het nu, toen heette het nog de Jupiler League. Zat jij dan ook in de Japiler League? Of was dat de tijd dat Fortuna nog een Eredivisie speelde? Volgens mij niet, hè?
Didi Taihuttu:Nee, wij speelden dus Ik heb eigenlijk in de hele jeugd doorlopen tot tweede elftal. En wij speelden dus altijd, dat heette toen volgens mij nog heel eventjes de Hoe heette dat nu toe de tijd? Dat hoogste klas. We speelden de Eredivisie met Ajax PC en Sparta zat toen het uiteindelijk zelfs in de Eredivisie bij ons. Ja, het was leuk, al die stadions gespeeld.
Didi Taihuttu:Tot het tweede hebben wij VVV nog even door gevoetbald. Op een gegeven moment zat ik in de lichten van de negentiger jaren waar de buitenlandse voetballers aangetrokken werden. Bij VVV kwamen Tachana, Babgebgida en Venetcia en allemaal die gasten werden VVV gehaald. De jeugd die stroomde niet meer door en ik had ook geen zin meer om te wachten. Ik wilde geld zien, weet je wel.
Didi Taihuttu:Ik was wel iemand die altijd wel geld belust was in mijn jeugd. Dus ik denk nou, weet je wat doen. Lekker met de amateur in de hoofdklasse voetballen en die boyc zakken vol met geld. Dus dan ga ik dat doen.
Raoul Esseboom:Was het dan ook zo dat jullie in de kleedkamer het ook hadden over hoe kunnen we nou eventjes wat extra geld verdienen? Wat kunnen we nou nog meer doen? Naast of misschien wel na het voetballen?
Didi Taihuttu:Nee, ja, in de kleedkamer had je het alleen maar over alle gekke dingen. Je weet wat je er over hebt, in de kleedkamer, dan heb je het alleen maar over bier en tieten
Raoul Esseboom:en zuipen en de derde helft. Ja,
Didi Taihuttu:shado, dat is een kleedkamer begrijp me. Nee, ja weet je, de kleedkamer was de kleedkamer natuurlijk. Kijk ik zat bij hoofdklasse teams op een gegeven moment te voetballen waar echt het handelsvolk van Nederland zit. En die clubs hadden natuurlijk veel geld uit, dus die kozen mij dan ook toevallig uit of ik coach ze uit hoe je het wilt zeggen. Dan wordt er gewoon heel veel over handel gepraat.
Didi Taihuttu:En doordat je eigenlijk in aanraking komt met heel veel culturen, verschillende soorten culturen. We hebben de Turken, Marokkanen, Molucas, Zigunas. Allemaal voelden we samen. Allemaal moesten we handel hebben om extra geld te zien. Dan leer je wel nadenken over het leven en dan ga je ook het verschil zien tussen iemand die het hamsterwiel rent en de rest van Nederland die gewoon eigenlijk een heel relaxed leven leidde en toch wel ja, toch wel goed voor elkaar hebben zeg maar.
Raoul Esseboom:Ja en is dat iets waarvan je zegt van nou dat achteraf gezien heb ik dat wel echt meegekregen van mijn ouders. Want je gaf aan van nou, je had altijd al het idee dat je nou niet per se tegen de stroom in wilde, maar wel een echt een eigen bil had. Er ook voor gekozen om te stoppen met voetballen, waar heel veel mensen zeggen van hé, hè waarom doe je dat nou? Ik weet nog dat ik stopte en dat mensen tegen mij zeiden van nou, Rawhoe is dat wel het verstandigst om te doen nu op dit moment? Hè?
Raoul Esseboom:Moet je niet nog een paar jaar door? Misschien als je doorgaat kun je dit, dit en dit bereiken. Hoe kijk je daar tegenaan, naar die invloed van je ouders?
Didi Taihuttu:Mijn ouders waren altijd heel simpel. Mijn vader was altijd de harde hand. Dat was een echte voetbaltrainer. Die stond elke ochtend nog maar mee te trainen en die zei gewoon lees, als je de beste wil worden, dan kun je maar één ding doen. Dat is trainen, trainen, trainen en nog een keer trainen en nog een keer trainen en dan word je beter dan de rest.
Didi Taihuttu:Mijn moeder zei altijd: je moet het leven durven leven. Die combinatie daarvan heeft mij wel gevormd naar iemand die altijd zich vastbijt in iets. Als hij in zijn eigen vastbijt toch vol voor gaat voor duizend procent, maar die tegelijkertijd ook wel echt het leven wil leven. Natuurlijk, die roots krijg je mee. Het is een samenloop.
Didi Taihuttu:Je bent de jonge jeugd en je groeit op in een Molukse gezin, waar opa altijd nog tegen je zegt: die Nederlanders hebben ons bestolen. In die cultuur leef je en groei je op en leer je dat niet elke regering altijd maar te vertrouwen is. Niet elke bank het altijd maar goed met de mens voor je heeft. Ik denk dat ik al die dingetjes in mijn jeugd wel bij het toegedragen hebben, dat ik wel redelijk ja, tegen de draad ingingen als het ware en inderdaad wel anders deed dan anderen.
Raoul Esseboom:En uiteindelijk, nou ja, geef je aan een paar jaar verder, ik was gestopt met voetbal en je dacht ja, werken voor een baas gaat het niet worden. Maar je hebt toch geld nodig om bitcoin uiteindelijk te kunnen kopen. Dat is iets wat heel veel mensen onderschatten. Die denken allemaal van ja, al die mensen die bitcoin hadden ja, die hebben die hebben dat gewoon gekregen. Nee, daar heb je ook van moeten werken.
Raoul Esseboom:Of je nou apparatuur hebt moeten aankopen of dat je flink wat centjes hebt moeten verzamelen. Ja, je hebt toch geld nodig. Jij koos er dan voor om dat zelf op te bouwen. Hoe ging dat?
Didi Taihuttu:Dat begon echt heel klein. Het begon gewoon uit een passie voor computers, voor het internet. Al die tijd ben ik natuurlijk, daar groeide ik mee op. Ik kom nog van de tijd met dat modempje, met heel veel geluid. Dat dingetje, weet je wel.
Didi Taihuttu:Ik had daar een passie voor en ik vond dat gewoon geweldig om te zien hoe die evolutie plaatsvond. Dat ik in één keer gewoon met iemand kon praten in Amerika zonder de telefoon de hand te hebben. Ik kon chatten in een chatbox. Allemaal die dingetjes die integreerde me heel erg. Uiteindelijk begreep ik dat ik veel meer bestand van dat had dan heel veel anderen.
Didi Taihuttu:Dus dan ga je proberen eerst bedrijven en alles te helpen. Maar dan kom je in zo'n bedrijfscultuur en ik loop daar als lang haag jongetje rond. Dan heb je mensen me pakken. Het paste mij ook allemaal niet. Die irriteren mensen allemaal te helpen.
Didi Taihuttu:Via via via via kwam ik uit bij het helpen van normale mensen. Dat deed ik door een aantal kleine computers te kopen in de kelder. Een zoete ren, het kantoortje van mijn vaders in huis. Daar begon ik met lesgeven.
Raoul Esseboom:Wat was voor jou het moment dat het klikte? Ik ben gaan studeren. Ik ging toegepast op psychologie studeren. Op een gegeven moment kregen we les over de hersenen. En daar ging het over heel specifiek over een stuk medicatie.
Raoul Esseboom:En dan moesten we gaan nadenken over van nou als je hulpverlener bent of ja psycholoog of later als je doorgroeit en je studeert medicijnen, kan je psychiater worden. Ja, dan moet je soms mensen behandelen met bepaalde medicatie. Nou, dan ging het over heel specifiek receptoren die dingen in je hersenen en die pakken dan pakketjes en die pakketjes die moeten precies als een puzzelstukje moeten die passen om doorgegeven te worden aan de hersenen met een nieuw signaal. En dat was voor mij het moment, het moment dat die professor dat uitlegde, dat ik dacht: 'whjoo, dit is gewoon precies hoe het internet werkt'. Er zijn pakketjes en die die zijn op een bepaalde manier vormgegeven.
Raoul Esseboom:Die kunnen niet tussen alle stukjes door. De puzzelstukjes passen niet overal in. Maar zodra ze passen en de pakketjes zich houden aan de regels van het protocol, kunnen ze worden doorgegeven. En ze zijn ook uniek. Dat was echt het moment waarin het voor mij klikte.
Raoul Esseboom:En ik dacht van: Joh, dit hele cryptoverhaal, dat bitcoinverhaal, dat is veel groter dan we allemaal denken. Wanneer was dat moment voor jou?
Didi Taihuttu:Dat moment was voor mij eigenlijk Je moet het zo zien, want ik slaap nu dan wel een stuk over. Maar in tweeduizend dertien begon ik met het minen van bitcoin. Er was een stagiaire, die kwam bij mij op kantoor en die zei: Didi, ik moet een stagebedrag hebben. Ik zeg: Ga maar lekker werken, wat wil je doen? Ik had ook een computerwinkel, een etavobus.
Didi Taihuttu:Hij zei: Ik wil een bitcoinminer bouwen en laten zien dat we geld kunnen vieren met elektriciteit. Mooi, ga maar doen. Ik had er helemaal geen interesse in. Dingen stagiair heb, afhandelen, lekker je ding doen. Uiteindelijk heeft hij mijn eerste Bitcoin miner gebouwd en laten zien: daar verdien je geld mee.
Didi Taihuttu:Waardoor ik door White Peter en Anas ben gelezen, dat was in tweeduizend dertien, tweeduizend veertien. De eerste crash meegemaakt. Uiteindelijk heb ik daar vijftig minors gebouwd aan mijn kantoor met die jongen samen, een crash van duizend tweehonderd tot tweehonderd dollar gehad. Toen was het voor mij nog allemaal gree, het heb zich, gewoon geld. Ik wilde gewoon rijk zijn, meer wilde ik niet.
Didi Taihuttu:Ik wilde rijk, rijk, rijk zijn. Ik deed mijn bedrijf ervoor rijdt, niet voor mijn passie. Alles Bitcoins, minors was in het begin gewoon van, weet je, het is een manier om geld te verdienen. Totdat ik mijn ouders allebei verloren had en mijn eerste burn-out had en ik op reis ging en het gaat exzag. Toen mijn kinderen naar de roots bracht op de Molukken in tweeduizend zestien, zeventien, toen dacht ik: hé, daar zitten mijn neefjes en mijn nichtjes.
Didi Taihuttu:Ik kan hier nog niet eens een euro sturen als ik het zou willen over de hele wereld. Met bitcoin waar ik in geloof, maakt dat mogelijk. Dat was voor mij het moment toen ik door een carbotje was, in Vietnam was, toen me gelukkig was, dat ik zag: wij zijn zo opgegroeid in die westerse up landen met luxe. Met een pinpasje, een credit kaartje, een debet kaartje, een ditje en een dansje. Die mensen hebben geen toegang tot het banksysteem.
Didi Taihuttu:Dat zijn eenvoudige vissersmensen die elke dag genoeg vissen om de vis te ruilen tegen reis of een beetje tegen de Indonesische Europeia. En dat is het. Ze kunnen niet scheld voor mij ontvangen. En toen viel voor mij de puzzel op zijn plek. Dat was tijdens onze eerste reis dat ik tegen mijn kinderen zei: dat is wat bitcoin mogelijk maakt.
Didi Taihuttu:Jij kunt morgen naar je nichtje op de Muggen een euro sturen zonder kosten en zij kan het hier besteden op internet, bel te goedkoop of wat dan ook. En toen was voor mij helemaal duidelijk dat bitcoin gewoon echt een anarchistische, vrede, liever de revolutie was tegen het centrale systeem, wat die mensen altijd aan wilde houden. Voor mij is het heel eenvoudig, regeringen en banken zijn er om mensen aan te houden. Bitcoin gaat er tegenin. Daarom zeg ik to be or not to be.
Didi Taihuttu:Je bent een bitcoiner of je bent er niet. Heb je een bankrekening? Sorry, dan ben je een shit coiner. Want dat zijn de grootste shitcoins die ooit gemaakt zijn. Worden geprint uit de thin Air.
Didi Taihuttu:Dat is niks wat de euro bekt. Dat is gewoon niks wat dat ding ook maar waarde geeft. Als je daar eigenlijk loopt, dan kun je beter een altcoin hebben in de cryptoindustrie, die heeft meer waarde en een white paper waarschijnlijk. Dat weet je wel waar je aan toe bent. Dus dat was voor mij de doorslaggevende moment.
Didi Taihuttu:Hé, dit is daadwerkelijk een revolutie. Dit gaat daadwerkelijk de wereld veranderen. Wij kunnen dagelijks waardes over de hele wereld sturen zonder dat iemand dat kan stoppen en zonder dat iemand er niet aan kan meedoen. Dat was voor mij gewoon boem. Toen heb ik tegen mijn vrouw gezegd: dit wordt zo groot, weet je, we gaan alles verkopen wat we hebben.
Didi Taihuttu:We gaan terugvliegen naar Nederland. We verkopen ons huis, onze bedrijven, onze auto's, onze fietsen. Wat we maar hebben, de kinderen hun speelgoed. Alles verkopen, all ingaan, want dit is de revolutie die we niet gaan missen. Ik had de Google, de internetboom had ik gemist, want ik was te jong om te investeren in Amazon of in Google, ja daar was ik nog een jonkie, maar deze had ik voor mezelf voor mij en ik denk ja weet je, deze ga ik niet missen.
Didi Taihuttu:Deze ga ik echt niet missen. Ik ga alles opgeven, vol erin en ik ga deze peasy-energistische revolutie steunen.
Raoul Esseboom:Ja, maar je moet toch ook een bepaalde grens over? Want je zegt nu van: het lijkt nu heel snel alsof je dat in tien minuten besloten hebt van: dit is zo hard, ik moet dit doen, maar hier gaat best wel wat tijd overheen. Wat zijn de dingen die je met je vrouw hebt besproken? Want je neemt een bepaald risico en je klinkt nu niet als iemand die heel impulsief die risico's neemt. Wat zijn de zaken die je besproken hebt met je vrouw om ervoor te zorgen dat jullie dat risico, dat jullie dat echt snapt en echt in kaart hadden gebracht?
Didi Taihuttu:Nou, eigenlijk is het niet zo moeilijk geweest voor ons. Weet je, het groeide erin, want in die twaalf jaar dat ik mijn bedrijfje gerund heb tijdens dat ondernemen ondervind je hoe oneerlijk de wereld eigenlijk is. Eerlijk voor een ondernemer, oneerlijk voor de normale werkende mensen. En doordat ik het allemaal maar zag en proefde, kreeg ik gewoon een hele rare nasmaak van mijn bek. Ik zat daar samen met regeringen.
Didi Taihuttu:En ook al hadden we alle rijkdom vergaagd, mijn vrouw en ik, die we hadden met mijn bedrijven. Ik verdiende gigantisch veel geld. Natuurlijk hadden we onze handeltjes erbij en mijn voetballen erbij. Ik werd daar niet meer gelukkig van. Ik kwam af en toe in mijn huis, wat een koopwoning was.
Didi Taihuttu:Ik dacht van ik word kots misselijk van al het speelgoed van de kinderen. Kots misselijk van zes fietsen in mijn tuin. Kots misselijk. Ik weet niet welke auto of motor ik moet kiezen. Ik werd daar misselijk van, ik werd daar vies van.
Didi Taihuttu:Dus wij samen als partner, en ik groeide door allebei al een beetje naar het feit van wat is het materialisme eigenlijk? Waarom willen wij een dikkere auto? Waarom moet ik de buurman of mijn beste vriend laten zien dat ik meer kan kopen dan hem? Ik word helemaal niet gelukkig van dat ding. Ik heb een twee weken rijden erin en die Jeep Therriy maak je niet meer gelukkig.
Didi Taihuttu:Dus wij groeiden langzaam in dat patroon en toen we aan het reizen waren, toen ondervonden we eigenlijk van hé, we hebben vijf backpacks bij ons, hebben helemaal niks anders bij ons en we hebben een supergelukkig leven. Meer geluk konden we niet hebben op dat moment. Ik was zelfs gelukkig, weet je, ik had wel even nodig om arrogante, egoïïste ego opgebouwd had in de jaren een dag weg te gooien. Dan moet je in één keer op het strand weer met je kinderen spelen, dat had ik jaren niet gedaan. En dan word je zo klein, maar door het klein worden weet je ook dat je dat allemaal helemaal niet meer nodig hebt.
Didi Taihuttu:Dat groeide langzaam en op dat moment dat wij op Bali zaten toentertijd toen belde een vriend mij op die ook was aan het minen met mij toentertijd. Die zei: 'Heb jij die Bitcoin-nacht? Heb je die dood coin-nacht? Want ik won in tweeduizend veertien met dood coin-minen, toen Bitcoin-questste. En ik zei: die hebben nog ergens thuis op mijn laptop staan en in de kluis hebben we nog zo'n paperwallet, dat was een papiertje toen ik met je woordjes.
Didi Taihuttu:Ik zeg: ik heb daar geen zin in, ik zit hier aan de zonsondergang in Bali te kijken, ik heb met elkaar die kolen voor me, mijn vrouw was lekker een meid taille drinken, de kinderen waren de hartslag en de hoed, de zonsondergang op het gebied biertje. Ik denk: flikker erop met je laptop, daar heb ik helemaal geen zin in. Uiteindelijk bleef hij me aandringen en aandringen en toen zeiden we dus uiteindelijk toch mijn zusje gaan bellen, die was op mijn huis in letten. En gevraagd om de kluis te openen, te kijken of er papiertje met die woorden nog erin zat, die vierentwintig woorden, en of de laptop erin zat. Nou, die heeft gekeken naar de dogecoins.
Didi Taihuttu:We hadden bijna bijna zesentwintigmiljoen doachcoins gemining in die tijd. Naar de papiertje achterin, ik naar de waardes gekeken. Ja, en die waarde was een steiger. En op dat moment zei ik tegen mijn vrouw: buiten het feit dat het een revolutie is, kan het ons ook nog eens een keer de weg leren om het kapitaal te laten werken in plaats van ons te laten werken. En dan kunnen wij dat leven op een nieuw leven, dat reizen blijven doen.
Didi Taihuttu:Mijn vrouw is altijd heel zen en is altijd heel zo van: ook gelukkig met niet te veel. En uiteindelijk hebben we toen tegen elkaar gezegd op het strand: Waagetje en nog een keer een mij Tijtje. Ja, wat gaan we doen met ons leven? Ga ik weer dat bedrijf runnen waar ik een burn-out van heb gekregen? Ga ik weer dat Hans weer rennen?
Didi Taihuttu:Ga ik weer auto's kopen? Ga ik weer dit doen? Stoer doen? Twaalf doen? Twaalf liter belv Dare?
Didi Taihuttu:Boddels? Ja, zes liter was het. In clubs laten zien dat ik het kan. Of ga ik dit leven doorleven waar ik focus op mijn gezin, waar ik focus op mijn kinderen, waar mijn kinderen zie opgroeien op het strand. Waar ik ze uit school trek, want daar worden ze fucking brainwashed.
Didi Taihuttu:Ik wil mijn kinderen niet gebrainwashed worden. Het zijn geen aapjes die boekjes moeten leren. Mensen die moeten leren leven, The School of life. En dat waren mijn vrouw en ik het helemaal overeen. Dat we onze kinderen nooit meer terug wilden hebben in het systeem.
Didi Taihuttu:Want in die maanden dat we aan het reizen waren, zagen we hoe zij gingen opbloeien. En dat opbloeien was voor mij het geluk. Dat was voor mij wauw, dit wil ik hun geven. Nooit meer in dat systeempje waar ze dit moeten en een mondkapje moeten en ik gevaccineerd moeten. Ik wil niks moeten.
Didi Taihuttu:Ik ben vrij. We are bor't we free. En dat aspect trok mijn vrouw ook heel erg aan. Na een aantal drankjes zeiden we tegen: Weet je, fuck it, we vliegen naar huis, we geven alles op en we blijven dit leven leven en we zien wel wat er komt. En kijk, als je de waarde van geld verliest, want dat verloor op dat moment, dan is het geen gok meer.
Didi Taihuttu:Al zijn het aan een paar ton, jij bent bereid om dat te verliezen omdat je geen flikker meer interesseert. Jij bent minimalistisch geworden. Zonder dat je het wist ben je minimalistisch geworden die geniet van het leven zonder al die luxe. En dat maakte voor ons de stap heel makkelijk. Dat maakt de stap voor ons van oké fuck it, we kunnen dat verliezen.
Didi Taihuttu:Als we het verliezen, ga ik weer drie maanden werken, loop ik weer naar de bank, pak ik weer een hypotheek, koop ik weer een nieuw huis, ben ik weer terug weer af. Weet je, het is allemaal zo makkelijk, alleen iedereen denkt te moeilijk, denk ik.
Raoul Esseboom:Hoe oud was je toen voor de luisteraar? Dat ze snappen van wat een beetje de tijdlijn hiervan is geweest?
Didi Taihuttu:Ik was op dat moment zesendertig jaar.
Raoul Esseboom:En jouw vrouw?
Didi Taihuttu:Ook zesendertig, ze zijn allebei zesendertig. Ja, ik weet, ze ziet jonger uit, maar we waren allebei zesendertig.
Raoul Esseboom:Het zal wel door die zoon komen, hè? Dat is leuk om nu even door te krijgen. Dat is dan die tijdlijn. Je ziet die gestopt rond zijn vierentwintigste met voetballen, dan die amateurwereld ingekomen, dan vervolgens gaan werken, ondernemen geworden, bakken met geld verdiend en ja, daarna eigenlijk de mogelijkheid gehad om te gaan reizen. En in de tussentijd natuurlijk in aanmerking gekomen met Bitcoin.
Raoul Esseboom:Maar dan merk je wel, ja, daar heb je gewoon tijd voor nodig. Je hebt naast tijd ook ja, de de de mogelijkheid gehad om het levenservaring op te doen. En ja, die levenservaring die zorgt er wel voor dat je bepaalde keuzes kunt gaan maken en dat je die overwogen maakt. Want ja, wat je net aangeeft van ja, weet je dat dat kostte ons misschien niet zo heel lang. We dronken een bagootje en een mij, maar je hebt daar wel langer naartoe gewerkt om die keuzes te kunnen maken en dan nog iets belangrijker.
Raoul Esseboom:Je hebt ook de mogelijkheid gehad om die keuze te maken. Want dat vind ik wel het ding wat sommige mensen misschien onderschatten. Ja, een tweede Didi nu op dit moment die wordt niet op dezelfde manier geboren als toen. Snap je wat ik daarmee bedoel? Dus als er iemand anders zou zijn die dezelfde keuzes zou willen maken, die zou dat niet kunnen doen precies op dezelfde manier zoals jij dat nu hebt gedaan.
Raoul Esseboom:Die zal dat op een andere manier moeten doen.
Didi Taihuttu:Nou, ik denk dat hij het wel op dezelfde manier kan doen. Maar weet je, dat is wat je in het begin aangaf. Je springt van vierentwintig naar zesendertig jaar. Dat zijn twaalf jaar als ondernemer dag en nacht werken. Zeven dagen in de week je bedrijf en het personeel sturen.
Didi Taihuttu:Twaalf jaar van je leven opgeven aan een bedrijf en niet aan je gezin. Dat heeft gezorgd voor mijn rijkdom, dat heeft gezorgd voor overwaarde in mijn huis, dat heeft gezorgd voor alle oud die ik kon verkopen. En dat kan iedereen. Iedereen kan dat. Alleen de mensen geloven tegenwoordig en dat is waar ik een falikant tegenhanger van ben wij zijn allemaal geen brainmos op die scholen dat we een goede baan moeten hebben en dat we een huis moeten kopen en dat we dat hamsterwil moeten rennen om gelukkig te kunnen worden.
Didi Taihuttu:En dan zeg ik tegen de mensen heel eenvoudig dat is de allergrootste leugen die er ook maar is. Weet je wat het is? Elk uur op je dag kun je verkopen. Elk uur van je leven kun je verkopen. Je kunt verkopen aan een baas voor drieduizend euro per maand.
Didi Taihuttu:Honderdzestig uur voor drieduizend euro. Dat is hoe jij jezelf ondergewaardeerd. Jij denkt dat je zelf maar drieduizend euro waard bent voor honderdzestig uur op te geven aan een baas. Als jij die uren als online ondernemer gaat inzetten dan kun je in één uur je producten aan miljoenen mensen verkopen. En zodra je elk uur aan meerdere mensen tegelijk verkoopt, ga je veel meer geld verdienen dan dat je één uur aan je één baas verkoopt.
Didi Taihuttu:Alleen mensen zijn gewoon voor de gek houden dat dat het normale leven is. Dat is niet het leven. Dat is gewoon leven om jou oud te houden, om jou aan te houden. Om jou door inflatie en nooit een salarishond te kunnen geven aan te blijven en te blijven luisteren naar de regering. En ik denk dat dat tijd wordt dat de mensen wakker worden.
Didi Taihuttu:En vooral nu in deze tijd. Kijk naar AI jongens, er zijn dadelijk geen banen meer. AI is sneller dan elke afstudeer van de universiteit. Elk universitair diploma ondergaat meer inflatie dan de euro. Je hebt eigenlijk tweeëntwintigmiljoen universitair afstuderen.
Didi Taihuttu:Er zijn geen tweeëntwintigmiljoen banen voor universitair afstuderen. Je moet een HBO-baantje zoeken, dat loon krijgen en daarmee je schulden afbetalen. Werkt niet. De economie is kapot en ik heb gewoon heel veel gingen gezien dat Bitcoin dat gaat repareren, zullen we maar zo zeggen eigenlijk als het ware. Maar daar is heel veel aan vooraf gegaan natuurlijk.
Didi Taihuttu:Het is niet een keuze van hé, een bacaco en je bent er. Het is een keuze van je studie, hogere economie, een keuze van bedrijven hebben gerund, begrijpen hoe de overheid werkt, begrijpen hoe Europese subsidies werken, zien dat geld kapot is en daarop basis zien dat er een evolutie is van technologie die dat probeert te vervangen. En toevallig dat dan ook nog mijn ouders overlijden en dat je daardoor gaat reizen omdat je een burn-out hebt en dan ziet op de wereld dat daar echt een gat is. Dat dit dus gewoon echt een Bitcoin functie heeft. Dat is misschien een samenloop van de omstandigheden.
Didi Taihuttu:Maar ook dan moet je nog het lef hebben om daarin te springen en niet liever naar huis vliegen om toch maar weer dat hamster in te rennen. En ik denk dat dat wat met mensen heel veel ontbreekt, de Corage. Mensen zijn gewoon hun lef verloren om te veel angst hebben om het materialisme te verliezen wat hun helemaal niet gelukkig maakt. Het is een vicieuze cirkel waar mensen niet uitkomen.
Raoul Esseboom:Ja, ik vind het een mooie en ik heb dat ooit ook wel tegen vrienden van me gezegd. Je kan eigenlijk op twee manieren in het leven staan. Je kan leven om te verliezen, maar je kan ook leven om te winnen. En die winst die zit hem niet alleen maar in het ja, voor sommige mensen zit het wel in het materialisme waarvan ik denk dat het het een minst verstandige en duurzame keuze is. Maar veel meer dat je leert winnen, dat dat je een soort van kennis leert winnen.
Raoul Esseboom:Dus dat je gewoon gedurende je leven alleen maar wilt groeien en meer wilt opsnuiven, zodat je nog meer kunt doen en dat kunt meegeven. Ik zie het eigenlijk als een soort van taak wat jij aangaf dat je dus dat je dat doorloopt en dat je dat dan door kan geven aan je kinderen. Dat dat een soort van die verantwoordelijkheid is die je ja hopelijk na kunt laten en kunt kunt overgeven aan de rest van de wereld. Maar dat brengt me dan ook bij wie is die die tijdens bitcoin? Want jullie zijn dan dat avontuur aangegaan en ja, echt een super inspirerend avontuur waarvan ik denk dat heel veel mensen ja, of ze het nou eens zijn met jullie keuzes of niet.
Raoul Esseboom:Dat ze er wat van kunnen leren. Maar ik ben dan heel benieuwd van ja, wat wat is op dit moment de status van die keuze? En als je dan teruggaat weer naar dat moment waarvan je dacht toen je zesendertig was van hey, dit was een goede keuze en dit moeten we doen. Hoe kijk jij nu terug op dat eerste jaar waarin jullie die beslissing maakten?
Didi Taihuttu:Nou, het eerste jaar was gelijk het zwaarste jaar natuurlijk, want je gaat all-in en dan heb je nog alle emoties. Ik ben ook een product van negentig jaar, dus ik moest mezelf ook omvormen tot een digital nomad met geen schoolgaande kinderen reizend vierentwintig uur samen als gezin. Dat brengt heel veel emoties met zich mee natuurlijk, het eerste jaar. Tegelijkertijd dunt bitcoin op dat moment van twintigduizend terug naar drieduizend dollar. Dus dan merk je ook dat je bepaalde keuzes wel maakt, maar dat je ook natuurlijk moet leren wanneer je moet verkopen, winst moet pakken en alles.
Didi Taihuttu:Dus in die eerste twee, drie jaar leer je heel veel. Het werd allemaal een beetje overschaduwd, omdat door de keuze die we maakten kregen we natuurlijk heel veel aandacht. En dan die media-aandacht, als je dan terugkomt op de DDIY tijdens bitcoin, die vond DDIY heerlijk. Want DDIY wilde profvoetballer worden, niet alleen voor het geld, maar ook voor de status en voor de aandacht. Het doelpunt maken, het stadion horen, jeugde.
Didi Taihuttu:Nou kregen we aandacht op een ander manier, door de media, door de kranten, door de nieuws, door de televisie, documentaires. Inmiddels zitten we in zeven documentaires, op een eigen show op Amazon Prime. Die aandacht vond Didi geweldig. Daar ging Didi nog meer door entrepreneur. En toen dacht ik: wauw, nu kunnen we zelfs dit merk, op dat moment heten we nog Jolo family Traval, ombouwen naar de Bitcoin family.
Didi Taihuttu:Ze noemen ons de Bitcoin family. Nieuwe website, de Bitcoin family. En we gaan dat vermarkten en dan gaan we met dat geld waarmee verdienen, de kinderen laten zien dat we arme kinderen op de rest van de wereld kunnen helpen. Voor de vrouw was die aandacht gewoon niet interessant, dus na een maand van te veel aandacht in Nederland zijn we eigenlijk weer verder gaan reizen. En toen kwamen we in Thailand terecht op een kleine eiland, Copangan.
Didi Taihuttu:En daar zijn we inderdaad gaan bouwen en proberen andere mensen te helpen. En daar werden we allemaal best wel gelukkig van. Ook daar werden we herkend. Toen kwam er weer een documentairemaker, Aertte heette die, een van de grootste van Duitsland naar Frankrijk gevlogen, die wilde vijf dagen ons filmen, ze begrepen ons allemaal niet. En toen hebben we eigenlijk in elkaar gezegd van laten we dit maar gebruiken als ons brand.
Didi Taihuttu:Waarom zullen we nu weer mee tegen dingen gaan zeggen? Dat hebben we ons hele leven al gezegd. Dat wordt je aangeleerd, zeg maar nee, bent maar zeker. En we gaan gewoon ja tegen alles zeggen. Laat dat maar gebeuren.
Didi Taihuttu:Wij zijn nu de Bitcoin family. Nou, kom maar filmen vijf dagen, maak een documenteren. Wij gaan al onze Bitcoin family voordoen en gedragen. En als we er geld mee verdienen, helpen we er goede doelen mee. Zo heeft dat eigenlijk een beetje geen gang gekregen en dat werd mij groter en groter.
Didi Taihuttu:Dus Investeringstechnisch, als ik terugkijk, luister, het huis is verkocht voor honderd bitcoins op dat moment. Ik kan het huis nu terugkopen voor drie bitcoins. Het huis is misschien iets in waarde gestegen, vier bitcoins. Investeringstechnisch was het de gouden zet, maar door het brandtechnisch ook nog te gaan vermarkten is dat dus eigenlijk ook een maandelijks inkomen uit voort te komen, dat mijn hele leven waarschijnlijk blijft binnenkomen. Dus ja, alles heeft zich waanzinnig uitgepakt.
Didi Taihuttu:Als ik terugkijk, dan denk ik: wauw, wat heb ik gedaan man? Het is gewoon nu acht jaar geleden. Toen zat ik nog gewoon bij de amateurclub te voetballen en zag ik nog een beetje op een kantoor te managen en elke dag maar dat gezeik. En acht jaar later leef ik als een God in Thailand. Ik denk dat het financieel goed is geweest, maar vooral ook mentaal voor mij.
Didi Taihuttu:Ik had dat gewoon echt nodig. Ik had gewoon nodig om te begrijpen dat alles wat je wilt, mogelijk is in het leven. En dat we nu de wet van aantrekking is, of manifesteren, of visualiseren, oëver you colt het. Alles is mogelijk. Alleen jij moet die stap zetten.
Didi Taihuttu:Jij moet bepalen dat je dat wilt en als je dat wilt, moet je de eerste stap zetten. Dat is een les die ik je geleerd heb en die ik nu aan de kinderen probeer mee te geven. Leading bij exampple. Ja, goed.
Raoul Esseboom:Daar heb ik heb ik twee vragen. Want het is heel leuk vanuit de community. We hadden natuurlijk gevraagd van hé, Didi komt binnenkort langs in de podcast. Willen jullie hem wat vragen? Nou, allerlei reacties.
Raoul Esseboom:En Datter die vroeg bijvoorbeeld het volgende. Ja, hoi Didi, ik denk dat jouw stap in tweeduizend zeventien om vol voor bitcoin te gaan door velen werd gezien als een groot en onzekere stap. Een grote en onzekere stap. Die stap heeft denk ik voor jou heel goed uitgepakt. Een respect daarvoor.
Raoul Esseboom:We kennen allemaal je verhaal, wat ik net al zei. Maar nu komt de vraag. Wetende, wat je nu weet over prijzen, over BRLBoo market en de volatiliteit van bitcoin. Denk je dat het nog steeds mogelijk is om de stap te zetten die jij deed? En dan bedoel ik voor de gewone mens, niet voor iemand die al miljoenen heeft.
Raoul Esseboom:Zou het nu nog de moeite waard zijn mogelijk zijn?
Didi Taihuttu:Ja, honderd procent. Kijk, mensen moeten ook begrijpen dat de stap we zijn er nog lang niet. We zitten op dit moment op nul komma twee procent van het totale wereldkapitaal wat in bitcoin zit. Nul komma twee procent van de negenhonderdmiljard dollar zit nu in bitcoin. Dat is niks, we zijn pas begonnen.
Didi Taihuttu:Deze stap vroegen ze mij drie jaar geleden ook, toen zaten we op zestigduizend dollar in de bull market en iedereen zei: ja, jij hebt geluk gehad dat je er vroeg bij was. En toen heb ik ook, dat kun je ook zien in de serie op Amazon Prime, mijn broertje en zusjes een ver kregen om te zeggen: hey, doe dit ook. Bitcoins zelf zestigduizend, verkoop je huis in Nederland. Verkoop het, wacht tot de bear market crasht, koop bitcoins en ga lekker reizen, minimalistisch leven, wacht tot de bull market weer start en je bent miljonair en je kunt gewoon je leven leiden wat je doet. Allebei hebben we dit gedaan.
Didi Taihuttu:En toen dacht iedereen dit is niet mogelijk, bitcoin zesenzestigduizend. Mijn broertje heeft incoc op negentienduizend achthonderd dollar gemiddeld, Heeft zijn huis verkocht met een overwaarde van meer dan drie ton. Dat is volledig in bitcoin gegaan. Je kunt nu zelf vertellen hoeveel dat nu waard is, op negentigduizend dollar. En dan heeft hij twee jaar de wereld rondgrijs met mij.
Didi Taihuttu:Naar Spanje, naar Mexico, naar Thailand. Het leeft ook als een heel mooi leven zullen we maar zeggen. Als ik vandaag de overwaarde van mijn huis zou kunnen opnemen, laat dat nu drie ton zijn bijvoorbeeld, een overwaarde op het huis, Dan zou ik dat ten alle tijden nu doen. De boelmaker top die gaat er aankomen. Ik zou nog niet eens in Bitcoin stappen, ik zou wachten tot de crash en dan is die crash trist, dan zou ik vijf bitcoins, ik denk dat de crash gaat naar zestigduizend dollar, in tweeduizend zesentwintig-zevenentwintig, zou ik mijn huis omruilen voor die vijf bitcoins.
Didi Taihuttu:En dan zou ik ook weer hetzelfde gaan doen. Lekker gaan leven, een beetje gaan reizen. En dan heb je drie jaar later weer in de volgende bull market naar de piek toe, misschien weer naar zeshonderdduizend dollar per bitcoin. En dan weer vier jaar later zitten we misschien wel op die miljoen dollar bitcoin, hebben we twee bull cycles en misschien zitten we in tweeduizend veertig wel op tienmiljoen dollar per bitcoin. Het resultaat blijft hetzelfde.
Didi Taihuttu:Zolang je dat niet doet, daar moet je de angst hebben. Bettie vergeten ze. Als Bettie nu het geld op de bank laat staan of in het huis laat zitten, dan gaat zij elk jaar minder frikandellen kopen van haar geld. Ze gaat minder vakanties kunnen doen, ze gaat minder kopjes kunnen kopen, ze gaat minder studies kunnen betalen voor haar kinderen, Ze gaat minder gezondheid kunnen betalen voor haar kinderen. Ze gaat bankroet.
Didi Taihuttu:De euro is gemaakt om jou aan te houden. En als je daar liever in blijft, dan kan ik haar niet verder helpen. De rijkste van de rijkste doen dit al eeuwen. Die beleggen hun kapitaal in storen all value's, waar de vaste valuta. Of dat nu goud is of andere edelmetalen is.
Didi Taihuttu:Het is niet de dollar en de euro. Dus ja, ik zou zelf liever een huis vrij maken, overwaarde pakken en beleggen in store values, dan die huizen vasthouden, dadelijk een gigantische huizencrash krijgen, de hypotheek weer onder water hebben, dat heb ik ook al twee keer in mijn leven in mij gemaakt met mijn ouders dat de hypotheek onder water stond, het huis minder laat dan de hypotheek en zit je weer vast voor de komende zevenjarige cyclus. Ik kijk anders tegen haar leven, dus misschien dat dat haar helpt.
Raoul Esseboom:Ja, hele goeie. Er was nog een vraag vanuit de community van That's me, Isabelabel. Zij zegt: Hey Didy, ik heb recent een aantal afleveringen gezien van de serie over jouw familie en het leven. Hierin laat je duidelijk je liefde voor Bitcoin zien, maar je besteedt ook nog de nodige aandacht aan de rest van je leven en hoe jij je kinderen in die visie meeneemt. Ik vroeg me af in hoeverre je jouw kinderen dat stukje cryptokennis en investeren meegeeft in hun leven en vooral in de toekomst.
Didi Taihuttu:Ja, dat is een hele goeie. Wij leiden onze kinderen eigenlijk hebben we noemen het undskoelen, homeskoelen, hoe je het noemt. Inmiddels doen ze eigenlijk geen school meer en inmiddels werken ze eigenlijk in de Bitcoin family. Mijn kinderen doen de YouTube views editen, de reels maken, de stories maken. Nou, dan wielen ze natuurlijk allemaal bitcoins mee.
Didi Taihuttu:Buiten dat, sinds dat wij all-in zijn, hebben mijn kinderen altijd bitcoins als zakgeld ontvangen, maar ook natuurlijk als verjaardagsgeld. Kijk ze hebben al allemaal zeven jaar geen bankrekeningen meer, dus we hebben alleen nog maar bitcoin wallets, debit cards, allemaal wat gebeuren. Gebeuren. Ik wil dat mijn kinderen leren hun passie te vinden. En ik wil hun aanleren dat als zij het kapitaal laten werken, dat ze hun passie kunnen doen.
Didi Taihuttu:Ook al is dat een passie die geen geld oplevert. Zodra zij hun Bitcoin portfolio dat ze nu hebben beheren of leren beheren, en dat is wat ik hun aanleer, dan zien ze dat hun kapitaal continu maar blijft groeien. Dat hun kapitaal wordt steeds meer waard. En dan zien ze dus ook, mijn jongste dochter wil graag honden verzorgen bijvoorbeeld in een hondenasiel. Dat levert geen geld op, maar als dat jouw passie is, kun je dat doen als jouw kapitaal voor je werkt.
Didi Taihuttu:En dat is de studie die wij de kinderen leren. De oudste wil wel misschien wat meer ondernemen of niet naar social media gaan doen. Die kan freewheel totdat ze iets gevonden heeft, want haar kapitaal werkt voor haar. Dan middelste ze zo heel graag wat in de beauties zien gaan doen. Dat kan.
Didi Taihuttu:Je hoeft niet meer te werken voor geld, want het geld werkt voor jou. Dat is een studie die wij aan onze kinderen hebben gegeven, dus hun opleiden, hun kapitaal te laten beheren, niet heb zuchten te zijn, je hoeft geen Lamborghini te hebben, je hoeft geen Wi-Viteon tasje, je hoeft geen shirtje van Vandy, je hoeft niet dit, je hoeft niet dat, je kunt gewoon in Thailand rondlopen met een Bob Marley shirtje, gelukkig zijn, je kapitaal laten werken en je passie doet. En ik denk dat dat eigenlijk onze visie op het leven is. Ik hoop hun dat mee te geven. En als één van de kinderen besluit om de andere kant op te vliegen en toch maar realistisch te worden, Even goede vrienden, je hebt een kapitaal wat voor je werkt.
Didi Taihuttu:Dat kan je erbij helpen.
Raoul Esseboom:Ja, goeie. Dan zie ik ook nog één hele leuke waarvan ik ook dacht: ja, die dikke zouden we ook wel kunnen stellen. Iemand vraagt namelijk hoeveel bitcoin moet je minimaal hebben als persoon in tweeduizend dertig?
Didi Taihuttu:In tweeduizend dertig? Minimaal hebben om van te kunnen leven, denk ik wat je bedoelt. Ik denk dat de volgende Kijk, in tweeduizend dertig zitten we in een bear market, dus daar rekening mee houden. Ik ga vanuit tweeduizend vijfentwintig de bullmaker top is, ik ga vanuit de volgende top in tweeduizend negenentwintig is. Dus vanuit eind tweeduizend dertig dat dat de bearmarket bodem gaat zijn.
Didi Taihuttu:Ik schat dat die bodem dan boven de honderdtwintigduizend dollar uit gaat komen. Tweede bearmarket zullen we maar zeggen hierna. Dan is het afhankelijk van hoe jij leeft en waar je leeft. Ik was pas geen in Amsterdam bij de televisie-uitzending van Bo en ik bestel er drie pita's en dat was negentig euro. Ik denk ja, daar gaat het geld snel op.
Didi Taihuttu:Dat gaat me niet lukken. Een frikandel was drie euro en ik had toch een bakje zonder mijn Indonesische curry. Ga je in Thailand leven? Ja, die negentig euro eet je een week lang. Het hangt af van waar je leeft, maar ik ga ervan uit dat in elk land ter wereld, ik denk dat je normaal gesproken met een twee komma vijf miljoen euro nooit meer hoeft te werken.
Didi Taihuttu:Waar je ook leeft. Ook al leef je in het luxe van de luxe land, als jij die twee komma vijf miljoen euro laat werken dan denk ik dat je dat goed belegt en alles, dat jij nooit meer van je leven hoeft te werken. En als je dat gaat tellen, dan zijn dat onder een vijfentwintig bitcoins als een bitcoin een ton is. Kijk, als je mij nu vraagt: tussen tweeduizend negenentwintig, dan zit de bitcoin rond de vijf ton in de top, Dan heb je weer heel wat minder bitcoins nodig. Dan heb je het over misschien vijf bitcoins die je maar nodig hebt aan de top van de bullmakers in tweeduizend negenentwintig.
Didi Taihuttu:En als je die vijf bitcoins uitcash naar tweeduizend vijfhonderd dollar in stablecoins en daarmee gaat beleggen. Je krijgt alleen al op bijbit bijvoorbeeld, en vele andere exchangejes ook niet dat ik hun wil promoten, maar negen procent op je stable coins. De banken gaven vroeger vier à vijf procent. Ik krijg nu negen procent op mijn stable coins. Als ik op miljoenen heb zijn het negentigduizend euro per jaar wat ik kan oppakken zonder het miljoen minder wordt in crypto.
Didi Taihuttu:Als je twee komma vijf miljoen hebt, kun je honderdtachtigduizend dollar per jaar opmaken zonder dat jouw kapitaal minder wordt. Dus ik ga ervan uit dat je in tweeduizend negenentwintig vijf bitcoins nodig hebt en in de bear market crashje heb je iets meer nodig. Vijf of meer.
Raoul Esseboom:Goeie, dank u. Nou, en dan kunnen we door. Want er zitten natuurlijk allerlei voordelen aan het leven als bitcoiner. Maar er zijn natuurlijk ook dingen waarvan je zegt,
Didi Taihuttu:ja,
Raoul Esseboom:opstakeltjes. Daar moet je mee leren leven. Dat hoort erbij. Wat zijn dan de obstakels die jij ervaart als het leven van een echte bitcoiner zonder bankrekening?
Didi Taihuttu:Nou, het allergrootste obstakel is dat wij met de hele industrie, en dat heb ik ook wel vaker gezegd, is wij focussen eigenlijk op op de verkeerde doelgroep dit moment. En dat moet heel snel gaan veranderen. Kijk, De reden dat elke Nederlander verliefd is gewoon op de bank, of de Oranje ING of de Rabo, wat dan nog is, is omdat toen hij tien jaar oud was, kreeg hij een spaarrekeningetje met een spaarkastje, met een spelletje waar je eurotjes in kon sparen en een pasje erbij waar je je eerste galgo mee kon kopen of je eerst naar Nike's. Dat is waarom jij nu nog steeds in een bankensysteem zit. Omdat je ouders je erheen hebben gebracht en dat die man jou vijfentwintig euro cadeau gaf omdat je een bankrekening opende.
Didi Taihuttu:Dat moet gebeuren in bitcoin. Een kind moet eerst een Bitcoin wallet openen voordat ze een bankrekening openen. Zodra we daarop gaan focussen, dat mijn kinderen die onder de achttien jaar zijn, daadwerkelijk bitcoins kunnen houden en die ook met een pasje of Apple Pay kunnen betalen, dan zijn we een stap verder. Kijk, nu is alles, de debit kaas, je kent ze allemaal wel, die zijn allemaal achttien plus Dus dat betekent als mijn kinderen onder de achttien een pasje willen hebben, dezelfde luxe als een Nederlands kind, dat dat in crypto nog niet kan. En daar missen we een gigantische slag want dat is nu net de doelgroep die de toekomst heeft.
Didi Taihuttu:De kinderen hebben de toekomst. Als wij de kinderen aanleren een Bitcoin wallet te openen en het voor hun gebruiksvriendelijkheid maken, dan gaan zij nooit meer naar het bankensysteem. Nooit niet meer. Dan staat de volgende generatie die nu zijn bank kent meer. Als gebouw, dat was vroeger een bank of museum, dat was vroeger op papiergeld.
Didi Taihuttu:Dat waren vroeger muntjes. Onder de kinderen leven digitaal op, ze kunnen nog niet volledig digitaal connecten omdat het juridisch niet mogelijk is. Wij lossen het als gezin heel eenvoudig op. Wij hebben inmiddels mij boven de achttien, mijn vrouw is boven de achttien en mijn oudste dochter is boven de achttien. Dus met zijn drieën sluiten wij gigantisch veel debit kazen af.
Didi Taihuttu:En wij delen die debit kazen met de jongere kinderen, zodat zij ook een bank kunnen leven. Maar dat is wel natuurlijk niet helemaal legaal. Dat is een gap die er in de industrie zit, die op dit moment nog niemand heeft kunnen vullen. Dus ik denk dat daar een beetje de fout ligt waardoor de kinderen nog Ik denk dat als kinderen een robox kunnen connecten met bitcoin dat ze gigantisch en in galderen. Alleen ja, die connectie moet niet komen juridisch.
Didi Taihuttu:Dat het mogelijk is dat een kind daadwerkelijk bitcoins heeft.
Raoul Esseboom:Ja, ik ik heb het ook al tijden over ja, soort van ik ik vind dat heel veel bij exchangeers dat er niet de mogelijkheid is om ja, een soort van extra wallet te openen waarin je voor je kinderen zou kunnen sparen. En daarvan dacht ik van, dat is zo'n simpele functionaliteit die je gewoon kon toevoegen. En dan hoef je nog niet eens iets verkeerd te doen, want ja qua wetgeving snap ik. Daar moet je op dit moment rekening mee houden. Maar zorg er gewoon voor dat ouders de mogelijkheid hebben om ook van die functionaliteit gebruik te maken.
Raoul Esseboom:En dat ze gewoon kunnen sparen voor hun kinderen als ze dat zouden willen. Super simpel en volgens mij goed te doen. Maar nu leuk. Stel je voor, want je had het net al over je kinderen. En nou, het is tweeduizend veertig en we zijn verder gegaan in ja, ik noem het toch wel de Bitcoin family of het Bitcoin family boek.
Raoul Esseboom:Het is tweeduizend veertig, je kinderen die zijn een stukje ouder. Hoe heet het hoofdstuk van dit boek? Welk hoofdstuk hoofdstuk zijn we?
Didi Taihuttu:Hoe heet het hoofdstuk van dit boek tweeduizend veertig? Dan hebben we het over zestien jaar verder. Of u. Het hoofdstuk heet Generation wild heeft ervoor gezorgd dat zelfs de kleinkinderen van hun bitcoins kunnen lenen.
Raoul Esseboom:Ja, oké generational Walth. En dan daaronder: Zelfs de kleinkinderen kunnen van bitcoin lezen.
Didi Taihuttu:Ik denk op dat moment, had ik heel eerlijk gezegd, dat ik dan leef in een land wat volledig bitcoin-driven is. Ik denk dat het dan zelfs een nieuw land is op de wereld wat door bitcoin gesticht is. En ik denk dat wij als bitcoin-familie er zeker vanuit gaan maken van een community-driven country. Misschien zou het boek titel dan zijn van ze leven al in de toekomst. We leven nu al in de toekomst.
Didi Taihuttu:Unbankt, decentraal, no ownership. En ik denk dat dat in tweeduizend veertig de maalste zaak van de wereld is. Dan zitten ze al tien jaar in het hele plan van tweeduizend dertig vast van de centrale planken. Het volledige universal basic-inkomen verhaal waarschijnlijk. Dan zit je tien jaar later en dan denk ik dat dan iedereen denkt: fuckjas, die leeft al in de toekomst.
Raoul Esseboom:Dat lijkt me ook natuurlijk leuk om te kijken naar ja, die die die is bezig met de toekomst. Maar iedereen die bezig is met de toekomst die maakt fouten. Ik weet er zijn zoveel dingen die ik nog moet doen, weet je wel. Er zijn wallets die ik op een bepaalde manier anders zou moeten opzetten. Ik ik mijn veiligheid wat dat betreft moet ik ook aanpakken.
Raoul Esseboom:Wat is iets wat jij wilt doen, maar wat je al jaren aan het uitstellen bent?
Didi Taihuttu:Nou, dat is eigenlijk het erfrecht vastleggen van het kapitaal. Dat is in crypto heel moeilijk, want je balanceert tussen wel en geen belasting willen betalen. Als je geen belasting wil betalen, dan kun je dus op een officiële manier je cryptokapitaal niet vast laten leggen als een erfenis. Daar ben ik al jaren mee bezig, maar daar ben ik ook gedreven in. Ik investeer dus ook al in meerdere bedrijven nu die dat willen bouwen zijn.
Didi Taihuttu:Die op een decentrale manier de notaris vervangen en het mogelijk maken om een crypt kapitaal vrij te geven bij het overlijden van de vader en de partner naar de kinderen et cetera et cetera et cetera. Op een decentrale anonieme manier moet ik dat bij zeggen. Want ik ben nog steeds faliekant tegen het feit van belasting en het belastingsysteem, omdat ik gewoon niet geloof dat het werkt. Dus ja, weet je, daar ben ik wel altijd mee bezig. En natuurlijk, je kunt wel bedrijven opbouwen en die bedrijven die kun je natuurlijk op de, laten we zeggen, Cichle bouwen.
Didi Taihuttu:Daar betaal je ook geen belasting op je kapitaal of op je inkomen. En die kan je eigenaar maken van je bitcoins en die BV kun je natuurlijk weer als een aanwijzing, als een erfenis. Er zijn heel veel mogelijkheden, maar omdat nog eens een keer weet ik niet. Ik heb dat nooit geregeld en dat vind ik zelf wel altijd jammer, want ik weet hoe snel het kan gaan. Ik heb in mijn eigen auto zien hoe vroeg ze overleden zijn, het kan niet er één gebeuren.
Didi Taihuttu:Eigenlijk zou ik me daardoor veel beter moeten voorbereiden op die situatie. Ja, goed. We zien wel.
Raoul Esseboom:Ja, nee, niet. We zien dus niet wel. Wanneer ga je het nou doen? Je stelt dat al jaren uit. Wanneer ga je beginnen?
Didi Taihuttu:Ja, daar moet ik eindelijk aan beginnen. Ik weet zeker dat mijn vrouw die om de hoek daar zit te lachen, want die zegt het wel maandelijks gezien. Wanneer gaan we dat nu allemaal fatsoenlijk regelen? Ja, weet je, het geld interesseert me niet zo heel veel, maar ik moet het gewoon een keertje doen. Ik moet het gewoon een keertje helemaal Ik moet het even een keertje regelen.
Raoul Esseboom:Nou, oké. Als je het net hebt gefixt hoor ik het graag. Want ik ben ook natuurlijk op zoek naar dat soort dingen. Want ik denk er ook altijd over na en ik kwam ooit een keertje op een conferentie. Ik kwam er iemand naar me toe en die zei ja, ik houd me bezig met dat stuk.
Raoul Esseboom:Die had daar ook een bedrijf in gebouwd. Ik heb zijn contactgegevens ergens, maar dit is ook voor mij weer een herinnering.
Didi Taihuttu:We willen bedrijven in België, dat heet inherity. En inherity hebben we dat op een blockchain manier opgelost. Dus dat al je wachtwoorden encrypt worden op de blockchain als het ware, waardoor je eigenlijk je erfenis en alles kunt doorgeven op een gegeven moment dat er iets gebeurt. Er zijn andere alternatieven. Je hebt Saf wallet, allemaal die appjes die je kunt instellen dat als jij tien dagen niet reageert, dat die e-mail anders toeging, dan krijg je je wachtwoorden.
Didi Taihuttu:Maar dat is niet decentraal, dat is niet anoniem, dat is niet blockchain. Dus vandaar dat ik, ja Er komt een moment dat ik het op ga lossen en dan laat ik het je zeker weten.
Raoul Esseboom:Inherity, voor de mensen die dit in elk geval willen uitzoeken, kijk daarnaar. En dan wil ik nog eventjes kijken naar als die die die er ooit gaat komen, die die na bitcoin. Denk niet dat die er gaat zijn, denk dat je dan dood bent. Maar goed. Die die na bitcoin.
Raoul Esseboom:Ja, ik kan me voorstellen dat je steeds meer nadat je, ja, een soort van je je je functie en je je invloed in de bitcoin wereld, naarmate je ouder wordt, dat je dat gaat afschalen. Maar dan heb je nog steeds je kinderen waar je je misschien wel druk over maakt. Want ik vind dat ouderschap nooit stopt. Waar wil jij als ouder zijnde dat je kinderen niet bang voor zijn?
Didi Taihuttu:Nou, dat dat is gewoon een dat is wel een hele goede vraag. Kijk, dat dat speelt natuurlijk steeds meer, hè. Het begon allemaal heel leuk en spelenderwijs in een kleine nichemarkt, hè. Dat je bekend werd. Die nichemarkt is heel groot aan het worden, dus die bekendheid wordt ook steeds groter en dat brengt natuurlijk heel veel nadelen met zich mee.
Didi Taihuttu:Die nadelen zijn wij heel vaak als gezin af en wegen of wij dat wel willen of moeten we gewoon bij het einde van de bull market het scherm op zwart zetten, alles social media is verwijderen en het laatste beeld is mij wegrijden naar Lamborghini Urus en zwaaien naar de mensen En op naar een leven in de anonimiteit en als investeerder en niet meer een hoge boom willen zijn. Het moeilijke daarvoor is dat mijn passie voor de revolutie tegelijkertijd mijn ondergang kan zijn. Ik ben te gepassioneerd in het veranderen van de wereld. Ik ben te gepassioneerd in het achterlaten van een wereld die mooi is voor mijn kinderen. Ik ben te gepassioneerd te disrupten.
Didi Taihuttu:Het huidige systeem economisch maar ook regeringswijs te disrupten. Ik heb te veel passie daarvoor en daardoor gebruik ik een platform van social media, omdat ik het wilde zetten en ik andere mensen wil laten zien wat fout is en laten zien hoe we dit kunnen veranderen. Alleen hoe ver ga je daarmee? Blijf je dat je hele leven doen? Waardoor je uiteindelijk net zoals de fauna van Telegram gearresteerd wordt op de Fransen in Parijs, op de luchthaven.
Didi Taihuttu:Of zoals voor zover nu uitgeleverd wordt op Spanje naar Amerika. Hoe lang blijf je dat drijven? Dat is leuk en nadeel als je single guy bent. Ik heb een vrouw, drie kinderen en een hond. Het is een ander spel voor ons en daar zitten we je altijd te balanceren.
Didi Taihuttu:En daar zijn we nu naar gaan kijken van: wat is die die na bitcoin? Is er een die die na de bitcoin family? Is dat gewoon een normale man die zit te vissen aan een vijver en die lacht over het leven wat ze geleefd hebben en die gelukkig kan zijn met de wereld te laten veranderen zoals die wil veranderen? Of zal ik ten alle tijden gewoon blijven strijden om een eerlijke wereld achter te willen laten voor mijn gezin, maar ook voor alle andere mensen op de wereld? Dat is een beetje de balans die ik zoek.
Didi Taihuttu:Ik kan geen echt antwoord geven welke die het gaat zijn. Op dit moment is mijn passie nog te groot en mijn agressie nog te groot tegen het regime. Dus ja, op dit moment heb ik nog heel veel lol in het proberen te laten kraken van dat regime.
Raoul Esseboom:Ja, dus als je zou moeten kiezen dan geld sparen of bitcoin sparen of de herinneringen die je nu aan het sparen bent de afgelopen jaren? Wat is je meerwaarde?
Didi Taihuttu:Herinneringen, herinneringen, herinneringen, duizend procent herinneringen. Kijk, Het andere voordeel van het verliezen van je ouders is dat je tijd gaat waarderen. Je verliest je vader, je verliest je moeder, ze zijn allebei weg. Je realiseert je dat de tijd die je met hen had kunnen doorbrengen, die kun je nooit meer pakken. Die is er niet meer.
Didi Taihuttu:Die is weg. Die is weg voor altijd. En die tijd krijg je niet meer terug. Dus de herinnering, de tijd die ik nu met mijn kinderen heb doorgebracht, die ik hun nu in hun investeer, waardoor ze hun vleugels kunnen spreiden, waardoor ze hun leven kunnen leiden, Die tijd is mij duizend keer meer waard dan alle bitcoins, want ik kan die tijd nooit meer terugdraaien. Ik kan het niet meer.
Didi Taihuttu:Dat geldt ook voor de mensen thuis. Je kunt de hamsterwiel blijven rennen. Je kunt je kinderen aan school blijven sturen. Je kunt ze laten ondergaan in het slavenleven van inflatie in Nederland. Je gaat dat nooit meer terug kunnen draaien.
Didi Taihuttu:Die tijd krijg je nooit meer terug. Bitcoins kun je geld altijd maken. Als ga je een meloen verkoopstand, al ga je mensen de voeten masseren, al ga je een oliefanspijnen over voetfitish. Je kunt geld verdienen als water op dit moment. De tijd krijg je niet meer terug.
Didi Taihuttu:Dat is ook omdat ik u straks zei, het is zo belangrijk dat mensen gaan begrijpen dat die tijd voorop moet staan. Wanneer jij het materialisme loslaat, het willen hebben van geld verdienen, loslaat en je gaat focussen op tijd, op jouw tijd, op je gezin zijn tijd, ga je genieten. Dan geeft iets in het universum jou een linkje alles wat je nodig hebt. Dat is heel moeilijk voor mensen te begrijpen, omdat het heel zweverig klinkt. Maar zo werkt het.
Didi Taihuttu:Zie het maar als een nieuw vriendinnetje. Je gaat vanavond op stap, je gaat daten en je gaat naar een meisje, dat staat in een bar en je gaat gigantisch op de dringen. Ik wil jou, ik wil jou. Dat meisje gaat denken wat een freak, die man wil ik helemaal niet hebben. Weg ermee.
Didi Taihuttu:Als jij er wat minder aandacht aan geeft en wel laat zien van: hé, ik vind je leuk en je geeft een drankje, maar je gaat er niet op dringen, dan kan het wel eens uitlopen op een date, misschien wel een huwelijk. Zo werkt het ook met geld. Als je te hard rent naar geld, naar geld, naar geld, dan wil dat geld je helemaal. Die denkt: wat een gek. Maar als jij het gewoon eens behandeld als: je komt vanzelf.
Didi Taihuttu:Ik zie al dat gewoon. Ik ga lekker genieten van het leven en ik ga zien dat ik mijn geld laat genieten. Dat geld echt wil komen. Ik geloof daadwerkelijk echt in die energie in de wereld. Maar misschien klinkt dat heel zweverig voor jouw luisteraars.
Raoul Esseboom:Ja, nou voor mij ook hoor. Vreselijk zweverig. Nee, nee, nee, ik ik deel dat wel. Ik deel die mening echt. Ik ik een tijdje hadden we dat ook bij onze eigen organisatie bij crypt tactisch's over geld.
Raoul Esseboom:Want kijk, het speelt gewoon een rol. Maar ik heb altijd gezegd en dat heb ik van mijn van mijn pa meegekregen, geld volgt passie. Dus als je gewoon doet wat je leuk vindt, daardoor ben ik uiteindelijk ook gestopt met voetballen. Ik vond voetballen echt superleuk. Alleen, ja het was geen passie.
Raoul Esseboom:Ik heb het geluk gehad dat ik wat talent had en dat ik daardoor toch mezelf nog profvoetballer heb kunnen noemen. Maar het was niet het ding waarvan ik dacht ja man, dit moet ik hebben. En dat heb ik wel met cryptotakies, dat ik gewoon nu iets kan doen waarvan ik denk ja man, hiermee voegen we één iets toe aan de wereld en ik kan er gewoon geld mee verdienen. Ik bedoel we zijn nu bezig met het opleiden van leraren. En die leraren die vertellen dan aan ons van hé Raoul, ik heb eigenlijk nooit zo naar bitcoin gekeken.
Raoul Esseboom:En Nu zorgt het er wel voor dat we in elk geval leraren kunnen enthousiasmeren om hier onderwijs over te maken, waardoor zij de volgende generatie weer kunnen voorbereiden. Dat is hetgeen waar ik passie voor heb. Daardoor denk ik ook dat als wij dit gewoon blijven volgen, dat het geld wel vanzelf komt. Dus ik heb daar ook niet heel veel haast mee. Al moet ik dus ook weer zeggen: ik ben wel altijd opgegroeid in een warm nest.
Raoul Esseboom:Wij hebben nooit tekorten gehad. Dus daardoor denk ik ook dat ik die mentale en psychologische vrijheid heb om dit te kunnen doen. En ook nog eens een topsport mentaliteit. Ja, ik geef niet op bij het eerste of de eerste de beste tegenvaller. En dat heb jij ook.
Raoul Esseboom:Je weet hoe je om moet gaan met die tegenslagen. Want als je volhoudt, ja, dan komt het vanzelf. Dan nog een laatste, want we zitten al mooi op de vijfenvijftig minuten. Maar de mensen die zijn natuurlijk zo benieuwd naar waar die die de bitcoin koers heen ziet gaan. Je gaf aan een top in tweeduizend vijfentwintig.
Raoul Esseboom:Laten we daar eventjes mee afsluiten. Didi, wat is de top? Wat denk jij dat de top is in tweeduizend vijfentwintig?
Didi Taihuttu:Ik denk dat de top gaat plaatsvinden tussen september en november. En ik denk de top tussen de honderdtwintigduizend en honderdzestigduizend. Laten we de top weer honderdzestigduizend noemen. Dat is voor mij het allerhoogste wat we gaan. Ik geloof niet in de 300k, 500K.
Didi Taihuttu:Ik geloof dat we dat gaan halen tussen nu en tweeduizend achtentwintig, maar de top van tweeduizend vijfentwintig is rond de honderdzestigk.
Raoul Esseboom:Dames en heren, ja, dat is een geweldige episode. Ik denk dat jullie zeker na deze episode heel veel meer vragen gaan hebben aan en voor Didy. Dus ja, als je smeekt en tegen hem zegt: Didy, kom alsjeblieft terug, misschien hebben we dan geluk en zit hij straks weer ergens op een plek waar hij een goede internetverbinding heeft en dan kunnen we meer vragen. Maar Didi, ik wil je echt ontzettend bedanken voor dit leuke gesprek. Ik denk heel veel inzichten voor onze luisteraars.
Raoul Esseboom:Heb je nou nog veel meer vragen? Stuur die alsjeblieft in. Dan gaan wij ervoor zorgen dat die bij Didy terecht komen. Vergeet vooral ook niet om die docu van hem te bekijken. Waar kunnen mensen die docu van jou zien?
Raoul Esseboom:En zijn er ook nog overige sociale kanalen die ze kunnen volgen?
Didi Taihuttu:Nou, de docu staat op dit moment op Amazon Prime. Maar we zijn daar ook mee bezig om die uit te brengen op andere platformen. En we hebben meerdere docu's, maar de laatste, de real life show, zullen we zo liggen, staat op Amazon Prime in elk geval. Als ze iets van ons willen volgen staat alles op de Bitcoinfamily punt com. In het Engels die Bitcoinfamily punt com.
Didi Taihuttu:Daar kunnen ze eigenlijk alle links naar onze socials, Instagram, YouTube-kanaal, etcetera vinden. En educatief gezien ben ik het wel aan het doen als jou. Dus ik heb een nieuw platform en dat heet Didy Bam Bam. Van baby naar Tinage naar Addold waar we tweehonderd cursussen geven aan iedereen educatie aanbieden. Dus waar ik zoiets van had: als ik de industrie ooit ga verlaten, dan ga ik gratis educatie achterlaten voor iedereen om te leren eerst een bankrekening moeten sluiten en Bitcoin rollen moeten openen en dan pas Ja, dan moeten leven in de leven.
Didi Taihuttu:Ik vond het heel leuk om aan mee te zijn. Dank je wel Roel voor de uitnodiging. Super gesprek man en hopelijk nog een keer.